Προς το περιεχόμενο

Αντίθετος στα ιδανικά μου αλλά εκτιμώ την δουλειά του;


Superfunk

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 157
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Έλα τώρα, είσαι καλύτερο αγόρι από αυτό... Η Maggie ήταν love to hate κατάσταση. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο όλοι έπρεπε να πούμε τότε, ding dong the witch is dead. Ήταν κάτι σαν θεσμός. Σχεδόν trendy.

 

Πάντως επειδή κατά βάθος γουστάρω Maggie, θα κάνω πρόταση στον Παράγκα να κάνουμε μπάντα υπέρ της  8)

 

Κάντε την και μούμια . Το θέμα μας δεν είναι αυτή, αλλά οι Clash, οι Pistols και τα άλλα τα παιδιά.

Σε λίγο θα μας πείτε ότι η βασίλισσα "δεν είχε πρόβλημα" no problem κι έτσ', να ακούει Clash και Pistols.

Κάπως σαν κι αυτό που λεέι ο Σουπερφανκ δηλ. "δεν με νοιάζει που τα τραγούδια του με ξεσκίζουν (σχήμα λόγου), αφού παίζει καλή κιθάρα"!  ;D

Άλλη μια κατάκτηση της νεάς εποχής, όπου όλοι είναι ανετούτσικοι και χωρίς κανένα πρόμπλεμ.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Α, και βέβαια, ο κόσμος έχει μια τάση να κάνει πάρτι στους θανάτους.

 

Δες τι έγινε στο Μαιάμι με τον Φιντέλ. Πανηγύρι λέμε... Η κουβανέζικη παροικία του έδωσε και κατάλαβε.

 

Δεν ξέρω βέβαια αν αυτοί πιάνονται, γιατί για κάποιους (συνήθως αριστερούς ή κάτι τέτοιο αν υπάρχει ακόμα), αυτοί είναι προδοτόμουτρα  ;D ;)

 

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κάντε την και μούμια . Το θέμα μας δεν είναι αυτή, αλλά οι Clash, οι Pistols και τα άλλα τα παιδιά.

Σε λίγο θα μας πείτε ότι η βασίλισσα "δεν είχε πρόβλημα" no problem κι έτσ', να ακούει Clash και Pistols.

Κάπως σαν κι αυτό που λεέι ο Σουπερφανκ δηλ. "δεν με νοιάζει που τα τραγούδια του με ξεσκίζουν (σχήμα λόγου), αφού παίζει καλή κιθάρα"!  ;D

Άλλη μια κατάκτηση της νεάς εποχής, όπου όλοι είναι ανετούτσικοι και χωρίς κανένα πρόμπλεμ.

 

Δείχνεις έκπληκτος.

 

Περίεργο, έχω επίγνωση ότι δεν γίνεται δα και καμία επανάσταση στη πόλη που ζεις. Ίσως κλαίνε μόνοι τους την κατάντια τους μπροστά σε έγχρωμες τηλεοράσεις 100 ιντσών και με ακριβά κονιάκ να βρωμάνε στο χώρο.

 

Όπως και αν έχει, ναι έτσι είναι.

 

Εκτός αν δεν καταλαβαίνεις ότι δεν είμαι υποχρεωμένος να ασπάζομαι το χριστιανικό δόγμα για να απολαύσω ένα έργο για εκκλησιαστική χρήση.

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

 

 

Εκτός αν δεν καταλαβαίνεις ότι δεν είμαι υποχρεωμένος να ασπάζομαι το χριστιανικό δόγμα για να απολαύσω ένα έργο για εκκλησιαστική χρήση.

 

Αυτό ακριβώς: Είμαι άθεος, γουστάρω Μπαχ και μου αρέσουν οι Stryper. Δεν νομίζω να υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει.

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Οι Clash, δεν έχουν την αξία τους επειδή είναι αριστεροί. Την ίδια περίοδο, όλοι σχεδόν (οι του νέου κύματος) ήτο αριστεροί, αλλά μόνο εγώ τους θυμάμαι (και η μάνα τους). Ως εκ' τούτου, προκύπτει αβίαστα πως οι πολιτικές τους πεποιθήσεις και το καλλιτεχνικό τους έργο είναι δύο άσχετα πράγματα, παρ'ότι αυτό στενοχωρεί διαφόρους.

 

Λογικό άλμα εις τριπλούν.. Λες:

 

-Μια μπάντα δε μπορεί να αγαπηθεί απλά και μόνο επειδή έχει πολιτικές πεποιθήσεις. (αληθές)

-Οι Clash ήταν καλοί μουσικοί και αγαπήθηκαν. (αληθές)

-Άρα προκύπτει αβίαστα ότι οι πολιτικές πεποιθήσεις και το καλλιτεχνικό έργο είναι δύο άσχετα πράγματα!! (?)

 

 

 

Φαντάζομαι πως όταν ακούει κάποιος το Magnificent Seven ας πούμε, δεν αντιλαμβάνεται αναφορές στην καταπίεση της εργασίας, τον υπερκαταναλωτισμό, την καταστολή. Όταν ακούει το Guns of Brixton, δεν αντιλαμβάνεται την αναφορά στην καταπίεση και την καταστολή που υπήρχε στο φτωχό (και με πολλούς μετανάστες) προάστιο του Brixton.

 

Αν εγώ ας πούμε σήμερα -θέλοντας να είμαι επίκαιρος όσο και οι Clash- γράψω ένα τραγούδι ενάντια στη φοίτηση των προσφυγόπουλων στα σχολεία μας, εσύ μπορεί και να γουστάρεις γιατί "μου άρεσε πολύ το γύρισμα στο 2.09" και γιατί "άλλο οι πολιτικές πεποιθήσεις και άλλο το καλλιτεχνικό έργο".

 

Και για να μην πεις ότι λαικίζω: και εσύ και ο Superfunk, αναφερθήκατε και σε περιπτώσεις που οι καλλιτέχνες εκφράστηκαν πολιτικά μέσα από το έργο τους. Όχι σε καλλιτέχνες που δημιούργησαν έργα δίχως πολιτική φόρτιση (π.χ. ένας μάγειρας με Χ πολιτικές πεποιθήσεις που έφτιαξε ένα βιβλίο συνταγών, ένας κατασκευαστής ποδηλάτων κλπ).. Εκεί είναι πιο σύνθετα τα πράγματα, αν και νομίζω αυτό είναι στην ουσία το αντικείμενο του thread.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Για να κατανοησω δλδ κατιτις, ακουμε φερ ειπειν το εξης καψουροτραγουδο

 

 

νιωθουμε η οχι? αμα ο καλλιτεχνης ειναι ΝΔ πρεπει να νιωσουμε λιγοτερο απο το αν ειναι ΣΥΡΙΖΑ ?

 

το παραθετω ετσι χονδροειδως αλλα προσπαθωνα κανω ενα point.

 

It's a shame stupidity isn't painful.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Θα πω ένα άλλο παράδειγμα και εγώ

Νομίζω (γιατί δεν τα παρακολουθώ και πολύ) ότι ο  Alain Delon τάχθηκε υπέρ της Le Pen.

Έχω φιλμογραφία του.

Η Le pen μου είναι αδιάφορη.

Πες ότι δεν συμφωνώ μαζί της.

 

Delon θα συνεχίζω να βλέπω και να μου αρέσει.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Noizy, ίσως είμαι κουτός, αλλά δεν καταλαβαίνω που διαφωνούμε.

 

Προφανώς υπάρχει τεράστιο ποσό ενέργειας στην αίσθηση δίκιου που έχει ένας νέος άνθρωπος που αισθάνεται πως καταπιέζεται πολιτικά, και προφανώς χωρίς αυτό οι Clash δε θα ήταν οι Clash.

 

Και μπράβο τους, που λέει και ο άλλος.

 

Οποιοδήποτε είδος τέχνης επιδιώκει να είναι ειλικρινής, καταλήγει να αγγίζει και ανθρώπους που διαφωνούν μαζί της διανοητικά. Αν οι Clash μπορέσουν να κάνουν ένα "δεξιό" να δει τα πράγματα με τα μάτια τους, ζήτω. Ας γίνουν όλοι οι αριστεροί λίγο περισσότερο δεξιοί και όλοι οι δεξιοί λίγο περισσότερο αριστεροί και ας είναι τέτοιας κλάσης η αιτία.

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

1) Πάντως όσο κι αν προσπαθώ, δεν μπορώ να βρω εύκολα κάποιον που να εκτιμώ τη δουλειά του, την... κιθάρα του ή την κόμμωσή του  ;D και να είναι "αντίθετος στα ιδανικά μου" (όπως λέει ο τίτλος).

 

2) Επίσης, υπάρχουν πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες που δεν μου αρέσει η μουσική τους ή δεν τους ακούω, αλλά τυχαίνει να εκτιμώ τη στάση τους σε διάφορα ζητήματα.

...

 

Αυτό πάντως είναι ο ορισμός της λογικής που χαρακτηρίζει το κοινό στο οποίο απευθύνεται η λεγόμενη στρατευμένη τέχνη.

Το "Συμφωνώ στα ιδανικά (sic)" είναι αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη να μου αρέσει το μουσικό έργο (και η κιθάρα και το κούρεμα).

Όλο αυτό μπορεί να κυμαίνεται από μια αθώα αλλά ακατανόητη για μένα επιθυμία γενικής ταύτισης και να φτάνει μέχρι θλιβερή ενασχόληση με μετριότητες λόγω της "συμφωνίας στα ιδανικά".

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου