Παστίτσιός Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Έπρεπε να κάνουμε μία ανακαίνιση στο σπίτι, να αλλάξουμε πλακάκια, υδραυλικά κ.λ.π. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να ξεστήσω το όργανο μου (keyboard workstation), τον υπολογιστή, το γραφείο κ.λ.π. και να τα πάω σε ασφαλές σημείο ώστε να μην πάθουν κάτι από τον χαμό που έγινε στο σπίτι από σκόνες, σκουπίδια κ.λ.π. Η διαδικασία ξεκίνησε πρίν από 8 μέρες όταν τα ξέστησα. Τις πρώτες 7 μέρες, τα δάχτυλα μου και το μυαλό μου, δεν άγγιξαν κάν τα πλήκτρα. Για 1η φορά στη ζωή μου τα τελευταία 15 χρόνια, δεν άγγιξα πλήκτρα για 7 συνεχόμενες μέρες! Τολμώ να πώ ότι κατά τη διάρκεια αυτής της εβδομάδας με έπιασε κάτι σαν λύπη και μιζέρια, ένιωσα άδειος, σαν κάτι να λείπει από τη ζωή μου, σαν όλα τα πράματα να φαίνονται μάταια, ανούσια και ανώφελα. Ήμουν μακριά από τα πλήκτρα για 7 μέρες και μόλις σήμερα την 8η τα ξαν'άγγιξα με το που ξαναέστησα τη μουσική μου γωνιά. Φυσικά με το που τα άγγιξα, εθίστικα και έτσι άρχισα να τα παίζω παθιασμένα, αλλά αυτή η ρημάδα η ανάγκη να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση του σπιτιού, με τα τελικά μερεμέτια και καθαριότητες κ.λ.π. δεν με άφησαν να χαρώ το θεάρεστο σμίξιμο των δαχτύλων με τα ασπρόμαυρα θεία αντικείμενα του πόθου, για πολλή ώρα, ώ ζετέμ. Έτσι έπρεπε να πάψω να το παίζω για να συνεχιστεί ο αγώνας πρός την τελική νίκη. Η σκόνη πρέπει να πεθάνει, το πλακάκι πρέπει να κολλήσει, το πλυντήριο πρέπει να μπεί στη θέση του, η πίτσα πρέπει να πάει στο στομάχι, αλλά δεν είναι αρκετή, χρειάζεται περισσότερη πίτσα, 1 πίτσα δεν φτάνει, θέλει και 2η και 3η και 4η. Το προφιτερόλ στο τέλος θα είναι σαν το κερασάκι στην τούρτα, αλλά η σκόνη επιμένει και το όργανο περιμένει. Βρίσκομαι στο κρεβάτι και ρίχνω κλεφτές ματιές στη μουσική γωνιά μου, το πληκτροφόρο θηρίο που με περιμένει να το χουφτώσω δίχως τελειωμό, αδημονεί για την θεία στιγμή της διανοητικής συνουσίας που τελείται από την επαφή τρίτου τύπου του σώματος του με τα δάχτυλα του ευτυχούς ιδιοκτήτη του. Η δυστυχία της υπόθεσης βρίσκεται στο ότι η ανακαίνιση ολοκληρώνεται εντελώς την 9η μέρα, αύριο. Υπομονή ακόμα μία μέρα, λοιπόν. Έμεινα μακριά από το όργανο μου για 7 μέρες, την 8η το ξαν'αγγιξα και την 9η θα του κάνω αγαπούλες και χαδάκια. Πόσο καιρό αντέχετε μακριά από το όργανο σας; Ποιά ήταν η μεγαλύτερη διάρκεια που ήσασταν δίχως το όργανο σας; Πώς νιώσατε εκείνη τη περίοδο; Η απάντηση με μία λέξη για εμένα είναι: ΣΚΑΤΑ :(
fusiongtr Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Πόσο καιρό αντέχετε μακριά από το όργανο σας; Ποιά ήταν η μεγαλύτερη διάρκεια που ήσασταν δίχως το όργανο σας; Χρόνια. Πολλά χρόνια. Πάνω από 10. Στην αρχή άνοιγα την θήκη, έριχνα μερικές ματιές και την ξανάκλεινα. Μετά ούτε αυτό. Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG
RayDTutto Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Χρόνια. Πολλά χρόνια. Πάνω από 10. Στην αρχή άνοιγα την θήκη, έριχνα μερικές ματιές και την ξανάκλεινα. Μετά ούτε αυτό. Κατά την περίοδο 1996-2005, άγγιξα την τότε μοναδική κιθάρα μου λιγότερο από δέκα φορές. Επέζησα. When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.
Έκτορας Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Μάξιμουμ λίγες μέρες (4-5). Στις διακοπές, που έχω και χρόνο ελεύθερο, και αποχωρίζομαι τις κιθάρες μου για δυο βδομάδες, έχω πρόβλημα.
dimsonic Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 στο στρατό, μέχρι την πρώτη άδεια. Πρέπει να ήταν 17 ή 18 μέρες... μου έλειψε σίγουρα με σήμα το μπιφτέκι
cigaret13 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Είχε πλάκα όταν έπιασα ξανά την ηλ. κιθάρα μου μετά από 15 χρόνια, 1996-2011 (εντάξει συνολικά 2-3 ώρες μπορεί να έπαιξα σ'αυτά τα χρόνια....), οι χορδές μόνο χορδές δεν ήταν.... :-[ :-X, για το set up δεν το συζητάμε :o, τα δάχτυλα....αίσθηση δαχτύλων 60χρονου μπετατζή :-\ και μην μιλήσω για τις "γνώσεις" μου σε θεωρία (κλίμακες, κ.τ.λ.).
gvour Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Θεωρω εαυτον μη μουσικο,περισσοτερο γραντζουνιστη :D και ενας απο τους βασικους λογους ειναι κι ο αποκατω. Ποτε,σχεδον,δε ενιωσα να μου κανει ελλειψη το να μην μπορω να παιξω κιθαρα ακομα κι αν ηταν για μεγαλο διαστημα. Πληρη αποχη-με διαλειμμα για 5-6 λαιβ,ηταν πολλα τα λεφτα για να μην παιξει κανεις ;D ;D ;D-εκαμα απο το 2001 ως το 2010 η κατι τετοιο. Τα τελευταια χρονια ξαναγρατζουνισμα που και που και παλι μονο για να φτιαξω κανα κομματακι,ποτε για να παιξω απλα το οργανο,δεν ξερω,μου φαινεται βαρετο ρε γμτο. Μη αντιπροσωπευτικο δειγμα λοιπον.
Spyros Delta Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Εχω κατσει κι ενα μηνα. Αλλα αν σκεφτεις οτι ειμαι με μια κιθαρα στα χερια τα τελευταια 40 χρονια, εμενα μου κανει καλο η αποχη μερικων ημερων κατα καιρους. Επιστρεφω φρεσκος. Σαν να ερχεται με την αποχη στη θεση του το υλικο που φορτωνα το μυαλο και μετα βγαινουν αυθορμητα πραγματα, καινουρια. Εμπνευση να το πω? Spyros Delta - YouTube - https://www.facebook.com/spyros.delta
fusiongtr Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 22 Μαΐου 2017 Σαν να ερχεται με την αποχη στη θεση του το υλικο που φορτωνα το μυαλο και μετα βγαινουν αυθορμητα πραγματα, καινουρια. Εμπνευση να το πω? Τέλειο. :) Έτσι κάνει και ο Λάρης ο Κάρλτον. :D Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG
Spyros Delta Δημοσιευμένο 23 Μαΐου 2017 Δημοσιευμένο 23 Μαΐου 2017 Τέλειο. :) Έτσι κάνει και ο Λάρης ο Κάρλτον. :D Απο μενα το χει δει ;D Spyros Delta - YouTube - https://www.facebook.com/spyros.delta
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση