Προς το περιεχόμενο

Στα "Πέτρινα Χρόνια" των πρώτων ψηφιακών Home studio


npap

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Guru

ανακάλυψα προσφάτως ένα "ρεμπετοειδές" άσμα που είχα γράψει πριν 20 πάνω κάτω χρόνια...

δεν θα το ανέβαζα μια και το είδος δεν ευδοκιμεί στο φόρουμ (ούτε εγώ ακούω  :)), αλλά το θεώρησα ενδιαφέρον για κάποιους μια και πρόκειται για ένα από τα πρώτα σπιτικά demo που είχα κάνει περνώντας τότε από το αναλογικό 8κάναλο (υβριδικά με sync midi) σε αμιγές περιβάλλον digital audio recording...

 

ναι τον εφιαλτικό εκείνο καιρό (για όσους το τόλμησαν με pc μια και στο studio με mac τα πράγματα ήταν απείρως καλύτερα), όπου για να παράγεις ένα demo έπρεπε να περάσεις με τα νεύρα κουρέλια από "τον δρόμο με τις blue screen"... ;D

 

μιλάμε λοιπόν για έναν "πρωτόγονο" με τα σημερινά δεδομένα εξοπλισμό (και πανάκριβο συγκριτικά) από έναν Pentium 233 mmx με 64mb (αν θυμάμαι καλά) μνήμη Ram και μια 18μπιτη Audiomedia III της Digidesign την οποία για να την σετάρω εκτός από τα ατέλειωτα ξενύχτια και αλλαγές καρτών γραφικών για να μην υπάρχουν conflict βοήθησε και ο Άγιος Φανούρης μετά την πιτούλα από τα χεράκια της κυρίας Βούλας που του είχα τάξει... ;D

ως DAW το Cakewalk Pro (στο οποίο έμεινα πιστός -και στην εξέλιξή του σε Sonar- μέχρι σήμερα)...

 

επί του προκειμένου παρότι η νοσταλγία μου έχει terror εργονομικά στοιχεία, αυτό που ακούω όσον αφορά τον "ήχο" προσωπικά με εκπλήσσει ευχάριστα τηρουμένων των αναλογιών...  8)

δεν ξέρω αν είμαι συναισθηματικά επηρεασμένος αλλά δεν νομίζω ότι αν σήμερα και με έναν καλό σύγχρονο εξοπλισμό πλέον, θα έκανα κάτι πολύ καλύτερο ως demo στο σπίτι, για το είδος... ;) :laugh:

 

[soundcloud]

[/soundcloud]

 

 

 

 

ΥΓ. για την ιστορία το mic ήταν το πουράκι της AKG 451ΕΒ που χρησιμοποιούσα για τα πάντα και ένα Symetrix 528 channel strip ως mic pre... το reverb στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν θυμάμαι ποιο ήταν γιατί άλλαζα διάφορα αλλά συνήθως σε clean παραγωγές έφερνα από το studio το αγαπημένο μου Yamaha REV-7...

 

 

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ωραίος ρε μάγκα, ωραίος  ;D

 

Το ακούω μια χαρά, βέβαια τα ηχεία που ακούω αυτήν την ώρα δεν είναι για κρίσεις, αλλά μια χαρά μου ακούγεται. Άμα το κατέχει ο άνθρωπος, και παίζει και κάνα μικρόφωνο της προκοπής, όλα γίνονται.

 

 

[Memories mode on]

 

 

 

 

 

Την εποχή εκείνη ήθελα και εγώ να πάρω έναν pentium στα 233, εκτός από τον atari που ακόμα κρατούσε καλά είχα ξεκινήσει με έναν pentium στα 100 να την ψάχνω, μιλάμε για εντελώς πρωτόγονες καταστάσεις  ;D παρόλα αυτά είχε αρχίσει να φαίνεται στον ορίζοντα μακριά η επανάσταση, το rebirth ας πούμε ξηγιόταν αλμυρό φυστίκι και ήταν σταθερότατο. Και το έβαλα λοιπόν μπρος για έναν στα 233 για να γίνει η δουλειά πιο σωστά, και με κάτι scsi και κάτι τέτοια η υπόθεση πήγαινε στα 700.000 δραχμάς, 5-6 βασικούς, και τους είπα δραχμάς δε δίδω, λύρες δε δίδω  ;D

 

 

 

 

Και καπάκι πήγα και τα έδωσα για ένα μπερεκέτι σάμπλερ EMU  ;D γιατί ακόμα δεν μου πήγαινε η καρδιά για γερό χώσιμο στη φάση αυτή, δεν ήταν ακόμα όπως πρέπει, χώρια που εδώ που τα λέμε η μουσική που έκανα σπίτι ήταν κατά κανόνα synth based και περισσότερο βόλευε ένα loop oriented ΣΤΑΘΕΡΟ  ;D μηχάνημα, να συνυπάρχει με τα υπόλοιπα synth. Την ίδια περίοδο ο κανόνας στα στούντιο ήταν τα πολυκάναλα, λίγο αργότερα που σταθεροποιήθηκε περισσότερο η φάση σαν κύριο μηχάνημα για εγγραφές έπαιξε ένα pentium 3 στα 700 .

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

...δεν θα το ανέβαζα μια και το είδος δεν ευδοκιμεί στο φόρουμ (ούτε εγώ ακούω ...

 

Κρίμα που το συγκεκριμένο είδος δεν ανθεί στο forum.

Και το λέω εγώ ο χέβιροκερ.

 

... για να την σετάρω εκτός από τα ατέλειωτα ξενύχτια και αλλαγές καρτών γραφικών για να μην υπάρχουν conflict βοήθησε και ο Άγιος Φανούρης μετά την πιτούλα από τα χεράκια της κυρίας Βούλας που του είχα τάξει... ;D

 

Εάν η πιάτσα γνώριζε την ιδιότητα της κυρίας Βούλας. Φανουρόπιτα και δεκαχίλιαρο να χρεώνατε, πάλι θα είχατε πελατεία    ;D ;D ;D ;D ;D

 

... επί του προκειμένου παρότι η νοσταλγία μου έχει terror εργονομικά στοιχεία, αυτό που ακούω όσον αφορά τον "ήχο" προσωπικά με εκπλήσσει ευχάριστα τηρουμένων των αναλογιών...  8)

δεν ξέρω αν είμαι συναισθηματικά επηρεασμένος αλλά δεν νομίζω ότι αν σήμερα και με έναν καλό σύγχρονο εξοπλισμό πλέον, θα έκανα κάτι πολύ καλύτερο ως demo στο σπίτι, για το είδος... ;)

 

ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

θυμαμαι το 97-98 που ειχα δει ενα home studio με ενα desktop με 4 καρτες pro tools, 10000 $ η καθεμια!!  :( Εικοσι χρονια μετα με τοσα λεφτα πας στη σεληνη..  ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ θα "μείνω" στις μουσικές που γράφει-έγραφε ο πατέρας μου...... :laugh:  Πρώτα ένα έντεχνο (ανεβασμένο παλαιότερα) και μετά ένα ρεμπέτικο... :o :-X  Να περιμένουμε στην συνέχεια κάποιο Καζαντζίδης style του στυλ "μάνα φεύγω για τα ξένα";   

  Όλα αυτά, βέβαια, γραμμένα με σεβασμό :angel: προς τον άνθρωπο που μπορεί να μη με γέννησε, αλλά με μεγάλωσε στον δύσκολο δρόμο της παραγωγής-μίξης μουσικών πονημάτων.... :-*

   

  Το κομμάτι άνετα και σήμερα γινόταν "χιτ" (επιτυχία ντε... ::)) στο είδος του....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου