Slim Neck vs Fat Neck

[kwstas79]

Παχύ σαφώς. Και αν είναι και φαρδύ, ανοίγει η καρδιά μου.

[Superfunk]

Μπα.Εγω εχω μικρα χερια και με βολευουν τα παχια...:)

[Έκτορας]

Gibson rounded '50s και τα μυαλά στο μπλέντερ... Έχω μεγάλα χέρια και όχι πολύ λεπτά δάκτυλα, με Ibanez δεν τα κατάφερα ακόμα να... βολευτώ να παίξω. Και η Tele/Paul μου έχει παχύ μπράτσο και το λατρεύω, να δω πώς θα συνηθίσω στα... Strato-ειδή τώρα.

[leon7pap]

Πιο πολυ με κουραζει το διαφορετικο φινιρισμα του neck παρα το παχος του.Το δευτερο (σε μενα) συνηθιζεται το πρωτο οχι (μονο τριβεται...αν ομως δε θες να ΦΑΣ ΤΑ ΝΙΤΡΑ ΤΗΣ ΓΥΨΩΝ τοτε τι κανεις οεο;) Γενικα θα συμφωνησω με το παραδειγμα του "βιβλιου" που αναφερθηκε πιο πριν...σε ΙΔΙΟ νεκ τα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ χερια αποτελουν μεταβλητη (βεβαια οσο δεν υπαρχει ΣΤΑΝΤΑΡ αναλογια ΠΑΛΑΜΗΣ -ΔΑΚΤΥΛΩΝ η προηγουμενη διαπιστωση δεν αποτελει πανακεια απλα ΤΑΣΗ μιας που μια μεγαλη παλαμη θα εχει ΣΥΝΗΘΩΣ για προεκταση μεγαλα δακτυλα...οπως επισης ειναι διαφορετικο να εισαι μαραγκος και να εχεις διαθεσιμο ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΕΣΟ γιατι τα αλλα τα μαζεψε η κορδελα(introduction to slide guitar) αρα κατα την αποψη ΜΠΟΡΕΙ να παιζει ρολο το μεγεθος...οχι ομως τοσο δραματικο...but that is just me ☺

[dimsonic]

καλά συζητάτε, αλλά έχει μπεί καμιά κόκκινη γραμμή για το που τελειώνει το φατ και που αρχίζει το σλιμ?

Νομίζω αν δεν ξεκαθαριστεί ακριβώς αυτό, οι γνώμες πάνε χαμένες.

[leon7pap]

Ε αυτο δε μπορει να καθοριστει νομιζω.Μετα θα πρεπει να καθορισουμε και ποια χερια θεωρουνται μεγαλα και ποια μικρα.Πχ για τον ΓΙΟΒΑ'ΙΣΑ(παουερ φοργουορντ της μπασκετικης ΕΣΣΔ στα 80's ολα τα νεκ μαλλον ειναι σλιμ....για τον "ΤΡΙΑ" (Ο τριτος νανος απο το γνωστο παραμυθι με τη χιονατη....αυτος ντε...που τελικα επαιξε και σε τσοντα!!!) μαλλον ολα ειναι φατ!!!Γενικα η κουβεντα γι αυτο το ζητημα ειναι αρκετα υποκειμενικη και στο περιπου και καθε προσπαθεια για να στηριχτει μια γνωμη "τι ειναι πιο βολικο"με επιχειρηματα γρηγορα γρηγορα βρισκει μπετον!!!

[dimsonic]

εγώ πάντως με 3 φεντεροειδή που διαθέτω και ένα γκιμπσονεπιφωνοοειδές και κάτι lespaul custom κλπ που έρχονται στα χέρια μου κατα καιρούς δεν έχω θέμα με κανένα χέρι...

 

Εκεί που έχω θέμα είναι με τα σώματα, που είτε γλυστράνε από το πόδι αν είσαι του καναπε, ή κόβουν το χέρι σου στο μανίκι, ή σε κόβουν στο στέρνο ή σου χώνονται στο λαιμό

[Superfunk]

καλά συζητάτε, αλλά έχει μπεί καμιά κόκκινη γραμμή για το που τελειώνει το φατ και που αρχίζει το σλιμ?

Νομίζω αν δεν ξεκαθαριστεί ακριβώς αυτό, οι γνώμες πάνε χαμένες.

 

μεχρι 0,8" στο πρωτο ταστο ειναι slim,απο 0,8" μεχρι 0,85" ειναι medium & απο εκει μεχρι και 1" (ή και παραπανω αν εισαι παλαβος  ;D) fat.

[Πνοή και Νύξη]

Τα τελευταία 8 χρόνια, παίζω με ultra slim. Ψήφισα fat. Personality crisis?

 

Όχι, απλά δεν αξιώθηκα να φκιάξω ένα μανίκι για πάρτη μου, ακόμη. (είπαμε: του τσαγκάρη τα παιδιά...) ;D

 

Με το ultra slim έχω πάθει τενοντίτιδα στο αριστερό (fretting hand). Υπ' όψιν παίζω περίπου μια φορά ανα 10 μέρες για πολλή ώρα. Επίσης όταν την έπαθα, έπαιζα με την κιθάρα χαμηλά κρεμασμένη. Οπότε δεν μπορώ ξεκάθαρα να αποδώσω την τενοντίτιδα στο πάχος του μανικιού. Πέραν αυτού, από τότε που σήκωσα την κιθάρα πιο ψηλά, δεν αντιμετώπισα ξανά πρόβλημα (εδώ και 6 χρόνια).

 

Θεωρώ επίσης ότι παίζει ρόλο το στυλ παιξίματος. Η πλειοψηφία των κιθαριστών στην ηλεκτρική πάιζουν με το κλασσικό αγκάλιασμα του μανικιού, με τεμπέλικες συγχορδίες (3-4 δακτύλων).

 

Περισσότερο απ' όλα, θεωρώ ότι είναι θέμα συνήθειας. Οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει στα μεσαίου μεγέθους C μανίκια (μεσσαίο θεωρώ οτιδήποτε από 20 έως 22mm στο πρώτο τάστο), τα οποία φυσικά φτιάχνονται και προωθούνται από τις εταιρείες γιατί καλύπτουν μεγαλύτερο φάσμα αγοραστών.

 

Επίσης παίζει ρόλο και το radius και το προφίλ και το μέγεθος τάστων και οι ακμές-όπως προειπώθηκε.

 

Προσωπικά θεωρώ καλύτερο για το στυλ το δικό μου, ένα fat στρόγγυλο γύρω στα 21,5 με 22mm (.865") πάχος, ή, ακόμη καλύτερα ένα fat soft v 23-24mm (.95").

 

Η αίσθησή μου είναι ότι το χοντρό V προφίλ έιναι το βολικότερο όλων γιατί υποστηρίζει την παλάμη καλύτερα. Η ράχη του μανικιού πάει και κάθεται "γάντι" στο μέσο της παλάμης ακριβώς πάνω από τον καρπό. Όσο το πάχος του μανικιού μικραίνει, τόσο το χέρι στηρίζεται περισσότερο στη βάση του αντίχειρα (το φουσκωτό και μαλακό μέρος) και γίνεται πιο κουραστικό. Στα σολιστικά, ο αντίχειρας έχει μια πιο flat βάση να ακουμπάει, λόγω V, άρα και πάλι πιο αναπαυτική θέση.

 

Πάντως θεωρώ ότι το μικρό πάχος του μανικιού δεν ευνοεί τόσο το γρήγορο παίξιμο, όσο νομίζουμε.

 

Τέλος, να παραθέσω και το μέγεθος του μανικιού ενός από τους αγαπημένους μου (και δεν τον λες και κουλό) κιθαρίστες. Φάρδος nut 46mm, πάχος 1ο τάστο 30mm (1.17"), radius 7.25", scale length 24".

[Superfunk]

Πάντως θεωρώ ότι το μικρό πάχος του μανικιού δεν ευνοεί τόσο το γρήγορο παίξιμο, όσο νομίζουμε.

 

Αυτο ειναι σιγουρο... ;D