Η καλύτερη μάρκα που δεν αγόρασα ποτέ

[KostasP]

Πολλές Αμερικάνικες και κάποιες Γιαπωνέζικες & Ευρωπαϊκές booutique, δεν τις αγόρασα κυρίως γιατί είναι πανάκριβες και δευτερευόντως γιατί δεν τις χρειάζομαι. To κακό με μένα είναι ότι μου αρέσουν πάρα πολλές διαφορετικές κιθάρες.

 

Σε πιο γήινες επιλογές θα πω Yamaha, από τότε που έβγαλε τη Pacifica 112 και είχε γύρω στα 200 ευρώ ήθελα να πάρω 2-3 και να τις φέρω στα μέτρα μου. Δε πήρα ποτέ λόγω λεπτού μπράτσου. Όσες Yamaha έχω δοκιμάσει ήταν πολύ καλές κιθάρες αλλά το μπράτσο όχι του γούστου μου.

 

Fender Jaguar: Απωθημένο 20τιας και βάλε. Έχω καταλάβει ότι η Fender δε θα βγάλει ποτέ μία με χοντρό μπράτσο, σε χρώμα που μου αρέσει, με binding + matching headstock και τιμή στο 1000ρικο more or less. Aκόμα και partcaster όμως δεν την έφτιαξα ποτέ λόγω ότι έχει τόσα ψιλοπραγματάκια που θέλουν διάβασμα πρώτα αλλά και καλό budget.

 

Gretsch σκάφος: Θέλω εδώ και χρόνια αλλά δε βρίσκονται εύκολα Γιαπωνέζικες σε λογική τιμή και με χοντρό μπράτσο. Επίσης χάνομαι με τις παράξενες ονομασίες και τα πάρα πολλά διαφορετικά μοντέλα.

 

Rickenbacker 4003: Απλά το θέλω, είναι όργανο φετίχ. Κοστίζει πολλά όμως για τη τσέπη μου.

 

... Επειδή όμως καλός-χρυσός ο φετιχισμός και η λόξα, αλλά πρέπει η κιθάρα εκτός από την τρέλα σου να καλύπτει και τις ανάγκες σου, αρχίζω να μετανιώνω για αυτη την παράλειψη, καθώς μια PRS με coil split θα ήταν αρκετά all around για την δουλεια που την θέλω. Θα μου πείτε και οι fender-gibson έχουν παρόμοιες επιλογές αλλά λόγω του φετιχισμού που ανέφερα παραπάνω, τις ήθελα όσο πιο ''παραδοσιακές'' γίνεται....

 

Θα μιλήσω για τη McCarty που έχω, 3 way selector with split. Σε καμία από τις έξι θέσεις δε είναι Fender ή Gibson. Θυμίζει αλλά έχει το δικό της ήχο και είναι πάρα πολύ καλός. Ευκρινής, γλυκός και πολύ χρήσιμος. Παρεξηγημένες κιθάρες από πολλούς λόγω εμφάνισης αλλά και επειδή δεν είναι Fender/Gibson. Πάρα πολύ καλή κατασκευαστική ποιότητα όμως και ευκαιρία σε δεύτερο χέρι μιας και κοστίζουν μισή τιμή. Αν είναι να αγοράσω χωρίς δοκιμή προτιμώ στα 1500 μεταχειρισμένη PRS παρά καινούρια Fender/Gibson. Οι SE ήταν κάποτε ευκαιριάρες, ακριβές πια αρκετά στην Ευρώπη.

[bouzoukleri]

 

    Η PRS.

 

 

Την πρώτη φορά που μου δόθηκε η δυνατότητα προτίμησα Charvel.

Την δεύτερη φορά με κέρδισε μια Gibson.

 

Αν δεήσει ο γιαραμπής και πιάσω ξανά φράγκα μετά την Gretsch G5655T Electromatic πιθανόν μια PRS θα προστεθεί στο κιθαροστάσιο μου.

[S9F]

Μία Martin D45V... Μου είχε δοθεί η ευκαιρία να αγοράσω μία μεταχειρισμένη για πολύ λιγότερα από όσο συνήθως κοστίζουν, αλλά για διάφορους λόγους (κακώς) δεν την αγόρασα.

 

Από αυτοκίνητα μία Ferrari F355 παρακαλώ, thank you very much. ;D

 

Η porsche.

To προσπαθώ, αλλά δεν με κόβω.  ;D ;D

 

+911  ;D

 

Σου εύχομαι να αποκτήσεις μία, αλλά σε προειδοποιώ: Σε κάθε major service θα την "ακούς στέρεο κλαρίνο"...  ;D

[BlackCrow81]

[LK]

 

 

+911  ;D

 

Σου εύχομαι να αποκτήσεις μία, αλλά σε προειδοποιώ: Σε κάθε major service θα την "ακούς στέρεο κλαρίνο"...  ;D

 

;D ;D

Μπα, δεν θα της κάνω service.

Ούτε καν θα την κυκλοφορώ.

 

Θα την κλείσω στο γκαραζ.....και θα την χαιδεύω όλη μέρα  ;D ;D ;D

[X-minor]

Dean ML. Πάντα ήθελα μια, ποτέ δεν πήρα.

Μια 7χορδη Schecter (οποιαδήποτε). Όλες όσες δοκίμασα ήταν εξαιρετικά βολικές, καλοφτιαγμένες κτλ.

Jackson RR(3 συγκεκριμένα).

Και αρκετές ακόμα...

 

Σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός της Jackson που εν τέλει επέλεξα την Kelly) είτε δεν είχα τα φράγκα ή επέλεξα κάποια πιο "λογική" κιθάρα για την εποχή (κατά το τι "χρειαζόμουν"-βόλευε στην εκάστοτε φάση).

[dimsonic]

να αρχίσω με τα βασικά

ναι

gibson

η πρώτη μου καλή ηταν fender και την εποχη εκείνη η αγορά ήταν για ολη σου τη ζωη...

και πάνω κατω ετσι πηγε.

εκείνη την εποχή δυο μάρκες παίζανε κσι αν δεν ήσουν επαγγελματίας με βουλα δεν σε έπαιρνε να εχεις και τις δύο.

μετα μια prs μια schecter

μια yamaha 2000

 

μια martin και αργοτερα μια selmer macafferi

 

[Rebel_Of_South]

 

Μια 7χορδη Schecter (οποιαδήποτε). Όλες όσες δοκίμασα ήταν εξαιρετικά βολικές,

Jackson RR(3 συγκεκριμένα).

 

 

ομοίως

 

θα ήθελα πολύ μια 7χορδη και ο λόγος που δεν έχω πάρει είναι μια εσωτερική παλη που έχω με τα κολλήματα μου ( δεν χρειάζομαι τόσες πολλές αφού δεν ξέρω να παίζω, δεν θα μπορώ να συνηθίσω κλπ )

 

Έχω τρελα με το V σχήμα επίσης και δεν παίρνω για παρόμοιους λόγους

 

Γενικά μεγάλη εσωτερική πάλη ;D

 

Είχα 7 κιθάρας και έχω μείνει με 2 ηλεκτρικές και 1 ακουστική της κακιάς ώρας . Κάποια στιγμή θα ξαναμεγαλώσω την οικογένεια

 

 

[John Goumis]

Θα μιλήσω για τη McCarty που έχω, 3 way selector with split. Σε καμία από τις έξι θέσεις δε είναι Fender ή Gibson. Θυμίζει αλλά έχει το δικό της ήχο και είναι πάρα πολύ καλός. Ευκρινής, γλυκός και πολύ χρήσιμος. Παρεξηγημένες κιθάρες από πολλούς λόγω εμφάνισης αλλά και επειδή δεν είναι Fender/Gibson. Πάρα πολύ καλή κατασκευαστική ποιότητα όμως και ευκαιρία σε δεύτερο χέρι μιας και κοστίζουν μισή τιμή. Αν είναι να αγοράσω χωρίς δοκιμή προτιμώ στα 1500 μεταχειρισμένη PRS παρά καινούρια Fender/Gibson. Οι SE ήταν κάποτε ευκαιριάρες, ακριβές πια αρκετά στην Ευρώπη.

 

Σε ευχαριστώ για την γνώμη σου.  Δεν χρειάζεται να ακούγεται fender/gibson, ίσα ίσα που μου αρέσει ο χαρακτήρας της, με καλύπτει ένα αξιοπρεπές σπλιτάρισμα για πιο all around. Δεν με πειράζει αν ακρίβυνε η se, μου αρέσουν οι αναβαθμίσεις που έκαναν στους μαγνήτες αλλά και αισθητικά στο headstock που έχει την υπογραφή Paul Reed Smith (είμαι τρελός, το ξέρω  ;D )

 

Για να μην βγαίνω off topic, σε κάποια φάση στραβολαίμιασα κοιτώντας μια Jackson Adrian Smith Signature. Δεν είχα ποτέ μου Jackson και η συγκεκριμένη με το φεντερίσιο headstock φαινόταν σαν μια ομαλή μετάβαση από strat σε superstrat με τα floyd rose κτλ. Αν και φαίνεται ωραίο οργανάκι, μάλλον θα προτιμούσα άλλες έναντι αυτής στο τέλος....

 

[X-minor]

ομοίως

 

θα ήθελα πολύ μια 7χορδη και ο λόγος που δεν έχω πάρει είναι μια εσωτερική παλη που έχω με τα κολλήματα μου ( δεν χρειάζομαι τόσες πολλές αφού δεν ξέρω να παίζω, δεν θα μπορώ να συνηθίσω κλπ )

 

Έχω τρελα με το V σχήμα επίσης και δεν παίρνω για παρόμοιους λόγους

 

Γενικά μεγάλη εσωτερική πάλη ;D

 

Είχα 7 κιθάρας και έχω μείνει με 2 ηλεκτρικές και 1 ακουστική της κακιάς ώρας . Κάποια στιγμή θα ξαναμεγαλώσω την οικογένεια

 

Δεν μου πήρε καθόλου κυριολεκτικά να συνηθίσω την 7χορδη, οπότε μην την φοβάσαι, τίποτα δεν είναι. Τώρα αν -χρειάζεται- είναι άλλη κουβέντα εντελώς και δεν με πολυνοιάζει αν "χρειάζομαι" κάτι, το θέλω, έχω φράγκα, το παίρνω.  8)

 

Οι V (όπως και οι περισσότερες extreme και μερικά -τα περισσότερα- ταυράκια) είναι δύστροπες σε live (βλ. neck dive) αλλά και μόνο που είναι V (ή τα υπόλοιπα) συγχωρούνται. Έπαιζα πολλά χρόνια και άπειρα gigs με την kelly και απλά το'χα συνηθίσει. Μια πιο φαρδιά ζώνη επίσης κάνει θαύματα.

 

Γενικώς η μόνη πάλη που'χω είναι με το πορτοφόλι μου. Αν είναι γεμάτο και βγαίνουν για τα υπόλοιπα, η πάλη είναι μόνο με την επιλογή!  ;D