τελικά το Mastering είναι πιο δύσκολο από το mix?

[npap]

μου δίνεις μια καλή πάσα να ξεκαθαρίσω κάτι για ένα "παραμύθι" που τελικά δεν έχει "δράκο"...

 

εντάξει, έχει αναπτυχθεί εδώ και χρόνια μια παραφιλολογία γύρω από το θέμα, αλλά δεν έχει ιδιαίτερη βάση... αν εξαιρέσουμε ειδικές περιπτώσεις (διόρθωση artifacts ή απλά βελτιστοποίηση πολύ κακών παραγωγών), στον ψηφιακό μας κόσμο το editing που απαιτεί το mastering από έναν έμπειρο ηχολήπτη (που διαθέτει βέβαια και έναν αξιοπρεπή εξοπλισμό), είναι πιο εύκολη υπόθεση γι αυτόν από όλα τα στάδια μιας "σωστής" παραγωγής που προηγούνται...

 

οι πραγματικά καλές ηχογραφήσεις σωστά μιξαρισμένες, δεν χρειάζονται καν περεταίρω "γυάλισμα" (εκτός αν μας ενδιαφέρει το "consumer loundness war" και άλλα "κολπάκια βιτρίνας" που είναι άλλη κουβέντα και την έχουμε κάνει αρκετές φορές εδώ)... τώρα ένα απλό volume balance μεταξύ των διάφορων κομματιών ενός κόνσεπτ δεν είναι και "επιστήμη"... ;)

 

σε πάρα πολλές audiophile παραγωγές (με πραγματικά εξαιρετικό ήχο) ούτε καν σκέφτηκαν οι μηχανικοί ήχου να επιχειρήσουν επιπλέον επέμβαση...

 

οπότε μην σε αγχώνει σαν διαδικασία... όταν φτάσεις σε ένα πολύ καλό επίπεδο σαν ηχολήπτης το βήμα στο επόμενο στάδιο του mastering (αν θελήσεις τελικά να ασχοληθείς), είναι σαφώς μικρότερο απ΄ότι φαντάζεσαι...

 

 

ΥΓ. για αποφυγή παρεξήγησης, δεν ακυρώνω στο ελάχιστο την κατά συνθήκη μικρή ή μεγάλη χρησιμότητά του (και υπάρχουν εξαιρετικοί "μαστεράδες" και εξειδικευμένα studio), αλλά καλό είναι να αποφεύγονται οι "υπερβολές" στις εκτιμήσεις...

 

ΥΓ2 να συμπληρώσω, ότι πολλές φορές (ειδικά όταν το mastering γίνεται σε επίπεδο ομαδοποιημένων sub groups και όχι σε stereo), η αποστασιοποιημένη ματιά ενός καλού "μαστερά" (που απέχει από την συναισθηματική εμπλοκή - κούραση - "ισοπεδωτική" συνήθεια στο υλικό, που ανάλογα διακατέχει κατά κανόνα έναν ηχολήπτη που έχει περάσει όλα τα στάδια παραγωγής) μπορεί να είναι "ευεργετική¨στο τελικό αποτέλεσμα και χωρίς ιδιαίτερα δραστικές επεμβάσεις...