Γιατι δεν πρέπει να γίνεις rapper...

[Jazzjoker]

δεν εφτασα στην ηλικία αυτη χωρίς να εχω καταληξει στο τι πιστεύω ότι ειναι μουσικη και τι δεν είναι. (οχι τι δε μου αρέσει).

 

Τι σημασία έχει η ηλικία σου φίλτατε Δημήτρη; Είναι κάποιου είδους μέτρο δικαιωματικού δογματισμού;

 

Αναγνωρίζω φυσικά το δικαιώμά σου να πιστεύεις ό,τι θέλεις. Όμως υιοθετώντας μια τέτοια απόλυτη άποψη ουσιαστικά απαξιώνεις οποιονδήποτε πιστεύει το αντίθετο. Εγώ π.χ. τις προάλλες έκλεισα τα 41 και έκανα δώρο στον εαυτό μου την πεποίθηση ότι η γη είναι επίπεδη και δε με νοιάζει τι πιστεύετε οι υπόλοιποι. Εγώ ξέρω, εσείς τα πρόβατα (ή οι μύγες) έχετε παραπλανηθεί.

 

Τεσπά δεν έχει νόημα αυτή η συζήτηση. Δήλωσες απολυτότητα με κάθε δυνατό τρόπο οπότε δεν υπάρχει λόγος να το κουβεντιάζουμε άλλο.

 

Ακολουθεί γενική άποψη απευθυνόμενη προς όλους και κυρίως προς τον εαυτό μου (γιατί συχνά το ξεχνάω):

 

Ως μουσικοί, επαγγελματίες. ερασιτέχνες, χαβαλέδες, σοβαροί, μικροί ή μεγάλοι, το μεγαλύτερο όπλο που διαθέτουμε λέγεται αυτί. Όσο περισσότερο ανοιχτό και δεκτικό το κρατάμε, τόσο περισσότερο ωφελούμαστε.

[gvour]

Ειχα ακουσει ελαχιστα  απο το ειδος-τα πασιγνωστα και ευρειας καταναλωσεως πραγματα- και,ψεματα μην πω,ειχα και του λογου μου μια προκαταληψη.

Χωρις ουσιαστικα να ξερω τιποτα γι'αυτο,ισως με "ενοχλουσε" και το αισθητικο μερος.

 

Πριν καποιο διαστημα φιλος χιπχοπας που ραπαρει δικους του στιχους πανω σε ετοιμα τρακς και σαμπλς,ηρθε να ηχογραφησουμε καποια πραγματα.

Γραφοντας,συζητωντας και ακουγοντας λιγο περισσοτερα κομματια και με πιο μεγαλη προσοχη,ειδα οτι ο πλουτος του ειδους ειναι μεγαλος,αρκει να σου "κανει" και να θες να ακουσεις.Αλλοι θα παρουν,αλλοι οχι.

 

 

 

[dimsonic]

@jazzjoker

δεν απαξιωνω κανέναν.

Τους ανθρώπους τους εκτιμω (εφ οσον συμβαίνει) για την συνολική θεωρηση που εχω γι αυτούς.  Οχι για τη μουσική που παίζουν ή ακούν.

το αν θα γουσταρουν τον mnm δεν εχει καμία σημασία.

Δογματικος μπορεί να ακούγομαι.

Και είμαι σε τετοια ζητήματα.

Ειναι άποψη.

 

Πρεπει να με απαξιώσετε λοιπον ή να μου αλλαξετε μυαλα?

εξ αρχης ειπα οτι γράφοντας σε δημόσιο και πιστεύω ελεύθερο φορουμ γραφω τη γνωμη μου.

Και το να είναι ολες οι γνώμες ίδιες δεν φτιαχνουν εποικοδομητικη συζήτηση.

και δυσκολεύομαι κι ολας μια και είναι θεμα να ψαχνω wifi ανοιχτό με το κινητο....

 

[RayDTutto]

Τι σημασία έχει η ηλικία σου φίλτατε Δημήτρη; Είναι κάποιου είδους μέτρο δικαιωματικού δογματισμού;

 

Σε όλους μας η ηλικία λίγο ή πολύ λειτουργεί ή θα λειτουργήσει κάπως έτσι.

 

Η εμπειρία που έχεις συγκεντρώσει από τη ζωή, σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι σοφότερος, ξέρεις περισσότερα και ότι όλοι πρέπει να σε ακούνε. Το έζησα με τον πατέρα μου, το κάνω στην κόρη μου. Αρχίζει να σε ενδιαφέρει πολύ λιγότερο η συνδιαλλαγή και η συζήτηση και οι όποιες απόψεις σου - ανεξαρτήτως του πόσο ανοιχτός ήσουν - πετρώνουν και γίνονται απόλυτα δόγματα, θέσφατα.

 

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι μεγαλύτεροι είναι πάντα πολύ πιο συντηρητικοί από τους νεώτερους.

 

Έτσι το να προσπαθείτε εσείς οι νέοι να πείσετε τους μεγαλύτερους να ανοίξουν τα αυτιά τους και να ακούσουν κάτι για το οποίο έχουν στηλώσει τα πόδια, δεν έχει κανένα νόημα. Ο Dimsonic εξέφρασε την άποψή του. Την ακούσατε (/-με), διαφωνήσατε (/-με), συνεχίζουμε.

 

Να πω κι εγώ ότι κατά βάση σιχαίνομαι τη ραπ, αλλά δεν μπορώ να μην την χαρακτηρίσω μουσική. Έχω ακούσει πολύ περισσότερη ραπ από άλλα είδη που σιχαίνομαι π.χ. free jazz, black metal κτλ. αλλά δεν έκατσε.

[otto##]

[trolley]

Η εμπειρία που έχεις συγκεντρώσει από τη ζωή, σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι σοφότερος, ξέρεις περισσότερα και ότι όλοι πρέπει να σε ακούνε. Το έζησα με τον πατέρα μου, το κάνω στην κόρη μου. Αρχίζει να σε ενδιαφέρει πολύ λιγότερο η συνδιαλλαγή και η συζήτηση και οι όποιες απόψεις σου - ανεξαρτήτως του πόσο ανοιχτός ήσουν - πετρώνουν και γίνονται απόλυτα δόγματα, θέσφατα.

 

Έτσι είναι. Μετά όμως διαβάζεις για κάποιον συνάνθρωπό σου που πέθανε (π.χ. από τροχαίο) στα 30 και σκέπτεσαι... "μάλιστα, και εγώ που έφτασα στα 50, έχω να επανεξετάσω τις απόψεις μου εδώ και 20 χρόνια, άρα μήπως τελικά έχω πεθάνει και εγώ και έχουνε ξεχάσει να μου το πούνε;".

 

Τότε, πέφτει στα χέρια σου ένας κατάλογος (που τον έφτιαξε κάποιος που δεν ξέρεις) με τα 50 καλύτερα χιπ-χοπ, ή φρη τζαζ, ή δημοτικά, ή κάτι-άλλο-που-εγώ-δεν-ακούω-χρυσό-να-με-κάνετε και λες μέσα σου "ρε, σύ.. ας δώσω μία ειλικρινή ευκαιρία, σε τελευταία ανάλυση το πολύ-πολύ να αποδειχθεί ότι είμαι και εγώ μύγα", οπότε πατάς το ρημάδι το play (μάλιστα, με τις συνδρομητικές υπηρεσίες streaming που συζητάγατε τις προάλλες, είναι ακόμη πιο εύκολο από ποτέ).

 

Και.. διαπιστώνεις ότι (απίστευτο) είναι πραγματικά κάτι που κομίζει feeling, ενέργεια, έχει βάθος, έχει κανόνες, έχει αξία. Και βέβαια, δεν αισθάνεσαι ξαφνικά μαύρος στο Μπρονξ (απ'την άλλη, ποτέ δεν είχες αισθανθεί working class hero from Manchester), αλλά (και ίσως ακριβώς επειδή είσαι 50 ετών) διαπιστώνεις ότι ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ τι παίζει.

 

Ο Ύψιστος, τέτοιες ώρες χαμογελά... "καλώς τον άφησα να φτάσει μέχρι τα '50, χαράμι οι τυρόπιττες που μασούλησε".

 

:)

 

 

[RayDTutto]

Έτσι είναι. Μετά όμως διαβάζεις για κάποιον συνάνθρωπό σου που πέθανε (π.χ. από τροχαίο) στα 30 και σκέπτεσαι... "μάλιστα, και εγώ που έφτασα στα 50, έχω να επανεξετάσω τις απόψεις μου εδώ και 20 χρόνια, άρα μήπως τελικά έχω πεθάνει και εγώ και έχουνε ξεχάσει να μου το πούνε;".

 

Τότε, πέφτει στα χέρια σου ένας κατάλογος (που τον έφτιαξε κάποιος που δεν ξέρεις) με τα 50 καλύτερα χιπ-χοπ, ή φρη τζαζ, ή δημοτικά, ή κάτι-άλλο-που-εγώ-δεν-ακούω-χρυσό-να-με-κάνετε και λες μέσα σου "ρε, σύ.. ας δώσω μία ειλικρινή ευκαιρία, σε τελευταία ανάλυση το πολύ-πολύ να αποδειχθεί ότι είμαι και εγώ μύγα", οπότε πατάς το ρημάδι το play (μάλιστα, με τις συνδρομητικές υπηρεσίες streaming που συζητάγατε τις προάλλες, είναι ακόμη πιο εύκολο από ποτέ).

 

Και.. διαπιστώνεις ότι (απίστευτο) είναι πραγματικά κάτι που κομίζει feeling, ενέργεια, έχει βάθος, έχει κανόνες, έχει αξία. Και βέβαια, δεν αισθάνεσαι ξαφνικά μαύρος στο Μπρονξ (απ'την άλλη, ποτέ δεν είχες αισθανθεί working class hero from Manchester), αλλά (και ίσως ακριβώς επειδή είσαι 50 ετών) διαπιστώνεις ότι ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ τι παίζει.

 

Ο Ύψιστος, τέτοιες ώρες χαμογελά... "καλώς τον άφησα να φτάσει μέχρι τα '50, χαράμι οι τυρόπιττες που μασούλησε".

 

:)

 

 

 

Συμφωνώ. Έτσι έγινε με εμένα και την country και ένα CD του Brad του Paisley. Όχι πως τώρα τρελαίνομαι για country αλλά ακούω ορισμένα κομμάτια ευχάριστα και δεν τη σιχαίνομαι πια.

Από την άλλη, grindcore δεν πρόκειται να ακούσω ποτέ.

[fusiongtr]

.

Από την άλλη, grindcore δεν πρόκειται να ακούσω ποτέ.

Εντάξει, αυτό δεν είναι μουσική. ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

[X-minor]

Technically, στο rap/hip hop μουσική παίζει από πίσω, οπότε αναγκαστικά, μουσική θα το πεις.

 

Τώρα, ας πάμε ν'αναλύσουμε λιγάκι. Έχουμε:

 

-Μουσική που μας αρέσει (μεγάλη πιθανότητα να μην αρέσει σε άλλους)

 

-Μουσική που δεν μας αρέσει (μεγάλη πιθανότητα ν'αρέσει σε άλλους)

 

Εμένα δεν μου κάνουν κούκου οι U2, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Άλλοι τους έχουν ήρωες. Εγώ θ'ακούσω άνετα έναν δίσκο mayhem. Άλλοι τον χρησιμοποιούν για βασανιστήρια.  κτλ. κτλ. κτλ.

 

Ακόμα πιο λακωνικά, περί ορέξεως, burzum.

 

 

 

On topic, το αρχικό ποστ ούτε εγώ το κατάλαβα.

 

 

[trolley]

On topic, το αρχικό ποστ ούτε εγώ το κατάλαβα.

 

Μα, το εξήγησα εγώ (που μάλλον το κατάλαβα). Ο φίλος μας, εντυπωσιασμένος από τις ικανότητες του Eminem, αναλογίζεται στο στυλ "α, καλά, άμα είναι έτσι οι κιθαρίστες, εγώ τι να πάω να παίξω;", κάτι που έχει συμβεί σε όλους μας, τουλάχιστον μία φορά.