Οι 100 σπουδαιότεροι κιθαρίστες όλων των εποχών (Rolling Stone

[TamTam]

Συμπηκνωμένη γνώση είναι τα άρθρα της λίστας...

 

Για τον John Lee Hooker ας πούμε, το κειμενο που τον συνοδεύει είναι κυριολεκτικό name-dropping

 

"I don't play a lot of fancy guitar," John Lee Hooker once said. "I don't want to play it. The kind of guitar I want to play is mean, mean licks." Hooker's style couldn't be defined as urban or country blues – it was something entirely his own, mysterious and funky and hypnotic.

On monumental classics like "Boogie Chillen" – a Number One R&B hit in 1949 – "Boom Boom" and "Crawlin' King Snake," he perfected a droning, stomping groove, often in idiosyncratic time signatures and locked on one chord, with an ageless power.

"He was a throwback even in his own time," Keith Richards said. "Even Muddy Waters was sophisticated next to him."

Hooker was a critical figure in the Sixties blues boom; his boogie became the basis for much of ZZ Top's early sound; his songs were covered by everyone from the Doors to Bruce Springsteen; and then, well after turning 70, he won four Grammys in the 1990s. "When I was a child," said Carlos Santana, "he was the first circus I wanted to run away with."

 

Και για τον Keith Richards...

 

Nobody does alternate tunings better than Keith. I remember playing the chorus to "Beast of Burden." I'm like, "These are the right chords, but they don't sound anything like Keith." He had some cool tuning, a beautiful chord so well-tuned that it sings. That is the core of every great guitar part on a Rolling Stones record. Keith finds the tuning that allows the work – the fretting, muting strings – to get out of the way of what he's feeling.

 

I went to see Keith with the X-Pensive Winos. In the dressing room, Keith started practicing a Chuck Berry riff. I'd never in my life heard it sound like that. I love Chuck Berry. But this was better. Not technically – there was an emotional content that spoke to me. What Chuck is to Keith, Keith is to me. 

 

(αυτά τα γράφει κάποιος Nils Lofgren από κάποιους E Street Band)

 

Για τον κιθαρίστα του αμετροεπή κυριούλη με το μακρύ φτυάρι που όλους τους θάβει και που εκτός από τον εαυτό του τώρα άρχισε να εκθέτει και τα μέλη του γκρουπ του, δεν λένε τίποτα να πάρει  ::)

No_hope

[Επισκέπτης]

Tamtam, αν δεν καταλαβαινεις κατι που γραφω στα ελληνικα, πες μου ρε συ να στο γραψω στα Αγγλικα. Μην ντραπεις να μου το πεις, μεταξυ μας τωρα.... ;D ;D

Ελα πες μου τωρα ειλικρινα, απο αυτα που εγραψα σ'αυτο το θρεντ δεν διαβασες ουτε λεξη, ετσι? Πες το βρε, δεν πειραζει, δεν θα παρεξηγηθω... ;D

[theoctapus]

Ένα λεπτό ρε παιδιά. Αν εγώ γράψω ένα ριφ που θα το σιγοτραγουδάει ο πλανήτης όλος για τα επόμενα 30 χρόνια δεν θα με πουν great guitarist γιατί το ριφ έχει τρια ακόρντα και τρείς σκέτες νότες; Δηλαδή θα τρελαθούμε τελείως;

 

Αν απ' την άλλη γράψω ένα τραγούδι που για να το παίξεις πρέπει να έχεις εφτά δάχτυλα και γράψω και 5-6 δίσκους παρόμοιας δυσκολίας θα με πουν great ακόμα κι αν έχω 5 και μόνο 5 οπαδούς;

 

Το ότι οποιοσδήποτε δεν παίζει ένα μουσικό όργανο δεν τον ενδιαφέρει διόλου το πόσο καλός τεχνικά κιθαρίστας είναι κάποιος δηλαδή δεν μας παιρνάει απ' το μυαλό;

 

Το ότι αυτοί είναι πολύ περισσότεροι απ' τους μουσικούς στα από τέτοια μας εε;

 

Το ότι αν το great σχετίζεται με τεχνικά ζητήματα σημαίνει αυτομάτως πως δεν μπορείς να κάνεις την ερώτηση "ποιοί είναι great" σε κάποιον που δεν παίζει μουσικό όργανο δεν μας λέει κάτι εε;

 

Tamtam, αν δεν καταλαβαινεις κατι που γραφω στα ελληνικα, πες μου ρε συ να στο γραψω στα Αγγλικα. Μην ντραπεις να μου το πεις, μεταξυ μας τωρα.... ;D ;D

 

Αγαπητέ, πρόβλημα έχουν και τα ελληνικά σου και τα αγγλικά σου και κυρίως και η λογική σου. Καλό βράδυ και μην μπείς στον κόπο.

[TamTam]

Κοιτώντας τη λίστα των τρομακτικά ταλαντούχων αυτών κιθαριστών που ο καθένας με τον τρόπο του όρισαν τον ήχο και το είδος της ηλεκτρικής κιθάρας -από τον Les Paul μέχρι τον Hendrix και από τον Richards μέχρι τον Knopfler και τον Thurston Moore - διακρίνω ένα κοινό χαρακτηριστικό στη λίστα: ότι όλοι τους ανεξαιρέτως (ναι, και ο Cobain!) έχουν δικό τους ήχο. Αναγνωρίσιμο στυλ τόσο καθοριστικό ώστε να συνιστα καλλιτεχνική ταυτότητα του καθενός.

 

Δεν γίνεται να ακούσεις π.χ. SRV, Neil Young ή Santana και να τον μπερδέψεις με κάποιον κιθαρίστα από την ανατολική στερεά.

Οϋτε καν και με οποιονδήποτε άλλον προσπαθήσει να τους μιμηθεί -δεν μπορεί να τους μιμηθεί κάποιος πειστικά , χωρίς να προδοθεί από τις λεπτομέρειες.

Νομίζω ότι ένα μεγάλο, πολυ μεγάλο μέρος της σπουδαιότητάς τους, είναι (και) αυτό. Δεν θα ξαναβγεί  άλλος Van Halen, άλλος BB King ή Gilmour. Και δεν το λέω με την έννοια ότι δεν υπάρχουν ή δεν θα υπάρξουν ξανά αντίστοιχα σημαντικοί καλλιτέχνες της ηλεκτρικής κιθάρας, αλλα΄με την έννοια ότι και αυτοί οι σημαντικοί, όταν θα μπούν σε ένα αντίστοιχο πανθεον, σε μια άλλη αντίστοιχη λίστα, θα είναι επειδή με τη σειρά τους ακούγονταν- και ήταν μοναδικοί.

 

 

 

[RayDTutto]

VALTE THN γκρειτ κατ STH LISTA GIATI EINAI GREAT.

ALLIWS APOXWRW.

 

[Επισκέπτης]

Ένα λεπτό ρε παιδιά. Αν εγώ γράψω ένα ριφ που θα το σιγοτραγουδάει ο πλανήτης όλος για τα επόμενα 30 χρόνια δεν θα με πουν great guitarist γιατί το ριφ έχει τρια ακόρντα και τρείς σκέτες νότες;

Ναι.

 

Αν απ' την άλλη γράψω ένα τραγούδι που για να το παίξεις πρέπει να έχεις εφτά δάχτυλα και γράψω και 5-6 δίσκους παρόμοιας δυσκολίας θα με πουν great ακόμα κι αν έχω 5 και μόνο 5 οπαδούς;

Ναι.

 

Το ότι οποιοσδήποτε δεν παίζει ένα μουσικό όργανο δεν τον ενδιαφέρει διόλου το πόσο καλός τεχνικά κιθαρίστας είναι κάποιος δηλαδή δεν μας παιρνάει απ' το μυαλό;

Μας πΕρναει. Και?

 

Το ότι αυτοί είναι πολύ περισσότεροι απ' τους μουσικούς στα από τέτοια μας εε;

Στα "τετοια" μας, οχι. Μάλλον αδιάφορο.

 

Το ότι αν το great σχετίζεται με τεχνικά ζητήματα σημαίνει αυτομάτως πως δεν μπορείς να κάνεις την ερώτηση "ποιοί είναι great" σε κάποιον που δεν παίζει μουσικό όργανο δεν μας λέει κάτι εε;

Τι να μας πει?

 

Αγαπητέ, πρόβλημα έχουν και τα ελληνικά σου και τα αγγλικά σου και κυρίως και η λογική σου. Καλό βράδυ και μην μπείς στον κόπο.

Αγαπητε, κοιτα να δεις τι γραφεις παραπανω και μετα ελα να μου κανεις μαθηματα για τα Ελληνικα/Αγγλικα και τη λογικη μου. Τα Ελληνικα σου παντως δεν βγαζουν και πολυ νοημα ("Καλό βράδυ και μην στον κόπο" πριν την διορθωση)

 

Καλα ρε Theoctapus, δεν...στον κοπο. ;D

 

[TamTam]

 

Μια φορά ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος μου είπε ότι

"όταν κάποιος έχει ταλέντο, είναι ικανός να αναγνωρίσει το ταλέντο και στους άλλους - όπου το δει τριγύρω του".

Το να προσπαθείς λοιπόν να μειώσεις (όχι *εσύ* θεοκτάπους, χαααχ) τις καλλιτεχνικές ποιότητες ενός Jimi Hendrix ή ενός Keith Richards ή... (σταματάω εδώ η λίστα του Rolling Stone είναι αναρτημένη στο πρώτο post), αν δεν σημαίνει ότι αποπειράσαι να τους φέρεις στο δικό σου επιπεδάκι, μπορεί πολυ απλά να σημαίνει ότι είσαι βαθειά ατάλαντος ο ίδιος, ακριβώς λόγω του ότι είσαι ανίκανος να αναγνωρίσεις το ταλέντο τους.

 

[Superfunk]

Το οτι κατι εκατομμυρια γουσταρουν τον Keith Richards δεν τον κανει αυτοματα great guitarist. In fact, ο κιθαριστας στην μπαντα μου ειναι κατι ετη φωτος καλυτερος.

 

[LK]

Άλλο πράγμα η τέχνη και άλλο η τεχνική.

 

Υπάρχουν ανά τον κόσμο «τεχνικοί της τεχνικής» σε όλα τα επίπεδα.

Από κιθάρα….μέχρι ….τον zippo (τον αναπτήρα, ναι) .

Πλέον με το youtube , έχουν δει τα μάτια μου απίστευτα «ακροβατικά»…..του τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος με διάφορα «αντικείμενα».

Είναι τέχνη όμως;

Για εμένα η τεχνική εξυπηρετεί την τέχνη. Όχι το αντίστροφο.

[dimsonic]

παίδες σόρρυ....

αλλά ο Κηφ....

 

;D

 

μπορεί να παίζει την γμν μαλαγκένια και να το θεωρεί σημαντικό για οποιονδήποτε κιθαρίστα, αλλά μπορεί να σου παίξει ένα λα και ένα ρε σε δυό χορδές όπως κανένας άλλος και να πουλήσει 10 εκατομύρια δίσκοι.

 

ναι δεν είναι βιρτουόζος, αλλά ποιός θα ήθελε να είναι αν μπορούσε να είναι ο Richards...