Η σημαντικοτητα του ερμηνευτη μιας συνθεσης.

[vagelism]

Ωραιο θεμα ανοιξες.

 

Νομιζω οτι καθε συνθετης, οταν γραφει ενα κομματι "ψιλοξέρει" και σε ποιον θα ταιριάζει καλυτερα η σύνθεση του.

Νομίζω κάθε "σοβαρος" συνθέτης {που ποναει τα δημιουργήματα του}, σε αυτους θα κάνει πρωτα κρούση.

Τωρα οσον αφορα τις διασκευες..ειναι λιγο περιεργο αυτο το ζητημα.

Εχω δεί και τις 2 περιπτώσεις.

 

Δηλαδη, κομματι - το Original..να μην μπορει να γίνει καλύτερο...{πχ μερικά που μου ηρθαν..το with or without you των U2 η το every breath  you take,  το high hopes ή το comfortably numb  και πολλα αλλα...που απλα δεν θα ξεπεραστουν ever. {για πολλους λόγους}

 

Eχω δει την περιπτωση...η Original ηχογραφηση να "επισκιάζεται" απο μιά διασκευή. πχ

το Halleluja tου Cohen απο την διασκευη του Buckley,

η version του Hentrix στο All along the watchtower του Dylan

Η version των Placebo στο Running up that hill της Bush, κα..

 

Εχω ακουσει επισης κομματια να πηγαίνουν άπατα στις αρχικες ηχογραφήσεις και μετα καποιος να τα πειράζει και να γίνονται επιτυχιες.

 

Πχ. το Black Magic woman ποιος ξερει οτι ηταν Fleetwood mac.? Ακομα και το youtube πρωτα Santana δινει.

Nothing compares to you απο τον Prince...Ολοι σαν Sinead O Connor το ξερουν

το Cocaine του Clapton ηταν JJ Cale.

To Respect της Aretha

[panorios]

Κι εμένα ο Καζαντζίδης δεν είναι στο γούστο μου ,δεν ξέρω τι λέει αυτό για μένα.

 

Ένα περίεργο πράγμα όμως, Τα περισσότερα τραγούδια που έχει πει του Χατζηδάκη και του Θεοδωράκη μου αρέσουν ,πράγμα μου με κάνει να πιστεύω ότι οι οδηγίες του συνθέτη έχουν μεγαλύτερη αξία από την επιλογή του ερμηνευτή (πάντα θεωρώντας δεδομένες τις ικανότητες των ερμηνευτών).

Πιστεύω ότι είναι σημαντικό ταλέντο η σωστή καθοδήγηση τόσο των μουσικών όσο και του τραγουδιστή. Ο Χατζηδάκης σε αυτό ήταν εξπέρ και ήταν πολύ τυχεροί όσοι κατάφεραν να συνεργαστούν μαζί του.

 

Μια περίπτωση που δεν ξέρω τι έγινε είναι η παρακάτω.

 

 

 

 

Νόμιζα ότι μου άρεσε η εκτέλεση του Michael Kamen απλά γιατί δεν μου αρέσουν οι υπερβολές και η φωνή του είναι λιγότερο επιτηδευμένη ,αλλά μετά βγήκε η εκτέλεση των raining pleasure και η φωνή του Βασιλικού μου άρεσε πολύ αν και σε διαφορετικό ύφος. Με λύπη παραδέχομαι ότι πρέπει να είναι η μοναδική φορά που δεν μου άρεσαν οι στίχοι του Γκάτσου και ίσως αυτό να μου φταίει στην εκτέλεση της Καγιαλόγλου.

 

Σε γενικές γραμμές μου είναι πολύ δύσκολο να αναλύσω τι είναι αυτό που μου αρέσει σε μια ερμηνεία ,είναι ένας αχταρμάς από μνήμες, διάθεση, ανάλυση, χωρίς συνέχεια που μπορεί να αλλάξει ανάλογα με την περίοδο της ζωής μου.

 

Ενώ ας πούμε μου αρέσει καλύτερα αυτό από το ορίτζιναλ

 

 

Μου αρέσει και αυτό καλύτερα από το αρχικό

 

 

Άβυσσος.

 

 

 

 

 

 

 

 

[gkourmoul1]

Φίλε Manosx

 

πάλι τα ίδια...

 

Μου θυμίζετε το πόστ όπου ο Σουπερφανκ (παρεμπιπτόντως χωρίς να γράφει "Σουπερφανκ" η ταυτότητα στο όνομα δεν αποτελεί πειστήριο, μπορεί να βούτηξες την ταυτότητα από το πορτοφόλι κανενός ενήλικου όταν κοιμόταν... ;D) χαρακτήριζε όσους δε γουστάρουν Beatles...κλειστόμυαλους. Οξύμωρο ένα πράγμα, ο "ανοιχτόμυαλος" να μη δέχεται το οτι ΔΕΝ αποκλείεται να ΜΗ σου αρέσει ένα συγκρότημα.

 

Ομοίως και για Καζατζήδηδες και λοιπά...ιερά τέρατα. Το να λες πως ΔΕΝ σου αρέσει, δε σημαίνει ντε και καλά οτι αμφισβητείς την αξία του και μπλα μπλα μπλα. Λες πως ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ κάποιος = ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ και τελείωσε. Καμία συναισθηματική φόρτιση που δεν αντέχεται και ιστορίες. ΑΠΛΑ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, και ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ δεν έχει κάποια ιδιαίτερη ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ αξία αυτό που ακούς.

 

Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ αξία είναι καθαρά προσωπικό και υποκειμενικό ζήτημα. Αντικειμενική είναι μόνο η εμπορική πορεία ενός καλλιτέχνη και πιθανώς και η διαχρονικότητα. Καθένας έχει το δικαίωμα να λέει οτι δεν του αρέσει ο τάδε καλλιτέχνης, χωρίς να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως άσχετος από το κάθε φαντασμένο γεροντοπαλίκαρο που ξημεροβραδιάζεται στα απανταχού φόρα. Αυτά τα ζητήματα περι καλλιτεχνικής αξίας έχουν λυθεί χρόνια τώρα κι εμείς εδώ λέμε τα ίδια και τα ίδια.

 

Καπου δε συμφωνω με αυτα που διαβαζω και θα αραδιασω αυτα που σκεφτομαι.

 

Την αξια του καλλιτεχνη τη μετρουσα παντα σε αντικειμενικη και υποκειμενικη. Ετσι εβγαινε η συνολικη αξια στην αντιληψη μου. Οταν καποιος ειναι κορυφαιος στο ειδος του και εμενα ειτε δεν μου αρεσε το ειδος, ειτε δεν μου αρεσει ο καλλιτεχνης, θα το θεωρουσα στενομυαλο να μην αναγνωρισω εστω την αντικειμενικη του αξια. Εκτος και εαν θα με θεωρουσα ανοικτομυαλο διοτι δεν συμφωνω με τα "κοινα" κριτηρια που ο πολυς κοσμος εχει ή διοτι η ιστορια τελικα εχει γραφτει λαθος. Θα επρεπε να ημουν ειτε πολυ πιο εξυπνος, ειτε με τεραστιες μουσικες γνωσεις σε σχεση με τους πολλους που καθοριζουν την αντικειμενικη αξια. Και δεν ειμαι τιποτα απο τα δυο.

 

Σχετικα με την αντικειμενικη αξια, σιγουρα παιζουν το ρολο τους οι πωλησεις του καλλιτεχνη. Δεν θεωρω οτι η ιστορια γραφεται λογω των πωλησεων, αλλα και μονο αυτο να ειχα ως μεταβλητη, θα ηταν ενας αντικειμενικος δεικτης που φωτογραφιζει τον leader στο ειδος του και την αξια του στην αντιληψη κοσμου. Και ναι, το μαρκετινγκ κανει θαυματα αλλα η ταβερνα που ειναι γεματη, παντα θα ειναι η καλυτερη στη δουλειαντης. Εαν εμενα μου ξυνιζει, επειδη ειμαι ανοικτομυαλος, θα διατηρουσα τις επιφυλαξεις μου για να κρινω αντικειμενικα τον ταβερνιαρη. Μπορει να προτιμω την διπλα ταβερνα που προσφερει και γαλακτομπουρεκο για γλυκο και ειναι αδεια. Πεινασα τωρα.

 

[Superfunk]

Την αξια του καλλιτεχνη τη μετρουσα παντα σε αντικειμενικη και υποκειμενικη

 

Η αξια του καλλιτεχνη ειναι παντα 100% ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ & φυσικα ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ (οχι μονο απο τις πωλησεις βεβαια ,αλλα κυριως απο το συνολικο impact στην κοινωνια,τον πολιτισμο και την εξελιξη της μουσικης & πανω απο ολα την ΔΙΑΡΚΕΙΑ της )    .

 

Το να μην αναγνωριζεις ΤΕΡΑΣΤΙΑ μεγεθη ,στο ειδος τους,οπως αυτα που αναφερουμε (BEATLES,BACH,KAZANTZIΔΗΣ,HENDRIX κτλ) δειχνει απλα οτι δεν ξερεις που πατας και που πηγαινεις.....

 

ή οτι εχεις τοσο ΠΕΛΩΡΙΟ εγω που νομιζεις οτι ΕΣΥ μπορεις να τους αξιολογησεις και να τους κρινεις.....Well I have news for you: ΔΕΝ μπορεις  ;)    (επειδη καπου μιλησαμε και για...αυτογνωσια σε αυτο το thread  ;)  )

 

τοσο απλα φιλωους.... ;)

[Jazzjoker]

Η αξια του καλλιτεχνη ειναι παντα 100% ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ.

 

Έτσι είναι. Αν ένας καλλιτέχνης έχει κριθεί από την ιστορία, η θέση που του έχει δοθεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα είναι δεδομένη. Τι θα πει να έχει κριθεί από την ιστορία; Να έχει αντέξει στο πέρασμα του χρόνου χωρίς να έχει φθαρεί ή μειωθεί η αξία του στη συνείδηση του κοινού. Και όταν λέω "πέρασμα του χρόνου" δεν εννοώ μια πενταετία προφανώς. Και φυσικά όσο περισσότερος είναι ο χρόνος τόσο μεγαλύτερη η αξία.

 

Το αν μας αρέσει ή όχι είναι άλλο θέμα και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα "κακό" στο να μη μας αρέσει κάποιος αναγνωρισμένος καλλιτέχνης. Αυτό που είναι πολύ κοινή παρεξήγηση όμως είναι, κρίνοντας από το προσωπικό μας γούστο, να καταλήγουμε σε συμπεράσματα τύπου υπερτιμημένος/μόδα κλπ. Με λίγα λόγια, μου αρέσει δε μου αρέσει ο Shakspeare π.χ. αυτό είναι εντελώς άσχετο με την  καλλιτεχνική αξία του.

[leon7pap]

Παλι παίζουμε με τις λέξεις.Το δεν μου αρέσει κάτι επειδή απλα ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ η ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ δε σημαίνει οτι αμφισβητω την αξία του.Ουτε ο Καζαντζιδης μου αρέσει ουτε οι Beatles ουτε καν οι pink Floyd.Aναγνωριζω όμως οτι όλοι τους είναι μουσικοί ογκολιθοι και ενδεχομενως να είναι η αιτία που υπήρξαν τα συγκροτήματα που τελικά μου αρεσουν.Οπως είπε κάποιος πιο πριν...μουσικουλα είναι.Ουτε τελείως υποκειμενικά είναι τα πραγματα (όταν κάτι αρέσει σε εκατομμυρια τοτε μάλλον κάτι κάνει καλά...) ουτε όμως και μετρήσιμα γιατί οκ υπάρχουν οι πωλησεις υπάρχει το impact στην κοινωνία υπαρχει και η αντοχή στο χρονο όμως το κάθε ενα απο αυτά αναλύεται ξεχωριστά (σε τι ηλικίες οι πωλησεις;Σε ποια κοινωνικά στρώματα  έχει impact κτλ) τα οποία βγάζουν μια σούμα μεν...με αστερισκους δε.Είμαι υποχρεωμένος και καταδικασμένος  να σέβομαι τους ΠΥΞ ΛΑΞ....τι μου λέτε τώρα;Στον Σινάτρα και τον Καζαντζίδη θα κωλωσω;;; (όσο δεν ειμαι υποχρεωμένος να τους βάλω στο στικακι του αυτοκινήτου μου...αντεχεται!!!)Οποτε ακούμε οτιδηποτε γουσταρουμε ΑΦΟΒΑ ΜΗ ΚΑΚΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΜΕ...και για όλα τα υπολοιπα...RESPECT!

[Superfunk]

.Είμαι υποχρεωμένος και καταδικασμένος  να σέβομαι τους ΠΥΞ ΛΑΞ....τι μου λέτε τώρα;

 

Ειπαμε να κανουμε ΣΟΒΑΡΗ κουβεντα το να βαζεις τους ΠΥΞ ΛΑΞ διπλα στον Καζαντζιδη και τους Beatles δεν ειναι σοβαρο    ;) :)

 

Το δεν μου αρέσει κάτι επειδή απλα ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ η ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ δε σημαίνει οτι αμφισβητω την αξία του

 

Αλλο αυτο και αλλο το να τους ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΑΙ ,λιγακι δυσκολο δεν ειναι να αναγνωριζεις οτι καποιος ειναι μουσικος ογκολιθος και να τον...απεχθανεσαι?  (εκτος βεβαια και αν λογω....γηρατος και πολλων συνεχων ταξιδιων στο εξωτερικο τα τελευταια χρονια  εχω ξεχασει τα Ελληνικα μου  ;D ;D ;D)

[leon7pap]

1.Μια χαρα σοβαρα συζηταμε.Αν διαβάσεις καλά το ποστ μου θα καταλάβεις οτι δεν βάζω τους Πυξ Λαξ δίπλα στον Καζαντζίδη και τον Σινάτρα μουσικά...τους βάζω όμως ακριβως δίπλα σχετικά με το σεβασμο που πρεπει να δείχνουμε και σε κάτι που ΔΕΝ μας αρεσει ειτε λέγεται Δομάζος...ειτε Μαραντονα!

 

2.Είπα πουθενά οτι ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ τον Καζαντζίδη τους Beatles τον Σινατρα η τους Pink Floyd;Μια χαρα ογκολιθοι ειναι αποδεδειγμενα.Απλα ειναι ογκολιθοι σε κατι που μου ειναι αδιαφορο.Οτιδηποτε δε μου κανει κλικ ειτε είναι αμάξι....κιθάρα....γκομενα...οτιδήποτε...δε σημαίνει οτι το απεχθανομαι.Το σεβομαι και προσπερναω.

[gkourmoul1]

Αγαπητε Superfunk, δεν διαφωνουμε καπου. Απλα για να διαμορφωθει η γνωμη μου για εναν καλλιτεχνη, πρεπει να βαλω και την προσωπικη μου αξιολογηση μεσα στην εξισωση. Το εαν μου αρεσει ή οχι δηλαδη. Αλλα η αντικειμενικη αξια, οπως σωστα την αναλυετε, αποτελει ιστορια και δεν αλλαζει. Και φυσικα η υποκειμενικη αξια δεν μπορει να εχει την ιδια βαρυτητα με τη αντικειμενικη, και ας με λενε Gilmour (θα 'θελα...).

[cos_dr]

 

 

Αλλο αυτο και αλλο το να τους ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΑΙ ,λιγακι δυσκολο δεν ειναι να αναγνωριζεις οτι καποιος ειναι μουσικος ογκολιθος και να τον...απεχθανεσαι?  (εκτος βεβαια και αν λογω....γηρατος και πολλων συνεχων ταξιδιων στο εξωτερικο τα τελευταια χρονια  εχω ξεχασει τα Ελληνικα μου  ;D ;D ;D)

 

Eγω έτσι ένιωθα όμως ανέκαθεν για τον Καζαντζίδη.

Μου ήταν αδύνατον να τον ακούσω και δυστυχώς λόγω του ενός από τους συγχωρεμένους τους παππούδες μου τον ακούγε όλη μέρα και τα καλοκαίρια ιδιαίτερα υπέφερα αλλά επειδή ασχολούμουν με τη μουσική ευρύτερα δεν μπορούσαν να με αφήσουν ασυγκίνητο όλα αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και έτσι παρόλο που δεν μπορώ να ακούσω αλλά ακούω ΠΥΞ ΛΑΞ, τον αναγνωρίζω σαν ογκόλιθο και με ανάλογα κριτήρια σύγκρισης.

 

Υπό αυτό το πρίσμα και αυτόν και άλλους τους απεχθάνομαι αλλά τους θεωρώ ογκόλιθους και ακόμα και αν π. χ. πιεστηκα σε εισαγωγικά να τους ακούσω ως νιατο σήμερα καταλαβαίνω πως αυτό συνέβαλε στη μουσική μου παιδεία δίνοντας μου ευρύτερες δυνατότητες. Το ξέρω αυτό.