Deep purple live 1994 με Joe Satriani on Guitar !!

[ex-mauromouris]

Για μένα είναι κιθαριστική ιδιοφυία.

+1000

 

Ακόμα μία συναυλία

 

και κάποιες σκέψεις του

 

 

 

[samy paraga]

;)  Αφότου έφυγε ο Μαύρος οι ΔΠ, κατάντησαν μπαντούλα που συνοδεύει το Βασίλη, ΤΑΙΛΩς  ;D ;D ;D

 

 

[ex-mauromouris]

;)  Αφότου έφυγε ο Μαύρος οι ΔΠ, κατάντησαν μπαντούλα που συνοδεύει το Βασίλη, ΤΑΙΛΩς  ;D ;D ;D

 

 

Είχε ζητήσει στο live να πούνε μαζί κάτι όπως έκανε και με τους Scorpions (οι οποίοι ξανάρχονται για μία ακόμη τελευταία φορά μέσα στο '16) αλλά εκείνοι δεν δέχτηκαν. Παρεμπιπτόντως είχα πάει στη συναυλία και ήταν χάλια μαύρα, έκλαψα τα λεφτά που έδωσα. Έλειπε ο Glover, ο Gillan μάλλον ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να τραγουδήσει πολύ και αναγκαστικά ο κακομοίρης ο Morse γαμήθηκε στα σόλο για να γεμίσει το χρόνο. Ο ήχος απαράδεκτος. Όλες τις άλλες φορές που τους έχω δει ήταν πολύ καλοί ακόμα και στο κολαστήριο στο ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ (χωρίς εισιτήριο  ;D )

[mustafank]

;)  Αφότου έφυγε ο Μαύρος οι ΔΠ, κατάντησαν μπαντούλα που συνοδεύει το Βασίλη, ΤΑΙΛΩς  ;D ;D ;D

 

 

 

σε πρόλαβα, λαίμαι...  :P :P :P ;D ;D ;D

 

το αγαπημένο μου κομμάτι από τη "μεταγενέστερη" εποχή τους είναι το Corsair.  8)

 

Είναι από το LP "Afraid" (1982)

 

[otto##]

 

και κάποιες σκέψεις του

 

 

 

Αυτή η συνέντευξη σε μέρη είναι πολλή ενδιαφέρουσα. Την έχω δει αρκετές φορές.

 

Όταν ακούω τον Satriani να μιλάει (και τον Steve Vai και κάποιους άλλους) διαπιστώνω τεράστια διαφορά από πολλούς "συμβατικούς" ροκ σταρ. Ακόμα και από ανθρώπους που έχουν πίσω τους τεράστια καριέρα και μεγάλα συγκροτήματα. Όταν λοιπόν παρακολουθώ τον JS, βλέπω έναν άνθρωπο με φοβερά συγκροτημένο λόγο και δομημένη σκέψη (έτσι βγαίνει τουλάχιστον). Αυτό δεν είναι στοιχείο να το παραβλέπει κάποιος. Είναι ίδιον του χαρακτήρα και δείχνει ωρίμανση και σοβαρότητα. Το ίδιο χαρακτηριστικό το έχω συναντήσει πολλές φορές σε ανθρώπους (όχι μουσικούς) και πάντα όλοι έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Επιτυχία μέσα από σοβαρή ενασχόληση με κάτι, χωρίς άρπα κόλλα κλπ.

 

Μπορεί ναι μεν να φέρει, στο έργο του, επιρροές από πολλούς μεγάλους πρωτοπόρους κιθαρίστες, από την άλλη δε, έχει κάνει μια σχολή μόνος του.

[otto##]

Αυτή έχει επίσης πολύ ενδιαφέρον.

[ex-mauromouris]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με ότι έγραψες καθότι την ίδια αίσθηση αποκόμισα κι εγώ παρακολουθώντας τον σε διάφορες συνεντεύξεις του.

[X-minor]

Θα τολμήσω να πω πως ο Satriani ίσως και να ταίριαζε περισσότερο στους DP απ'τον Morse αν υποθέταμε πως έμενε τότε (εξακολουθώ να θεωρώ τον Morse τεράστιο κιθαρίστα βεβαίως-βεβαίως). Λόγω ηλικίας, ο Satriani γαλουχήθηκε με τα κλασσικορόκια (και όχι μόνο) κι αυτό φαίνεται και στο πως παίζει, παρά τα φαντεζί legato και τα dive bombs, squeals και τα λοιπά εφφετζίδικα.

 

Ίσως και όχι βέβαια, ποιος ξέρει. Πάντα οι DP μου έδιναν την εντύπωση πως ξέφευγαν απ'τα υπόλοιπα της εποχής και συνομοταξίας, οπότε ο Morse ταίριαξε μια χαρά. Ίσως στους VH να'βαζα τον Satch. Δείτε π.χ. τους Chickenfoot.

 

Και μιλώντας και για VH, Alcatrazz με Yngwie ή με Vai; Το Jet to jet καλύτερο το original με τον Bonnett ή η μετέπειτα εκτέλεση του Ίνγκβει με τον Soto;

 

/παραλήρημα

[BillTrantos]

 

 

Και μιλώντας και για VH, Alcatrazz με Yngwie ή με Vai; Το Jet to jet καλύτερο το original με τον Bonnett ή η μετέπειτα εκτέλεση του Ίνγκβει με τον Soto;

 

/παραλήρημα

 

Εξαιρετικός ο Vai, αλλά τα κομμάτια του Yngwie θέλουν πένα. Ο Vai τα έπαιξε με legato και hummer ons/pull offs και δεν ήταν τόσο καλό το αποτέλεσμα. Γενικά ο Yngwie των 80s ήταν untouchable που λέγανε τότες στο L.A.

[X-minor]

Εξαιρετικός ο Vai, αλλά τα κομμάτια του Yngwie θέλουν πένα. Ο Vai τα έπαιξε με legato και hummer ons/pull offs και δεν ήταν τόσο καλό το αποτέλεσμα. Γενικά ο Yngwie των 80s ήταν untouchable που λέγανε τότες στο L.A.

 

Agreed. Μπορεί να με κουράζει απίστευτα όταν αρχίζει τα ατελείωτα σολίδια αλλά στα... "δομημένα" και με φωνητικά τραγούδια του θεωρώ πως είναι αναντικατάστατος. Το αυτό και στους Alcatrazz, παρά την επιμονή του Bonnett να τον κάνει καρμπόν Blackmore (όχι ότι ο ίδιος δεν είχε τις επιρροές δηλαδή...).