Γιατι δεν πρέπει να γίνεις rapper...

[X-minor]

Μα, το εξήγησα εγώ (που μάλλον το κατάλαβα). Ο φίλος μας, εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του Eminem, αναλογίζεται στο στυλ "α, καλά, άμα είναι έτσι οι κιθαρίστες, εγώ τι να πάω να παίξω;", κάτι που έχει συμβεί σε όλους μας, τουλάχιστον μία φορά.

 

Εξκιούζε μουά, μάλλον έχασα το εν λόγω ποστ στην ανάγνωση.

 

On topic τότε, αν ίσχυε αυτό, θα'χα παρατήσει και την κιθάρα και το μπάσσο και θα πήγαινα να καλλιεργήσω πατάτες στο Νευροκόπι.

 

Είχε χθες μια εκπομπή στην ερτ3 με τον Κιουρτσόγλου, όπου σε κάποια φάση έπεσε ανάλογη ερώτηση περί επιλογής ηρώων και την θέληση να τους ξεπεράσεις. Στο οποίο απάντησε πολύ όμορφα, λέγοντας "αν ο στόχος σου είναι να τους ξεπεράσεις, καλύτερα μην τ'αρχίσεις καν".

 

Κοινώς, δεν είναι "σπορ" το θέμα. Δεν είναι ποιος θα παίξει πιο γρήγορα, πιο flashy, με περισσότερα sweep κτλ. Καθένας έχει την "φωνή" του, και κάνει ότι του βγαίνει μ'αυτή.

 

Αυτά από μένα, συνεχίστε.

[fusiongtr]

θα πήγαινα να καλλιεργήσω πατάτες στο Νευροκόπι.

 

Το είχα σκεφτεί κι εγώ κάποτε, αλλά μετά είδα πώς το κάνουν και σκέφτηκα ότι αποκλείεται να το κάνω τόσο καλά ποτέ.

Οπότε ... έμεινα με την κιθάρα. ;D

[RayDTutto]

Μα, το εξήγησα εγώ (που μάλλον το κατάλαβα). Ο φίλος μας, εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του Eminem, αναλογίζεται στο στυλ "α, καλά, άμα είναι έτσι οι κιθαρίστες, εγώ τι να πάω να παίξω;", κάτι που έχει συμβεί σε όλους μας, τουλάχιστον μία φορά.

 

 

Έχεις φαντασία. Αναμφισβήτητα.  O0

[blue]

χτες με ρώτησε ένας φίλος που είχαμε να τα πούμε καιρό τι κάνω με τη μουσική. Του  είπα οτι μελετάω, γράφω, ασχολούμαι, αλλά κακά τα ψεματα, έχω πάψει προ πολλού να είμαι relevant. Για να καταλάβει τι σημαίνει αυτό του εξήγησα οτι κατά τη γνώμη μου, relevant είναι κάποιος που κάνει χιπ χοπ - τύπου "λέει κάτι" :)

 

Και εξηγώ (εδώ) : η μουσική μπορεί να επιτελέσει πολλούς διαφορετικούς σκοπούς, ένας εκ των οποίων είναι η δημοσιοποίηση εσωτερικών καταστάσεων που μπορεί να έχουν κάποια απεύθυνση. Κοινωνικά δηλαδή στη μουσική, αν έχεις κάτι να πεις, τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται πια είναι λιγότερο οι κιθάρες με παραμορφώσεις (80-90), οι κιθάρες με εφέ και ντραμ μασιν (90-00), κοκ (που γνώρισα εγώ από κοντά).

 

Η σύγχρονη μουσική παραγωγή (definition pending) παράγεται και καταναλώνεται από νέους ανθρώπους και εγώ^© δεν είναι δυνατό να μπορώ να επηρεάσω αυτή την πραγματικότητα εφόσον ο δίσκος_ορόσημο που έχω βγήκε αισίως πριν από 20 χρόνια.  Ακόμα χειρότερα αν μελετάω ανεπιτυχώς μουσικούς του '30. Αυτά κάνω ωστόσο και κάτι βρίσκω εκεί μέσα. btw  απολαμβάνω τα γηρατειά μου με την απόλυτη ελευθερία να κοιτάξω στη μουσική όσο βαθιά και οπουδήποτε χρονολογικά χωρίς κανένα άγχος να πρέπει να είμαι relevant.

 

Η μουσική δίνει άπειρα θετικά και έχει άπειρες εφαρμογές (i.e., απεύθυνση) φυσικά ακόμη και όταν είναι μουσειακή, σε βαθμό που δε νομίζω οτι χρειάζεται ανάλυση. Ωστόσο, η συζήτηση μπορεί να διαμεριστεί στο "ποιά είναι πλέον η σύγχρονη μουσική?" και σε αυτό απαντάω οτι προφανώς είναι αυτή που παράγουν και καταναλώνουν οι νέοι. Δεν μπορεί να είναι σκατά.

[RayDTutto]

Δεν μπορεί να είναι σκατά.

 

Τελείως όχι.

Ένα μεγάλο μέρος της, όμως,  μπορεί να είναι.

Και αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά από άλλες εποχές που κατανάλωναν άλλοι νέοι κάποτε, άσχετα αν η νοσταλγία για τα νιάτα μας έχει κάνει πολλά από αυτά τα σκατά, ευρέως αποδεκτά.

Πάντως, όσο σκατά και να είναι παραμένουν μουσικά σκατά.

[Jazzjoker]

[blue]

Τελείως όχι.

Ένα μεγάλο μέρος της, όμως,  μπορεί να είναι.

Και αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά από άλλες εποχές που κατανάλωναν άλλοι νέοι κάποτε, άσχετα αν η νοσταλγία για τα νιάτα μας έχει κάνει πολλά από αυτά τα σκατά, ευρέως αποδεκτά.

Πάντως, όσο σκατά και να είναι παραμένουν μουσικά σκατά.

 

δεν έχω στο μυαλό μου κατι σκατά μουσικό που επιβίωσε ιστορικά. Πες μου ενα παράδειγμα να καταλάβω τι εννοείς.

[trolley]

Έχεις φαντασία. Αναμφισβήτητα.  O0

 

OK, έχω, αλλά επίσης έχω κάνει τηλεφωνικό σαπόρτ σε μερικές χιλιάδες ανθρώπους για τεχνικά θέματα. Μετά τους πρώτους εκατό, καταλαβαίνεις οτιδήποτε λένε. Αν επιστρέψει ο φίλος, θα δεις ότι έχω δίκηο.

 

On topic τότε, αν ίσχυε αυτό, θα'χα παρατήσει και την κιθάρα και το μπάσσο και θα πήγαινα να καλλιεργήσω πατάτες στο Νευροκόπι.

 

Φυσικά, δεν ισχύει. Αυτό του απάντησα και εγώ. Νομίζω μάλιστα ότι το έθεσε υπό την κρίση μας, ακριβώς για να του πούμε ότι δεν ισχύει, κοινώς για να του δώσουμε θάρρος.

[trolley]

Η μουσική δίνει άπειρα θετικά και έχει άπειρες εφαρμογές (i.e., απεύθυνση) φυσικά ακόμη και όταν είναι μουσειακή, σε βαθμό που δε νομίζω οτι χρειάζεται ανάλυση. Ωστόσο, η συζήτηση μπορεί να διαμεριστεί στο "ποιά είναι πλέον η σύγχρονη μουσική?" και σε αυτό απαντάω οτι προφανώς είναι αυτή που παράγουν και καταναλώνουν οι νέοι. Δεν μπορεί να είναι σκατά.

 

Πάντως, το doodle της Google, το οποίο επικαλούμαι για τρίτη φορά στο νήμα, είχε υπότιτλο "44th Anniversary of the Birth of Hip Hop".... τι είπε τώρα; Σαράντα τέσσερα χρόνια; Δηλαδή μιλάμε πλέον για κάτι το οποίο κυριολεκτικώς έγινε κατά τη διάρκεια της ζωής των περισσότερων από εμάς, και στο μεταξύ εμείς νομίζαμε ότι γενικώς είναι κάτι με μαύρους που φλυαρούν και χοντροκώλες γκόμενες.

 

Οι "νέοι" που λέει ο Μπλε, είναι... εγώ και ο καθένας μας, αρκεί να μην θεωρεί κάποιος ότι έχει να γραφτεί κάτι καλό από τότε που έβγαλαν το αριστούργημά τους οι Κάποιοι, λίγο πριν ή λίγο μετά τη μεταπολίτευση.

[manosx]

Η έλλειψη παιδείας αν κάνει κάπου το μεγαλύτερο κακό, το κάνει στην αισθητική. Ένας ακροατής με παιδεία, μπορεί τόσο να εκτιμήσει ένα μουσικό είδος, όσο, και αυτό είναι σημαντικότερο, να το βάλει στη σωστή του διάσταση.

 

Το να ακούει κάποιος χιπ χοπ και να γουστάρει είναι δικαίωμά του και μαγκιά του. Το να νομίζει όμως ότι η μουσική τελειώνει εκεί, ή το να μην μπορεί να αντιληφθεί τις ποιοτικές διαφορές με άλλα πιο "ιντελεκτουέλ" είδη, αυτό είναι πρόβλημα για τον ίδιο.