Wet/dry rig.

[co_malli]

Wet/dry χρησιμοποιούν πολλοί κιθαρίστες όπως Michael landau, scot henderson κλπ. Η απορία μου είναι αν έχει δοκιμάσει κανείς Όλες τις μεθόδους που γίνεται και Ποια αποδίδει καλύτερα.

1. Wet/dry me 2 ενισχυτες και πεταλια με  εξοδου dry & εξοδου wet σήματος οπως deluxe memory man και nano pog. Σε αυτή τη μέθοδο το σήμα της κιθάρας πάει καθαρό στον έναν ενισχυτή και στον άλλο μονο wet  με τα εφέ των πεταλιων.

2. Wet/dry χρησιμοποιώντας  ένα line out  τον  dry ενισχυτη ( πχ suhrr line out box ή κάποιο di με αυτή τη δυνατότητα) πάει στα fx και από εκεί wet στην είσοδο του 2ου η ενισχυτή

3. Wet dry με line out από τον dry ενισχυτή σε cabinet simulator,μετά στα εφέ 100% wet και τέλος σε αυτοενισχυομενο μόνιτορ

4. Wet/dry  μικρόφωνο στην καμπίνα του ενισχυτή και το σήμα του μικροφώνου σε εφέ 100 % wet και μετά σε μόνιτορ

 

Υπάρχει κανένας που να έχει συγκρίνει αυτές τις μεθόδους? Ποια αποδίδει το καλύτερο ηχητικο αποτέλεσμα σε wet/ dry ? Προτεινόμενος εξοπλισμός και τέλος Πώς το ηχογραφούμε σε λάιβ και στο στούντιο? Αυτά τα λίγα

 

[Stavros_F]

Landau, Lucather και λοιποί που χρησιμοποίησαν τέτοια ωραία (και ακριβά) συστήματα τα δούλεψαν κυρίως ως stereo ή ως w/d/w, νομίζω και ο Steve Morse χρησιμοποιεί κάτι αντίστοιχο, δλδ 1 καμπίνα για dry σήμα, και 2 καμπίνες για το wet, left και right (stereo).

 

Στην ερώτησή σου πως το ηχογραφείς είναι απλό. Είτε με μικρόφωνο σε κάθε καμπίνα είτε με κάποιο loadbox.

 

Θεωρώ ότι ένα καλό stereo setup έχει καλύτερο αποτέλεσμα από ένα wet dry wet σε κανονικές συνθήκες (πρόβα/live). Από εκεί και πέρα, όσο έχω παρακολουθήσει και ψάξει το συγκεκριμένο θέμα, το w/d/w δούλεψε ιδιαίτερα στα 80's και 90's. Τότε βέβαια η όλη λογική στηρίχθηκε και γύρω από τα rack συστήματα της εποχής. Landau και Lucather και ο γενικός L.A. ήχος της εποχής ήταν ορόσημο αυτής της λογικής w/d/w.

 

Αυτό που σίγουρα χρειάζεσαι για να το πετύχεις, είναι ένα mixer (πχ SM82S από Rane), αν δεν έχεις κάποιο πολυεφέ το οποίο να κάνει και αυτή τη δουλειά. Από εκεί και πέρα χρειάζονται ένα κάρο πράγματα (switching systems, midi controllers κτλ) για την διαχείριση του συστήματος, και βέβαια ισχύει όσες περισσότερες οι απαιτήσεις, τόσο πιο πολύπλοκο το σύστημα.

 

Το δικό μου w/d/w σύστημα είναι απλό χωρίς πολλά πολλά, στηρίζεται στο Marshall JMP-1 preamp και τον Marshall El84 20/20 τελικό. Αυτά τα δύο μαζί με ένα Tc Electronics GForce είναι πολύ βολικό portable rack rig σε 4u case μαζί με ένα furman για την τροφοδοσία.

 

Τρέχει σαν stereo rig και το signal chain έχει ως εξής. JMP1 σε σειρά με το GForce σε σειρά στον τελικό. Simple things.

Αυτό που έκανα και το μετέτρεψα σε w/d/w είναι το εξής. Έβαλα ένα στέρεο τελικό Marshall El34 50/50 στην εξίσωση και άλλαξα το routing του audio σήματος.

 

JMP1 σε σειρά με τον EL84 20/20 και από εκεί σε μία marshall 4x12 για το dry σήμα. Από το link του τελικού στέλνω στο Gforce (το option kill dry στο gforce είναι on σε αυτή την περίπτωση για να παίρνω μόνο wet σήμα) και από το GForce στέλνω stereo το wet σήμα στον El34 50/50 και από εκεί σε 2 καμπίνες 2x12.

 

Με αυτό τον τρόπο, έχω ένα w/d/w σύστημα, το οποίο στηρίζεται εξολοκλήρου στο GForce και για το mixing, panning των fxs. Ανάλογα τα preset μπορείς να ορίζεις τα values για το κάθε fx και τα levels τους. Δεν χρειάζομαι και 100 presets, με 4-5 κάνω τη δουλειά μου και με το παραπάνω, οπότε απλά έχω αποθηκευμένα 2 φορές τα ίδια presets με διαφορετικές ρυθμίσεις μία για το κανονικό σειριακό στέρεο setup και μία για το w/d/w.

 

Ψάξου και στο hugeracksinc.com, να πάρεις μία ιδέα τι παίζει.

 

Όσον αφορά τις μεθόδους που έγραψες, δεν νομίζω το w/d να εξυπηρετούσε οτιδήποτε άλλον πλην μίας ηχογράφησης, μιας και δίνει μονοδιάσταστο χαρακτήρα (στην ουσία έχεις 2 μονοφωνικούς ενισχυτές να τρέχουν το ίδιο πράγμα). Στην ηχογράφηση ίσως εξυπηρετούσε το ότι θα έχεις ξεχωριστά το dry και ξεχωριστά το wet, για το στάδιο του mixing.

 

Δεν έχω καταλάβει στους τρόπους που περιγράφεις, αν χρησιμοποιείς την προενίσχυση κάποιου ενισχυτή για το βρώμικο ή απλά παίζεις με πετάλια και τους χρησιμοποιείς σαν καθαρές βάσεις. Αλλάζει πολύ το πράγμα σε κάθε περίπτωση.

 

Το πρώτο τρόπο τον ξεχνάω, εκτός και αν παίζεις μόνο με πετάλια, καθώς αλλιώς το routing δεν είναι τόσο απλό.

Ο δεύτερος τρόπος είναι ο πιο λογικός, καθώς χρησιμοποιείς ήδη την προενίσχηση ενός ενισχυτή, και στην ουσία το feedάρεις στα fx και από εκεί στο return (και όχι στο input) του δεύτερου ενισχυτή. Ότι κάνω και εγώ με το δικό μου σύστημα δλδ.

Ο τρίτος τρόπος είναι το ίδιο πράγμα, το τι είναι καλύτερο είναι καθαρά θέμα του τι βολεύει και τι θες να πετύχεις, και τι εξοπλισμό έχεις.

Ο τελευταίος τρόπος είναι στην ουσία ο στουντιακός τρόπος ηχογράφησης. Παίρνεις ένα dry σήμα και το κάνεις feed είτε σε εξωτερικά εφφέ (stompboxes, rack units κτλ) είτε χρησιμοποιείς plugins από το daw σου, είναι το ίδιο πράγμα.

 

Αν είναι να μπλέξεις με τέτοιου είδους (d/w, w/d/w κτλ) "παραξενιές" καλό είναι να ξέρεις τι και πώς θες να κάνεις, για πιο λόγο το κάνεις και να δεις το budget σου. Η άποψη μου είναι ότι το w/d/w είναι γ@μώ για να παίζεις σπίτι, άντε και σε καμία πρόβα αν δεν έχεις άλλο κιθαρίστα. Αλλά για τα δικά μου δεδομένα (live σε μικρά bars, χωρίς ηχολήπτες τις περισσότερες φορές, με κακό pa κτλ) ένα καλό mono σύστημα θα βγει πάντα απροβλημάτιστα και σωστά.

[clark81]

Το wet/dry που χρησιμοποιώ εγώ ειναι στημένο ως εξής: απο το line out του dry ενισχυτή σε strumon el capistan και ενίοτε σε big sky. Απο εκεί σε ενα solid state τελικό , μιας και δεν χρειάζεσαι ξανά λάμπα στην επεξεργασία του σήματος και στη συνέχεια στις καμπίνες. Ο ήχος αν χρησιμοποιήσεις καλή πηγή ειναι απλά για να χάσεις το χρόνο γύρω σου...

Αν θες να το γράψεις, θα προτείνα να γράψεις μόνο το dry σήμα και στη συνέχεια να προσθέσεις τα effect στο προγραμμα που δουλεύεις.

Σαν τελικό για το wet χρησιμοποιώ τον crate και είμαι πολυ ικανοποιημένος σε συνδυασμο με boutique κεφαλές τύπου Cornford, Mesa mark v και Diezel vh4

[Superfunk]

Αλλά για τα δικά μου δεδομένα (live σε μικρά bars, χωρίς ηχολήπτες τις περισσότερες φορές, με κακό pa κτλ) ένα καλό mono σύστημα θα βγει πάντα απροβλημάτιστα και σωστά.

 

ΙΜΗΟ mono & dry bread...σε ΟΛΕΣ τις εφαρμογες, ΕΙΔΙΚΑ στην ηχογραφηση,ολα τα αλλα ειναι been there ,done that.....waste of time and money....για 80s & 90s καλα ητανε αλλα πλεον ειναι overkill και το μονο που κερδιζεις ειναι απλα να...χανεται η κιθαρα στο mix...ακομα και τα πολλα μικροφωνα το ιδιο κανουν....ΕΝΑ και καλο αρκει ;)

 

αν θες πλουσιο ηχο στην ηχογραφηση η καλυτερη λυση ειναι το Layering με πολλα μονοφωνικα και διαφορετικα παναρισμενα καναλια.

[npap]

Αν είναι να μπλέξεις με τέτοιου είδους (d/w, w/d/w κτλ) "παραξενιές" καλό είναι να ξέρεις τι και πώς θες να κάνεις, για πιο λόγο το κάνεις και να δεις το budget σου.

 

ακριβώς...

πέραν αυτού μπορώ να σου "υποσχεθώ" μεγάλες απογοητεύσεις από την σχέση "φιλόδοξου προσδόκιμου αποτελέσματος/άδειασμα πορτοφολιού"...  ;)

 

οι εξεζητημένες λύσεις (όχι ότι η συγκεκριμένη είναι κάτι φοβερό), ΑΠΑΙΤΟΥΝ για να έχουν "υγιείς" φιλόδοξους στόχους,  μια ήδη εξαντλημένη στην πράξη τεχνογνωσία εκ μέρους μας, των "κλασικών" δοκιμασμένων (ανά είδος) λύσεων (οπότε απλά να αποτελούν "επόμενο" πειραματικό βήμα)...

 

και δεν είναι λίγες οι φορές που δικαίως επιστρέφουμε άπρακτοι και απογοητευμένοι στις "παρεξηγημένες απλότητες" που περιγράφει και ο Νίκος παραπάνω...