5 μεγάλοι μαζί....

[Yannis Methenitis]

Το θεμα όμως έχει ενδιαφέρον νομίζω. Τι θα έπρεπε να παίξει ο Carlton?

Το γνωστό του bluesy ύφος για το οποίο σίγουρα καλέστηκε κι ας ξεχώριζε ή να ακολουθήσει το στιλ της παρέας; Εσεις τι λέτε;

 

Δίνω 2 παραδείγματα πάνω στο ίδιο κομμάτι:

 

Ενα με τον Carlton να το παίζει με τον γιο του Travis αλα Joe Pass που είναι και πιο κοντά στο δικό του ύφος.

 

 

Κι ενα με τον Clapton που το έκανε δικό του. Βέβαια δεν συμμετείχε σε jam αλλά το διασκεύασε.

 

[fusiongtr]

ο Abbercrombie (κατ' εξαίρεση).

Αφεντικό εδώ είσαι off.

Γούστα είναι αυτά βέβαια, αλλά ο abercrombie κατ' εξαίρεση!!!!!!!

Αν είναι δυνατόν!

 

Όσο για τον Carlton, θα πω το εξής.

Σε κάποιο βιβλίο είχε ένα μάθημά του δεν θυμάμαι πάνω σε ποιο αντικείμενο.

Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα όμως, είναι ότι ανάλωσε το πρώτο μισό του μαθήματος, στο να λέει get away from the guitar.

 

Έγραφε ότι και ο ίδιος άφηνε για μεγάλα χρονικά διαστήματα την κιθάρα, έτσι ώστε όταν την ξανάπιανε ήταν ανανεωμένος, και είχε σταματήσει να παίζει τις κλισέ του φράσεις που έπαιζε πριν.

Είχε κατά κάποιον τρόπο "αδειάσει".

Πράγμα με το οποίο συμφωνώ 100% βέβαια.

 

Γι' αυτό θεωρούσε ότι δεν ήταν καλός τεχνικά (αυτοχαρακτηριζόταν ως άτσαλος), αλλά δεν τον ενδιέφερε τόσο αυτό, όσο το να μπορεί να είναι καλός μουσικά.

 

 

 

[dimsonic]

Το δικό μου σχόλιο ηταν καθαρα στο θέμα επιλογης κιθαρας. Έπρεπε να πάει με την 335. Βέβαια ισως ήθελε να διαφοροποιηθει και ηταν και η περίοδος έρωτα με την valley arts. Παντως το σόλο του καλο ειναι. Χειρότερα για μενα μου ακουστηκαν του Coryell και του sco....

Και ο Tal ψιλοχαμενος ηταν...

[Alter]

Απλά όταν κάποιος γίνεται διάσημος σε όλο τον κόσμο σαν recording/performing artist, και κάποιος σαν top session player, συνήθως γίνονται κορυφαίοι σε διαφορετικά πράγματα. Η δε διαφορά, αν δεν γίνει αισθητή σε ένα κομμάτι, θα γίνει περισσότερο φανερη αν ακουγες ολόκληρο λαιβ ας πούμε. Και ο Carlton παιζει εκτός έδρας εδώ :), δεν είναι αυτό ακριβώς το στυλ μουσικής στο οποίο θεωρείται world class player

[pipityri]

Το θεμα όμως έχει ενδιαφέρον νομίζω. Τι θα έπρεπε να παίξει ο Carlton?

Το γνωστό του bluesy ύφος για το οποίο σίγουρα καλέστηκε κι ας ξεχώριζε ή να ακολουθήσει το στιλ της παρέας; Εσεις τι λέτε;

 

 

Θεωρώ πως πολύ καλά έκανε κι έπαιξε όπως έπαιξε, εξάλλου και υπόλοιποι έπαιξαν ο καθένας με τον τρόπο του. Ο Coryell  στην αυτοβιογραφία του λέει...I have to say that Larry Carlton stole the show...and with his pure heart and soul tore through All Blues like I have never heard it...Σίγουρα πολύ μεγάλη φιλοφρόνηση.

  Κατά τ΄άλλα, τέτοιου είδους events έχουν εορταστικό χαρακτήρα  και, παρότι η συνοχή ίσως πάει περίπατο, είναι ενδιαφέρον να ακούς τόσα διαφορετικά στυλ . Πρόκειται για κάποιο τρόπο για την ιστορία της jazz κιθάρας-και τελικά την ιστορία της ίδιας της jazz, ακούγοντας  πως παίζουν ο Pattitucci και ο Billy Hart πίσω από κάθε σολίστα είναι σαν να περνούν οι διαδοχικές φάσεις της εξέλιξης αυτής της μουσικής.