Το φαινόμενο Μαρίνα Σάττι και οι αντιδράσεις

[trolley]

γ)ποιος εισαι εσυ που θα βαλεις σε ταξη ποιον???

 

Νώε, αδυνατώ να πιστέψω ότι έγραψες αυτή την ανοησία. Προφανώς, δεν αναφέρομαι σε 'μένα που οικειοθελώς έχω παραιτηθεί της θέσεως του mod εδώ και πολλά χρόνια, αλλά σε εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να κλειδώνουν θέματα όταν η παρεκτροπή είναι βέβαιη.

 

Επίσης, έγραψα "τα", δεν έγραψα "σας βάζουν σε τάξη". Άρα συμπεριλαμβάνω τον εαυτό μου μέσα.

 

 

 

Επειδή φάνηκες να ενδιαφέρεσαι για τις αιτίες που οδηγούν σε κλείδωμα των νημάτων, σου έγραψα την πλήρη άποψή μου. Αν έχεις άλλη άποψη μπορείς να την γράψεις, με αντίστοιχης τάξεως επιχειρήματα βέβαια. Αν πιστεύεις ότι η σχέση σου με τους mods είναι "και ποιοι είσαστε εσείς" τότε έχεις γενικότερη δυσαρέσκεια με το φόρουμ, τη διαχείριση και ίσως με το σύμπαν όλο.

 

Σε κάθε περίπτωση, και αυτό προσπαθώ να σου πω, δεν φταίω εγώ.

 

:)

 

 

[Superfunk]

Τι μαλακίες ακούει η Ελλάδα πάντως...

 

Καθε χωρα και λαος  εχουν την μουσικη (οπως και την κυβερνηση,ποιοτητα ζωης,τεχνη κτλ,κτλ) που  ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ.

 

Τιποτα παραπανω και τιποτα παρακατω...

 

ευτυχως ΥΠΑΡΧΕΙ ελπιδα

 

Îίδαμε αÏÏÏ Ïο ÏεÏοÏÏάζ για Ïο «ελληνικο spring break» ÏÏη ÎÏκονο για να μην Ïο δείÏε εÏείÏ

 

:P

 

 

[LK]

 

 

ευτυχως ΥΠΑΡΧΕΙ ελπιδα

 

Îίδαμε αÏÏÏ Ïο ÏεÏοÏÏάζ για Ïο «ελληνικο spring break» ÏÏη ÎÏκονο για να μην Ïο δείÏε εÏείÏ

 

:P

 

 

Και μετά

 

[audiokostas]

Όχι ρε Λάκη τον Χατζηπαπάρα τεμπελοσνομπ γκρινιάρη.

 

Μπράβο ρε Νοιζ.

Σε μια μέρα 14 σελίδες.

Δεν το ήξερα το Μαρινάκι.

Κάπου μου είχε βγάλει το "δείτε προσεχώς" το βιντεάκι της στου Ψυρρή-Αγορά αλλά δεν το είχα δει τελικά και το ξέχασα.

Καλό το μονοπλάνο. Δεν περιμέναμε εξάλλου να δούμε και τον De Palma.

Της Kiesza ήταν μακρώς πιο elaborate.

Το Bollywood χορευτικό προσωπικά με ψιλοχάλασε αλλά οκ ....

 

Αρκετά καλή η φωνή της Μαρίνας για το "ιδίωμα" που θέλει.

Γιαννάτου δεν είναι, ούτε τη γνώση / respect της έχει για το "έθνικ" αλλά οκ, μικρή είναι ακόμα, αν χρησιμοποιήσει και την καταγωγή σωστά.....

Με τις παραγωγές της και την χρήση της πολυφωνίας διαφωνώ αλλά δεν είμαι expert .

Just another ass%$*le with an opinion (about everything).

 

 

Υ.Γ. Ο Πορτογάλος της Εurovision μου φερε στο νου μια φθηνή και λιγότερο αξιοπρεπής απομίμηση του Caetano Veloso.

Και για να καθαρίσουν λίγο τα αυτιά μου από την Tragila (γέλασα το ομολογώ) και όλα τα θλιβερά που άκουσα σήμερα με την υπόδειξη των παιδιών μου....

https://www.youtube.com/watch?v=-ARGwhvZ5iE

 

 

[LK]

τεμπελοσνομπ γκρινιάρη.

 

 

 

Τωρα αυτά τα λές επιτιμητικά;

Γιατί εμένα κομπλιμέντα μου ακούγονται  ;D ;D ;D ;D

 

ΥΓ. Η Αγαπημένη μου ταινία ever είναι " Ο Γεροντοκόρος"! ;D

[Holystone]

Δεν την ξέρω την κοπέλα.

 

Δεν γνωρίζω το background της (σημ . : πριν λίγο από παραπάνω ποστ είδα σε wiki.)

 

Άκουσα το κομμάτι της από περιέργεια. Και γράφω τα εξής:

 

1. Αρκετά συμπαθητικό κομμάτι. Θα το ξαναακουγα.

2. Πολύ ωραία φωνή.

3. Αρκετά συμπαθητική η κοπέλα, που αν κρίνω από το βιντεοκλίπ, είναι από τις λίγες τραγουδιστριες σήμερα που ξεκινουν χωρίς να δείξουν το μπούστο τους ή τα.... εξωτερικά καλλη τους πρώτα και στηρίζονται στη φωνή κυρίως.

4. Μπορεί και να μην είναι αληθινά τα views; ε και;

Δηλ εσείς αν κατσετε να ακούσετε ένα κομμάτι θα το κάνετε γιατί το κάνουν και άλλα εκατομμύρια άλλοι,  ή γιατί σας άρεσε όπως και εκατομμύρια άλλες φορές σε άλλους;;;;

5. Δεν υπάρχει λόγος να κοιταμε καχυποπτα (αν το κάνουμε έτσι,  που δεν το νομίζω ;)) σε μια καινούργια καλλιτέχνη - συνάδελφο;;;

Στην θέση της ούτε κι εγώ θα ήθελα να προπορευεται στα πρώτα μου βήματα η καχυποψια και η επικριση

(σημ. Δεν το λέω προσωπικά για κανένα, μην παρεξηγηθώ  :))

[Alter]

είναι από τις λίγες τραγουδιστριες σήμερα που ξεκινουν

 

δεν ειναι καινουργια στα μουσικα πραγματα η Μαρινα, εχει πανω απο δεκα χρονια που δουλευει σαν μουσικος και ηθοποιος στην αθηνα. Εκτος απο μουσικες σκηνες εχει κανει πολυ θεατρο, μιουζικαλ, τηλεοραση, στουντιο κτλ.. Ειχαμε δουλεψει μια σεζον μαζι σε ενα μιουζικαλ.. το 2006 νομιζω  ::) Απλα ελειπε απο ελλαδα καποια χρονια για μουσικες σπουδες εξω,

[harilatron]

δεν ειναι καινουργια στα μουσικα πραγματα η Μαρινα, εχει πανω απο δεκα χρονια που δουλευει σαν μουσικος και ηθοποιος στην αθηνα

....

Ναι αλλά για να την μάθει ο κόσμος έπρεπε να κάνει αυτό που είδαμε....

[TamTam]

Ναι αλλά για να την μάθει ο κόσμος έπρεπε να κάνει αυτό που είδαμε....

 

ÎαÏίνα ΣάÏÏι: «Îεν έÏÏ ÎºÎ±Î¼Î¯Î± καοÏÏα να με μάθοÏν αÏÏιο» « ΠÏÏÏÏÏα « ÎοÏÏική « toSpirto.net

 

Μαρίνα Σάττι: «Δεν έχω καμία καούρα να με μάθουν αύριο»

25 Μαΐου 2017

 

 

Με τις «Κούπες» την γνωρίσαμε, με τον «Ερωτόκριτο» (των Μαραμή/ Ρήγου) την ξεχωρίσαμε και με το νέο της τραγούδι/ βίντεο «Μάντισσα» την βάλαμε στο κέντρο του «φεισμπουκικού» μας κουτσομπολιού και (τουλάχιστον για ένα τριήμερο) της δώσαμε και κατάλαβε. Τα σχόλια (όπως συμβαίνει συνήθως σ αυτές τις περιπτώσεις) φέρνουν στην επιφάνεια και όλη την παράνοια και το εύφλεκτο του "διαδικτυακού θυμικού" με αποτέλεσμα να “φουσκώσουν” το περασμένο Σαββατοκύριακο τα πληκτρολόγια και να έρθουν στο φως βαθυστόχαστες κρίσεις, του τύπου «χεστήκαμε αν εσένα δεν σου αρέσει ρε. Ποιος σε ρώτησε».

 

Συμβαίνουν αυτά στις μέρες μας – είναι μέσα στα αναμενόμενα της νέας youtube-ικής εποχής που έχει τα συν και τα πλην της. Όμως μία είναι η πραγματικότητα και αυτή είναι που μετρά: Η Μαρίνα Σάττι, το κορίτσι που πριν λίγες ημέρες είδαμε να «κλέβει» την παράσταση ως Αρετούσα στην Εναλλακτική σκηνή της Λυρικής Σκηνής, τάραξε για δεύτερη φορά τα ύδατα του youtube μ’ ένα νέο εγχείρημα (βίντεο και τραγούδι) που είχε χιλιάδες «κλικ». Βίντεο και τραγούδι (το πρώτο σε δική της μουσική και στίχο του ΜιχάληΚουινέλη των Stavento) έχουν τον ίδιο «χειροποίητο» χαρακτήρα με τις «κούπες» την ίδια απλότητα, αλλά και το ίδιο ίσιο δικό της βλέμμα, καθώς μας κοιτάζει χορεύοντας. Προσωπικά ήθελα να τη γνωρίσω από κοντά, αφού είδα τον «Ερωτόκριτο» (σ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης σκεφτόμουν ότι όλη της η γοητεία κρύβεται σε ένα ας πούμε αδάμαστο στοιχείο που το νιώθεις να βγαίνει μέσα από την κίνηση και το βλέμμα της), αλλά η πρώτη μας συνομιλία έγινε τελικά τηλεφωνικά.

 

Φρίκαρες λίγο μ’ αυτό που έγινε με το νέο βίντεο;

Όχι. Τη φρίκη την έφαγα με τις «κούπες», τώρα είμαι μια χαρά.

 

Τι εννοείς;

Hταν η πρώτη φορά που εκτέθηκα , οπότε…

 

Εννοώ αν κατάλαβες ότι διχάστηκε το F/B με το νέο σου βίντεο…

Αλήθεια; Δεν έχω F/B έχω σελίδα. Και τα πράγματα που άκουσα ήταν πολύ ωραία, πολύ θετικά. Εντάξει, ο καθένας έχει την γνώμη του.

 

Έχεις καταλάβει, όμως, ότι έχει γίνει ντόρος με το κομμάτι…

Ε βέβαια. Το βλέπω στο youtube από τα views.

 

Πόσα views δηλαδή...

Περί τις 800.000 νομίζω – μέσα σε ένα τριήμερο…

 

Απίστευτο. Πολλά περισσότερα δηλαδή από τις «κούπες»…

Νομίζω ότι οι «κούπες» είχαν περί τις δέκα με είκοσι χιλιάδες την μέρα- ενώ η Μάντισσα έφτασε και τις τριακόσιες.

 

Σε χαροποιεί αυτό;

Ε βέβαια με χαροποιεί. Αλλά το δούλεψα πάρα πολύ. Εγραφα έσβηνα , ξανάγραφα…. Μίλησα και με πολύ κόσμο, συνεργάστηκα με πολύ κόσμο…

 

Με τον Μιχάλη Κουινέλη πώς έγινε το «πάντρεμα»...

Τον γνώρισα στην ταινία που κάναμε για την Disney “Vaiana”. Στην αρχή η σχέση μας ήταν τυπική, αλλά σιγά σιγά γνωριστήκαμε και κατάλαβα ότι η αξία ενός ανθρώπου δεν έχει να κάνει με το αν είναι έντεχνος ή μη έντεχνος. Κι εγώ η ίδια εξεπλάγην θετικά μ’ αυτόν τον άνθρωπο, πόσο γενναιόδωρος είναι. Και πόσο αξιοπρεπής – στη δουλειά και στη ζωή του. Και είπα μέσα μου, εφόσον είμαι σ’ αυτή την φάση, που έχω το θάρρος να πω αυτά που αισθάνομαι και θέλω να κάνω την υπέρβασή μου, γιατί να μη συνεργαστώ με τον Μιχάλη. Κι έτσι μέσα από την παρέα μας και τις κουβέντες που κάναμε βγήκε και η πρότασή του, να φτιάξουμε ένα πρότζεκτ με βάση την Μάντισσα.

 

Είπες ότι τώρα «είχες το θάρρος να πεις αυτά που θέλεις να πεις» - αν δεν κάνω λάθος…

Ναι, είναι η πρώτη φορά που όντως το νιώθω. Γιατί και στις «κούπες» την αλήθεια μου έβγαλα, αλλά από τότε έχουν συμβεί πολλά, έχω μάθει πολλά, έχω μπει σε ένα άλλο διάλογο με τον κόσμο και γενικά έχω ξεφοβηθεί. Τώρα είμαι σε πιο εξωστρεφή διάθεση κι αυτό ήθελα να βγει και στον ήχο μου..

 

Πες μου λίγο για το βίντεο. Δική σου η ιδέα για το χορευτικό;

Ναι. Είχα εξ αρχής την ιδέα γι’ αυτό το μονοπλάνο, ό,τι βλέπεις να συμβαίνει σε real time. Οσες φορές έχω δει κάτι τέτοιο, νιώθω ότι μπορεί να αφηγηθεί καλύτερα το παρόν, τη στιγμή. Επέμενα κι όλας να γίνει σ’ αυτό το περιβάλλον στο κέντρο της πόλης μέσα στην κίνηση, τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στη βαβούρα. Το point μου ήταν ότι πάω σ’ ένα δρόμο που μπορεί να έχει σκουπίδια πόρνες και ναρκωτικά, αλλά αυτό είναι ένας  αληθινός δρόμος του κέντρου.

 

Δε σε ρίχνει αυτή πλευρά της Αθήνας;

Σαφώς και με ρίχνει να περπατάω στην Αθήνα… Πέφτει κι εμένα η ψυχολογία μου να νιώθω όλη αυτή την κατάσταση που ζούμε... Γι αυτό και είπα μέσα μου, γιατί να μην το μεταμορφώσουμε όλο αυτό σε κάτι άλλο, και αντί να το συνδέουμε με εικόνες σκουπιδοτενεκέδων και ναρκωτικών, να μας έρχονται στο νου και κορίτσια που χορεύουν. Και η φάση ήταν εντελώς αλητεία… Είπα στην παραγωγή θέλω το κέντρο και μου είπαν δε γίνεται, μέσα στην κίνηση και τον κόσμο. Αλλά επέμενα... Με τα κορίτσια κάναμε κανα δυο πρόβες για να βρούμε ποια θα είναι ακριβώς η διαδρομή και πόσο διαρκεί και το μόνο “take” που κάναμε ολόκληρο είναι αυτό που κρατήσαμε. Υποτίθεται ότι ήταν η πρόβα - για αυτό είμαστε και χύμα με τα ρούχα που φοράμε. Όταν το είδα είπα εμένα μου κάνει και το αφήσαμε έτσι.

 

Αναρωτιέμαι τώρα που είπες παραγωγή, πώς λειτουργεί ένας νέος καλλιτέχνης που είναι στο ξεκίνημα του. Υπάρχει ένας κόσμος γύρω του που τον στηρίζει, που ασχολείται έστω και με τα διαδικαστικά.. Κάποτε αυτό το έκαναν οι εταιρείες…

Τελευταία έχω έρθει σε μια νέα εταιρεία την 314 και χαίρομαι πολύ γι αυτό. Όμως, για να φτάσεις στην εταιρεία, πρέπει να έχεις οργανώσει τη δουλειά σου από πριν, να έχεις έτοιμη πρόταση. Δε νομίζω ότι υπάρχει σήμερα εταιρεία που μπορεί να σου δίνει κατεύθυνση ή να σου φτιάξει ένα όραμα – αν εσύ δεν το έχεις ξεκαθαρίσει πρώτα μέσα στο κεφάλι σου...

 

Σκοπεύεις υποθέτω να κάνεις και δίσκο. Ολοκληρωμένο...

Κάποια στιγμή ναι. Εννοείται, αν μου βγει βέβαια. Στην ουσία η «Μάντισσα» είναι το πρώτο δικό μου κομμάτι, οπότε το πάω σιγά σιγά, δε βιάζομαι. Για να καταλάβεις, ακόμα και για το video δεν ξέρεις πόσο χρόνο διαθέσαμε, πόσες συζητήσεις κάναμε με το φίλο μου τον Τάσο (χορογραφία του Tasos Xiarcho και σκηνοθεσία οι Κimino ) πόσες συναντήσεις.. Ακόμη και για το εξώφυλλο που το σχεδίασα μόνη μου..

 

Ενορχήστρωση μόνη σου;

Ναι όλη η παραγωγή. Μου πήρε ένα τρίμηνο φουλ…

 

Το έχεις σπουδάσει αυτό ή είναι εμπειρία;

Εχω κάνει ενορχήστρωση και παραγωγή στο Berkeley στην Αμερική. Κι εδώ Αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο. Προσπαθώ πάντα να φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου, μου αρέσει πολύ αυτό- όπως μου αρέσει επίσης, ό,τι κάνω, είτε λέγεται τραγούδι, είτε βίντεο, είτε εξώφυλλο να έχει ένα καθαρό μήνυμα, έναν κεντρικό κορμό. Οπότε φαντάσου πόση δουλειά έχει ένας ολοκληρωμένος δίσκος…

 

Κι όλα αυτά που συνέβαιναν με την Μάντισσα έτρεχαν μαζί με τις πρόβες του «Ερωτόκριτου».

Ναι. Είμαι σε φάση που κοιμάμαι τρείς ώρες την μέρα. Οπως λέει και μια φίλη μου, «δημιουργική υπερένταση». Αλλά μου αρέσει αυτό, δουλεύεις και μαθαίνεις πράγματα για τον εαυτό σου.. Μαθαίνεις να βελτιώνεσαι και σαν άνθρωπος, βλέπεις τα λάθη σου, τα όρια σου- μαθαίνεις τον εαυτό σου.

 

Πάντως καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο είναι αυτό που έχεις πετύχει ως τώρα. Άλλοι καλλιτέχνες αυτή την αναγνωρισιμότητα, το ξεχωριστό το στίγμα, το ψάχνουν για χρόνια...

Το να βρεις το στίγμα σου έχει να κάνει με τον εαυτό σου πρώτα. Γιατί όλοι κάτι είμαστε, κάπως οριζόμαστε. Έχουμε την ταυτότητά μας. Αν την ανακαλύψουμε, τότε ο καθένας μπορεί να έχει το χώρο του σε οποιοδήποτε σύστημα, είτε αυτό λέγεται κοινωνία, δισκογραφία ή 15μελές στο σχολείο. Όποιος βρει αυτό που είναι έχει κι ένα λόγο να το φέρει στο σύνολο κι όλοι θα …

 

Γυρίσουν να τον κοιτάξουν;

Μα το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι να προσφέρεις και κάτι… Και το λέω αυτό –και ας μην παρεξηγηθώ ως υπερφίαλη- για αρχιτέκτονας κι εγώ πήγαινα, αλλά όταν κατάλαβα ότι δεν ήμουν «παρούσα», ότι απλά πασάλειβα, αποφάσισα να απομακρυνθώ… Το θέμα είναι να μπορείς να είσαι εκεί, παρούσα σε ο,τι συμβαίνει γύρω σου και σ αυτό να απαντάς- με τον τρόπο σου. Θέλω να πω ότι εγώ τώρα ήθελα να κάνω κάτι αισιόδοξο…

 

Μια μικρή παρηγοριά σ’ αυτό που ζούμε…

Ναι. Γιατί τα ερεθίσματα που παίρνω από το περιβάλλον μου γράφουν με αυτό τον τρόπο μέσα μου. Αν ήμουν ζωγράφος θα έκανα κάτι ανάλογο..

 

Μάλλον θα είχε πολύ κόκκινο ο πίνακας…

Δεν αποκλείεται καθόλου.

 

Οι γονείς σου δε σε πίεσαν να τελειώσεις την αρχιτεκτονική;

Μου έλεγαν να την τελειώσω… Η μητέρα μου… Αλλά από την άλλη, έβλεπε πόσο μου άρεσε το τραγούδι, πόση χαρά ζωής έπαιρνα απ' αυτό..

 

Ο πατέρας σου ξέρω ότι είναι από το Σουδάν. Ακούγατε μουσική από το Σουδάν στο σπίτι σας;

Πολλά αραβικά τραγούδια ο πατέρας μου. Αλλά εμένα δε μου πολυάρεσαν, τα θεωρούσα ας πούμε «μη πολιτισμένα». Γι’ αυτό και τώρα ήθελα με την «Μάντισσα», ακόμη και ηχητικά να υπάρχει το ανατολίτικο στοιχείο… Για πολλούς Ελληνες αυτό θεωρείται ακόμα κάτι...πώς να το πω…σκυλάδικο; Cheap; Αλλά αυτά είναι τα μουσικά μας θέματα και με αυτά τα όργανα παίζονται. Πνευστά, γκάιντες… Βαλκάνια…Στην ουσία αυτό που ήθελα να πω με το τραγούδι και την εικόνα ολόκληρη, είναι ότι «δεν είναι κακό αυτό»- γιατί αυτό είμαστε.

 

Live έχεις κάνει καθόλου; Θα κάνεις;

Παίζουμε με ένα γκρουπ τις «Fones» σε μεγάλη και μικρότερη βερσιόν κι αυτό με έχει βοηθήσει επίσης πολύ -ακόμα και στο να οργανώνω πράγματα. Οκτώ ή εικοσιπέντε κορίτσια, ανάλογα. Παίζαμε όλο το χειμώνα στο θέατρο «Θησείο», έχουμε παίξει και στο Ηρώδειο, σε ένα πρότζεκτ του Νίκου Κυπουργού, στο Μέγαρο (στο Ted XAthens) κι αλλού… Φέτος θα παίξουμε στον Κήπο του Μεγάρου νομίζω στις 12 Ιουλίου.

 

Ως «Fones»; H Μαρίνα Σάττι και «Fones»;

Μπορεί, δεν ξέρω.. Whatever… Κοίτα, εγώ δε βιάζομαι, εδώ είμαστε, με τη μουσική ασχολούμαι, δεν έχω καμία καούρα τύπου να με μάθουν αύριο. Θα γίνει κι αυτό. Όμως θα είναι το αποτέλεσμα κι όχι ο στόχος. Δεν μπορεί να είναι αυτός ο στόχος. Όταν ανοίγω το στόμα μου και μιλάω θέλω να έχω κάτι να πω. Και το σκέφτομαι πολύ αυτό. Το δουλεύω. Και δεν εννοώ μόνο όταν κάθομαι να συνθέσω. Εννοώ και όλη την προεργασία την ψυχική που υπάρχει προτού φτάσω στο τελικό στάδιο… Νιώθω ότι η δουλειά μας πρέπει να αντανακλά και κάτι κοινωνικό, αυτό που ζούμε κι εμείς, που έχει γράψει μέσα μας τη συγκεκριμένη στιγμή. Μόνο τότε επικοινωνείς με τον απέναντι σου…

 

Μουσική, θέατρο -γιατί έχεις κάνει και θέατρο- αρχιτεκτονική και δεν ξέρω τι άλλο.

Και λίγο από χορό. Όλοι κάποτε μου έλεγαν, Μαρίνα πρέπει να συγκεντρωθείς, να αποφασίσεις τι θέλεις. Όμως κοίτα τι γίνεται, τώρα.. Η μεταγλώττιση της «Vaiana», οι μουσικές που έχω κάνει για τα θέατρα, ο «Ερωτόκριτος», τα λάιβ, το ότι είχα άποψη για το πώς θα είναι το χορευτικό για την «Μάντισσα» ή το πώς ήθελα να είναι το βίντεο, όλα έχουν να κάνουν με μια αντίληψη που έχει διαμορφωθεί μέσα από τη ζωή μου κι όλα αυτά που έχω κάνει. Και πλέον ξέρω ότι το ένα δε λειτουργεί εις βάρος του άλλου. Μάλλον το αντίθετο. Στα αλήθεια μία ιστορία θέλουμε να πούμε κι όσο δουλεύουμε με τον εαυτό μας, τόσο πιο ξεκάθαρα μπορούμε να την πούμε.

[dimsonic]

μ αρέσει που συζητάτε ακόμα. ...

ρε σεις εδω πέθανε ο Holdsworth και καναν ερανο για την κηδεία.

δεν υπάρχει ελπίς ουτε δικαιοσύνη ουτε επιπεδο. Είναι περι ορεξεως....