The truth Why Modern Music Is Awful - 2018

[dimsonic]

22 minutes ago, George Litos said:

Εννοείται πως ό,τι έγραψα είναι προσωπικές μου απόψεις.

 

Μάλλον έχω κουραστεί να ψάχνω πλέον...

Η μάλλον δεν εχω ακούσει και κάτι ιδιαίτερο για να αρχίσω να "ψάχνομαι" περισσότερο.

Αυτό το να "ψαχτείς" το ακούω συνεχώς, αλλά αυτά που μου προτείνουν τα άτομα που μου το λένε δεν με βοηθάνε και πολύ...

H PJ Harvey παρόλο που μ'αρέσει(δεν κοβω και φλεβα ομως) δεν μπορώ να πω πως είναι αρκετά μελωδική. Ίσως υπάρχει συγχυση στο τι είναι μελωδία. Εννοώ την μελωδική γραμμή που τραγουδιέται. Για παράδειγμα ο McCartney είναι πιο μελωδικός από τον Λέννον γιατί οι μελωδίες του έχουν περισσότερες αλλαγές και ειναι πιο ευρηματικές(δεν είναι υποκειμενική άποψη αυτό). Αυτό δεν σημαίνει πως είναι "καλύτερος" ή "χειρότερος".

Επίσης αν δεν υπάρχουν φράγκα δεν υπάρχει και κίνητρο στο να εξελιχθεί κάποιος, αυτό πιστεύω έγω. Σίγουρα υπάρχει το εσωτερικό κίνητρο της δημιουργίας και της έκφρασης, αλλά δεν υπάρχει το κίνητρο του να το εξελίξω λίγο παραπέρα.

Αυτά για σήμερα!

Πάω να ακούσω Beatles και swing.

Καλό απόγευμα

νομίζω είμαστε συνομήλικοι....

[panorios]

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

νομίζω είμαστε συνομήλικοι....

Χε!

Κι εγώ 50άρης είμαι αλλά υπάρχουν πολλά σημερινά πράγματα που μου αρέσουν.

Υπάρχουν και πολλά που δεν μου αρέσουν αλλά αυτό γινόταν πάντα.

Μεγαλώνοντας συμβαίνει κάτι περίεργο, πράγματα που στο παρελθόν έβρισκες αδιάφορα και σε πολλές περιπτώσεις κακά, αρχίζουν να σου αρέσουν.

Για παράδειγμα πρόσφατα άρχισα να βγάζω κομμάτια από τους Daryl Hall & John Oates που όταν ήταν στα πάνω τους δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη, σήμερα ακούγοντας τα κομμάτια τους τα νοιώθω πολύ δικά μου. Και είναι γιατί μου θυμίζουν πράγματα από τα νιάτα μου.

Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα, η μουσική είναι συνυφασμένη με τις μνήμες.

Μια ερώτηση που κάνω πάντα στον εαυτό μου είναι η εξής, τι από όλα αυτά που αγάπησα σαν έφηβος δεν ήταν προϊόν μάρκετινγκ;

Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια ,ελάχιστα πράγματα. Όλα τα μεγάλα ονόματα που σήμερα μας ενώνουν, κάποιος άλλος τα επέλεξε για εμάς. Πώς έφτασα εγώ σαν έφηβος να με τρελαίνουν οι deep purple, οι van halen και οι black sabbath όταν λίγα χρόνια πριν από την δισκοθήκη του πατέρα μου διάλεγα Misa Criolla και Ennio Morricone.

 

Πιστεύω ότι είναι πολύ λίγα τα κομμάτια που πραγματικά μιλάνε μέσα μας και πιστεύω ότι είναι πολύ διαφορετικά για τον καθένα από εμάς. Τα υπόλοιπα είναι θόρυβος που απλά έτυχε να γίνει το σάουντρακ μίας περιόδου της ζωής μας. Και δεν είναι λίγο πράγμα αυτό.

[manosx]

"Μην προσπαθείς να μάθεις ένα γουρούνι να τραγουδάει. Χάνεις τον καιρό σου και ενοχλείς και το γουρούνι."

 Καθαρίζει η κυρά Κομπρέσα κρεμμυδάκια και ακούει "τα ματάκια σου με καίνε γιατί είσαι μανεκένΕ" τι θα άκουγε δηλαδή, Βάγκνερ; Ανοίγει ο Ροβέρτος Καράμπαμπας το Άλτερ να δει καθυστερημένους να διαπομπεύονται, και να χαρεί που ο ίδιος είναι τόσο έξυπνος που μπορεί σε δυο ωρίτσες να διαβάσει το εξώφυλλο του Φωτός, πως λοιπόν να μην πηγαίνει μετά να ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ CD (πρώτα σε πωλήσεις τότε με ΜΕΓΑΛΗ διαφορά) από τα παρατράγουδα και το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι; Βάζει να ακούσει μουσική το γίδι που νομίζει ότι θα σώσει τον κόσμο με μολότοφ και εφτά μπάφους ημερησίως, αξούριστα μοσχάρια σαν την αφεντιά του θα βάλει να ακούσει, τι θα ακούσει δηλαδή Σοπέν;

 Η οικονομία απεχθάνεται το κενό. Για όλους λοιπόν υπάρχει η μουσική που τους ταιριάζει και τους αξίζει.

[dimsonic]

1 hour ago, panorios said:

 

Για παράδειγμα πρόσφατα άρχισα να βγάζω κομμάτια από τους Daryl Hall & John Oates που όταν ήταν στα πάνω τους δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη, σήμερα ακούγοντας τα κομμάτια τους τα νοιώθω πολύ δικά μου. Και είναι γιατί μου θυμίζουν πράγματα από τα νιάτα μου.

είναι γιατί ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΙ...

 

Και αν σε παρηγορεί και εγώ τότε δεν τους είχα σε μεγάλη υπόληψη αλλά τους έχω σήμερα

Επεξεργασμένο 8 Δεκεμβρίου 2018 από dimsonic

[vagelism]

4 ώρες πριν, George Litos είπε

 

Επίσης αν δεν υπάρχουν φράγκα δεν υπάρχει και κίνητρο στο να εξελιχθεί κάποιος, αυτό πιστεύω έγω. Σίγουρα υπάρχει το εσωτερικό κίνητρο της δημιουργίας και της έκφρασης, αλλά δεν υπάρχει το κίνητρο του να το εξελίξω λίγο παραπέρα.

Αυτά για σήμερα!

Πάω να ακούσω Beatles και swing.

Καλό απόγευμα

Σε μια δισκογραφια που εχει πεθανει..δεν σου κανει εντυπωση που ακομα βγαινουν παραγωγες?

Οι δισκογραφικες τι χρηματα εβαζαν? Τι επενδυση εκαναν? ξερεις?

Πληρωναν το studio, session μουσικους, κοπη, γραφιστες, μαστερινκ, προμο.

Ολα αυτα...περα απο τους τυχον session μουσικους που θες να παιξουν στο δισκο σου...δεν χρειαζεσαι μια εταιρεια να στα πληρωσει πλεον.

Αν παρακολουθησεις θα δεις παιδια εδω μεσα που ανεβαζουν μεχρι κ μαστεραρισμενες παραγωγες ..100% ετοιμες...που τις εχουν φτιαξει μεσα στο σπιτι τους.

Δεν συμφωνω οτι χρειαζεσαι φραγκα...Αλλα αν χρειαστεις 4- 5 χιλιαρικα..κανεις μια crowdfunding φαση κ αν αξιζεις..τα μαζευεις.

Αυτος μαζεψε 7 χιλ δολαρια. 

 

και αυτος επισης με crowdfunding επαιξε

 

Αυτος πουλαει τα cd του η γκομενα του στο δρομο...