fusiongtr Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Δεν είναι πλάκα αυτό. Θα ήθελα να αναφερθούν εδώ, κιθαρίστες που "καινοτόμησαν" είτε τεχνικά είτε αισθητικά. Μην μου γράψετε τον Blackmore και τον Μάλμστην επειδή έπαιζαν κλασσικίζοντα πράγματα. Μιλάω για κάτι νέο (πάντα στην εποχή του). Όσο μπορείτε μείνετε στην φράση "καινοτομία στην τεχνική που μπορεί να συνδυάζεται με αισθητική καινοτομία". Να το πω διαφορετικά. Χρησιμοποίησαν την κιθάρα αλλιώς ή έπαιξαν με άλλο τρόπο κάτι, πρώτοι. Hendrix (ίσως σας φανεί παράξενο, αλλά για μένα "προσπάθησε" να κάνει την κιθάρα να ακουστεί πιο κοντά σε πνευστό) Django (πήρε το Gypsy manouche και την jazz και τα έκανε Gypsy jazz) Holdsworth (αν και δεν χρειάζονται σχόλια, έκανε την κιθάρα "πνευστό" υιοθετώντας πολύ διαφορετικό παίξιμο) EVH (αν και δεν είναι δικιά του ανακάλυψη το tapping, το καθιέρωσε τεχνικά και εκφραστικά) Wes Montgomery (καθιέρωσε το παίξιμο με οκτάβες) Stanley Jordan (χρησιμοποίησε την κιθάρα σαν πιάνο) Υπάρχουν πολλοί που μου διαφεύγουν αυτή την στιγμή καθώς και άλλοι που δεν γνωρίζω (αν και είμαι παντογνώστης ;D ;D), οι οποίοι ανέπτυξαν τεχνικές με παίξιμο κάτω απ' την ταστιέρα (αν ξέρεις κανένα κυρ- Pipityri μου...), ασυνήθιστη χρήση μερών της κιθάρας, άταστη κιθάρα, κλπ. Επίσης ως μη ειδήμων, θα ήθελα από τους ειδήμονες να γράψουν για πρωτοπόρους του slide παιξίματος, του hybrid, και όλες τις άλλες τεχνικές. Μην μείνετε στην ηλεκτρική κιθάρα, θέλω πρωτοπόρους και σε κλασσική και σε ακουστική-fingerstyle-percussion κιθάρα. Όχι τους καλούς, μόνο αυτούς που πρωτοέκαναν κάτι, ή το καθιέρωσαν ως ύφος. Βάζω επίσης μέσα τους SRV (πρωτόγνωρο παίξιμο για blues από πολλές απόψεις) Tuck andress-Joe Pass-Ted Greene-Charlie Hunter (one man band) Δεν σημαίνει ότι απαραίτητα μας αρέσουν όλοι αυτοί. Σας ακούω. :) Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Robert Johnson (έπαιζε σαν να είχε κάνει deal με τον διάολο) Bo Diddley (η πρώτη "rhythm" κιθάρα) Dave Davies (το πρώτο distortion) Steve Vai (για τη δουλειά του με το τρέμολο - το έκαναν και άλλοι πριν αλλά αυτός το πήγε σε νέα επίπεδα) Jeff Beck (δύο-τρία στυλ μόνος του) (θα έρθουν κι άλλοι). Όλα βέβαια προς συζήτηση. When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
fusiongtr Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Jeff Beck (δύο-τρία στυλ μόνος του) Όλα βέβαια προς συζήτηση. Ναι ρε παιδιά, για συζήτηση το έβαλα και για να μαθαίνουμε και κάτι. Έχω ένσταση με τον Beck όσον αφορά στην αιτιολόγησή σου. Μ' αυτό το σκεπτικό βάζω και Mclaughlin και ένα σωρό άλλους φοβερούς μεν, αλλά όχι καινοτόμους. Εκτός αν κάτι δεν κατάλαβα. Τι εννοείς στυλ? EDIT: Ξέχασα τον Charlie Christian (electrified acoustic). Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Ότι καθιέρωσε έναν (ή δύο-τρεις αν θες) τρόπο παιξίματος ο οποίος δεν υπήρχε πριν και δεν υπάρχει παράλληλα με αυτόν από κάποιον άλλο. Δάχτυλα, μπάρα, volume pot σε ένα χέρι, όλα στην υπηρεσία της εκφραστικότητας. Το ότι δεν μπορούν να τον ακολουθήσουν πολλοί δεν σημαίνει ότι δεν έκανε κάτι ground breaking. Ολόκληρο θρεντ είχαμε κάνει παλιά για το Where were you. Πάλι για μπίρες ήσουν; ;D ;D ;D Δεν έχεις ακούσει πολύ Beck; Ο McLaughlin είναι όντως φοβερός αλλά όχι (πολύ) καινοτόμος. Αν και Mahavishnu επίσης δεν είχε ξανακουστεί και δεν ξανακούστηκε When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
fusiongtr Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 OK, λάθος είχα καταλάβει την λέξη στυλ. Νόμιζα ότι εννοούσες μουσικά στυλ. :) Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Keith Rowe (πρώτη - ουσιαστικά - prepared guitar) OK, λάθος είχα καταλάβει την λέξη στυλ. Νόμιζα ότι εννοούσες μουσικά στυλ. :) Καλά. Και αυτό. Το μουσικό στυλ Beck επίσης είναι μοναδικό. Δεν είναι ροκ, δεν είναι τζαζ, δεν είναι ποπ. Αλλά οκ. Δεν είναι της ώρας η συζήτηση. When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
fusiongtr Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Πολύ ενδιαφέρον, καλά το πας Ray. :) Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
GeorgeST Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 δεν ξερω ποσο ''καινοτομος'' ειναι,αλλα απο τεχνικη και εκφραστικοτητα πολυ ''μπροστα'' για μενα ειναι ο Derek Trucks.κανει τη κιθαρα να ακουγεται σαν ανθρωπινη φωνη... μελωδια...phrasing...feeling... Every guitarist wants to play well. But in reality, if good intentions were all it took, then everyone would be great. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
fusiongtr Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 δεν ξερω ποσο ''καινοτομος'' ειναι,αλλα απο τεχνικη και εκφραστικοτητα πολυ ''μπροστα'' για μενα ειναι ο Derek Trucks.κανει τη κιθαρα να ακουγεται σαν ανθρωπινη φωνη... μελωδια...phrasing...feeling... Είπαμε δεν θέλουμε τους καλούς. ;D ;D Το να μου πεις βέβαια ότι προχώρησε το slide παίξιμο εκατό βήματα πιο πάνω (που ισχύει) είναι αποδεκτό. Ποιός όμως το ξεκίνησε (ή ποιός το καθιέρωσε)?? Άντε χώστε. :) Freud-Σαντές Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
RayDTutto Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 27 Νοεμβρίου 2015 Εντάξει αν θέλουμε να μιλήσουμε για slide πάμε στον Duane Allman ο οποίος το πήρε από τα αλώνια και τόφερε στα σαλόνια. Αλλά και πάλι έκανε το μεγάλο άλμα αλλά δεν είναι ground breaking. When you will get good you will know. There is no guitar. There never was. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση