Προς το περιεχόμενο

The beauty of Konnakol


vagelism

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Τα τελευταια χρονια εχω ενσωματωσει την αναπτυξη του Konnakol στην μελετη μου..αλλα και στην διδασκαλια μου.

Ο τροπος που διδασκουν τον ρυθμο στην Ινδια θεωρω οτι ειναι 1000 φορες ανωτερος απο οποιοδηποτε δυτικοτροπο ρυθμικο σολφεζ..το ιδιο φανταζομαι θα ισχυει και για την αρμονια.

 

Ωραια ειναι αυτο το βιντεο που μιλαει ο John για τον τροπο που εχει ενσωματωσει το Konnakol στο παιξιμο του

αλλα και αυτα τα starters μαθηματα για οποιον θελει να ασχοληθει.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Ο τροπος που διδασκουν τον ρυθμο στην Ινδια θεωρω οτι ειναι 1000 φορες ανωτερος απο οποιοδηποτε δυτικοτροπο ρυθμικο σολφεζ..το ιδιο φανταζομαι θα ισχυει και για την αρμονια.

 

 

 

Ούτε κατά διάνοια. Η ινδική "κλασσική" μουσική είναι καθαρά τροπική μουσική, με μια μελωδία να κυριαρχεί πάνω από ένα σταθερό drone, ο ορισμός δηλαδή της τροπικής προσέγγισης, που συναντάμε σε πολλές παραδοσιακές μουσικές. Από την άλλη η δυτική τονική αρμονία είναι στην ουσία μια "μοντέρνα" και "επιστημονική" προσέγγιση, εφάμιλλη ας πούμε της προοπτικής στη ζωγραφική ή της κλασσικής μηχανικής στην αρχιτεκτονική. Μια "επανάσταση" δηλαδή, για αυτό ήταν η βάση της εξέλιξης για τρεις αιώνες, και παραμένει σήμερα η πιο σταθερή βάση για "εύηχα" κομμάτια με αρμονική κίνηση. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

και παραμένει σήμερα η πιο σταθερή βάση για "εύηχα" κομμάτια με αρμονική κίνηση.

 

Και ποιός ορίζει τι είναι εύηχο;

"Και μες την τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απο τη δούλεψή της" Κ.Κ.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν ορίσουμε ως εύηχη τη μουσική του Μπαχ, του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του Λιστ, του Τσαϊκόφσκι και πάει λέγοντας, τότε η δυτική αρμονία είναι το κλειδί για να πάμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αν βάλουμε μέσα και την extended common practice μπορούμε άνετα να φτάσουμε και στον 20 αιώνα, ας πούμε με την τονική αρμονία έχουν πολύ ωραία αποτελέσματα π.χ. οι Beatles.

 

Αν τώρα δεν  τα θεωρούμε αυτά εύηχα, και προτιμάμε να βαράμε τετζερέδες, μπορούμε πολύ εύκολα να την παρακάμψουμε, θα αντέξει ο πλανήτης και χωρίς τη δική μας συνεισφορά στην αρμονία, δε χάθηκε και ο κόσμος. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εχοντας ακουσει αρκετη Ινδικη μουσικη - στο δικο μου αυτι η δυτικη μουσικη φτανει λιγο "φτωχη"...ειτε μιλαμε για ποπ ειτε μιλαμε για κλασσικη.

Και λογικο νομιζω ειναι οταν παιζουν με μορια του ημιτονιου.

 

Ρυθμολογικα ομως φιλε Μανο ..σε Τετζερεδες μπορει να παιζουν {οπως πολυ σωστα ειπες} αλλα μονο τετζετρεδες δεν βαρανε..

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ρυθμολογικά αλλά και μελωδικά μιλάμε για απίστευτο πλούτο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία περί αυτού, αιώνες επί αιώνων παράδοσης. Όσο αφορά όμως την αρμονία και την πολυφωνία, η δύση το τερμάτισε, δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

H ινδική παράδοση είναι πολύ μεγάλη και μακραίωνη χωρίς αμφιβολία. Αυτό στο οποίο οι ινδοί είναι απόλυτα masters είναι στα groupings. Η ινδική μουσική και οι ρυθμικές τους φόρμες (Tihai, chakradar κτλ) είναι η επιστήμη και τέχνη του grouping.

 

Σε αντιδιαστολή με αυτά, η αφρικάνικη μουσική παράδοση είναι κυρίως πολυρυθμική (μιλώντας κυρίως για την Δυτική Αφρική). Η μοντέρνα κλασσική, λόγω πολυφωνίας, είναι και αυτή περισσότερο προσανατολισμένη στην πολυρυθμία παρά στα groupings.

 

Σήμερα, μπορούμε να τα έχουμε όλα στη μουσική: groupings και ρυθμικές φόρμες, πολυρυθμούς και polytemporality σε ένα. Είναι πραγματικά πολύ συναρπαστικές οι δυνατότητες που υπάρχουν...

Αυτή η πρόταση είναι ψευδής.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει ποιοτική σύγκριση μεταξύ δυτικής-παραδοσιακής, παραδοσιακής-παραδοσιακής μουσικής.

Ο τρόπος διδασκαλίας κάθε μουσικής είναι αυτός που υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο το είδος της.

Το να ακούς και να μαθαίνεις διαφορετικά πράγματα είναι πάντα μπόνους αλλά μην τρελαθούμε  ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν ορίσουμε ως εύηχη τη μουσική του Μπαχ, του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του Λιστ, του Τσαϊκόφσκι και πάει λέγοντας, τότε η δυτική αρμονία είναι το κλειδί για να πάμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Αν βάλουμε μέσα και την extended common practice μπορούμε άνετα να φτάσουμε και στον 20 αιώνα, ας πούμε με την τονική αρμονία έχουν πολύ ωραία αποτελέσματα π.χ. οι Beatles.

 

Αν τώρα δεν  τα θεωρούμε αυτά εύηχα, και προτιμάμε να βαράμε τετζερέδες, μπορούμε πολύ εύκολα να την παρακάμψουμε, θα αντέξει ο πλανήτης και χωρίς τη δική μας συνεισφορά στην αρμονία, δε χάθηκε και ο κόσμος.

 

Συμφωνώ και επαυξάνω σε καθε λέξη που είπες.

Δηλώνω πολύ θερμός υποστηρικτής της Δυτικοευρωπαΐκής μουσικής και των καλών που έχει προσφέρει μέχρι στιγμής.

Το μόνο που ήθελα ήταν μια πολύ ξεκάθαρη τοποθέτησή σου και την έδωσες (και με το παραπάνω). :angel:

"Και μες την τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απο τη δούλεψή της" Κ.Κ.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου