Tρεις συμβουλές σχετικά με τα Breaks.

[vagelism]

Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθώ και θα αναλύσω τις τρείς πιο σημαντικές συμβουλές που δέχτηκα σαν μαθητής, σχετικά με τα breaks.

Τρεις συμβουλές, που εξακολουθώ και διαιωνίζω με την σειρά μου στους δικούς μου μαθητές, μέχρι κ σήμερα.

 

• Όλα είναι breaks

Κάθε μαθητής, με το που ξεκινάει την ενασχόληση του με τα τύμπανα, μαθαίνει ότι το όργανο έχει δύο ρόλους . Τα Beats και τα Breaks.

H μελέτη κάθε drummer, αποτελείται από ασκήσεις για την ανάπτυξη αυτών των δύο ρόλων.

Ωστόσο, κάθε drummer παίρνει πρόσθετες ασκήσεις με σκοπό την εξέλιξη της ανεξαρτησίας των μελών, της εκμάθησης των αξιών, rudimental ασκήσεις για την εξέλιξη των χεριών, ειδικές ασκήσεις για τα πόδια κ.ο.κ.

 

Μια πολύ σοβαρή συμβουλή λοιπόν, που μου έδωσε πριν 25+ χρόνια ο δικός μου δάσκαλος ήταν, ότι ..ΌΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒREAKS…

Tι εννοούσε.?

Κάθε άσκηση, κάθε φράση, κάθε τεχνική θα έπρεπε να μελετηθεί και σαν ένα πιθανό Break. Και ήταν δικιά μου δουλειά να μάθω να μελετάω με αυτό τον τρόπο. Τα πάντα!

Η εφηβική μου αφέλεια τον είχε τότε ρωτήσει … «Ακόμα και τα 4α?»

Η απάντηση του ήταν ..ναι ακόμα και τα 4α.

 

Για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας αυτό, ρυθμίστε το μετρονόμο σας στο 260 και προσπαθήστε να παίξετε  ένα απλό rock ρυθμό για μερικά μέτρα..και να καταλήξετε σε  ένα μέτρο Break..

Aν δεν έχετε 16α στο 260 ..τι σας μένει να χρησιμοποιήσετε από την παλέτα των αξιών? Η απάντηση είναι..Όλες τις αξίες κάτω από τα 16α.

 

Δεν υπάρχει κανένας κανόνας που να λέει ότι τα Breaks, στήνονται πάνω στα 16α και τα 32α μόνο. Στήνονται πάνω σε όλη την γκάμα των αξιών.                                            Στις μικρές και τις μεγάλες αξίες.  Στο 260 τα 4α ακούγονται σαν 8α.

Και ένας καλός drummer..ξέρει, ότι αρχικά η ταχύτητα του κομματιού θα καθορίσει τι μπορεί να περάσει και τι όχι σαν break, και ύστερα οι προσωπικές μας ταχύτητες σε τεχνικές.

 

Τώρα..όσον αφορά rudimental ή stick control ασκήσεις.

Ναι έχετε δίκιο το stick control, το syncopation, τα rudiments είναι γραμμένα όλα για ταμπούρο ..Aυτό εμένα σαν μαθητή με προβλημάτιζε..

Γιατί περιέχουν μόνο ταμπούρο ???

 

Τα πολύ καλά βιβλία επιπέδου stick control, syncopation δεν ασχολούνται να δώσουν αναλύσεις orchestration πάνω στο σετ…αλλά προσπαθούν να αναπτύξουν την φρασεολογία του μαθητή.

Είτε αυτή η φρασεολογία ανοίξει σε 15 τόμς και χρησιμοποιηθεί για Blast metal..είτε ανοίξει σε ένα Jazz set..λίγο τους ενδιαφέρει.

Το θέμα είναι ότι πρέπει να ανοίξει.

Απλά θέλει μια σοβαρή δουλειά και άφθονο μεράκι από τον μαθητή, για το πώς θα ανοιχτούν αυτές οι φράσεις σε όλο το σετ.

 

Για μένα εκεί κρύβεται όλο το art πίσω από την μελέτη. Πως θα ενορχηστρώσουμε και θα ενστερνιστούμε μια φράση που γράφτηκε πριν …50 χρόνια.

Και ακόμα κ σήμερα, όταν η μελέτη, πάει σε αυτό το δημιουργικό τμήμα του εγκεφάλου μου, ο χρόνος μοιάζει να παίρνει άλλη διάσταση στο νου μου σε σχέση με την απλή μελέτη ή αποστήθιση.

 

Όλοι οι σοβαροί drummers από όλο φάσμα έχουν κάνει αυτή την δουλειά.

Όλοι rolls - paradiddles και rudiments παίζουν παιδιά…..το πως τα ανοίγει ο καθένας τους στο σετ του είναι που τους διαφοροποιεί. Όλοι έχουν τα λεγόμενα «στανταράκια» τους.

Η δική σας δουλειά όμως μέχρι να αποκτήσετε την δική σας φρασεολογία{Licks}..είναι να αντιμετωπίζετε κάθε άσκηση που πέφτει στα χέρια σας, σαν ένα πιθανό ..break.

 

• Όταν ακούγεται ηλίθιο αργά  - τρέξτο..όταν ακούγεται πολύπλοκο αργά..είναι για αργά.

Πολλές φορές έχει τύχει να διδάσκω τεχνικές ή patterns και να βλέπω στο πρόσωπο του μαθητή που έχω απέναντι μου την όψη… «τι είναι αυτή η βλακεία που μου δείχνεις»….

Και έχει απόλυτο δίκιο. Mια τεχνική στο 30bpm που εγώ προσπαθώ να τον κάνω να καταλάβει, πιθανότατα να ακούγεται ηλίθια σε αυτή την ταχύτητα.

Η επόμενη μου κίνηση είναι η «ένεση» ..…να ανέβω στο σετ και να του παίξω την ίδια τεχνική πιο γρήγορα.                               

Μέχρι το 100 συνήθως δεν βλέπω αντιδράσεις, αλλά όσο περισσότερο επιταχύνω..τα μάτια τους παίρνουν φωτιά..

Είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της δουλείας μου η «ένεση της ταχύτητας» και χωρίς αυτήν, ο μαθητής πολύ πιθανόν να μην ασχοληθεί καν με την τεχνική που του δίνω.

 

Στον αντίποδα..όταν μια τεχνική ακούγεται ήδη πολύπλοκη στο 60 ..πολύ πιθανόν να έχει σχεδιαστεί για το 60-80.. Και ενώ, ίσως μπορούμε να την επιταχύνουμε λίγο περισσότερο..βλέπουμε ότι είναι τόσο Busy…που απλά θα μας βρωμίσει το τοπίο.

Κάποιες τεχνικές λοιπόν είναι για αργές ταχύτητες, κάποιες για medium και κάποιες για fast ταχύτητες.

ΟΛΑ πρέπει να μελετηθούν αργά, απλά όταν ακούγεται ηλίθιο αργά, τρέξτε το..και όταν ακούγεται πολύπλοκο αργά..είναι για αργά.

 

• Ένα break δεν έχει καμία αξία αν δεν είναι στο σωστό πλαίσιο.

Τι εννοούσε με αυτό.

Με απλά λόγια, δεν μπορούν να περάσουν όλα τα Breaks σε όλα τα στυλ.                            Ένα Heavy metal break δεν μπορεί με καμία κυβέρνηση να περάσει σε ένα funk παίξιμο..και φυσικά ισχύει και το αντίθετο. Κάθε στυλ έχει δικές του απαιτήσεις χειρισμού των αξιών αλλά και των δυναμικών.

 

Κάθε φράση που πλέον αποθηκεύετε στο αρχείο σας σαν Break..πρέπει να συνοδεύεται όχι μόνο με το στυλ μουσικής που ακούγεται καλύτερα, αλλά και τις ιδανικές ταχύτητες που αυτή η φράση «αναπνέει» καλύτερα,  χωρίς δηλαδή να ακούγεται, ούτε πλαδαρή ούτε Busy.

 

Η δουλειά που εγώ έκανα σαν μαθητής {και που ακόμα κάνω} ήταν να δοκιμάζω κάθε πιθανό μου break στα 5-6 βασικά στυλ . Rock, funk, Blues, Latin, Jazz, afrocuban.

 

H επόμενη μου κίνηση, αφού κατηγοριοποιούσα κάθε μου break ήταν, να βρω σε ποια{ες} ταχύτητες, αυτή η φράση «σόναρε» καλύτερα.

Θυμάμαι όμως ότι υπήρξαν και περίοδοι στην μελέτη μου όπου λόγω ανάγκης, δούλευα απόλυτα στοχευμένα και ξεκινούσα από συγκεκριμένα στυλ , προσπαθώντας να γράψω breaks που θα ακούγονταν καλύτερα πάνω τους.

 

Ακόμα θυμάμαι τα λόγια ενός μπουζουξή να μου λέει την 1η χρόνια που έπαιξα σε πίστα… «Ωραίος drummer είσαι νεαρέ..αλλά τα break σου είναι όλα τζαζίστικα και δεν γκρουβάρουν καθόλου με αυτά που παίζουμε εδώ».

..Και φυσικά είχε απόλυτο δίκιο…γιατί δεν είχα δουλέψει καθόλου breaks για Ελληνικά στυλ.

 

Είμαι διαθέσιμος για τυχόν απορίες σας.

Βαγγέλης Μουλακάκης.

 

 

[Haris]

Το ότι τα breaks, fills κ.λπ. είναι μέρος του γκρουβ και όχι κάτι ξένο πρέπει να σκαλιστεί στην πέτρα!

 

Είναι ένα θέμα που με ταλαιπωρεί προσωπικά (και τους συμπαίκτες μου) εδώ και χρόνια. Πολύ συχνά 'σπάω' ενοχλητικά το ρυθμό ή/και τρέχω τα fills μου, τόσο που το τέμπο δεν μαζεύεται μετά με τίποτα. Note to self: Στρώσου να μελετήσεις ρε τεμπέλη!

[vagelism]

Eνω κυριολεκτικα η λεξη break σημαίνει "σπάω" το ρυθμο...μου πηρε αρκετα χρονια να καταλάβω οτι πολυ σπανια την χρησιμοποιουμε με αυτο το τροπο.

 

Τις περισσοτερες φορες ο ντραμμερ καλειται να "ντυσει" ενα χωρο που συνηθως ενωνει δυο διαφορετικα μέρη της φορμας. {απο το Α στο Β- απο το κουπλε στο ρεφρεν  κλπ}.. ΧΩΡΙΣ  απαραιτητα να σπασει το ρυθμο...αλλα περισσοτερο να αλλαξει λιγο το περιβαλλον χωρις να πειραχτει ιδιαιτερα το feel..

Εκει ειναι η βαση για μενα πισω απο καθε επιτυχημενο  κ σωστο Break.