Η κατάσταση της μουσικής εκπαίδευσης στην Αμερική?

[cos_dr]

το λεω απο προσωπικη εμπειρια δυστυχως >:(

κριμα για τους γονεις μου δλδ που με πηγαιναν μαθητουδι απο απατεωνα σε απατεωνα για να γυμναστω (και στα πρωτα μαθηματα πυγμαχιας ως φοιτητης στο Λονδινο ειδα τον ουρανο με τα αστρα-και κυριολεκτικα)

 

εγω ευτυχως πηγα απο μικρος σε καλό συλλογο, αν και για τα δεδομενα στην Ελλάδα και πιο παλια........... καταλαβαίνεις. Το καλο ειναι σχετικό.

Ειναι μεγάλο θεμα και αυτό.

Τελος παντων, μιλαμε για μουσική βεβαια εδω, αλλα και στα άλλα, οπως και στο θέμα των "πιστοποιημένων" που "πιστοποιούν" άλλους σε θέματα πρωτοβάθμιας υγείας, προνοσοκομειακής αντιμετώπισης, που έχουν μηδαμινή πρακτική εκπαίδευση και εμπειρία................... τι να πεις. Αστο, τι να λεμε. Ας μείνει το thread στο θέμα του. Σορρυ για την παρέμβαση. Please continue.

 

 

[dimsonic]

όταν ξεκινούσαμε στα γκρουπάκια γύρω στο 76-77 θεωρούσαμε ότι ο τάδε είναι ταλέντο και μουσικάρα.

Μετά γύρω στο 80 ακούγαμε ότι ο άλλος πάει στο Μπέρκλυ να σπουδάσει ροκ ή τζαζ...

Και λέγαμε, μα είναι δυνατόν?...

Θεωρούσαμε ότι είτε το έχεις είτε δεν το έχεις.

Αντε να σπουδάσεις κλασική το πολύ και μετά...να ξεστρατίσεις αφού θα ξέρεις ήδη όλα τα ακόρντα...

 

Ακόμα και τους δάσκαλους που τότε πήγαιναν μερικοί να τους διδάξουν "ροκ" το θεωρούσαμε απάτη...

Αν ήθελες να μάθεις, έμπαινες σε γκρουπ και έβγαζες τα μάτια σου. Μετά άντε να σε άκουγε ένας σε ένα καλύτερο γκρουπ να πήγαινες εκεί και να έβλεπες τι παίζανε οι εμπειρότεροι. Και έτσι γινόσουν....

άλλες εποχές ;D

[gutter]

Ή πολύ καλοί είναι ή πολύ αρπακολλατζήδες εκεί πέρα.

Και οι διδάσκοντες και οι διδασκόμενοι. Δεν ξέρω τα κριτήρια τους.

Για εμένα ο δασκαλός μου, εδώ στην Ελλάδα, αξίζει όσο 10 σπουδές στο Berkley και ο εν λόγω άνθρωπος θα μπορούσε άνετα να διδάξει και τους καθηγητές που διδάσκουν εκεί. Χωρίς αστεία και υπερβολές.

Όπως και η φτηνή κιθάρα μου αξίζει όσο 10 υπερεκτιμημένες βουντού κιθάρες, τουλάχιστον. Το αναφέρω γιατι στην αντίπερα όχθη, στη χώρα της κιθάρας και οι πιο άσχετοι αγοράζουν και αγοράζουν πολύ, αγοράζουν επειδή νομίζουν.  Ακριβές κιθάρες και φτηνές ικανότητες.

Και μένουν εκέι στα νομίσματα μακριά από την ουσία.  Η ουσία δεν αγοράζεται, κερδίζεται με πολύ κόπο και αν.  Ούτε αγγούρια δε μαθαίνεις να καθαρίζεις με το μαχαίρι σωστά μέσα σε μια μέρα.

Δεν είσαι υπερβολικός

 

[otto##]

Για μένα δεν έχει και τόσο σημασία. Εξαρτάται ποιος το διδάσκει και με τι κριτήρια. Στις ΗΠΑ υπάρχουν μερικά από τα καλύτερα μουσικά "σχολεία" του κόσμου, οπότε όποιος θέλει το real thing πάει εκεί. Τώρα αν υπάρχουν πιστοποιήσεις για όλα, αυτό ειναι γεγονός αλλά δε συνεπάγεται και σοβαρή δουλεια.

[dimsonic]

ναι υπάρχουν...

αλλά συνήθως βγάζουν μόνο βιρτουόζους.

από ...σύνθεση πάσχουμε...

 

από τεχνική χορτάσαμε

[Alter]

αντιθετως, τουλαχιστον στην jazz και στην μοντερνα μουσικη το προγραμμα των μεγαλων μουσικων κολλεγιων/πανεπιστημιων απλα δεν συγκρινεται με αυτα της ευρωπης, απο αποψη ποικιλιας μαθηματων και βιογραφικα καθηγητων. Στην κλασικη μουσικη ειναι αλλιως βεβαια, μια που η ευρωπη εχει παραδοση αιωνων σε αυτο, αλλα και εκει ο μαγνητης της αμερικης τραβαει πολλους κορυφαιους μουσικους/εκπαιδευτικους κτλ, λογω χρηματων, εξελιξης και μεγεθων..