Ken Parker Archtops

[odis13]

Εν συνεχεια των thread - οφθαλμολουτρων με εξωτικους κατασκευαστες ειπα να προσθεσω και εγω τις τρομερα εντυπωσιακες (imho) archtop του Ken Parker.

 

Τον Ken Parker θα τον εχετε ακουστα οι περισσοτεροι ως ιδρυτη των Parker Guitars και ιθυνων νου πισω απο την Fly και τις διαφορες καινοτομιες που εισηγαγε στα μεσα του '90.  Ο Ken Parker επαψε να ασχολειται ουσιαστικα με τις Parker Guitars οταν η εταιρεια πουληθηκε το 2003 στην US Music, αλλα παραμενει ενεργος ως οργανοποιος, συγκεκριμενα ασχολειται με την κατασκευη archtop.

 

Ken Parker Archtops Home

 

Οι κιθαρες, οι πλειστες παραλλαγες επι της ιδιας συνταγης προφανως ξεφευγουν απο τα ορια της τυπικης archtop και φερουν διαφορες καινοτομιες, απο τις διαφορες σχεδιαστικες πινελιες οπως το κλασσικο Parker headstock και τα πλαινα soundports μεχρι το παλαβο custom neckjoint.

 

Αυτο βεβαια που εμενα μου κανει τρομερη εντυπωση, και ειμαι σιγουρος πολλοι θα διαφωνησουν, ειναι το αισθητικο αποτελεσμα που τις κανει οχι απλα απο τις ομορφοτερες κιθαρες που εχω δει αλλα απο τα ομορφοτερα οτιδηποτε που εχω δει. Το αισθητικο παντρεμα κλασσικου και μοντερνου, με τα overhanging top (a la violin family) να συνυπαρχουν με τα πλαινα soundports, οι λιτες, σχεδον ιαπωνικες στην αμεσοτητα τους γραμμες, τα φινιρισματα που δειχνουν να φερουν το τελειο ποσο aging...για εμενα ειναι ισως τελειες.

 

Θα ελεγα οτι η θεση τους ειναι σε μουσειο τεχνης, μεχρι που ειδα οτι μια απο τις τελευταιες κιθαρες φτιαχτηκε ως ειδικη παραγγελια για τη μονιμη συλλογη του Metropolitan Museum of Art οποτε μαλλον καποιος με προλαβε  ;D

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[fusiongtr]

Τον Ken Parker θα τον εχετε ακουστα οι περισσοτεροι ως ιδρυτη των Parker Guitars και ιθυνων νου πισω απο την Fly και τις διαφορες καινοτομιες που εισηγαγε στα μεσα του '90.

 

Το αισθητικο παντρεμα κλασσικου και μοντερνου, με τα overhanging top (a la violin family) να συνυπαρχουν με τα πλαινα soundports, οι λιτες, σχεδον ιαπωνικες στην αμεσοτητα τους γραμμες, τα φινιρισματα που δειχνουν να φερουν το τελειο ποσο aging...

Θεωρώ ότι ο Ken Parker είναι πραγματικά ένας καινοτόμος, και οι fly ένα εξαιρετικό όργανο (ειδικά για την εποχή του) με πρωτοποριακό σχεδιασμό και δυνατότητες.

 

Το αισθητικό πάντρεμα κλασσικού και μοντέρνου εμένα μου αρέσει, αλλά θεωρώ ότι στους περισσότερους δεν θα αρέσει.

 

Πάντως συμφωνώ στα περισσότερα από όσα γράφεις.

 

Άντε ρε παιδιά, να δούμε και μερικές πραγματικά νέες προτάσεις και όχι μόνο αναμασήματα του ένδοξου παρελθόντος.

 

Μαζί σου Οδυσσέα. :)

[odis13]

Bump γιατι βρηκα την παρακατω συνεντευξη οπου ο Ken δειχνει μια απο τις κιθαρες του και αναλυει και καποια απο τα πιο ιδιαιτερα και "κρυφα" specs τους, οποτε τα μανικια απο μαλακο ξυλο με εξωσκελετο απο carbon fibers και μετεπειτα ξυλινο veneer, την μονοκομματη γεφυρα που ειναι κουφια στο εσωτερικο για να παραμεινει το βαρος του οργανου χαμηλο (1.6 κιλα η συγκεκριμενη!), το neck joint που επισης χρησιμευει ως ρυθμιστης του action και αλλα.

 

 

[RayDTutto]

Σαν κατασκευή, εξαιρετική.

Από οπτικής απόψεως, ιουουου και μπλιαχ...

Γούστα είναι αυτά, αλλά αυτό το κεφάλι είναι αηδία και νομίζω ότι λειτουργεί εις βάρος και του ήχου - βέβαια ο μάστορας θα ξέρει καλύτερα (ελπίζω)

[nasokosm]

Από ότι ακούω πολύ responcieve όργανα σχεδόν σαν ακουστική κιθάρα , δείτε τη στα κατάλληλα χέρια

[argytar]

Εξωγήινος ο parker respect!  :o :o :o

[fusiongtr]

δείτε τη στα κατάλληλα χέρια

Μ' έστειλες για μπύρες. :D

[nasokosm]

Μ' έστειλες για μπύρες. :D

Θυμάσαι τι έκανε ο Γκάλης οταν έχανε καλάθι σε ελεύθερη βολή;

Έξτρα προπόνηση για να τις βάζει όλες ;D

 

Σπίτι σου  και  όσες  μέρες χρειάζεται  κλίμακες μέχρι να έρθεις εκεί που πρέπει  ;D

[Πνοή και Νύξη]

Άλλος ένας σπουδαίος luthier/designer. Πραγματιστής και οραματιστής.

 

Όταν οι Fly πρωτοκυκλοφόρησαν τις μίσησα (τόσα ήξερα). Ήταν τόσο έξω από αυτό που είχα στο νου μου ως θελκτική ηλεκτρική κιθάρα που αισθανόμουν άβολα στη θέα και μόνο.

 

Μετά από δυο-τρια χρόνια έπιασα κι έπαιξα μία. Αποκάλυψη! Ο τρόπος που στεκόταν πάνω μου, είτε καθιστός, έιτε όρθιος είτε ξαπλωτός είτε ανάποδα ήταν απίστευτος. Από κοντά είδα γραμμές και contours που δεν φαίνονται σε φωτό. Η ευκολία στο παίξιμο παροιμιώδης.

 

Still, not my kind of thing. Eγώ ήθελα Λεσπολ όπως όλα τα φυσιολογικά παιδιά.

 

Αργότερα είδα μια διαφήμιση όπου εικονιζόταν ο Parker με ένα μανίκι του κομμένο κατά μήκος, ώστε να φαίνεται ο τρόπος κατασκευής. Ένα εσωτερικό ελαφρύ ξύλινο μανίκι περιβεβλημένο από composite η carbon fiber η όπως αλλιώς το έλεγαν. "Σαχλαμάρες", είπα, "τόσα χρόνια κιθάρες από κανονικό ξύλο δεν πάθαν δα και τίποτα", στη λογική του " κι εμείς ταξιδεύαμε μικρά στριμωγμένα τέσσερα-τέσσερα στο πίσω κάθισμα του Fiat 128 χωρίς ζώνες χωρίς καρεκλάκια, δεν πάθαμε τίποτα".

 

Τότε θεωρούσα τον Parker ένα hi tech freak, τεχνοκράτη φουτουριστή πρόεδρο μιας εταιρίας κιθαρών, που σχεδίαζε παράξενα όργανα στα πλαίσια του νεωτερισμού και όχι του νέου.

 

Αργότερα ήρθε η αποχώρηση από την εταιρία που ο ίδιος έφτιαξε ( και η οποία, ας με διαψεύσει κάποιος, παραπαίει, ακριβώς προσπαθώντας να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, κόντρα στο όραμα του ιδρυτή της ) και η ενασχόληση με το λουθιεριλήκι. Kιθάρες archtops επανασχεδιασμένες αλλά πιστές στη λογική από την οποία προήλθαν ( οικογένεια βιολιού, jazzboxes ) συνδυάζοντας τη γνώση εκατονταετιών με το θράσος, τη φρεσκάδα και το ταλέντο του σήμερα. Και δωσμένα με απαράμιλλη μαεστρία, γούστο και αρχοντιά.  ( Απ' ό,τι φαίνεται, πολύ πριν γίνει ο επιδραστικός hi tech κατασκευαστής ηλεκτρικών κιθαρών, ήταν φτασμένος κατασκευαστής archtop κιθάρας, με ήδη ανήσυχο πνεύμα ).

 

Τον θεωρώ, ίσως τον επιδραστικότερο κατασκευαστή κιθαρών της σύγχρονης εποχής ( από Leo και μετά ).

 

Τι άλλο θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο που η τέταρτη κιθάρα που έφτιαξε ( 1977, όταν και γεννήθηκα ) ήταν αυτή:

 

Eπειδή τελευταία κάνει εξορμήσεις σε Ευρωπαϊκές εκθέσεις ( Ηoly Grail, Berlin ), όποιος έχει ευκαιρία, μπορεί να πλησιάσει και να δει/μιλήσει με τον ίδιο, όσο είναι τριγύρω. Εγώ θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία.

 

 

Υ.Γ. 1. Στο βίντεο "κακολογεί" ο ίδιος τα κλειδιά που έφτιαξε από περναμπούκο. "Νταξ, ωραία είναι αλλά γυρνάνε δύσκολα...".

Υ.Γ.2. Μόλις είδα ότι έχει κλέψει από μένα ;D ;D τον τρόπο που κόβει τις χορδές στο post, όπου τις κάνει ένα τύλιγμα για να πάρουν κυκλική φόρμα και μετά κόβει. Έτσι, δεν "τσουνάνε" ούτε μπήγονται στο χέρι.

Υ.Γ.3. Τα όργανά του, που κοστολογούνται κοντά στο 30άρι (χιλιοδόλλαρα) τα γυρνοβολάει στις εκθέσεις και αφήνει κόσμο να δοκιμάσει, να παίξει, να την πάρει και να φύγει για λίγο και να ξαναγυρίσει μετά από κανα 10λεπτό. Γενικώς κανενα κόμπλεξ του τύπου "μη και ίου". Κι εδώ (πήγαινες κάποτε να δοκιμάσεις squier...) τα ίδια.

 

Ακόμη πιο Υ.Γ. Αν μου έλεγαν διάλεξε μία και μοναδική κιθάρα για να πάρεις μαζί σου σε ένα desert island θα ήταν μία από τις archtop του Parker, χωρίς δεύτερη σκέψη.

 

[Πνοή και Νύξη]

Το πέτυχα σήμερα στον ιστό και σκέφτηκα ότι είναι ενδιαφέρουσα προσθήκη στο θρεντ.

 

https://www.fretboardjournal.com/columns/catch-of-the-day-1991-ken-parker-archtop/