Eric Gales

[Έκτορας]

Με το συμπαθειο, να κανω μια ερωτηση εγω? Χωρις να θελω να μειωσω τον ανθρωπο (μου αρεσε θα ελεγα) και χωρις να θελω να εκτροχιασω το thread - αυτο που ακουτε τωρα οντως το θεωρειτε original? Φρεσκο? Η σπανακοπιτα της γιαγιας μου ρε παιδια ειναι μνημειο μοντερνισμου μπροστα σε αυτο που ακουω.

 

Και ξαναλεω, δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο, εγω πρωτος και καλυτερος λεω οτι θα τον ακουγα ευχαριστα, απλα μου εκανε εντυπωση ο χαρακτηρισμος.

 

 

 

[RayDTutto]

Με το συμπαθειο, να κανω μια ερωτηση εγω? Χωρις να θελω να μειωσω τον ανθρωπο (μου αρεσε θα ελεγα) και χωρις να θελω να εκτροχιασω το thread - αυτο που ακουτε τωρα οντως το θεωρειτε original? Φρεσκο? Η σπανακοπιτα της γιαγιας μου ρε παιδια ειναι μνημειο μοντερνισμου μπροστα σε αυτο που ακουω.

 

Και ξαναλεω, δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο, εγω πρωτος και καλυτερος λεω οτι θα τον ακουγα ευχαριστα, απλα μου εκανε εντυπωση ο χαρακτηρισμος.

 

Τώρα που το λές σα να χεις δίκιο.

Σπανακόπιτα της γιαγιάς πότε θα φάμε; Είμαι και του λόγου μου μοντερνιστής.

[dimsonic]

και μένα δε μου αρέσει ο εν λόγω....

προχτές μάλιστα είδα έναν Johnson κάτι, στο γιουτούμπι που έπαιζε με ένα φτιάρι.

και έπαιζε φοβερά, πρέπει να το βρω να το βάλω.

(τώρα από που ήταν το στυλιάρι δεν ξέρω...)

 

πάντως πατόφτιαρο ήταν.

[dimsonic]

έλα τον ηύρα !

 

 

τι Eric Gales....

 

 

[fusionakis]

Με το συμπαθειο, να κανω μια ερωτηση εγω? Χωρις να θελω να μειωσω τον ανθρωπο (μου αρεσε θα ελεγα) και χωρις να θελω να εκτροχιασω το thread - αυτο που ακουτε τωρα οντως το θεωρειτε original? Φρεσκο? Η σπανακοπιτα της γιαγιας μου ρε παιδια ειναι μνημειο μοντερνισμου μπροστα σε αυτο που ακουω.

 

Καταλαβαίνω πού το πας, αλλά γιατί χρειάζεται να είναι όλα "φρέσκα"; Επίσης αν μιλάμε για τον αυτοσχεδιασμό του, αυτός είναι ένα υπέροχο κράμα κλασικών στυλ με μια εντελώς ξεχωριστή δική του δύναμη, άρα και κάτι φρέσκο υπό μία έννοια. Νομίζω οι περισσότεροι όταν ακούμε Gales, το κάνουμε για να ακούσουμε τον υπερπαιχταρά και το πάθος που βγάζει σε κάθε νότα του... για την όποια φρεσκάδα και πρωτοπορία που λες υπάρχουν άλλοι.

 

Γενικότερα, και μην το πάρεις προσωπικά απραίτητα, μου φαίνεται ότι όταν κάποιος μπαίνει σε ένα νήμα αφιερωμένο σε ένα χαρισματικό παιχταρά όπως ο Gales, και κοιτάει να εστιάσει σε αυτό που δεν του αρέσει ή δεν τον κερδίζει στη μουσική του, είναι σαν να βλέπουμε μια γκομενάρα και εστιάζουμε στα λίγα παραπάνω λεπτά πόδια της ή στα φτιαχτιά μπαλκόνια της ξέρω γω (που χαλάνε κάποιους από όσο γνωρίζω).

 

2 διασκευές του από τα 90's για συμπλήρωμα.

 

[otto##]

[...] είναι σαν ν βλέπουμε μια γκομενάρα και εστιάζουμε στα λίγα παραπάνω λεπτά πόδια της[...]

 

Λίγα παραπάνω λεπτά πόδια; Εμένα πάντως με ενοχλεί αν δεν έχει 2!  ;D ;D ;D

 

 

Με το συμπαθειο, να κανω μια ερωτηση εγω? Χωρις να θελω να μειωσω τον ανθρωπο (μου αρεσε θα ελεγα) και χωρις να θελω να εκτροχιασω το thread - αυτο που ακουτε τωρα οντως το θεωρειτε original? Φρεσκο? Η σπανακοπιτα της γιαγιας μου ρε παιδια ειναι μνημειο μοντερνισμου μπροστα σε αυτο που ακουω.

 

Και ξαναλεω, δεν ειναι απαραιτητα κακο αυτο, εγω πρωτος και καλυτερος λεω οτι θα τον ακουγα ευχαριστα, απλα μου εκανε εντυπωση ο χαρακτηρισμος.

 

Εμένα μου βγάζει κάτι σαν "reinventing Jimmy Hendrix". Δε μίλησα για μοντέρνο αλλά για original άκουσμα. Τώρα, δε θα διαφωνήσω, διότι στον καθένα βγάζει κάτι διαφορετικό η κάθε νότα αλλά με τράβηξε κάτι στον τρόπο που παίζει.

[odis13]

Καταλαβαίνω πού το πας, αλλά γιατί χρειάζεται να είναι όλα "φρέσκα";

 

Μα δε διαφωνω επι της ουσιας, το ειπα και ο ιδιος.  Δεν βαζω το novelty ως απαραιτητη προυποθεση για να ευχαριστηθω κατι, ειτε μιλαμε για μουσικη ειτε για οτιδηποτε αλλο. Και δε θα εμπαινα πουθενα σφηνα να πω "τι ακουτε ρε παιδια αυτα ειναι παρωχυμενα" γιατι διαφωνω πληρως με αυτη τη λογικη. Στην προκειμενη περιπτωση δεν ακουσα κατι το καινουριο and that is perfectly fine - η "απορια" μου αν θες εγκειτο στο αν ειμαι εγω ο περιεργος, μιας και υπηρξαν αρκετοι που ειπαν ακριβως αυτο, το ποσο original τους ακουγεται.

 

 

Νομίζω οι περισσότεροι όταν ακούμε Gales, το κάνουμε για να ακούσουμε τον υπερπαιχταρά και το πάθος που βγάζει σε κάθε νότα του... για την όποια φρεσκάδα και πρωτοπορία που λες υπάρχουν άλλοι.

 

Δεκτον, θα συμφωνησω.

 

 

Υ.Γ. Τη διασκευη του στο talking in your sleep την εχω ξανακουσει παλιοτερα καπου αλλα δεν ειχα συγκρατησει το ονομα του...

 

 

 

Εμένα μου βγάζει κάτι σαν "reinventing Jimmy Hendrix".

 

Ε μα..παιζει με λευκη αναποδη στρατ ρε παιδια, δε νομιζω να προσπαθει να το κρυψει ο ανθρωπος  ;D.

Και Hendrix ακουσα, και early 90's RnB επιρροες στην παραγωγη και ενορχηστρωση στα παλαιοτερα κομματια που ποσταρε ο fusionakis και κατι τρανταχτα απο Scott Henderson σε ενα απο τα κομματια του πρωτου βιντεο.

 

Απλως δε μου φανηκε και τοσο ιδιαιτερο το ολο κραμα. Θες οτι το "reinventing Jimmy" εχει γινει του θανατα, και κατα την ταπεινη μου γνωμη πολυ πιο πετυχημενα απο αλλους οπως ο Gary Clark Jr? Θες οτι εχω καιρο να φαω καλη σπανακοπιτα? Ποιος ξερει.

 

[otto##]

Μα δε διαφωνω επι της ουσιας, το ειπα και ο ιδιος.  Δεν βαζω το novelty ως απαραιτητη προυποθεση για να ευχαριστηθω κατι, ειτε μιλαμε για μουσικη ειτε για οτιδηποτε αλλο. Και δε θα εμπαινα πουθενα σφηνα να πω "τι ακουτε ρε παιδια αυτα ειναι παρωχυμενα" γιατι διαφωνω πληρως με αυτη τη λογικη. Στην προκειμενη περιπτωση δεν ακουσα κατι το καινουριο and that is perfectly fine - η "απορια" μου αν θες εγκειτο στο αν ειμαι εγω ο περιεργος, μιας και υπηρξαν αρκετοι που ειπαν ακριβως αυτο, το ποσο original τους ακουγεται.

 

 

Δεκτον, θα συμφωνησω.

 

 

Υ.Γ. Τη διασκευη του στο talking in your sleep την εχω ξανακουσει παλιοτερα καπου αλλα δεν ειχα συγκρατησει το ονομα του...

 

 

 

Ε μα..παιζει με λευκη αναποδη στρατ ρε παιδια, δε νομιζω να προσπαθει να το κρυψει ο ανθρωπος  ;D.

Και Hendrix ακουσα, και early 90's RnB επιρροες στην παραγωγη και ενορχηστρωση στα παλαιοτερα κομματια που ποσταρε ο fusionakis και κατι τρανταχτα απο Scott Henderson σε ενα απο τα κομματια του πρωτου βιντεο.

 

Απλως δε μου φανηκε και τοσο ιδιαιτερο το ολο κραμα. Θες οτι το "reinventing Jimmy" εχει γινει του θανατα, και κατα την ταπεινη μου γνωμη πολυ πιο πετυχημενα απο αλλους οπως ο Gary Clark Jr? Θες οτι εχω καιρο να φαω καλη σπανακοπιτα? Ποιος ξερει.

 

Τουλάχιστον να συμφωνήσουμε ότι ειναι παιχταράς και ότι το παίξιμο του είναι ανορθόδοξο 100%;

[dimsonic]

Αν έπαιζε μια "συμβατική" κιθάρα ίσως τραβούσε περισσότερο το μάτι.

Για την ώρα είναι ένας κιθαρίστας που δίνει βάρος στην εκτέλεση - ερμηνεία αλλά μέχρι εκεί.

Παιχταράς για κάποιους ναι.

Θα ξαναπώ originality δεν υπάρχει.

Μου θυμίζει αρκετούς που κάνουν την κιθάρα προέκταση του εαυτού τους και την αντιμετωπίζουν όχι σαν όργανο, αλλά σαν σώμα από το οποίο βγάζουν ήχους και όχι νότες.

Πχ μου θυμίζει James Blood Ulmer, Hendrix (το είπαμε) λιγο Jeff Beck, η όλη περσόνα και το παίξιμο, αρκετά Marcus Miller. Απο originality όσο original είναι και ο Robert Cray ή ο Bonamassa. Όμως πιό original είναι o Derek Trucks ή εννοείται ο Dickey Betts ή όλη η αφρόκρεμα της country.

Δεν μπορεί να μου θυμίσει ανθρώπους που γουστάρω και υποκλίνομαι, Frisel, Metheny, Carlton, Ritenour, Martino και ένα σωρό άλλους που δεν μπορώ να αναφέρω, αλλά πιασατε το νόημα.

[fusionakis]

1) Ο Eric Gales στο παιχτικό κομμάτι δεν είναι "παιχταράς για κάποιους", είναι κάτι άπιαστο. Να το πω κάπως άκομψα, είναι αυτός που καταπίνει όλους τους σπουδαίους Bonamasses out there... Άλλο μουσικά τι είναι ο καθένας, άλλο παιχτικά. Παιχτικά ο τύπος είναι η δύναμη της φύσης, όποιος έχει να βρει αρνητικό σε αυτό το κομμάτι για τον Gales κατ'εμέ απλά εκτίθεται.

 

Αν τώρα για κάποιους το παίξιμό του, όπως εκφράζεται στο context της μουσικής του, δεν μπορούν να το ακούν, τότε όντως υπάρχει ο Frisell και ο Metheny, ή για να μην πάμε μακριά σε μουσικά ιδιώματα, υπάρχει και ο Philip Sayce ή ο Doyle Bramhall II (μερικά παραδείγματα)... ή και ο Bonamasssa (όπως καταλαβαίνετε δεν κάνω τη συζήτηση για να προβάλω συγκρίσεις, απλά για να καταλαβαινόμαστε κάπως καλύτερα - άλλωστε όλα τα ονόματα που αναφέρω είναι αγαπημένοι μου έως πολύ αγαπημένοι μου).

 

2) Του κόλλησε η ταμπέλα "συνεχιστής-μιμητής Hendrix" από μικρός (πολύ μικρός για την ακρίβεια), και αυτό εντέλει νομίζω ούτε ισχύει ιδιαίτερα, ούτε ήταν κάτι που επιδίωκε με τη μουσική του. Πιο πολύ στο στυλιστικό του πράγματος υπάρχουν ομοιότητες (μαύροι, αριστερόχειες)... στο καθαρά παιχτικό πολύ διαφορετικοί, όπως και στη μουσική τους προφανώς, καθώς ο Gales είναι κάτι περιορισμένο και κάπως παρωχημένο για την εποχή του, ενώ ο Jimi ήταν  θεμελιωτής των πάντων λίγο πολύ, και κατ'εμέ ένας από τους 3-4 μεγαλύτερους σύγχρονους μουσικούς.

 

Στο μόνο που ας πούμε μοιάζουν είναι αυτό που είπα παραπάνω... πρόκειται για 2 δυνάμεις της φύσης στο όργανο (αν θέλετε να το συγκεκριμενοποιήσουμε περισσότερο, ο Jimi κυρίως λόγω εκπληκτικού ρυθμικού παιξίματος, και πώς ένωνε τον αυτοσχεδιασμό του και με τη ρυθμική του συνοδεία σε 1, και ο Eric περισσότερο λόγω απίθανης έντασης, ακρίβειας και ομορφιάς στον αυτοσχεδιασμό του). Η διαφορά είναι ότι ο Hendrix πέρα από αυτό ήταν και πολλά παραπάνω (πλήρης μουσική ιδιοφυϊα).

 

3) Έξτρα συγκρίσεις και πάλι χάνουν το νόημα, μιλάμε απλά για να μιλάμε μου φαίνεται, αντί να βάζουμε καμιά βιντεάρα να χαζεύουμε.

Ναι, ο Derek Trucks είναι 50 κλάσεις πάνω σαν μουσικός, και τον λες και πιο original. Ε και; Αυτό μειώνει τον υπερπαίχτη Gales; Άλλος Derek Trucks δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και άλλος Gales. Είναι πάλι σαν να συγκρίνουμε το καλύτερο εστιατόριο με θαλασσινά με το καλύτερο "βρώμικο"... το πρώτο θα πάρει τα βραβεία Μισελέν, και έτσι πρέπει, αλλά και το δεύτερο έχει τη χάρη του.