H μπομπίνα είναι το νέο βινύλιο -άρθρο στο "The Verge"

[LK]

Δηλαδή μπορώ να συνδέσω το μπομπινόφωνο με το πισι ΚΑΙ το πισι με το μπομπινόφωνο;;;;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ξέρω εγω, εσυ δεν ρώτησες;

[dimsonic]

techmoan και ξερό ψωμί....

δεν χάνω επισόδειο!

 

Λάκη, αυτά ισχύουν αναντάμ παπαντάμ.

 

Όσο για τον συγκάτοικο πολύ θα τον ήθελα στην πολυκατοικία μου (άντε και σένα...  ;) )

[manosx]

Και τι νόημα έχει αυτό; Σάμπως θα βρεις ξέρω γω τα master tracks των Led Zeppelin;  ;D ;D ;D Πάλι μεταξύ βινιλίου και CD θα διαλέξεις.  ;)

[LK]

 

 

Λάκη, αυτά ισχύουν αναντάμ παπαντάμ.

 

 

 

 

Σαφώς, και το επεκτείνω.

 

Η κασσέτα , σωστά γραμμένη όπως είπα, ακούγεται σαφώς καλλίτερα.

Δυστυχώς οι κασσετες του "εμπορίου" η "εταιρίας", προφανώς για λόγους κόστους.....δεν ήταν οι σωστές και το ευρύ κοινό, δεν είχε ποτέ την εμπειρία της σωστής ακρόασής της. 

 

[LK]

Και τι νόημα έχει αυτό; Σάμπως θα βρεις ξέρω γω τα master tracks των Led Zeppelin;  ;D ;D ;D Πάλι μεταξύ βινιλίου και CD θα διαλέξεις.  ;)

 

Έχει πολύ μεγάλο νόημα, υπό την έννοια π.χ. που θα κάνεις εσύ τα Matser σου , στη δική σου μουσική.

 

Αλλά ακόμα και ένα βινύλιο να το μεταφέρεις σε μπομπίνα ή σε κασσέτα, ακούγεται διαφορετικά (για εμένα καλλίτερα), όταν αυτή η μεταφορά πάρει τα χαρακτηριστικά της ταινίας.

[Yannis Methenitis]

"I COULD HEAR THE PEDAL SQUEAK EVERY TIME JOHN BONHAM HIT THE BASS DRUM."

 

Αυτή την ατάκα την άκουσα παλιότερα και είναι απλά η αίσθηση κάποιου μη σχετικού με την διαδικασία ηχογράφησης αλλά και του τι πιστεύει πως ακούει τώρα με τα σούπερ γκαμάτα άνσιλαρι εκουίπμεντ για τα οποία τα 'χωσε γερά. Αν δεν άκουγε κάτι σε αυτή την συχνοτική περιοχή που ανήκει το τρίξιμο του πεταλιού, είτε κουφός είναι, είτε άκουγε με λεμονόκουπες για ηχεία.

 

Πάντως Λάκη μην συγκρίνεις την ταινία 1/4", με την κασέτα.

Εκ των πραγμάτων η φαρδύτερη ταινία χωράει περισσότερη πληροφορία (μαγνητισμένη σκουριά) απο την στενότερη της κασέτας.

 

Οπως λέει και ο ΣουΦου τα stereo masters της μείξης παραδίδονταν σε μπομπίνα 1/4 της ίντσας και απο εκεί γινόταν το master για να χωρέσει η πληροφορία στο βινύλιο.

 

Και αυτό γιατί το βινύλιο περιοριζόταν απο το μέγεθος και το βάθος των αυλακιών που μπορούσαν να χαραχτούν στον δίσκο. Αν υπήρχε κάποιο βαθύ μπάσο ή κάτι πολύ δυναμικό, έσκαβε μεγάλο αυλάκι με αποτέλεσμα να πετάει τον βραχίωνα του πικάπ εκτός. Και αυτά ο mastering engineer τα ελάττωνε.

Αρα η πληροφορία που πήγαινε στο βινύλιο ήταν για μηχανικούς λόγους, λιγότερη. Κυρίως σε δυναμικές και μπάσο.

Myth busted.

[LK]

 

Πάντως Λάκη μην συγκρίνεις την ταινία 1/4", με την κασέτα.

 

 

Φυσικά και δεν συγκρίνω την 1/4" με την κασσέτα.

Συγκρίνω την κασσετα με το βινύλιο.

[manosx]

Έχει πολύ μεγάλο νόημα, υπό την έννοια π.χ. που θα κάνεις εσύ τα Matser σου , στη δική σου μουσική.

 

Αλλά ακόμα και ένα βινύλιο να το μεταφέρεις σε μπομπίνα ή σε κασσέτα, ακούγεται διαφορετικά (για εμένα καλλίτερα), όταν αυτή η μεταφορά πάρει τα χαρακτηριστικά της ταινίας.

 

 

Όταν δουλεύεις ψηφιακά, μπορείς να έχεις master στα 32 bit floating, που διαστημικό λεωφορείο να πουλήσεις για να αγοράσεις tape machine δεν το πλησιάζεις.  ;D Όταν όμως θεωρείς ότι "ακούγεται διαφορετικά (για εμένα καλλίτερα), όταν αυτή η μεταφορά πάρει τα χαρακτηριστικά της ταινίας. " τότε πλέον η ταινία ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ φορέας του ήχου, να διατηρεί δηλαδή όσο δυνατόν μεγαλύτερη πιστότητα, και γίνεται ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ ήχου. Καμία σχέση το ένα με το άλλο.

 

 

Άρα αν θέλει κάποιος να χρωματίσει τον ήχο με μπομπινίλα be my guest  ;D ;D  ;D τυχερός είναι, και τι δε θα έδινα να υπήρχε και το ΞΕΜΠΟΜΠΙΝΑΙΖΕΡ και το ΚΑΟΥΝΤΟΑΝΑΛΟΓΚΑΙΖΕΡ  ;D για να γίνονταν εντελώς ΦΛΑΤ και ΚΑΘΑΡΕΣ οι προϊστορικές ηχογραφήσεις της κλασσικής.

[LK]

 

 

 

" τότε πλέον η ταινία ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ φορέας του ήχου, να διατηρεί δηλαδή όσο δυνατόν μεγαλύτερη πιστότητα, και γίνεται ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΣ ήχου.

 

Δεν διαφωνούμε.

 

Το θέμα της πιστότητας (ως μονάδα /σημείο αναφοράς), το έχουμε εξαντλήσει σε άλλο παλαιότερο θέμα, δεν ξέρω αν είχες συμμετάσχει ή το διάβασες.

 

Δεν μπορώ προσωπικά να θεωρήσω την "πιστότητα" ως σημείο αναφοράς , και είχα χρησιμοποιήσει τότε το παράδειγμα, στο οποίο εμμένω, ότι δηλαδή αν π.χ. το "La notte" υπήρχε δυνατότητα να γυριστεί τότε έγχρωμο και στα 4Κ, θα ήταν πιο "πιστό" στην πραγματικότητα (σαφώς ο Μαστογιάννη έγχρωμος ήταν όχι ασπρόμαυρος.... ;D) αλλά είμαι σίγουρος ότι σε σχέση με το "κανονικό" θα υστερούσε καλλιτεχνικά ΠΟΛΥ.

 

[manosx]

Στην περίπτωση του κινηματογράφου, η πιστότητα θα αφορά τη μεταφορά στις αίθουσες, αν η προβολή  θα είναι με μπομπίνα ή ψηφιακή. Το πως θα γυρίσει το έργο ο σκηνοθέτης είναι δική του επιλογή.

 

 

Πιστεύω ότι συμφωνείς πως οι καινούργιες ΨΗΦΙΑΚΑ ΓΥΡΙΣΜΕΝΕΣ ταινίες, είναι πολύ καλύτερες χωρίς τα επιπλέον  περιττά artifacts της προβολής. Αν τα θέλει ο σκηνοθέτης ας τα βάλει αυτός, ο μηχανικός προβολής γιατί να τα βάλει;