Fishman triple play guitar synth, πρώτες εντυπώσεις

[dimsonic]

έχει περάσει αρκετός καιρός συμβίωσης με το tripleplay

https://www.noiz.gr/index.php?topic=213923.10

 

και είπα να γράψω ορισμένα πράγματα για όσους ενδιαφέρονται:

Βασικά δεν είναι πρώτες εντυπώσεις, οι πρώτες ήταν στο πάνω νήμα.

Αλλά είπα να δώσω και ένα σωστό τίτλο.

 

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Όσοι έχουν εμπειρία από guitar synth ξέρουν πάνω κάτω τι περιμένουν

Όσοι ΔΕΝ έχουν εμπειρία θα πρέπει να αφιερώσουν ένα σημαντικό διάστημα πριν πουν γνώμη.

 

Το πιό βασικό είναι ότι παίζοντας synth με κιθάρα σημαίνει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο όργανο. Αρθρωση, ταχύτητα, τοποθέτηση δεξιού και αριστερού χεριού, σταθερή χρήση πένας ή δάκτυλου κλπ πρέπει να είναι όσο το δυνατόν σταθερές και ομογενείς παράμετροι, αλλιώς....το χάος.

 

1. Υλικό στο διαδίκτυο. Περιορισμένο. Η ίδια η εταιρεία του ασχολείται λίγο μ αυτό, παρά το γεγονός ότι ήδη σημαντικοί καλλιτέχνες άρχισαν να το χρησιμοποιούν. πχ Adrian Belew. Συνεπώς για απορίες, πιό εύκολα θα βρείτε σε 3rd party κατασκευαστές και εταιρείες αντιπροσώπευσης παρά στην ίδια τη fishman.

 

2. Υπολογιστική απαίτηση. ΔΥΝΑΤΟΣ υπολογιστής. ΜΕΓΑΛΗ ram. SSD. Ιδίως αν θες να το χρησιμοποιήσεις για ηχογράφηση μέσω DAW. Όταν λέω δυνατός εννοώ, i5 και άνω (και όχι παλιάς γενιάς), 8 τουλάχιστον και έναν 250ssd. ΜΗΝ παρασύρεστε με τα βιντεάκια στο youtube. Οι άνθρωποι που τα φτιάχνουν για την εταιρεία έχουν υπολογιστές φεράρι και πιθανόν να κάνουν και editing στο τέλος. Από τα βιντεάκια που είδα ο τρελλός HP42 είναι αρκετά κοντά στο θέμα, αν και λέει αρκετά πράγματα λάθος. Επίσης κάτι βίντεο της sweetwater κλπ είναι καθαρά για promotion...

 

3. Δικοί του ήχοι. 140 ήχοι εκ των οποίων 20 εξαιρετικοί, 30 έτσι και έτσι και οι υπόλοιποι για τα μπάζα. Το πακέτο της east west που έρχεται μαζί είναι εξαιρετικό (και αξίζει να αγοράσει κανείς τα πολύ λεπτομερή πακέτα τους για κάθε είδος) αλλά περιορισμένο, 25 ήχοι. Και απαιτούν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ υπολογιστική ισχύ

 

4. Ευκολία εγκατάστασης κλπ. Με μια λέξη ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ. Για μένα παραπάνω καθώς εγκατέστησα πρώτα σε υπολογιστή που αποδείχτηκε λίγος. Περιέχει λογισμικό από ΝΙ, guitar rig, kontakt, reaktor, τα sample tank 2.5 και 3, το progression για παρτιτούρες και το studio one 3 για DAW, και το πακέτο της east west. Όλα μαζί με την διπλή εγκατάσταση του tripleplay σε 32 και 64 bit εκδόσεις και όλα με τα κλειδωτικά, ρετζιστεροειδή και 3rd party ρετζιστεροειδή με λογαριασμούς στο καθένα κωδικούς στο καθένα και την σωστή σειρά εγκατάστασης. Υπάρχει ολόκληρο manual της fishman για το πως γίνεται η όλη εγκατάσταση. (συμβουλεύω να κρατάτε σημειώσεις). Μετά το χάος, ποιά έκδοση τρέχεις 32/64 με τι DAW τρέχεις, ποιές βιβλιοθήκες καλεί, ποιες βλέπει, άλλες βλέπει μέσα από daw άλλες απ έξω, που φυσικά γίνεται της πόπης κάθε φορά (όπως προχτές) η NI έκανε update το kontakt και χάθηκαν όλοι οι ήχοι από την 32μπιτη έκδοση. Επίσης υπολογίστε άδειες που αν φορτωθούν σε έναν υπολογιστή πρέπει να καταργηθούν (όλα μέσω mail στο support) και να δοθούν νέες άδειες για άλλο υπολογιστή.

 

5. Οι καλοί του ήχοι ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ. Επίσης μπορείς να το χρησιμοποιείς παράλληλα ως midi input για ό,τι VST έχεις. Πχ halion, addictive keys, EZdrummer, VB3 κλπ. Όταν στρώσεις τα δάχτυλά σου να μην παίζουν κιθαριστικά μπορείς να βγάλεις παππάδες. Θέμα latency υπάρχει, σε γρήγορο υπολογιστή μπορείς να παίξεις με 1-2ms αλλά θέλεις συνήθως πάνω από 7-8 για πιό άνετο αποτέλεσμα. Και ακόμα πιό γρήγορο υπολογιστή για ακόμα πιό άνετο. Υπάρχουν ήχοι που μπορείς να παίξεις άνετα γρήγορα και άλλοι που πρέπει να παίξεις αργά ή πιό λογικά. Την ίδια ώρα που το έχεις φορτωμένο αν παίξεις με keyboard έχεις πιό άμεση απόκριση, αλλά αν είναι να ψάχνεις νότες ...προσκυνάς το fishman. Παίζεις και μετά στο DAW συμμαζεύεις λίγο. Για live θέλει ...κουράγιο.

 

6. Είναι μια άλλη αίσθηση διότι δεν έχεις καλώδια, και η μπαταρία του είναι σχεδόν ατέλειωτη. Ο μαγνήτης ρυθμίζεται και θέλει επίσης πολύ καιρό να πειραματιστείς μέχρι να βγαίνουν όλες οι χορδές στην ίδια ένταση και ευαισθησία και να μην έχεις ψευτονότες. Επίσης βοηθάει το παίξιμο κοντά στον καβαλάρη.

 

7. Αν αξίζει τα λεφτά του? Ναι. Αλλά δεν θέλει high expectations. Αγοράζεις guitar synthesizer και όχι synthesizer με τον πληκτρά μαζί.

 

Δεν έχω κατεβάσει ούτε έχω δοκιμάσει το progression για να φτιάξω παρτιτούρα (ένας από τους λόγους που το πήρα). Για την ώρα ακόμα το ψάχνω, έχει άπειρα πράγματα για να ψάχνεις δυό ζωές και δεν βιάζομαι.

Για όσους αναρωτιούνται έχω ηχογραφήσει ελάχιστα πράγματα.

 

 

[Yannis Methenitis]

Μπράβο φιλαράκο, ωραία τα σχόλια σου.

 

Επειδή το θέμα guitar synth το έχω δει στις αρχές του 90, τότε που ανακαλύφθηκε ο μαγνήτης Hex, GK με 2-3 υλοποιήσεις, είχα καταλήξει για καιρό στο Roland GI-20 GK-MIDI Interface που στην πράξη είναι το ίδιο με καλώδιο και χωρίς το synthesizer software. Απλά δουλευα τα υπάρχοντα σύνθια μου.

 

Η αλήθεια είναι πως αν δεν παίξεις την κιθάρα διαφορετικά, δεν πρόκειται να βγάλεις κανένα σοβαρό αποτέλεσμα. Κι εγω κουράστηκα να προσπαθώ να αλλάξω το στυλ μου για χάρη του. Έμαθα να παίζω πλήκτρα! :laugh:

 

Αυτός όμως είμαι εγω, ενώ άτομα όπως ο Pat Metheny και ο μακαρίτης Allan Holdsworth έφτιαξαν ολόκληρα έργα. Οχι όμως προσπαθώντας να παίξουν σαν πληκτράδες αλλά δημιουργώντας ατμόσφαιρες και lead ήχους μοναδικούς. Νομίζω είναι το Α και Ω γιατί με την κιθάρα τα παιξίματα πλήκτρων είναι σχεδόν αδύνατα, αν ήδη ξέρεις κιθάρα.

 

Η δε καθυστέρηση σου εξαρτάται απο τους drivers της κάρτας σου, αν αφαιρέσεις και το δεδομένο USB latency που δεν υπάρχει στην απλή σύνδεση MIDI. Με buffer size στα 128 samples ή ιδανικά στα 64 πρέπει να μην σε ενοχλεί.

 

Ο δυνατός υπολογιστής αφορά τα συνθια που εγκατέστησες. Θα μπορούσες να τα είχες αποφύγει και να έπαιζες τα υπάρχοντα αλλά αφου τα πλήρωσες...

 

Με γεια σου και με την πρώτη ευκαιρία, ανέβασε κάτι να αφουγκραστούμε.

[dimsonic]

μπορεί και μενα το πρώτο όργανο να ήταν πλήκτρα αλλά απέχω πολύ από αυτό που λεγεται παίζω πλήκτρα και φυσικά από αυτό που μπορώ να κάνω σε μια κιθάρα.

 

Από την άλλη αισθανόμουν ψιλοάσχετος όταν σε μια πρόβα με φίλους (όταν δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου στην πρόβα) μου γύρευαν μια παρτιτούρα και έφερνα ιερογλυφικά.

 

 

Για ήχους σύντομα, ό,τι μπορώ για να πάρετε μάτι.

[fusiongtr]

 

Η αλήθεια είναι πως αν δεν παίξεις την κιθάρα διαφορετικά, δεν πρόκειται να βγάλεις κανένα σοβαρό αποτέλεσμα.

Αυτή ακριβώς είναι και η μαγεία του πράγματος.

Το θέμα δεν είναι μόνο να προσαρμόσεις την τεχνική σου έτσι ώστε να ακούγονται καλά οι νότες στο synth και έχεις καλό tracking.

 

Το υπέροχο ζουμί σε όλο αυτό, είναι ότι πρέπει να προσαρμόσεις την φρασεολογία σου και τον τρόπο που φραζάρεις γενικότερα, πάνω στο virtual όργανο που παίζεις.

 

Πρέπει να σκέφτεσαι πχ σαν πνευστός, να φραζάρεις έτσι ώστε να παίρνεις αναπνοές (δεν μπορείς να αρχίσεις να παίζεις ακατάπαυστα), ή σαν πιανίστας (να σκέφτεσαι καμιά φορά και το voice leading που στο πιάνο είναι πιο ομαλό, να μην παίζεις παράλληλα όπως στην κιθάρα), αν και είναι δύσκολο (και ενίοτε αδύνατο) να παίζεις πιο κλειστά τις συγχορδίες στην κιθάρα.

 

Είναι πολύ μεγάλη πρόκληση να μάθεις να φραζάρεις σαν να παίζεις άλλο όργανο, αλλά ο ήχος σε πάει προς τα εκεί.

 

Υπέροχο.

 

Ωραίο το post dim. :)

 

[dimsonic]

 

 

Η δε καθυστέρηση σου εξαρτάται απο τους drivers της κάρτας σου, αν αφαιρέσεις και το δεδομένο USB latency που δεν υπάρχει στην απλή σύνδεση MIDI. Με buffer size στα 128 samples ή ιδανικά στα 64 πρέπει να μην σε ενοχλεί.

 

 

να πω εδώ, ότι ήδη σκέφτομαι σοβαρά να πάρω τον foot controller που έχει που σου δίνει την δυνατότητα να παίξεις χωρίς υπολογιστή αλλά και να δώσει midi out κανονικά.

Αλλά....αργότερα..

 

όπως λεει και φούζιος....μαθαίνεις να παίζεις άλλο όργανο.

Μαθαίνεις το όργανα που έχει επιλεγεί κάθε φορά.

Από την άποψη αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον και φυσικά σου μαθαίνει τί να μήν παίζεις.

 

[fusiongtr]

Ένα άλλο πολύ ωραίο, είναι το εξής.

Κάθε όργανο έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά ήχου, πχ τρομπέτα/σαξόφωνο πολύ sustain, το πιάνο ελάχιστο sustain σχετικά με αυτά, αλλά πολύ μεγαλύτερη ατάκα (transient).

 

Πολλές φορές λοιπόν η ίδια φράση, σε άλλο όργανο θα ακουστεί φοβερή, ενώ σε άλλο από "τίποτα το ιδιαίτερο" ως "κακή".

 

Στην αρχή λοιπόν όταν πρωτοασχολήθηκα, έπειζα φράσεις μου κιθαριστικές στο σαξόφωνο και ήταν χάλια.

Σιγά-σιγά προσαρμόστηκα λίγο.

 

Όμως η πλάκα ήταν με το πιάνο.

Ενώ στην αρχή ότι έπαιζα μου ακογόταν απαίσιο, όταν έκατσα και ασχολήθηκα λίγο καιρό, έστρωσε το πράγμα (σχετικά πάντα).

 

Έπαιζα πάνω από κομμάτια πιάνο single line και καραγούσταρα.

Όμως .... όταν ξανάπιασα την κιθάρα (χωρίς midi), χρησιμοποιούσα ακόμα το πιανοφραζάρισμα, και δεν καταλάβαινα γιατί ακούγονταν τόσο ανούσια αυτά που έπαιζα (αφού στο πιάνο ακούγονταν ωραία).

 

Μου πήρε καιρό να ξανασυνηθίσω την κιθάρα. ;D

 

Ωραία πράγματα.

 

[manosx]

  Τα ίδια τραβάς και με τα πλήκτρα, πρέπει να προσαρμόζεσαι στον ήχο, καμία σχέση τα πιανιστικά παιξίματα με τα synth. Ειδικά σε πολύπλοκους pad ήχους, πρέπει να παίζεις απλά πράγματα με τραβηγμένες νότες μεγάλης διάρκειας για να εξελιχθεί και να ανοίξει ο ήχος, αν παίξεις όμως έτσι με πιάνο ήχο ακούγεσαι σαν μαστουρωμένος  ;D ;D ;D

 

Όσο αφορά τη midi κιθάρα, πολύ χρήσιμο βρίσκω το να μπορείς να χρησιμοποιείς παράλληλα το sustain pedal, αν διαθέτει κάτι τέτοιο το κατάστημα, βοηθάει πολύ, όπως και το τυχόν expression pedal.

[Yannis Methenitis]

Όμως .... όταν ξανάπιασα την κιθάρα (χωρίς midi), χρησιμοποιούσα ακόμα το πιανοφραζάρισμα, και δεν καταλάβαινα γιατί ακούγονταν τόσο ανούσια αυτά που έπαιζα (αφού στο πιάνο ακούγονταν ωραία).

 

Μου πήρε καιρό να ξανασυνηθίσω την κιθάρα. ;D

 

Ωραία πράγματα.

Τι να πει κανείς κύριε Φούζιε. Είδαμε και πάθαμε να αποκτήσουμε κάτι που αποκαλούμε δήθεν φραζάρισμα και πάμε να το χαλάσουμε; :laugh: Νομίζω πως κάποιες φορές, ίσως είναι καλύτερα να μένεις στην ειδίκευση σου και να την κάνεις ακόμα πιο... ειδική. Αν κι εγω πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης έγινα.

[fusiongtr]

Τι να πει κανείς κύριε Φούζιε. Είδαμε και πάθαμε να αποκτήσουμε κάτι που αποκαλούμε δήθεν φραζάρισμα και πάμε να το χαλάσουμε; :laugh: Νομίζω πως κάποιες φορές, ίσως είναι καλύτερα να μένεις στην ειδίκευση σου και να την κάνεις ακόμα πιο... ειδική. Αν κι εγω πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης έγινα.

Τι "δήθεν φραζάρισμα" μου τσαμπουνάς κύριε Αντμίν?

Εσύ σκοτώνεις κανονικά. :)

 

Πάντως δεν σου χαλάει το φραζάρισμα.

Στην αρχή είναι λίγο ζόρι μέχρι να συνηθίσεις.

 

Αλλά μετά το εμπλουτίζεις το φραζάρισμα έτσι, και είναι μάλιστα ένας τρόπος να μην τυποποιηθεί το παίξιμό σου. ;)

[dimsonic]

να προσθέσω μερικά μια και έρχονται λίγα λίγα.

 

Κάποιοι ήχοι εκτός από καλοί είναι και ταμάμ για γρήγορο παίξιμο άλλοι για αργό. Όμως αυτό είναι σχεδιαστικό και κομμένο και ραμένο πάνω στις δυνατότητες του οργάνου. Πχ ένα πνευστό δεν σου δίνει δυνατότητα να κάνεις τον Satriani. Αντίθετα σε ένα hammond μπορείς.

Αυτή είναι και η αξία των δικών του ήχων ή ήχων που φτιάχτηκαν από άλλους γι αυτό.

Πχ κάθε έτοιμος ήχος του έχει ήδη σεταρισμένη (αλλά μπορεί να αλλαχτεί) παράμετρο για πέννα ή δάχτυλο, ευαισθησία, τρόπο που ερμηνεύει τα σηκώματα ή τα απαγορεύει ενώ κάθε ήχος έχει την σωστή γκάμα του. Πχ ένα πίκκολο δεν μπορείς να το φέρεις μέχρι την πρώτη μι.

Αντίθετα ήχοι που είναι από άλλα σύνθι που είναι για πλήκτρα και ενδεχομένως υπάρχουν σε κάθε "σπίτι" μπορεί (όχι μπορεί. -  σίγουρα) με το καλημέρα να ακούγονται μάπα και μανιπουλάρονται δύσκολα αν δεν κάνεις εκτεταμένες αλλαγές.

πχ σε hammond υπάρχουν παράμετροι όπως το φτύσιμο ή κλικ του οργάνου ανάλογα αν το παίξεις με πένα ή δάχτυλο, η κανονική νότα σε νορμάλ πίεση αλλά και με leslie αν χτυπήσεις δυνατά.

Αντίστοιχα σε πνευστά ακούς ανάλογα αέρα, φύσημα κλπ.

Γενικά έχει προχωρήσει πολύ το πράγμα.

 

Επίσης θέλει προσοχή για όσους παίζουν πολύ με δάχτυλα όπως εγώ να "συμμαζεύουν" τα χέρια τους (ακόμα και τα μανίκια τους !). Ανάλογα με την ευαισθησία που το έχεις σεταρισμένο βγαίνουν αρμονικές που δεν τις θες.

Εγώ πχ παίζω συχνά με το νύχι ως πένα. Στο downstroke συχνά θα μου βγεί αρμονική στο χτύπημα-πλησίασμα της χορδής με το νύχι και μετά ο κανονικός. Επίσης hammer-ons, ψευτονότες και παιξίματα με το αριστερό χέρι μόνο (που δεν είναι πεννιάσματα) σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν για τους περισσότερους ήχους.

 

Για την ώρα δεν γκρινιάζω και νομίζω ότι ήδη βοηθάει πολύ στην σωστή άρθρωση.

Back to basics!