“There are four drummers on the Beatles records. Ringo’s not one of them.”

[dimsonic]

Τωρα που εγραψε και βιβλιο θα πεσει πολυ γελιο (μαλλον εχει παρει το φτυαρακι του και θαβει κοσμο ) ισως να ξεθαφτηκε το θεμα με σκοπο να ενισχυσει τις πωλησεις του βιβλιου του.Μπορει να κανω και λαθος.

Μιας και θελουμε να ξερουμε ποιος ειναι καλος ντραμμερ και ποιος οχι ιδου ο κατα την ταπεινη μου γνωμη  ορισμος : καλος ντραμμερ ειναι αυτος που εξυπηρετει το κομματι και το αναδεικνυει χρωματιζοντας το καταλληλα .με τροπο που να σε ''κουναει '' η να σε καθηλωνει αναλογα το ειδος της μουσικης και το χρονο και τοπο που παιζεις live η ηχογραφεις.

Καλο βραδυ σε ολους και παω νακουσω Something !!!!!

 

σύμφωνα με κριτικές το βιβλίο του είναι μια σκέτη απογοήτευση, γιατί λένε μιλάει στο τρίτο πρόσωπο και αντί να αναφέρεται σε ιστορίες και ανέκδοτα, λέει μόνο πως μεγάλωσε και πόσο καλός είναι κλπ κλπ.

 

Θα συμφωνήσω στο φαφλατάς, ίσως για μένα πιό σωστός χαρακτηρισμός είναι χωρατατζής, αλλά πέρα από όλα αυτά ήταν σίγουρα καλός, σωστός και συχνά απλός drummer ο ίδιος. Σήμερα....ίσως το έχει χάσει.

Τελευταία τον είδα και τον άκουσα στις τελευταίες ηχογραφήσεις του μακαρίτη του Coryell το 2012 αν δεν κάνω λάθος, δεν έχω τώρα το dvd πρόχειρο.

Ήδη είχε βαρύνει πολύ....

Δεν είναι όμως ο μόνος που το χάνει.

 

Για μένα (και πάλι θα πω ότι στεναχωρέθηκα που έγινε βαβούρα στο νοιζ, αντί συζήτηση με το νήμα μου) είναι ανεξήγητη και παράξενη η δήλωσή του το 1980 όταν ήταν μάλιστα 40 ετών.  Σίγουρα δεν το είχε χαμένο τότε. Από την άλλη, drummer δεν είμαι και είχα και έχω ακόμα τα singles των beatles από 7-8 χρονών όταν τα αγόραζε εισαγωγή ο αδερφός μου από αγγλία, και μπορώ να αναγνωρίζω το "ιδιόρυθμο" παίξιμό του Ringo. Δεν μου μοιάζει για Purdie πουθενά στους πρώτους 3 δίσκους....διότι γι αυτούς μιλάει και για 21 κομμάτια. 21 την εποχή εκείνη μάλιστα ήταν 2 δίσκοι...

Συνεπώς μιλάμε για ο,τιδήποτε πριν το a hard day's night και φυσικά όχι για τα μετέπειτα πολύ γνωστά και πολύ περισσότερο δικά τους πράγματα.

 

[otto##]

γατακι ρινγκο.

 

 

εχω λιωσει στο γελιο

[Nestoras]

Προσφατα αγορασα το [/b]Αριστουργημα τους Abbey road σε βινυλιο και το ακουω συχνα πυκνα ...

Καλο βραδυ σε ολους και παω νακουσω Something !!!!! ;)

Τελικά όλοι οι ντράμμερ είναι ψεύτες.

Το Abbey road tου το έχω φάει εδώ και καιρό μαζί με άλλα Lp's.

Οπότε είναι μάλλον σύνηθες οι ντράμμερ όσο μεγαλώνουν να τα χάνουν.

:P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P :P

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Υ.Γ Ξέρεις οτι σε πάω με 1000!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Miltos23]

Δεν μαρεσουν οι Beatles, πέρα από κάποια κομμάτια.

 

Ωστόσο αυτά τα κομμάτια τα βρίσκω πολύ ωραία = το συνολικό αποτέλεσμα είναι θεικό. Στα @@ μου τι παιζει ο ντραμμερ, ο κιθαριστας κλπ το αποτέλεσμα μετράει.

 

Θέλετε ντράμμερ που παίζει παπαδες αλλα υπηρετεί το κομμάτι;

Cozy Powell, έπαιξε μπαλιτσα με τους Rainbow και τους απογείωσε, με απλά λόγια έπαιζε 6αρι στην άμυνα και έβγαζε την σωστή πρώτη πάσα για την επίθεση (κάτι σαν τον Iniesta ή το Xavi) ο Blackmore έπαιζε 10ρι και ο Dio στη κορυφή της επίθεσης.

 

Μάθε μπαλίτσα αγόρι μου  :P :P :P :P

[Superfunk]

"I remember the moment, standing there and looking at John and then looking at George, and the look on our faces was like, 'Fuck you. What is this?'" said Paul McCartney, looking back on the Beatles' first time playing with Ringo Starr. "And that was the moment, that was the beginning, really, of the Beatles." Though he was often underappreciated during the flamboyant late Sixties that produced Keith Moon and Mitch Mitchell, Ringo didn't just ground the greatest band of all time, he helped give their music shape and focus — listen to the ecstatic rolls that open "She Loves You," the crisp buoyancy of "Ticket to Ride," the slippery cymbal work and languid concision of "Rain," or the way he threw cute, memorable "rhythmic hooks" into many more of the Beatles beloved tunes. Personally, his good natured geniality made him the band's most approachable member. "John would go up and down and all that," said Yoko Ono, "but Ringo was always just very gentle. And he really believed in peace and love." As a left-handed drummer playing a right-handed kit, Starr came up with his own unique style of creating crisp exuberant "funny fills," and his steady reliability became an early gold standard for no-nonsense rock players, serving each song with feel, swing and unswerving reliability. "Ringo was the the king of feel," Dave Grohl has said. Says Jim Keltner, "He was the guy that we all tried to play like in the studio."

 

CASE CLOSED γατακια... ;)

 

Ringo Starr | 100 Greatest Drummers of All Time | Rolling Stone

[noe13]

Ωραια,μπορουμε να ασχοληθουμε με τον lars τωρα??? ;D

[Miltos23]

Με τον Lars τα πραγματα ειναι απλά:

 

"Ωραίος τύπος που ξέρει απο Marketing και κανει οτι παιζει ντραμς, ενταξει τα θετικά του ειναι περισσοτερα απο τα αρνητικα. Ξέρω ότι γαμάει το τεμπο καποιες φορές, ότι ειναι ξεροκέφαλος και σπ@σαρχίδας, αλλα είναι φίλος, που να τον διώξουμε τωρα"

J.H.

 

 

:P :P :P :P :P :P

 

Κοινώς ότι θα έλεγε μια μπάντα φίλων, ε μόνο που έχουν κάνει επιτυχια..

[leon7pap]

O Ulrich ειναι κλασσικο παραδειγμα μουσικου που αρχισε να ασχολειται με χιλια δυο αλλα πραγματα με φυσικο επακολουθο να χασει το focus και να γινει χειροτερος.Ουτε καν στασιμος.Επισης ειναι κλασσικο παραδειγμα μουσικου που υπηρετει το κομματι.Μεχρι ενα σημειο (Αnd Justice for All ΚΑΙ ΒLACK ALBUM) την εψαχνε  τη φαση.Μετα...τελος!Εγινε υπερπροβλεψιμος.Τωρα ειναι σε επιπεδο αστειο για το μεγεθος της μπαντας οχι γιατι δεν παιζει τεχνικα (ποτε δεν ηταν αυτο το φορτε του) αλλα γιατι δε μπορει να παιξει ...τα ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΑ!!!Μικρο το κακο και για μας μιας που "εχεις παντα το δισκο αν σε χαλαει τοσο πολυ που δεν κραταει σταθερο beat" και "ΔΕΝ σε υποχρεωνει κανενας να πας σε live" και γι αυτον για ευνοητους λογους.Οι ανθρωποι πηγαν το πραμα λιγο παραπερα.Καποια εκατομμυρια εβαλαν το χερι στην τσεπη για να παρουν το δισκο του η να τον δουν live και θα συζητησουμε και γι αυτον αν ειναι καλος η οχι;

[dimsonic]

Δεν μαρεσουν οι Beatles, πέρα από κάποια κομμάτια.

 

Ωστόσο αυτά τα κομμάτια τα βρίσκω πολύ ωραία = το συνολικό αποτέλεσμα είναι θεικό. Στα @@ μου τι παιζει ο ντραμμερ, ο κιθαριστας κλπ το αποτέλεσμα μετράει.

 

Θέλετε ντράμμερ που παίζει παπαδες αλλα υπηρετεί το κομμάτι;

Cozy Powell, έπαιξε μπαλιτσα με τους Rainbow και τους απογείωσε, με απλά λόγια έπαιζε 6αρι στην άμυνα και έβγαζε την σωστή πρώτη πάσα για την επίθεση (κάτι σαν τον Iniesta ή το Xavi) ο Blackmore έπαιζε 10ρι και ο Dio στη κορυφή της επίθεσης.

 

Μάθε μπαλίτσα αγόρι μου  :P :P :P :P

 

υπάρχει ένας χρυσός κανόνας στη μουσική

για να εκτιμήσεις καλλιτέχνη που έδρασε και έκανε επιτυχίες σε μια δεκαετία θα πρέπει η εφηβεία σου να συμπίπτει με την δεκαετία αυτή +/- 1

Αλλιώς μόνο αν κάνεις προσπάθεια και έχεις πραγματικά ανοιχτά αυτιά.

 

Φυσικά εννοείται ότι θα εκτιμήσεις τα πάντα όταν ξεπεράσεις τα 50. Ακόμα και όσα φτιάχτηκαν και 3-4 δεκαετίες πριν γεννηθείς.

Το θέμα είναι τότε δεν υπάρχει περίπτωση να εκτιμήσεις αυτά που βγήκαν  μετά τα 40 σου....

 

 

 

 

[Superfunk]

υπάρχει ένας χρυσός κανόνας στη μουσική

για να εκτιμήσεις καλλιτέχνη που έδρασε και έκανε επιτυχίες σε μια δεκαετία θα πρέπει η εφηβεία σου να συμπίπτει με την δεκαετία αυτή +/- 1

Αλλιώς μόνο αν κάνεις προσπάθεια και έχεις πραγματικά ανοιχτά αυτιά.

 

Φυσικά εννοείται ότι θα εκτιμήσεις τα πάντα όταν ξεπεράσεις τα 50. Ακόμα και όσα φτιάχτηκαν και 3-4 δεκαετίες πριν γεννηθείς.

Το θέμα είναι τότε δεν υπάρχει περίπτωση να εκτιμήσεις αυτά που βγήκαν  μετά τα 40 σου....

 

Δεν ισχυει κατι τετοιο,ουτε υπαρχει τετοιος.....παλαβος....κανονας μια και η ΗΛΙΚΙΑ δυστυχως δεν εχει ΚΑΜΜΙΑ σχεση με την ωριμοτητα...(που προφανως υποννοεις οτι ερχεται με τα...χρονια) τουναντιον οι πλεον ΑΝΩΡΙΜΟΙ ανθρωποι που γνωριζω (ειδικα σε αυτη την...μαγικη χωρα που μας ελαχε να ζουμε.. ::) ) τα...εχουν τα χρονακια τους... ;D ;D

 

Προσωπικα ειμαι 52 ετων και το 1976 που αρχισα να ακουω σοβαρα μουσικη ακουγα σχεδον αποκλειστικα Presley & Beatles....οσο μεγαλωνα ,γυρω στα 16 προστεθηκαν φυσικα η κλασσικη 60s soul & το funk & φυσικα  το PUNK το οποιο με συγκλονισε το 1978-1980...μετα τα 18-20 αρχισα να ακουω τα ΠΑΝΤΑ (λαϊκα τα οποια ανακαλυψα στην Νεα Υορκη,πολλα τουρκικα,κλασσικη,τζαζ,new wave ,Bowie,Reed,country,alternative  και οτι αλλο βαλει ο νους σου) .

 

H μονη μουσικη που με αφησε σε ολη μου τη ζωη αδιαφορο ,με καποιες εξαιρεσεις (Purple,Zeppelin και καποιοι λιγοι ακομα) ,ηταν το "classic 70s  rock" (ειδικα αυτο που λεγεται "progressive rock" ) και το hard rock/metal .

 

Και μπορω να πω οτι ακουω παρα πολλα πραγματα που βγηκανε μετα τα 40 μου... ;)

 

Τωρα που...γερασα  ;D αποφασισα ως new year resolution (2018) να ακουω ΜΟΝΟ Beatles & μεσα απο αυτους να τα καλυπτω ολα  ;D  (αντε να προσθεσω και λιγο SINATRA για να χαρει ο Lakis  ;D ;D )

 

Πρεπει να παραδεχτω παντως οτι το ΑΠΟΛΥΤΟ superiority των Beatles σε σχεση με ΟΛΑ τα συγκροτηματα και καλλιτεχνες της ευρυτερης ποπ/ροκ σκηνης που  βγηκανε ποτε το αντιληφθηκα (ή μαλλον το...συνειδητοποίησα γιατι αποκλειεται να μην το ειχα αντιληφθει τοσα χρονια  ;D )  σχετικα προσφατα (στα 48  μου).....οι BEATLES απλα.... δεν παιζονται απο κανεναν ,ουτε καν για  μισο ημιχρονο (για να μεινουμε στο ποδοσφαιρικο μοτιβο του νηματος...)