Οι 100 σπουδαιότεροι κιθαρίστες όλων των εποχών (Rolling Stone

[fusiongtr]

Νομίζουν ότι είναι μία λίστα αποτίμησης τεχνικής, ενώ ήταν πάντοτε μία λίστα αποτίμησης καλλιτεχνικής σπουδαιότητας.

Δεν ξέρω αν συμφωνώ ή διαφωνώ με αυτή την πρόταση.

Μάλλον συμφωνώ εν μέρει, δηλαδή "λίστα αποτίμησης καλλιτεχνικής σπουδαιότητας" αλλά μόνο για συγκεκριμένες κατηγορίες μουσικής άποψης.

 

Δεν διανοούμαι ότι υπολοίπονται καλλιτεχνικής αξίας οι Wes, Holdsworth, Django, Metheny, κλπ.

 

Μάλλον υπερτερούν των περισσοτέρων από τους "λιστές". ;D

 

Όμως βρε παιδιά, το συγκεκριμένο περιοδικό απευθύνεται σε μια αγορά - στόχο (ευρεία μεν, αλλά μέσα σε πλαίσια), και σε  αυτήν απευθύνονται αυτές οι λίστες.

 

[fusionakis]

Θεωρώ ότι το ερώτημα είναι ποιος είχε το μεγαλύτερο impact στη σύγχρονη μουσική.

 

Και σίγουρα - στην άκυρη αυτή, τυχαία σύγκριση - ο Moore έχει να δρέψει περισσότερες δάφνες.

Γιατί ο Holdsworth μπορεί να είναι μέγας αλλά τον βαριούνται ακόμα και πολλοί κιθαρίστες, συμπεριλαμβανομένου εμού, σε αντίθεση με τον Thurston Moore ο οποίος έχει προσθέσει ένα σοβαρό υπόβαθρο σε είδη που μπορεί να μην είναι αρεστά σε εμένα τον - πώς με είχε πει ο άλλος; "σρεντομπλουζιάρη"; κάτι τέτοιο τεσπαν - αλλά αρέσουν σε πολύ κόσμο.

 

Το θέμα δεν είναι ποιος βαριέται πιο γρήγορα τον άλλο όμως, έτσι; Εγώ π.χ. κόλλησα σαν 20άρης να ακούω Holdsworth, Henderson, και άλλους του τζαζοφιουζιονοσυναφιού και μου ήταν δύσκολο να καταλάβω την αξία μουσικών όπως ο Cobain ή ο Morello. Ε μεγαλώνοντας ακούς πάλι πράγματα πιο προσεκτικά, με άλλα μυαλά, και κάπου ανοίγει το μυαλό σου και καταφέρνεις να αποδεχθείς το μεγαλείο και του ενός και του άλλου. Εκεί ο μόνος κίνδυνος είναι να μην φτάσεις στην άλλη άκρη και καταλήξεις να θεωρείς μεγαλείο μόνο εκείνο του Cobain, και το Holdsworth αδιάφορο επειδή παίζει περισσότερες νότες από αυτές που έχεις πια όρεξη να ακούσεις.

 

Και επειδή μουσική με μουσική διαφέρει, όσο ωραίο είναι να ανακαλύπτεις όσες γίνεται περισσότερες απλές μουσικές, άλλο τόσο αξίζει κανείς και να δοκιμάζει να τον κερδίσουν πού και πού και πιο απαιτητικές-δύσκολες μουσικές. Και πιο δύσκολες μουσικές δεν εννοώ ένα γρήγορο τέμπο, ένα μινόρε ακόρντο και από πάνω έναν τύπο να παίζει 200000 νότες το λεπτό, εννοώ μουσικές ξεχωριστές από άποψη αρμονίας, ρυθμού, μελωδικών γραμμών, ενορχήστρωσης, πρωτοτυπίας κλπ. Ε ο Holdsworth είναι αυτό το πράγμα, και θέλει και λίγο ψάξιμο παραπάνω (εξάσκηση του αυτιού αν προτιμάς) για να το εκτιμήσει κάποιος αυτό όταν έρθει πρώτη φορά σε επαφή μαζί του.

 

Δηλ. από τη μία έχεις κάτι που εύκολα αντιλαμβάνεσαι την όποια δύναμή του

 

Κι από την άλλη έχεις κάτι που μπορεί να χρειαστεί λίγο το χρόνο του

 

Και για να έρθω σιγά σιγά και σε αυτό που λες στο bold, σε μια λίστα που έχεις έναν περιορισμό 100 θέσεων, είναι πιο σημαντικό το τελικό αποτέλεσμα να περιλαμβάνει άλλον ένα μουσικό εμπορικής μπάντας με άποψη που άφησε κάποια καλά ακούσματα (τη στιγμή που είναι τίγκα σε πολύ σπουδαιότερους αντίστοιχους με αυτόν η λίστα), ή έναν όχι εμπορικό μουσικό με αδιανόητα ξεχωριστή καριέρα σε επίπεδο σύνθεσης, ήχου, και γενικά μουσικής άποψης, τόσο που να θεωρείται από πολλούς ως Coltrane της κιθάρας (δεν είναι πράγματα που βγαίνουν από το κεφάλι μου αυτά, λόγια συναδέλφων του μουσικών μεταφέρω);

http://www.truthinshredding.com/2008/12/allan-holdsworth-guitar-player.html

http://www.sputnikmusic.com/forums/showthread.php?t=320276

 

Για μένα προφανώς το δεύτερο. Και για να μην το ξεχάσω, μιας που πήγε να κάνει παραλληλισμό ο dimsonic με άλλους του ιδιώματος όπως τον Coryell... Εντάξει, άμα είναι να συμπεριλάβουμε τους Coryell αυτού του κόσμου, τότε η λίστα πρέπει να πάει αυτόματα στο τοπ1000 για να βγάλουμε άκρη. Άσε που όταν υπάρχει ένας McLaughlin εντός αυτής, ποιος έχει ανάγκη τον Coryell; Ο Holdsworth όμως είναι άλλο μέγεθος, τελείως άλλη γλώσσα πάνω στο όργανο και στη μουσική γενικότερα, και κατ'εμέ με εμφανέστατα μεγαλύτερο impact στη σύγχρονη μουσική από κιθαρίστες που έχουν βγάλει πολύ περισσότερα χρήματα από αυτόν, ή έχουν κάνει radio hits ανά περιόδους αποκτώντας έξτρα φήμη.

 

Κι επειδή ακριβώς η λίστα είναι γενικού σκοπού, υποτίθεται είναι καλό να έχει δυο-τρεις βασικούς εκπροσώπους από διάφορα λιγότερο λαοφιλή μουσικά είδη. Ε με 4-5 εκ των McLaughlin, Holdsworth, Metheny, Montgomery, Benson, Pass το είχες αυτό, μιλάμε για τόσο πλούσιες μουσικά προσωπικότητες που καλύπτουν όλη την jazz, fusion, mainstream ή μη mainstream παράδοση αυτών των ιδιωμάτων από τα 50's μέχρι σήμερα, τα πάντα όλα δηλ... και είχες και 95 θέσεις ακόμα να καλύψεις άνετος κι ωραίος.

 

Απλό παράδειγμα τα παραπάνω. Τα αντίστοιχα ισχύουν για άλλα αντίστοιχα μουσικά μονοπάτια, για αυτό και πιστεύω ότι ένα άλλο πιο διεσπαρμένο μουσικά panel θα έβγαζε ένα πιο άρτιο αποτέλεσμα. Και πάλι βέβαια είναι ευχάριστο που στο κομμάτι του rock υπάρχουν αρκετές μορφές που αναφέρονται ενώ συνήθως αγνοούνται, π.χ. Gallagher.

 

Αυτό το "κάπως έτσι" είναι ο τρόπος αποτίμησης της αξίας της μουσικής σε όλο τον πλανήτη... εκτός από τα στέκια των μουσικών.. σε αυτά, ανάλογα με το αν πλεονάζουν οι κιθαρίστες, οι πληκτράδες ή οι ξέρω-γω-τι, δεν μπορεί να γίνει κατανοητός ο λόγος για την εμφάνιση της Τζόνι Μίτσελ και της απουσίας του Μάλμστην...

 

Νομίζουν ότι είναι μία λίστα αποτίμησης τεχνικής, ενώ ήταν πάντοτε μία λίστα αποτίμησης καλλιτεχνικής σπουδαιότητας. Αν κάποιος δεν την κατανοεί, είναι διότι δεν κατανοεί τι σημαίνει ο όρος "καλλιτεχνική αξία", κάτι αποδεκτό αν είσαι κουρέας, αλλά αδιανόητο αν είσαι μουσικός.

 

Απόλυτα σωστά γενικά όσα λες. Από κει και πέρα, πιστεύεις ότι η λίστα είναι 100% πετυχημένη κρίνοντάς την από αυτή την ξεκάθαρα μουσική σκοπιά; Γιατί συγγνώμη αλλά όταν αναφερόμαστε στο Metheny δεν νομίζω ότι αναφερόμαστε πρωτίστως στην όποια ικανότητά του να κάνει γρήγορες πενιές, αλλά στην αδιανόητη μουσικότητα και το γενικευμένα θαυμαστό έργο που έχει αφήσει πίσω του (και με κριτήρια της πλάκας να το δει κανείς, κάπου 20 grammy έχει ο τύπος). Ο μόνος λόγος που δεν βρίσκεται μέσα σε μια τέτοια λίστα, είναι επειδή δεν τον θυμήθηκαν αρκετοί να τον αναφέρουν από τους ροκάδες που έκαναν την επιλογή.  Γιατί ο λόγος έγινε για το Metheny, όχι για κάποιον Gambale ξέρω γω (αυτός θα ήταν κατάλληλος για μια λίστα με τεχνίτες-παιχταράδες ταμάμ για κιθαριστικά φόρουμ).

 

Δηλ. δεκτόν να υπάρχει η σπουδαία Joni...

https://www.youtube.com/watch?v=IAsXMlkwXgs

 

Αλλά να υπάρχει και ο Pat (έβαλα αυτό το live μην ξέροντας τι να πρωτοβάλω βασικά)...

https://www.youtube.com/watch?v=Xat87TPXgiE

 

Κατά τα άλλα με το σχόλιο περί Malmsteen, μάλλον τον αδικείς αν υπονοείς ότι είναι ένας στείρος τεχνίτης χωρίς μουσική αξία

 

Κολλημένος και τραγικά επαναλαμβανόμενος μπορει να είναι, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι είναι τέτοιο οργανοπαιχτικό φαινόμενο που δεν γίνεται να περνάει απαρατήρητο σε τέτοιες λίστες. Πάλι καλά που στη λίστα συναντάμε τον Blackmore, που είναι κάτι σαν πρόγονός του, και επίσης πάλι καλά που το φαινόμενο ονόματι Van Halen υπάρχει, και μάλιστα κοντά στην κορυφή (για μένα έπρεπε βέβαια να είναι στο τοπ 5, αλλά λεπτομέρειες, πάμε παρακάτω).

[dimsonic]

Πιστεύω ότι αν σε όλους αυτούς που ψήφισαν δινανε μια πλήρη λίστα πχ απο 500 κιθαρίστες πχ και με τον wes μεσα μέχρι και τον Goodsall αν τον θυμάται κανείς τοτε η λίστα θα ηταν αλλιώς.

Σίγουρα καποιοι ξεχασαν καποιους.

[Superfunk]

Ο Gatton ποτέ δεν έφυγε από τα όρια του hard core country,

 

Ο Gatton  εχει παιξει ελαχιστη country (κυριως ως session κιθαριστας τους Roger Miller που και αυτος δεν ειναι 100% country αλλα pop- country) , Redneck jazz επαιζε δηλ, ενα μειγμα blues,JAZZ & country με μπολικο rockabilly (αν επρεπε καποιος να τον καταταξει καπου μαλλον στο rockabilly θα επρεπε να τον βαλει μαζι με τον Seltzer) απλα επαιζε με  τελε & ηταν master ΚΑΙ στο chicken picking και μπερδευτηκες  ;D

 

Σιγουρα το να μην συμπεριλαμβανεται σε αυτη τη λιστα ειναι ΤΟ μεγαλυτερο κενο της.

 

δεν μπορεί να γίνει κατανοητός ο λόγος για την εμφάνιση της Τζόνι Μίτσελ και της απουσίας του Μάλμστην...

 

ποσο μαλλον οταν η Τζονι ΕΙΝΑΙ τρομερη κιθαριστρια  ;)

 

 

 

[dimsonic]

Ναι μπορεί να μπερδεύτηκα  ;D

αλλά εχω ενα γενικό κριτήριο που έχω αναπτύξει ολα αυτά τα χρόνια.

Ο.τι δεν εχω καταξιωσει στο μυαλό μου ολα αυτα τα χρόνια σίγουρα δεν ειχε την ανάλογη απηχηση γενικότερα.

Ο κιθαρίστας αυτος μου ηταν άγνωστος και τοτε που ήμουν νεος και αργότερα.  Σχετικά πρόσφατα τον έμαθα δηλ τις δεκαετίες του διαδικτύου.

Ηταν καλος αλλα δεν ξεχωρισε ώστε να φτάσει στα αυτιά μου.

Πολύ καλός.

Εγωιστικό αλλα σπάνια εχω πεσει εξω.

[Superfunk]

Ηταν καλος αλλα δεν ξεχωρισε ώστε να φτάσει στα αυτιά μου.

 

Μα επαιζε μια μουσικη που απευθυνεται σε ΕΛΑΧΙΣΤΟ κοινο,ο πιο πολυς κοσμος τον εμαθε οταν αυτοκτονησε,ακριβως γιατι δεν ειχε καταφερει να γινει πλουσιος και διασημος, και ΟΛΟΙ οι αλλοι διασημοι και τεραστιοι κιθαριστες στην ΑΜΕΡΙΚΗ τον αναγνωρισαν ως εναν απο τους μεγαλυτερους κιθαριστες ολων των εποχων.

 

Σαφεστατα και δεν επηρεασε ΚΑΝΕΝΑΝ μια και αυτα που επαιζε απλα....δεν παιζοτανε μια και ηταν τοσο δυσκολα που ΚΑΝΕΙΣ ακομα και σημερα δεν μπορει να τα παιξει...αρα εχεις δικιο ειχε επιδραση ΜΗΔΕΝ  ;D

 

Εγω ετυχε να των δω στα mid 80s στην Washington DC γιατι ζουσα εκει & ειχα παθει πλακα,ποτε ομως δεν ξεπερασε τα ορια της πολιτειας που ζουσε.

 

 

[trolley]

Απόλυτα σωστά γενικά όσα λες. Από κει και πέρα, πιστεύεις ότι η λίστα είναι 100% πετυχημένη κρίνοντάς την από αυτή την ξεκάθαρα μουσική σκοπιά;

 

Όχι, δεν την θεωρώ ιδιαίτερα επιτυχημένη, δηλαδή η προσωπική μου λίστα θα ήταν διαφορετική. Όμως, δεν θα κάνω το λάθος να σκεφτώ έτσι. Η λίστα είναι μία πρόταση, αν κάποιος βρει έστω και ένα όνομα που δεν ήξερε και αποδειχθεί του γούστου του, έχει παίξει το ρόλο της άριστα.

 

[dimsonic]

Μα επαιζε μια μουσικη που απευθυνεται σε ΕΛΑΧΙΣΤΟ κοινο,ο πιο πολυς κοσμος τον εμαθε οταν αυτοκτονησε,ακριβως γιατι δεν ειχε καταφερει να γινει πλουσιος και διασημος, και ΟΛΟΙ οι αλλοι διασημοι και τεραστιοι κιθαριστες στην ΑΜΕΡΙΚΗ τον αναγνωρισαν ως εναν απο τους μεγαλυτερους κιθαριστες ολων των εποχων.

 

Σαφεστατα και δεν επηρεασε ΚΑΝΕΝΑΝ μια και αυτα που επαιζε απλα....δεν παιζοτανε μια και ηταν τοσο δυσκολα που ΚΑΝΕΙΣ ακομα και σημερα δεν μπορει να τα παιξει...αρα εχεις δικιο ειχε επιδραση ΜΗΔΕΝ  ;D

 

Εγω ετυχε να των δω στα mid 80s στην Washington DC γιατι ζουσα εκει & ειχα παθει πλακα,ποτε ομως δεν ξεπερασε τα ορια της πολιτειας που ζουσε.

 

ότι είσαι τυχερός δεν το συζητάμε...

Δυστυχώς υπάρχουν και υπήρξαν εκεί έξω απίστευτοι κιθαρίστες που ελάχιστοι από εμάς θα τους ακούσουμε καν, στο διαδίκτυο...

Αλλά προφανώς αυτή ήταν μια λίστα αναγνωρισιμότητας μεταξύ άλλων.

 

Γι αυτό και η αρχική μου άποψη (και νυν) ότι ήταν πετυχημένη παρ όλα τα στραβά της.

Σορρυ που τον έβαλα στην country αλλά έτσι ΜΕ ακούστηκε όταν τον άκουσα (όντως μετά το θάνατό του)

[gvour]

Οση "επιτυχια" και να εχει μια λιστα,παντα θα υπαρχουν στο μυαλο μας καποιοι που λειπουν και αλλοι που δε θα επρεπε να ειναι μεσα.

Ηδη εχουν αναφερθει καμια 10ρια ονοματα και βαλε που δεν ειναι και αν καθισει να σκεφτει ο καθενας μας θα βρει ενα καρο που θα ηθελε να ειναι.

Και οι ιδιοι που εφτιαξαν τη λιστα μπορει αυριο να αλλαζαν.

Αν δει κανεις ποιοι ψηφισαν,εξηγει ισως σε ενα βαθμο γιατι δεν υπαρχουν σχεδον καθολου jazz/fusion μουσικοι.

 

Νομιζω ομως οτι για τη συγκεκριμενη λιστα ισχυει αυτο που εγραψε ο trolley:

Η λίστα είναι μία πρόταση, αν κάποιος βρει έστω και ένα όνομα που δεν ήξερε και αποδειχθεί του γούστου του, έχει παίξει το ρόλο της άριστα.

 

Κι αυτο μπορει να ισχυει και για πασιγνωστα ονοματα,μπορει λχ να σκεφτεις γιατι εβαλαν τον Lennon η τον Paul Simon σε μια λιστα με σπουδαιους κιθαριστες και να μπεις στη διαδικασια να ξανακουσεις πραγματα,με αλλο αυτι.

 

Γιατι οχι λοιπον στην ιδια λιστα ο Neil Young με τον McLaughlin και τον Verlaine;

Λειπουν πολλοι,υπαρχουν αλλοι. :)

 

 

 

 

 

[X-minor]

Όποιος/όποιοι και να κάνουν μια τέτοια λίστα, σίγουρα κάποιος θα βρεθεί να παραπονεθεί πως λείπουν οι τάδε. Κι όλοι οι κιθαρονοματαίοι και μη να μαζευτούμε να φτιάξουμε όλοι μαζί μια τέτοια λίστα πάλι θα παίξει θέμα. Φτιάξτε μια τέτοια λίστα κι εσείς, ποστάρετέ την και το επιβεβαιώνουμε.