Προς το περιεχόμενο

"Η πιο ckata συναυλία του Φθινοπώρου"


TamTam

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Μα το συγκεκριμένο ύφος/είδος της μουσικής προσδιορίζει και την προσέγγιση. Στη noise δεν πας για πεντατονικό blues jam, με ξεκάθαρους ρόλους. \

 

Διαφωνώ, αν και μάλλον δεν θα έχω παίξει σε noise band όπως εσύ :D

Αλλά δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις. Εννοείς οτι κακώς στηλιτεύει τις on stage συμπεριφορές των δυο μουσικών που επισκίασαν με την έντασή τους τους τους άλλους;

Εγώ νομίζω ότι τέτοια "προσέγγιση" είναι κακή για κάθε είδος μουσικής, αυτό λέω.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εγώ νομίζω ότι τέτοια "προσέγγιση" είναι κακή για κάθε είδος μουσικής, αυτό λέω.

 

η επισκίαση είναι κάτι που ορθώς στηλιτεύεται. Οι όποιες αμφιβολίες μου αφορούν το είδος (noise), το οποίο, ούτως ή άλλως, παίζεται σε υψηλότατες εντάσεις.

 

 

αν και μάλλον δεν θα έχω παίξει σε noise band όπως εσύ :D

 

Μακάρι, αλλά δεν...  :'(  ;D ;D ;D

 

Στη μπάντα μου, πάντως, κάνω, σε σημεία, noise impros, τα οποία, ωστόσο, απαιτούν υψηλές εντάσεις και σταδιακά επισκιάζουν τα υπόλοιπα όργανα, αλλά, όλο αυτό, είναι μέρος των κομματιών και πρέπει να παιχτούν έτσι.

Τη μια και μοναδική φορά, που με ψάρωσε ηχολήπτης (γιατί παίζαμε σε "μεγάλο" μαγαζί και είπα, λανθασμένα, να του κάνω τη χάρη) και έπαιξα χαμηλά, τα εν λόγω σημεία, ήταν μια αηδία και μισή.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το διαβασα τις προαλλες το αρθρο, το βρηκα αν μη τι αλλο ιδιαιτερα διασκεδαστικο  ;D

 

 

Είναι βασική παρεξήγηση πως η noise μουσική έχει κάποια σχέση με οργασμική εκδήλωση ωκεανού συναισθημάτων.

 

Δεν έχει, είναι περισσότερο "εγκεφαλικό" πράγμα.

 

 

Δεν εχω εντρυφησει ιδιαιτερα στη noise μουσικη* και ποσω μαλλον στην ιστορια της, αλλα νομιζω πως θα συμφωνησω με αυτο. Τουλαχιστον αυτη η εντυπωση μου εχει δημιουργηθει οσες φορες ετυχε να βρεθω σε "καλη" συναυλια του ειδους (και που καταλαβα οτι ειναι καλη θα μου πειτε, ελα ντε θα σας πω). Ισως να ηταν πιο κοντα σε αυτη την οργασμικη εκδηλωση συναισθηματων παλαιοτερα, στις απαρχες του?

 

Το αρθρο παντως μου θυμισε ενα ανεκδοτο, ενα περιστατικο για το οποιο ειχα διαβασει. Αν θυμαμαι σωστα, επροκειτο για ενα τακτικο free jam στο σπιτι του John Zorn στο οποιο (οπως ισως φανταζεστε) επικρατουσε ενα ψιλοχαος καθε φορα, με τους συμμετεχοντες να προκαλου καθε λογης βαβουρα απο συμβατικα και μη οργανα.

 

Το αποκορυφωμα ηταν λοιπον σε καποιο session οπου εγινε αντιληπτο οτι το κουδουνι της πορτας ηταν τρομακτικα δυνατο, και sure enough συντομα βρεθηκε καποιος να το χρησιμοποιησει. Το εν λογω ατομο ομως δεν ενσωματωσε το κουδουνι καπως στο παιξιμο του, ουτε το χρησιμοποιησε με φειδω - επι μια ωρα επαιζε ΜΟΝΟ το κουδουνι, non-stop χωρις κανενα variation, πνιγωντας τελειως ολους του αλλους.

 

Μετα απο αρκετα θυμωμενα βλεματα και αφου πολλοι δεν αντεχαν αλλο διακοψαν το session και ξεκινησε ενα heated argument (i.e. κατεβηκαν καντηλια) με τους μισους να φωναζουν οτι το ξεφτυλισε τελειως, πανε παιξε μονος σου σπιτι σου κλπ και με τους αλλους μισους να υπερασπιζονται ακαδημαικα την υπερβολικη χρηση του κουδουνιου στα πλαισια της πληρους εκφραστικης ελευθεριας του ειδους (αλλα μεταξυ μας φιλαρακι μη ξηγιεσαι ετσι και παει λεγωντας).

 

Αν δεν με απατα η μνημη μου παντως ακρη τοτε μεταξυ τους δε βρεθηκε  ;D

 

 

 

 

 

 

*εχω ακουσει και ενιοτε παιξει αλλα η τριβη μου σαν ακροατης/μουσικος ειναι κατα κυριο λογο πιο κοντα σε αλλα φασματα του πειραματικου χωρου

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

mustafank,

 

δεν πρέπει να παίζουμε ποτέ για τον ηχολήπτη, αλλά για το κοινό και τους ατζέντηδες!

 

Odis,

φοβερή ιστορία. Κουδούνια και ξυπνητήρια πιπ - πιπ -πιπ είναι τα δυο πράγματα που δεν αντέχει κανένας φυσιολογικός άνθρωπος!

Στην ιστορία πάντως, όπως γράφει, ο συγκεκριμένος που ξεκούφανε τους άλλους, φορούσε ο ίδιος ωτασπίδες , γεγονός που το κάνει ακόμη πιο εξοργιστικό!  :o

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επανερχομαι γιατι φαγωθηκα να βρω το ακριβες αποσπασμα που σας ανεφερα, πεπεισμενος οτι εκ μνημης δεν το ανακαλουσα ως του αξιζε  ;D

 

Προερχεται απο ενα essay σχετικα με το Musica Elettronica Viva (αρα Rzewski, οχι Zorn) με τιτλο "Music is a Universal Human Right" και που βρισκεται στο βιβλιο "Sound Commitments: Avant-Gard Music and the Sixties" (αφου εκανα το ξεθαμα ας παραθεσω και την βιβλιογραφια μου).

 

https://www.amazon.co.uk/Sound-Commitments-Avant-Garde-Music-Sixties/dp/0195336658

 

Παραθετω το αποσπασμα οπως το βρηκα στο preview του amazon οποτε φανταζομαι οτι δεν τιθεται θεμα κλοπηραιτ.

 

 

doorbelljam.jpg.011ed7df2512c21e4490b61ed7c7b51e.jpg

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Έχω συμμετάσχει σε πολλά τέτοιου είδους events, όχι τόσο noise αλλά γενικώς της free impro ποικιλίας.  Είχα αρκετές ωραίες, δημιουργικές και αξιομνημόνευτες εμπειρίες, αλλά και πάρα πολλές σαν και αυτές που περιγράφουν το άρθρο και το απόσπασμα που παρέθεσε ο Odis. Έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.

-Η ελευθερία είναι μια εξαιρετικά παρεξηγημένη λέξη.

-Η επιτυχία σε τέτοια events ήταν πάντα σε αναλογία με τις γνώσεις, τεχνική δεινότητα και ευρύτητα πνεύματος των συμμετεχόντων. Ο μαλάκας με το κουδούνι ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν δώσει τεράστια τμήματα του εαυτού τους στην τέχνη τους.

-Δέχομαι όμως πως ακόμα και αυτό θα μπορούσε να αποτελεί ένα κάποιου είδους valid statement, σε ένα μετα-μουσικό context, υπό προυποθέσεις.  Εντνούτοις, θεωρώ πως όλα αυτά έγιναν τον καιρό που έπρεπε να γίνουν-με ενοχλεί που μια μεγάλη μερίδα μουσικών σε αυτούς τους χώρους θεωρούν πως έχουν ηθικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, ως θιασώτες του ¨καινούριου¨, ενώ στην πραγματικότητα το μουσικό τους λεξιλόγιο είναι παρωχημένο, μια ανακύκλωση πραγμάτων που έγιναν δεκαετίες πριν-και χωρίς την παρουσία κάποιας μουσικής σκέψης ή στοιχειώδους ενστίκτου που θα έδινε μορφές με νόημα.

-Η μικρο-scato-ψυχία , επιδιξειομανία και ημιμάθεια είναι, δυστυχώς, σχεδόν ο κανόνας.

- Ear training, σολφέζ και τα συναφή δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

mustafank,

 

δεν πρέπει να παίζουμε ποτέ για τον ηχολήπτη, αλλά για το κοινό και τους ατζέντηδες!

 

 

;D ;D ;D

 

Στην ιστορία πάντως, όπως γράφει, ο συγκεκριμένος που ξεκούφανε τους άλλους, φορούσε ο ίδιος ωτασπίδες , γεγονός που το κάνει ακόμη πιο εξοργιστικό!  :o

 

:o :o >:(

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου