otto## Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 Εδώ σ' έχω. 8) εντάξει, απίθανος. όντως υπάρχει. έπαθα πλάκα.
dimsonic Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 tele με διπλους??? ??? η γριά μου ! με σήμα το μπιφτέκι
fusiongtr Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 Δημοσιευμένο 21 Ιουνίου 2017 και φλόιντ? Όχι ακριβώς. 8) Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG
dimsonic Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2017 Δημοσιευμένο 22 Ιουνίου 2017 Κιθαράρα ;) τουλάχιστον αν λέμε τελε να το λέει στην ούγια με σήμα το μπιφτέκι
funkysoul Δημοσιευμένο 25 Ιουνίου 2017 Δημοσιευμένο 25 Ιουνίου 2017 οικογενειακη.. papa don't take no mess!!
otto## Δημοσιευμένο 16 Αυγούστου 2017 Δημοσιευμένο 16 Αυγούστου 2017 μιας και επέστρεψα Αθήνα για λίγο και είχαμε ένα μικρό reunion κιθαρών, ας σας τις δείξω κι εγώ: fender strat mexico του '03. Η πρώτη μου "σοβαρή" κιθάρα. Την αγόρασα από τον ζοζέφ Χαριλάου Τρικούπη και Καλλιδρομίου πριν κλείσει. Την έχω λίωσει στο παίξιμο και η ταστιέρα έχει μαυρίσει σε πολλά σημεία και επίσης θέλει τάστα αλλα βαριέμαι να την πάω. Συναισθηματική αξία μεγάλη :'( και βγήκε σκυλί. gibson studio του '10. Alpine white που έχει κιτρινίσει όπως κάνουν τα άσπρα νίτρα. Μεγάλο πλεονέκτημα ότι έχει ταστιέρα έβενο και χοντρό χοντρό μανίκι. Υπέροχη κιθάρα αλλά μετά το 17 τάστο δε μπορείς να παίξεις, όπως σε όλες τις λες πολ. Αγορασμένη από Καγμάκη. Δεν πωλείται ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου και ας έχει 17 ταστα ;D ;D ;D ;D O0 ibanez prestige rg2550z. Παρορμητική αγορά που έκανα στο Κατάρ αφού είχα καψώσει για ιμπανεζ. Πολύ λεπτό μανίκι και αηδιαστικα χαμηλό action ;D, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής αλλά βαρετό χρώμα. Επίσης οι μαγνήτες εχουν πολύ οutput και το τρέμολο έχει το zero point σύστημα που θέλει συνήθεια διότι ειναι σκληρό. Δε ξεκουρδάει όμως με τη καμία.
otto## Δημοσιευμένο 16 Αυγούστου 2017 Δημοσιευμένο 16 Αυγούστου 2017 συνεχεια λόγω μεγέθους φωτο. carvin usa dc135 του '91. Την έφερα από Αμερική το 2014 αφού μετά από μία ματιά και μία παιξιά :o την ερωτεύτηκα. Μιλάμε για άλλο πράμα. Ταστιέρα έβενος, όστρακα στους τσαμπουκάδες, σκυλοβρομιά μαγνήτες και φοβερό φινίρισμα. Οι μαγνήτες που φαίνονται μονοί ειναι στην πραγματικοτητα διπλοί σε μέγεθος μονού. Το καπάκι από κελεμπέκι έχει πολλά νερά και παχος όσο ο αντιχειράς μου όπως φαίνεται από το πλαι. Kahler usa floyd, που ρύθμισα πριν λίγο με τη βοήθεια των συμφορουμιτών. Ειναι κάπως βαριά, αν πρεπει να της καταλογίσω με το ζόρι κάτι και ίσως το ποτενσιόμετρο του tone να θέλει λίγο σφύξιμο ;D ;D Αυτά από εμένα. Μου λείπει μια τελε και τέλος.......
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση