Προς το περιεχόμενο

Το hype των vintage looking κιθάρων


schreivox

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Κάπου εδώ να σημειώσω πως σκάλωμα με τις βιντατζιές έχουν κατά κύριο λόγο οι μεγαλύτεροι κιθαρίστες. Οι νεολαίοι το'χουν ρίξει στις 7-8-9χορδες σιδερώστρες, στους active μαγνήτες που'χουν προενισχύσεις μαμούθ κι κάτι καρακάστομ μεγάφωνα και ημι-μπασσοενισχυτές μπας και πιάσουν τις συχνότητες των χαμηλών τους και καταφέρουν να τους ακούσουν και τα δελφίνια.

 

Οι 20αρηδες εχουν αλλα ακουσματα, οι 40αρηδες αλλα και οι 60αρηδες άλλα. Αρα ο ορισμος του  παλιου και "ορθοδοξου" ηχου ειναι διαφορετικος για τον καθενα. Για καποιον αρχαιοτερο ειναι ο ηχος των beatles ή του hendrix. Για τον νεολαιο, vintage ηχος ειναι οι metallica.

Γιώργος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 39
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Οι 20αρηδες εχουν αλλα ακουσματα, οι 40αρηδες αλλα και οι 60αρηδες άλλα. Αρα ο ορισμος του  παλιου και "ορθοδοξου" ηχου ειναι διαφορετικος για τον καθενα. Για καποιον αρχαιοτερο ειναι ο ηχος των beatles ή του hendrix. Για τον νεολαιο, vintage ηχος ειναι οι metallica.

 

Το Nevermind είναι πιο παλιός δίσκος σήμερα από όσο ήταν το Sgt. Peppers όταν βγήκε το Nevermind.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Εμείς οι νεολαίοι θεωρούμε vintage τον EVH, τον Randy Rhoads, τον Malmsteen, τους Metallica, έως και τους Pantera που ήταν στα '90s.

 

To "Far Beyond Driven" ας πούμε είναι ένα χρόνο μεγαλύτερο από μένα, μια χαρά vintag-ιά είναι, οι Beatles και ο Hendrix είναι αρχαίοι για κάποιον που γεννήθηκε από τα '90s και μετά. ;D

 

Ακούμε και τους αρχαίους όμως, δεν απορρίπτουμε κάτι λόγω ηλικίας. ;D

More is more. Yngwie Malmsteen

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  τώρα πλέον το vintage-look κρατάει ως κυρίαρχη τάση τα τελευταία χρόνια.

Η δικιά μου εξήγηση είναι ότι υπάρχει μια ταύτιση με τον ήχο αυτών των δεκαετιών που θεωρείται απαράμιλλος.

 

εγώ νομίζω είναι συνολική μόδα, οπότε ο ήχος (και οι κιθάρες) είναι έκφανση της μόδας αυτής. Το βλέπεις σε ρούχα, κουρέματα και ντιζαϊνιές. Αν έχω δίκιο σε αυτό, πολύ σύντομα θα αποκτήσουν αξία οι superstrat που σκονίζονται αυτή τη στιγμή.

 

Στο θέμα της κιθάρας υποψιάζομαι οτι στις αρχές των 90s, θα μου φαίνονταν εκτρώματα ή τελοσπάντων άκυρες οι κιθάρες που ζαχαρώνω τώρα (και πλέον είναι της μόδας). Για το θέμα του ήχου της κιθάρας per se, θα συμφωνήσω με Πνοή και Νύξη: ο ήχος της ηλεκτρικής είναι ψιλοένας, και μετριέται σε μιλιβόλτ :D, δλδ χοντρικά χωρίζεται σε κιθάρες με μονούς, διπλούς, ή P90. To πώς θα τον χειριστούμε με ενισχυτές και εφέ σύμφωνα με το τι μουσική θέλουμε να βγάλουμε (i.e., electropop ή punk) ελάχιστα σχετίζεται με το τι κιθάρα θα χρησιμοποιήσουμε. Φυσικά εξαιρούνται από το τρένο σκέψης μου οι pure κιθαριστικοί ήχοι (αυτοί που ξέρουμε ως κλασικοί), οπότε είναι γνωστός και συγκεκριμένος ο τρόπος προσεγγισής τους.

 

Kαι φυσικά όλα αυτά τα λέω για να παρακαλέσω θερμά τον εαυτό μου να μην αγοράσει αυτή :

 

:D

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Jazzjoker, το ερώτημα είναι γιατί σε ένα κιθαρίστα σταδιακά μπορεί να υπάρχει η τάση να του αρέσουν vintage σχέδια που μπορεί να μην τα έκανε κέφι πιο μικρός πχ.  (καλά εμένα πες πάντα μου άρεσαν κιθάρες όπως οι gretsch, fender κλπ.)

 

Πιστεύω ότι μια σοβαρή παράμετρος είναι ο ήχος που όντως αντιπροσωπεύουν τέτοια όργανα, δηλαδή αναζήτηση πιο low output μαγνητών ή (semi) hollow καταστάσεις, bigsby tremolo κλπ κλπ . (για εμένα το hollow ''ιστορικά'' είναι πριν το solid body οπότε όποιος προβεί σε μια τέτοια αγορά το σκέφτεται και λίγο έτσι πιστεύω)

 

Γενικά, νομίζω υπάρχει η τάση ένας πιτσιρικάς που παίζει τώρα με εφτάχορδη ibanez να το πάει σε tele jimi root και στο τέλος να καταλήξει με jazzmaster vintage reissue ή καμιά gretsch electromatic

 

Βέβαια, θα συμφωνήσω με @X-minor ότι το vintage hype χτυπάει μεγαλύτερες ηλικίες

 

@blue, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο  :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Jazzjoker, το ερώτημα είναι γιατί σε ένα κιθαρίστα σταδιακά μπορεί να υπάρχει η τάση να του αρέσουν vintage σχέδια που μπορεί να μην τα έκανε κέφι πιο μικρός

 

Γιατί μεγαλώνοντας ακούει ή βλέπει ή νιώθει αλλιώς.

Λόγω εμπειρίας

Λόγω νέων ακουσμάτων

Λόγω νέου περιβάλλοντος

Λόγω Κώφωσης .

Λόγω τύφλωσης

 

Και μιλάω σοβαρά

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@Jazzjoker, το ερώτημα είναι γιατί σε ένα κιθαρίστα σταδιακά μπορεί να υπάρχει η τάση να του αρέσουν vintage σχέδια που μπορεί να μην τα έκανε κέφι πιο μικρός πχ.  (καλά εμένα πες πάντα μου άρεσαν κιθάρες όπως οι gretsch, fender κλπ.)

 

Γιατί τα σχέδια και στυλ κιθαρών που μας αρέσουν έχουν να κάνουν με τη μουσική που ακούμε/παίζουμε. Κατά κανόνα όταν είμαστε μικροί ακούμε πιο σκληρά είδη και θαυμάζουμε τους αντίστοιχους κιθαρίστες οπότε προτιμούμε γκαζοκιθάρες, διπλούς, active, floyd κλπ. Αργότερα το γυρνάμε σε λιγότερο φασαριόζικα είδη ή/και σε καθαρούς ήχους και θαυμάζουμε κιθαρίστες που παίζουν κατά 99% με τα γνωστά σε όλους μοντέλα που πολύ συχνά είναι παλιατσαρίες ή φαίνονται παλιατσαρίες.

 

Φυσικά τα παραπάνω είναι ο κανόνας όπως γράφω. Υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Ενωμοτάρχης

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το Nevermind είναι πιο παλιός δίσκος σήμερα από όσο ήταν το Sgt. Peppers όταν βγήκε το Nevermind.

 

Μια που το ανάφερες... Ο Butch Vig, έλεγε στο ντοκιμαντέρ για το Nevermind, ότι ο Cobain ήθελε "οι κιθαρες να ακούγονται τόσο βαριές όσο των Black Sabbath".

Kαι όταν ο Vig του πρότεινε να ηχογραφήσει δυο φορές την ίδια κιθάρα ή την ίδια φωνή (στην ίδια μελωδική γραμμή) εκείνος ήταν τόσο αντίθετος θεωρώντας το αυτό φλωριά και ξεπεσμό - επειδή δεν μπροούσε να κάνει ούτε δεύτερες φωνές ούτε να παίξει θέματα.

Ο Vig τον έπεισε τελικά, λέγοντάς του ότι "το ίδιο έκανε και ο Lennon" , τον οποίον ο Cobain θαύμαζε λέει απεριόριστα...

 

Κάθε γενιά, έχει τη δική της μυθολογία.

Οι Beatles και οι Stones e;ixan ton Chuck Berry και τον Presley

Oi Nirvana τους Sabbath και ίσως τον (solo) Lennon

Εγώ τους Led Zeppelin και τους Skynyrd και τον Neil Younγ και τους Doors, Police , Floyd

Τα ανίψια μου τους Green Day , Nirbvana, Muse

 

Γενικά, θα έλεγα όμως, ότι είναι σπάνιο κάποιος huge καλλιτέχνης να τρέφει τόση εκτίμηση για κάποιον άλλον huge σύγχρονό του, ώστε να βγαίνει επί τόπου να παίζει κομμάτι από τον καινουριο δίσκο του τελευταίου, όπως έκανε ο Hendrix για τον Dylan.

Kαι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για thumbs up στον Hendrix και Mπααα στον Clapton ο οποίος ήταν μάλλον περισσότερο ανταγωνιστικός ΚΤΓΜ απ΄' ότι θα έπρεπε να είναι ένας της κλάσης και του βεληνεκούς του.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ενω για το σχολιο για τις γυναικες διαφωνεις μουχριτσα;  ;D

Κατά ένα μεγάλο μέρος, ναι.

Διαφωνώ.

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου