Αγαπημένοι ιντερνετικοί reviewers?

[fenderiarhs]

https://www.youtube.com/user/blondegraemey/videos

[Mistral]

Δεν είναι ακριβώς reviewers, αλλά αξίζει ν'αναφερθούν οι παικταράδες από το 'that pedal show', κυρίως για την γνώση που τόσο απλόχερα δίνουν... (για εμένα τουλάχιστον).

 

 

 

[fusionakis]

+

 

Δυστυχώς όμως, εκεί στο wildwood guitars, δεν έχουν καταφέρει να βρουν έναν τρόπο ηχογράφησης που να αναδεικνύει τον ήχο των οργάνων που παρουσιάζουν, παρόλο που τα δάκτυλα του Greg είναι μοναδικά. Γενικά από αυτό πάσχει η πλειοψηφία των review καναλιών κατά τη γνώμη μου. Μπορεί να έχουν φοβερούς παίχτες, ενδελεχή παρουσίαση των οργάνων, πληροφορίες, πλάνα, ενισχυτές κλπ. αλλά το 99% δεν ξέρουν/μπορούν/ασχολούνται να βγάλουν καλό ήχο στο τελικό αποτέλεσμα.

 

Είναι μεγάλη απογοήτευση να βλέπεις εξαιρετικά όργανα κουμπωμένα σε σούπερ ενισχυτές και μόλις αρχίσει το παίξιμο, να βγαίνει το ίδιο γκλινγκ γκλινγκ από όλα.

 

Στον αντίποδα, έχω πέσει πάνω σε reviewers που προφανώς έχουν ασχοληθεί με το θέμα και ενώ μπορεί να παρουσιάζουν κιθάρα των 150 ευρώ, βγάζουν καταπληκτικό ήχο. Ένα παράδειγμα είναι ο παρακάτω τύπος που περισσότερο παραδίδει μαθήματα παρά κάνει reviews αλλά ο ήχος που βγάζει από τη squire είναι πολύ καλός.

 

 

 

Ωραίο το παράδειγμα που πόσταρες.

 

Σε ό,τι έχει να κάνει με τις Wildwood guitars, όντως υφίσταται το θέμα που περιγράφεις. Προσωπικά νομίζω ότι τα reviews ήταν πολύ καλύτερα στο παρελθόν που έπαιζε με ένα καθαρό κανάλι ο Greg και για γκάζια προσέθετε απλά ένα overdrive, και όχι τώρα με τα πολλαπλά κανάλια του ενισχυτή.

 

Τέλος, απλά να προσθέσω και το δικό μου πρόβλημα που δεν έχει αναφερθεί... Υπάρχουν κάποιοι αξιόλογοι παίχτες εκεί έξω (π.χ. Sam Vilo, Mike Hermans στο ProGuitarShop και πρώην Prymaxe Vintage) οι οποίοι θα κάνουν μια πολύ μουσική επίδειξη ενός προϊόντος, αλλά έχουν ένα τόσο φιξαρισμένο στυλ που ουσιαστικά η επίδειξη δεν καταλήγει να είναι χρήσιμη για τον μέσο μουσικό. Δηλ. ο Hermans έχει αυτό το στυλ με τα ρυθμικά και τα drum loops, και από πάνω παίζει λίγο πολύ πάντα τις δικες του χαρακτηριστικές φρασούλες είτε επιδεικνύει ένα tube screamer overdrive είτε ένα muff... έτσι μπορείς να του πεις ένα μπράβο για μια δικιά του ωραία φράση, αλλά δεν έχει την ικανότητα να παίξει ένα στάνταρντ πράγμα που αναδεικνύει το εκάστοτε χαρακτήρα του πεταλιού, ούτε το τελικό context είναι κάτι που σου παίρνει τα αυτιά (εκεί βγάζω το καπέλο προσωπικά στον Andy, που περιορίζεται συνήθως σε ρυθμικό παίξιμο, αλλά ο κερατάς έχει εύρος σε αυτά που σου δείχνει - και διασκεδάζεις και από τις εκτελέσεις γνωστών κομματιών). Αντίστοιχα ο Vilo παίζει με πολύ προσωπικό στυλ, για πολλά λεπτά σε κάθε βίντεο, και αν τον βλέπεις πρώτη φορά μπορεί να σε κάνει να σου τρέχουν τα σάλια, αλλά οκ... απλά για το μπανιστήρι της υπόθεσης θα δεις κάτι κι από κει, όχι για να βοηθηθείς για την αγορά πεταλιού.

 

 

Να και μερικοί από μένα δεν θα έλεγα ότι είναι αγαπημένοι μου, αλλά τους θεωρώ αξιόλογους.

 

Μιας που πήγες στη Wampler με τον Quayle, απλά να προσθέσω ότι πιο πιστό SRV-like αποτέλεσμα από αυτό που πετυχαίνει εδώ ο Travis από την εταιρία δύσκολα βρίσκεις.

 

 

Δεν είναι ακριβώς reviewers, αλλά αξίζει ν'αναφερθούν οι παικταράδες από το 'that pedal show', κυρίως για την γνώση που τόσο απλόχερα δίνουν... (για εμένα τουλάχιστον).

 

Έχουν αναφερθεί ήδη.  ;)

[dimsonic]

Τέλος, απλά να προσθέσω και το δικό μου πρόβλημα που δεν έχει αναφερθεί... Υπάρχουν κάποιοι αξιόλογοι παίχτες εκεί έξω (π.χ. Sam Vilo, Mike Hermans στο ProGuitarShop και πρώην Prymaxe Vintage) οι οποίοι θα κάνουν μια πολύ μουσική επίδειξη ενός προϊόντος, αλλά έχουν ένα τόσο φιξαρισμένο στυλ που ουσιαστικά η επίδειξη δεν καταλήγει να είναι χρήσιμη για τον μέσο μουσικό. Δηλ. ο Hermans έχει αυτό το στυλ με τα ρυθμικά και τα drum loops, και από πάνω παίζει λίγο πολύ πάντα τις δικες του χαρακτηριστικές φρασούλες είτε επιδεικνύει ένα tube screamer overdrive είτε ένα muff... έτσι μπορείς να του πεις ένα μπράβο για μια δικιά του ωραία φράση, αλλά δεν έχει την ικανότητα να παίξει ένα στάνταρντ πράγμα που αναδεικνύει το εκάστοτε χαρακτήρα του πεταλιού, ούτε το τελικό context είναι κάτι που σου παίρνει τα αυτιά (εκεί βγάζω το καπέλο προσωπικά στον Andy, που περιορίζεται συνήθως σε ρυθμικό παίξιμο, αλλά ο κερατάς έχει εύρος σε αυτά που σου δείχνει - και διασκεδάζεις και από τις εκτελέσεις γνωστών κομματιών).

 

θα συμφωνήσω....

μου τρέχουν τα σάλια κάθε φορά με τον Hermans, αλλά ότι πετάλι πάρει ακούγεται ισοπεδωμένα ΤΟ ΙΔΙΟ.

όμως εξαιρετικά....

μια φορά θα ήθελα να παίξει με τίποτα.

(νομίζω πάλι το ίδιο θα βγεί)

[TamTam]

Είναι φίλοι και τους εμπιστεύομαι: Brett Kingman , Nick Jaffe.

Επίσης, ο gearman dude, βγάζει πιστά τη βρωμιά κάθε πεταλιού κι ας μην μ αρέσει το στυλ του και αυτά που παίζει όταν ντεμάρει.

Τέλος, ο Mike Hermanns που αναφέρθηκε, έχει πάντα στη μέση του ντέμο, και ένα μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι του βίντεο όπου παίζει με καθαρή την κιθάρα πάνω στο πετάλι, χωρίς συνοδευτική μουσική ή overdubs. Τον αδικείτε όταν λέτε ότι τα ντέμο του δεν είναι αποκαλυπτικά του πεταλιού. Σπουδαίος παίχτης.

Προσωπικά, πιο παραπλανητικά βρίσκω τα πάντοτε τέλεια ντέμο του Andy στο PGS παρά του Mike Hermanns.

[ez]

Τέλος, ο Mike Hermanns που αναφέρθηκε, έχει πάντα στη μέση του ντέμο, και ένα μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι του βίντεο όπου παίζει με καθαρή την κιθάρα πάνω στο πετάλι, χωρίς συνοδευτική μουσική ή overdubs. Τον αδικείτε όταν λέτε ότι τα ντέμο του δεν είναι αποκαλυπτικά του πεταλιού. Σπουδαίος παίχτης.

Προσωπικά, πιο παραπλανητικά βρίσκω τα πάντοτε τέλεια ντέμο του Andy στο PGS παρά του Mike Hermanns.

 

+ 1000...

[fusionakis]

Η όποια τελειότητα που αναφέρεις για τον Andy για μένα μεταφράζεται στο ότι καταφέρνει να δώσει περιεχόμενο... εκεί υποφέρει ο Hermans, του οποίου τα demos μπορείς να πεις ότι, υπό μία άλλη έννοια, είναι επίσης τέλεια (μη τέλεια είναι του συμπαθέστατου Brett Kingman π.χ.).  Παίζει κάποια διακριτικά ρυθμικά και ωραίες γεφυρούλες, και μετά φρασούλες, ξανά φρασούλες, και πάλι φρασούλες. Μουσικότατες, δεν αντιλέγω (αν και τα drum loops του με έχουν κουράσει να πω την αλήθεια), και τα κομμάτια που επιλέγει στα πρώτα μέρη των videos αρκετές φορές πετυχημένα. Αλλά επαναλαμβάνεται πολύ, πάρα πολύ... μέχρι να φτάσει η ώρα της χωρίς backing track δοκιμής του πεταλιού έχω κουραστεί ήδη (μετά από 100άδες videos του που έχω δει βέβαια, έχει σημασία κι αυτό), ενώ κι εκεί το παίξιμό του παραμένει το ίδιο προφανώς, οπότε εξακολουθεί να μην πολυβοηθάει (πολύ απαλός στην πενιά του για να με βοηθήσει τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με overdrive-fuzz κλπ). Και φαντάσου ότι όταν τον είχα πρωτοεντοπίσει πριν ακόμα αρχίσει τα demos για online stores, είχα ενθουσιαστεί τόσο που τον έκανα και φίλο στο FB για να του κάνω καμιά ερώτηση κατά καιρούς... Μου θύμιζε στο παίξιμο κι ένα φίλο μου σε κάποια σημεία, ίσως είχα και συναισθηματικό δέσιμο. Μετά τη μετακόμισή του στο PGS όμως συνειδητοποίησα ότι εντέλει τα demos του δεν με πολυβοηθάνε, σε αντίθεση με του Andy.

 

Σχετικά με τον Andy, είναι ο right man for the job. Λιγότερο καλλιτέχνης ας πούμε από τους Hermans εκεί έξω, αλλά demo guy. Εγώ συνειδητοποίησα τη χάρη και αυτού του πράγματος σταδιακά, και του βγάζω το καπέλο.

Από κει και πέρα, στο χέρι μας είναι το κατά πόσο παραπλανιόμαστε από έναν Andy που καταφέρνει σχεδόν τα πάντα να τα κάνει να ακούγονται καλά, για το κατά πόσο μπορούμε κάτι αντίστοιχο να το πράξουμε κι εμείς στις μουσικές μας. Αυτό ισχύει για όλους. Άλλωστε όποια γνώμη και να έχω για τον οποιονδήποτε, προσωπικά είμαι subscriber σε αρκετών τα κανάλια στο youtube, και τις περισσότερες φορές ψάχνομαι με κριτήριο το προϊόν και όχι το δοκιμαστή.

[noe13]

και  παιχταρας και  κιθαρουκλες και τρελλος και Ελληνας ;D