Τι σημαίνει audition και πως γίνεται

[Yannis Methenitis]

Το μουσικό επίπεδο δεν έχει ταβάνι σε αυτή τη σειρά με τα auditions για drummer που έκαναν σε ένα τριήμερο οι Dream Theater, το 2011.

 

Σαν μοναδική μπάντα με απίστευτα δύσκολο ρεπερτόριο οι τέσσερις που έμειναν όταν ανακοίνωσε ότι σταματάει ο Mike Portnoy, διάλεξαν μια ρουτίνα για να δοκιμάσουν 7 απο τους καλύτερους ντράμερ του κόσμου για να υποδεχτούν στην οικογένεια, μιας και πέρα απο μπάντα και προσοδοφόρα "επιχείριση", είναι μαζί απο τότε που συναντήθηκαν στο Berklee σαν φοιτητές.

 

1. Πρώτα δοκίμασαν 3 απο τα δυσκολότερα τους κομμάτια. Να δουν αν τα "έχουν" σαν εκτελεστές. Αυτονόητο.

 

2. Μετά πάνω σε ένα άγνωστο για τους ντράμερ riff δοκίμασαν την ευχέρεια  τους σε jam για να δουν την μουσικότητα και τη συνθετική τους δυνατότητα. Σημαντικότατη λεπτομέρεια θα έλεγα αφού η μπάντα στηρίζεται στο σύνθεση απο όλα τα μέλη σχεδόν ισόποσα. Κάτι που διαφεύγει συνήθως στους κοινούς θνητούς σαν εμάς.

 

3. Η προσωπικότητα και επαφή με την ομάδα σαν άτομο αλλά και πόσο σημαντικό ήταν για τον καθένα να θέλει να γίνει μέλος.

 

Παρακολούθησα και τα τρία επεισόδια με αμείωτο ενδιαφέρον. Απίστευτο το μουσικό επίπεδο όλων αλλά και κυρίως της μπάντας που έχει πάρει τον ρόλο της στα σοβαρά όπως αξίζει για τους Dream Theater. Μπορεί να μην είχα ακολουθήσει όλα τους τα βηματα σε βάθος χρόνου και να έχασα και την συναυλία τους όταν ήρθαν εδώ, αλλά τους εκτίμησα αφάνταστα μετά απο αυτό που είδα.

Δυστυχώς για κάποιους, χωρίς υπότιτλους.

 

 

 

[BillTrantos]

Το είχα δει τότε το documentary σε πραγματικό χρόνο, καθώς ήμουν μεγάλος fan της μπάντας. Την άφησα βέβαια μετά τα album της Mangini εποχής, αλλά άλλη κουβέντα αυτή.

 

Εξαιρετική δουλειά σε όλα τα επίπεδα, εγώ τότε είχα προτιμήσει τον Minnemann και είχα θεωρήσει ότι είχε αδικηθεί, θα το ξαναδώ και σήμερα να δω αν άλλαξα γνώμη.

[Yannis Methenitis]

Εξαιρετική δουλειά σε όλα τα επίπεδα, εγώ τότε είχα προτιμήσει τον Minnemann και είχα θεωρήσει ότι είχε αδικηθεί, θα το ξαναδώ και σήμερα να δω αν άλλαξα γνώμη.

 

Θεωρώ πως το 3 έπαιξε τον καταλυτικό ρόλο στην επιλογή μεταξύ των 2.

3. Η προσωπικότητα και επαφή με την ομάδα σαν άτομο αλλά και πόσο σημαντικό ήταν για τον καθένα να θέλει να γίνει μέλος.

[dimsonic]

αυτό (3) φάνηκε σίγουρα από τα βίντεο, αλλά δεν ξερω αν έγινε το τελικό edit ανάλογα με το αποτέλεσμα.

Γενικά όλα τα 3 μέρη είναι θα έλεγα hevily biased προς τον Mangini.

 

Και αυτά τα λέω, γιατί γενικά αν και δεν τους παρακολουθώ και δεν ήξερα τι και ποιός και το αποτέλεσμα, όσο το έβλεπα έλεγα, καλά όλο αυτόν δείχνουν, αυτόν πήραν τελικά?

honest...

[vagelism]

Παρακολουθησα επισης αυτη την audition την ωρα που συνεβαινε..

Απο την 1η στιγμη ημουν αναμεσα σε Donati k Mangini,..και χωρις να δω τα επεισοδια..

Καλοι ηταν ολοι αλλα αυτοι οι 2  στο συγκεκριμενο ιδιωμα απλα δεν παιζονται..

 

Προσωπικα γουσταρω περισσοτερο Donati..

αυτο το στυλ στην κυριολεξια το σκιζει..- ειχε DT tribute band στην Αυστραλια, η δουλεια που ειχε κανει με τους  Planet x.. και τον Sherinian...και βεβαια τις προσωπικες του δουλειες..

αλλα ημουν 99% σιγουρος οτι την δουλεια θα την επαιρνε ο Mike{οπως και την πηρε} για διαφορους λογους.

Εννοειται οτι και αυτο ειναι μεγαλος παιχτης..απλα ειναι θεμα γουστου.

Αλλα αυτοι οι 2 σε σχεση με τους αλλους..{για την συγκεκριμενη μπαντα} ηταν μιλια μπροστα.

 

[Ledge]

Yπάρχει και αυτό το επικό βίντεο...:)

[Holystone]

Μεγαλωσα με την μουσικη των Dream Theater. Μαζι τους μεγαλωνε και η εκτιμηση και ο θαυμασμος μου για ολους.

 

Δυστυχως...Δεν με εχει κερδισει ακομα ο Magnini....

 

Ο Portnoy σαν drummer, εχει ευφανταστο παιξιμο... Δηλ, ενω ενας απλος ακροατης θα ακουσει ολα αυτα που παιζει, και μπορει να πει "οκ, μηπως το παρακανει;" το αντιθετο πιστευω.

 

Ενω φαινεται να παιζει 8.000 νοτες το δευτερολεπτο  ;D στα ντραμς, ποτε δεν μου ακουστηκαν κουραστικά. Δηλ, γεμιζει και παιζει καριβως αυτο που θα χωρουσε.

 

Ο Magnini μπορει οντως να παιξει το ιδιο καλα ο,τι μπορει να βγαλει ο Portnoy.

 

- Aλλα, στην φαντασια, δεν νομιζω οτι μπορει να συγκριθει με τον Portnoy.

 

Η απογοητευση μου ηταν οταν πρωτοεβαλα να ακουσω το Dramatic turn, και μετα το ιντρο των κκθαρων (που ειπα WOW εδω ειμαστε!  8) ) μπαινουν τα ντραμς και βαρανε, σαν να... τα κουρδιζει....

 

FAIL για εμενα στα expectations σαν πρωτοτυπος ντραμερ των DT

[Spyros Delta]

Κι εγω σταματησα σταδιακα να ακουω DT απο οταν πηγε ο Mangini.

Ο Minnemann πιστευω θα ειχε να προσφερει κατι.

[Holystone]

Δυστυχώς, θα είχα μεγαλύτερη... γκρίνια αν τον είχαν... διώξει...

Αλλά έφυγε μόνος του ρε γ@μωτο... :'(

 

 

 

 

 

 

[sotiroubas]

'Ολοι ήταν πολύ καλοί και διαφορετικοί με τον τρόπο και το στύλ τους.Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο τράκ και άγχος είχαν αυτοί οι επαγγελματίες! αλλά και οι DT.

Φαίνεται πως πιό έτοιμος απ'όλους ήρθε ο Mangini.Ο minnemann ήταν αφασία, ο Donati ίσως πιό fusion να πώ!Για ιδανική γκρουπόφατσα - μέλος μου έκανε ο  Peter Wildoer.Ο Aquiles Priester κι αυτός πολύ καλός.

 

Το χτύπημα όμως του Thomas Lang ήταν αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο, μου φάνηκε όμως  κάπως μονοκόμματος σαν προσωπικότητα, μάλλον εκεί ήταν η δυσκολία, ο ένας είχε κάτι που δεν είχε ο άλλος κλπ.

Πολυ γ@μάτη η φάση με τα riffs!

 

Στην τελική νομίζω μόνο ο MPortnoy ταίριαζε απόλυτα στο σχήμα είχε ΤΗΝ ταυτότητα... ίσως είχε άλλα θέματα αυτός γιατί κι αυτά που κάνει είναι μία από τα ίδια με τούς DT, μάλλον προσπαθεί να στήσει το αντίπαλο δέος? γκαντ νοουζ ;D