Είναι οι σύγχρονες κιθάρες καλύτερες από τις vintage ?

[LK]

επίσης παιδιά, καφές παραδοσιακός ελληνικός ( ή τούρκικος δε θα τα χαλάσουμε εκεί) ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΧΟΒΟΛΗ...Δεν με νοιάζει όσο κι αν η τεχνολογία έχει εξελιχθεί με τις καφετιέρες 

 

Δεν τα λέτε, δεν τα γράφετε

Επίσης espresso  φτιαγμένος σε brikka bialetti και άσε τη nespresso να πλερώνει τον Clooney.

[Superfunk]

. Οι μαγνήτες για παράδειγμα, ενδέχεται να χάσουν ποσοστά των ιδιοτήτων τους στο πέρασμα των χρόνων, να αλλοιωθεί ο τονικός τους χαρακτήρας και -κάποιες φορές- να ακούγονται πιό "ενδιαφέροντες" στα αυτιά του μουσικού.

 

αυτος διαφωνει αλλα τι να ηξερε ο μαυρος απο...κΣυλοφουρνο  ;D

 

Bill Lawrence Website

 

Aging

 

Before the introduction of alnico magnets in 1935, permanent magnets were not quite that permanent.

 

During a certain time, they lost a good amount of magnetism till they finally reached a stable condition. The process to accelerate this decay was called in the industry, "magnetic aging." In modern science, it is called "stabilizing."

 

Since the �50's, we use Alnico 5 magnets which lose, under normal conditions, less then half a percent per 100 years.

 

Once pickups are in a guitar, there is very little to worry about.

 

That your pickups lose some of their magnetism when you lean your guitar against an amp is nothing but a fairy tale.

 

Or, that pickups lose some of their magnetism when you drop them on a concrete floor is just another fairy tale -- alnicos and ferrites will break before they have any measurable losses. Magnets are sensitive to heat, but so is your guitar.

 

However, heat can be a severe problem when an Alnico 5 magnet is exposed to temperatures above 1000 F, approaching its Curie temperature of 1634 F.

[npap]

ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ' ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΒΙΝΤΑΖ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

 

όταν στο συμπερασματικά "ΚΑΛΥΤΕΡΟ", οδηγούν "αντικειμενικές" θεωρήσεις (βασισμένες σε κοινώς αποδεκτά σε επιστημονική βάση αξιώματα) ως κριτήριο (πολλώ μάλλον αν υπάρχουν και αποτελέσματα μετρήσιμα), ελπίζω να μην υπάρχει "σοβαρός" άνθρωπος που να αμφισβητεί τον παραπάνω κανόνα...

 

μάλιστα εξαίρεση σε ότι έχει να κάνει με προϊόν μαζικής παραγωγής προσωπικά δεν γνωρίζω (κι όποιος κατέει πράμα ας το λαλήσει)...

 

καταλύτης βέβαια (καθορίζοντας την οπτική) κι αυτή η πολύ εύστοχη παρατήρηση

 

Σε ό,τι αφορά τα blindfold tests -για τα οποία πολύς λόγος γίνεται κατά διαστήματα- να τονίσω πως οι όποιες διαφορές αφορούν κυρίως τον μουσικό/δοκιμαστή και  όχι τον ακροατή.

 

Η αίσθηση που νοιώθει στα χέρια του ένας κιθαρίστας αλλάζοντας για παράδειγμα pots/caps σε κάποιο όργανο, κατά κανόνα δεν θα φτάσει στα αυτιά του κοινού, για τον ίδιο τον μουσικό όμως θα κάνει ίσως και τεράστια διαφορά και θα βελτιώσει την απόδοση του.

 

όσο γι αυτό

 

Οι μαγνήτες για παράδειγμα, ενδέχεται να χάσουν ποσοστά των ιδιοτήτων τους στο πέρασμα των χρόνων, να αλλοιωθεί ο τονικός τους χαρακτήρας και -κάποιες φορές- να ακούγονται πιό "ενδιαφέροντες" στα αυτιά του μουσικού.

 

πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστό ως δώρο της ανθρώπινης μας φύσης που (ΠΑΝΤΑ στο επίπεδο της ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ) κρατάει αποστάσεις από οποιαδήποτε συλλογική παραδοχή "ισοπέδωσης της προσωπικής αίσθησης"...

 

βεβαίως αγαπητοί, όλοι έχουμε το ιερό ΔΙΚΑΙΩΜΑ στο placebo (που θα καλυτερέψει στο οποιαδήποτε επίπεδο την ζωή μας), αλλά παράλληλα και την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να μην προσπαθήσουμε να το "επιβάλουμε" στους υπόλοιπους...

 

κι όλα αυτά κάθε φορά με όλους μας υπό την μόνιμη επήρεια  πολύχρωμων hype χαπακίων δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν...  8) ;D

 

ΥΓ, όσο για την χωρίς περιττήν αμπελοφιλοσοφίαν απάντηση στο αν "Είναι οι σύγχρονες κιθάρες καλύτερες από τις vintage?", ε δεν ΕΙΝΑΙ πάντα ΕΤΣΙ ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ...  :P ;D

 

 

 

 

 

[trolley]

όταν στο συμπερασματικά "ΚΑΛΥΤΕΡΟ", οδηγούν "αντικειμενικές" θεωρήσεις (βασισμένες σε κοινώς αποδεκτά σε επιστημονική βάση αξιώματα) ως κριτήριο (πολλώ μάλλον αν υπάρχουν και αποτελέσματα μετρήσιμα), ελπίζω να μην υπάρχει "σοβαρός" άνθρωπος που να αμφισβητεί τον παραπάνω κανόνα...

 

Δεδομένου του ότι το ερώτημα τέθηκε ως "γενικότητα" (κάτι το οποίο δεν ενόχλησε τον φίλτατο Σπύρο Δέλτα, περιέργως), χωρίς κανένα συγκεκριμένο παράδειγμα, και μάλιστα σε δημόσιο βήμα, αυτός είναι και ο μόνος ορισμός για το "καλύτερο" που μπορεί να υπάρξει και - ναι, ασφαλώς - σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται η δική μου εισήγηση.

 

 

[Mistral]

Σε ό,τι αφορά τα blindfold tests -για τα οποία πολύς λόγος γίνεται κατά διαστήματα- να τονίσω πως οι όποιες διαφορές αφορούν κυρίως τον μουσικό/δοκιμαστή και  όχι τον ακροατή.

Η αίσθηση που νοιώθει στα χέρια του ένας κιθαρίστας αλλάζοντας για παράδειγμα pots/caps σε κάποιο όργανο, κατά κανόνα δεν θα φτάσει στα αυτιά του κοινού, για τον ίδιο τον μουσικό όμως θα κάνει ίσως και τεράστια διαφορά και θα βελτιώσει την απόδοση του.

 

Συμφωνώ απόλυτα κι εγώ προσωπικά μαζί σας. Μιας κι έθιξα όμως το θέμα των blindfold tests - δεν θυμάμαι αν το έκανε άλλος - το αστείο είναι πως οι ίδιοι οι κιθαρίστες δεν καταλαβαίνουν διαφορές, ή ακόμα χειρότερα (??) προτιμούν τον ψηφιακό ήχο από τον λαμπάτο, την φθηνή squier από την ακριβή strat κι ενδεχομένως (αναρωτιέμαι) την vintage (real thing) vs reissue.

 

Ακόμα κι αν δεχτούμε λοιπόν πως αυτοί οι κιθαρίστες που έκαναν τα tests αυτά δεν γνωρίζουν ή δεν είναι καλοί μουσικοί, θα είχε ενδιαφέρον αν με κλειστά τα μάτια ξεχωρίσει κανείς την 'ποιότητα' του vintage από το reissue κι αν το hype θα εξακολουθεί να υπάρχει και στο reissue όργανο (ακόμα κι ο Bonamassas να το κάνει, το δέχομαι  ;D ). Προσωπικά, αν γίνει ένα τέτοιο τεστ, πολύ φοβάμαι πως το παρόν thread δεν θα έχει νόημα  ;D

 

EDIT

Και για να είμαι τελείως on-topic, αν ο κάθε κιθαρίστας γουστάρει και θεωρεί πως παίζει καλύτερα σε κάποιο vintage όργανο, who am I to disagree. Ας έχω όμως τις επιφυλάξεις μου αν ακούει με τα αυτιά του κι αισθάνεται με την αφή (playability) ή αν όλα τα παραπάνω τ' ακούει και βλέπει στο μυαλό του και στην πεποίθηση πως 'ξέρω πως είναι vintage, κοστίζει μια περιουσία, άρα παίζει / ακούγεται και καλά'.

[georgekz750]

Παντως οφειλω να παραδεχτω οτι στην πλειοψηφια των νεων ηλεκτρικων κιθαρων  το επιπεδο της βαφης εχει παει σε πραγματικα απιστευτα επιπεδα,και το επιπεδο του ηλεκτρικου ηχου προς την αντιθετη κατευθυνση,τοσο ωστε οι περισσοτεροι κατοχοι μπαινουν κατευθειαν σε διαδικασια αλλαγης μαγνητων,συνδεσμολογιας κλπ

Πραγματικα πιστευω οτι χρειαζεται μεγαλη προσπαθεια για να το καταφερουν το δευτερο οι εταιριες.

[otto##]

[...] και το επιπεδο του ηλεκτρικου ηχου προς την αντιθετη κατευθυνση,τοσο ωστε οι περισσοτεροι κατοχοι μπαινουν κατευθειαν σε διαδικασια αλλαγης μαγνητων,συνδεσμολογιας κλπ

Πραγματικα πιστευω οτι χρειαζεται μεγαλη προσπαθεια για να το καταφερουν το δευτερο οι εταιριες.

 

Καλή παρατήρηση, όμως πιστεύω ότι πλέον με την υπερπληθώρα επιλογών που υπάρχει κάπου ο κόσμος έχει χαζέψει. Όλοι κυνηγάμε το καλύτερο, διότι βομβαρδιζόμαστε από άπειρες πληροφορίες και διαθέσιμα προϊόντα.

 

Ένας πιτσιρικάς που αγόραζε μια κιθάρα στο 1970 δεν θα έμπαινε καν στο κόπο να σκεφτεί να αλλάξει ηλεκτρικά. Απλά θα έπαιζε ή θα έβρισκε τεχνάσματα να καλύψει την όποια αδυναμία του οργάνου (π.χ ξεκούρδισμα).

 

Ναι, πιστεύω κι εγώ, ότι οι κιθάρες σήμερα, σε γενικές γραμμές ειναι "καλύτερες". Πρέπει να ειναι καλύτερες γιατί αλλιώς κάτι πάει λάθος στη βιομηχανία/τεχνολογία/εφαρμοσμένη επιστήμη, όμως αυτό δε λέει και πολλά. Το θέμα είναι: Είναι οι μουσική/μουσικοί σήμερα "καλύτεροι" από τους παλιούς; Παράγεται τέχνη και πολιτισμός μέσα σε αυτές τις "καλύτερες" συνθήκες? Μπορεί να ρωτάω και μπούρδες βέβαια.

[Spyros Delta]

Οπως υπαρχουν vintage οργανα που δεν αξιζουν τα λεφτα τους συγκρινοντας τα με καινουρια. ετσι υπαρχουν και κιθαρες καινουριες που η τιμη τους ειναι μεγαλη αναλογικα για την αξια τους και συγκρινοντας με κοστος/αξια vintage οργανων, (και vintage οργανα δεν ειναι μονο τα 50's, τα 60's κλπ)

 

Αυτη ειναι απλα η αποψη μου αξιολογωντας πολλες διαφορες και διαφορες περιπτωσεις που εχω συναντησει στην πορεια μου.

Οι γενικοτητες ομως, ειναι απο τη βαση τους λαθος και δεν αξιζει να συζηταμε καν επ' αυτων, παρα να κανουμε πλακα οταν τις βλεπουμε να γραφονται.

 

ΥΓ1 θα πω μονο μια παρατηρηση στα οργανα που εχω. Ολα οσα εχω κρατησει πλεον στο "οπλοστασιο" μου και δεν εχουν πουληθει, ειναι ολα αγορασμενα παλια μεταχειρισμενα (και οχι εξ επι τουτου αλλα εκ του αποτελεσματος που φυσικα αξιολογησα κατα την αποψη μου).  Το μονο καινουριο που εχει κρατηθει ειναι μια gibson sg faded (φτηνοgibson των 800-900E, μαλλον πιο ακριβη απο οτι επρεπε) κι αυτη γιατι δωθηκε στον μικρο να εχει να την τραβαει απο εδω κι απο εκει γιατι η προηγουμενη που του εδινα ηταν μια 70's και την λυπομουν. (ΟΚ την γρατζουναω κι εγω καμια φορα)

 

ΥΓ2 και μη ξεχναμε κατι πολυ σημαντικο. Στα vintage δεν υπαρχει στανταρ τιμη. Μπορει να βρεθουν τρελλα οργανα σε τρελλες τιμες, Οποτε η συγκριση με καινουρια ιδιας τιμης παει περιπατο.

[Alter]

γενικα οταν μιλαμε για vintage οργανα το θεμα τιμης ειναι εντελως ασχετο με την αξια και την ποιοτητα των οργανων, Ειναι σαν συγκρινοντας ενα γραμματοσημο των 2 ευρω και ενα των 2000 να προσπαθουμε να αποφασισουμε ποιο ειναι καλυτερο γραμματοσημο. Η διαφορα στην τιμη εχει να κανει με αλλα προγματα, συλλεκτες, κερδοσκοπια σπανιοτητα κτλ.

 

  Αν παντως ψαχνουμε για την πιο δημοφιλη απαντηση στο ερωτημα του θεματος, αυτη ειναι μαλλον το οχι. Τουλαχιστον οι περισσοτεροι κιθαριστες που ξερω αυτο πιστευουν.

 

  Απο οτι εχω παιξει και ακουσει εγω (και εχοντας και μερικες κιθαρες πανω απο 15ετια), πιστευω οτι μια καλη κιθαρα, παλιωνοντας και ειδικα αν παιζεται πολυ, αρχιζει να ακουγεται καλυτερα. Ακομα και μια ηλεκτρικη. Οποτε το παλιο καλο (και καλοτυχο) οργανο εχει ηδη ενα αβανταζ πισω του. Μετα ερχεται μια suhr σε ενα bogner που αντε να εχεις ακουσει μερικα cds scott henderson να παιζει μ αυτα, και μια fender σε fender, η μια gibson σε marshall που εχεις ακουσει 10000 cds... οποτε δευτερο αβανταζ. Μετα η τιμη και η αξια στην αγορα, τριτο αβανταζ..

 

παλιοτερα, σε αρκετες εταιριες η γραμμη αναμεσα σε επαγγελματικα και student οργανα ηταν πολυ καθαρη, και η ποιοτητα στα επαγγελματικα ηταν παρομοια με αυτην των πιο ακριβων σειρων σημερα. Υπηρχε ας πουμε μια gibson sg που σκοτωνε, ενω σημερα υπαρχουν δεκα διαφορετικες ποιοτητες, με τις φτηνες να μην συγκρινονται με τις ακριβες. Το ιδιο σε ολες τις μαρκες..

 

ειναι καπως σαν να ακους το smoke on the water με eric johnson στην κιθαρα.  ;D Φοβερη τεχνικη και δυνατοτητες, ηχος απο το διαστημα, αλλα προτιμας blackmore  >:D

[Επισκέπτης]

Μην έχοντας παίξει ποτέ σε μια παλαιά ηλεκτρική κιθάρα θα επιχειρήσω μια πιο γενική προσέγγιση του θέματος.

 

Όλα τα <ποιοτικά> σε αυτόν το κόσμο ακολουθούν ένα κύκλο ζωής.

Τα <σκάρτα> απλά διαλύονται.

Ο χρόνος μεταβάλει τόσο σε εμφάνιση όσο και σε απόδοση το καθετί.

Ένα φρούτο π.χ στην αρχή είναι άγουρο μετά ωριμάζει και στο τέλος σαπίζει.

Βέβαια καθοριστικοί παράγοντες είναι ο κύκλος ζωής του κάθε <πράγματος> και ο τρόπος χρήσης.

Ο καθένας επιλέγει ανάλογα με τις προτιμήσεις του.

Εξαλου κάποιοι κάποτε ήθελαν την γυναίκα παρθένα ,κάποιοι πεπειραμένη και κάποιοι άλλοι επέλεξαν και τα δύο.

 

Τώρα αν οι σύγχρονες κιθάρες είναι <καλύτερες> θέλω να πιστεύω πως ναι είναι,για να έχει νόημα η λέξη εξέλιξη.

 

Αν ήταν δυνατόν μια σύγρονη κιθάρα να είχε κατασκευαστεί π.χ. το 1960 και να είχε υποστεί μια φυσική παλαίωση όλα αυτά τα χρόνια νομίζω ότι οι περισσότεροι θα επέλεγαν αυτήν.