Τι μουσική ακούτε τώρα; VI

[Επισκέπτης]

[gutter]

 

Ο βομβιστής

Όποιος διαδίδει τη φήμη

ότι μισώ τη δουλειά μου

δεν ξέρει με πόση αγάπη

καταπιάνομαι με τα εκρηκτικά,

είναι σχεδόν άσχετος

για λίγες ώρες ακόμη

κι έπειτα θα του δώσει την απάντηση

ο πυροκροτητής.

 

Ο εύθραυστος Πινόκιό μου (1),

ερασιτεχνικός συγγενής

βλημάτων που κατασκευάζονται

σε βιομηχανική κλίμακα,

δε θα μου χαρίσει το παράσημο

του «ιππότη της εργασίας» (2) ,

εγώ είμαι από άλλη ράτσα,

είμαι βομβιστής.

 

Κατεβαίνοντας τις σκάλες

προσέχω περισσότερο τώρα,

θα ήταν ασυγχώρητο

να τιναχτώ στον αέρα στην είσοδο

την ημέρα ακριβώς

που η απόφαση είναι δική μου

για την καταδίκη σε θάνατο

ή για την αμνηστία.

 

Στο δρόμο πολλά πρόσωπα

είναι χλωμά,

εδώ όποιος δεν τρομοκρατεί

αρρωσταίνει από τρομοκρατία,

και υπάρχουνε κι εκείνοι που περιμένουν τη βροχή

για να μην κλαίνε μόνοι,

εγώ όμως έχω μια διαφορετική άποψη,

εγώ είμαι βομβιστής.

 

Διανοούμενοι σημερινοί

ηλίθιοι αυριανοί,

ξαναδώστε μου το μυαλό

που είναι αρκετό για τα χέρια μου.

Προφήτες ακροβάτες

της επανάστασης,

σήμερα θα ενεργήσω μόνος

χωρίς τη διδαχή κανενός.

 

Θα σας ξετρυπώσω τους εχθρούς,

που είναι για σας τόσο μακρινοί

και αφού θα τους σκοτώσω

θα περάσω στην παρανομία,

αλλά όσο τους ψάχνω εγώ

οι παράνομοι είναι εκείνοι.

Εγώ διάλεξα μιαν άλλη σχολή,

εγώ είμαι βομβιστής.

 

Εξουσία, εσύ που πολλές φορές

πέρασες σε άλλα χέρια,

γύρισες σ’ εμάς όπως οι βόμβες

πέφτουν από το αεροπλάνο,

εγώ όμως τώρα έρχομαι με τη σειρά μου να σου επιστρέψω

λίγο από τον τρόμο που σκιρπάς,

από την αταξία σου,

από τον θόρυβό σου.

 

Αυτές τις σοβαρές σκέψεις έκανε

ένας απελπισμένος τριαντάρης,

που και αν δεν είχε απόλυτο δίκιο

δεν έκανε ωστόσο και λάθος,

την ώρα που έψαχνε το κατάλληλο μέρος,

το πιο πρόσφορο για τα εκρηκτικά του,

το μέρος τέλος πάντων που είναι αντάξιο

ενός βομβιστή.

 

Κάποιοι τον είδαν να γελά

εμπρός από το Κοινοβούλιο

περιμένοντας την έκρηξη,

με την οποία θα δοκιμαζόταν το ταλέντο του.

Κάποιοι άλλοι τον είδαν

να κλαίει με αναφιλητά

όταν είδε να γίνεται κομμάτια από την έκρηξη

ένα περίπτερο.

 

Εκείνο όμως που του πλήγωσε

βαθειά τον εγωισμό

ήταν η εικόνα εκείνης

που φιγουράριζε σε κάθε φύλλο,

μακριά από το γελοίο,

στο οποίο τον άφησε μόνο,

βρισκόταν όμως στην πρώτη σελίδα

μαζί με τον βομβιστή.

 

 

 

(1) Ο «εύθραυστος Πινόκιο» είναι η βόμβα που παρασκευάζει ερασιτεχνικά ο βομβιστής σε αντιδιαστολή προς τις κανονικές βόμβες που κατασκευάζει η βιομηχανία για την εξυπηρέτηση των σκοπών της εξουσίας (σ.τ.μ.)

(2) Το παράσημο του «ιππότη της εργασίας» (cavaliere del lavoro) απονέμεται σε εξέχουσες προσωπικότητες μεγαλοαστών για τα επιτεύγματά τους στο χώρο του εμπορίου, της βιομηχανίας και της οικονομίας γενικά. Γνωστός μας cavaliere είναι ο Μπερλουσκόνι (σ.τ.μ.)

 

Το 1973 ο Fabrizio de Andrè βγάζει το LP "Storia di un impiegato" (Ιστορία ενός υπαλλήλου). Περιλαμβάνει οχτώ τραγούδια και μιαν εισαγωγή.

Η Ιταλία ζει στη σκιά της τρομοκρατίας, είναι τα "Μολυβένια χρόνια" (Anni di piombo) και ο de Andrè μας δίνει με το μοναδικό δικό του σατυρικό τρόπο την ιστορία ενός μοναχικού υπαλλήλου βομβιστή, που θέλει να ξυπνήσει με το παιχνιδάκι (Πινόκιο) που κατασκευάζει τις συνειδήσεις των ανθρώπων με τα χλωμά πρόσωπα, που "περιμένουν τη βροχή, για να μην κλαίνε μόνοι", που "αρρωσταίνουν από τρομοκρατία, αφού δεν τρομοκρατούν".

 

[gutter]

[atreu73]

[soundcloud]https://soundcloud.com/litosotiriou/ycnftyltuhiw[/soundcloud]

[gutter]

[gvour]

 

 

[cigaret13]

Αν και το τέταρτο ακόρντο της εισαγωγής δεν είναι το σωστό (βαρέθηκε να τεντώσει το μικρό της δαχτυλάκι...; ), αλλά συγχωρείτε λόγω της πάνω καμπύλης της Strat ....

    Παλιά γνωστή του Νόιζ η Eva και παιχτούρα.... 

[fusiongtr]

βαρέθηκε να τεντώσει το μικρό της δαχτυλάκι

Αχ αυτό το δαχτυλάκι. :D

[cigaret13]

 

[cigaret13]