Moderator Terry RoscoeBeck5 Δημοσιευμένο 30 Αυγούστου 2015 Moderator Share Δημοσιευμένο 30 Αυγούστου 2015 Φανταστικός ήχος, υπέροχο παίξιμο, τα μπράβο μου. all this has happened before and will happen again Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jazzjoker Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Ray και Terry σας ευχαριστώ και χαίρομαι που το βρήκατε του γούστου σας. Ενωμοτάρχης Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Haris Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Share Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V που σε εμπνέει να γράφεις τέτοια διαμάντια... Something Wicked This Way Comes Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
audiokostas Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Share Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V που σε εμπνέει να γράφεις τέτοια διαμάντια... Ένας είναι ο V που εμπνέει. Σπύρο όμορφο αλλά δεν με συγίνησε όπως άλλα σου αλλά μην το καταχωρείς αυτό που λέω (σιγά μην το κανες) καθότι είμαι γνωστός πουροκάγκουρας με μακροχόνιο σύνδρομο απορριψοκατάθλιψης. Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Nestoras Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Share Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Ένας είναι ο V που εμπνέει. Ο Van Halen? To κομμάτι έχει πολλά από το Lenny αλλά και να μην είχε, πάλι θα μ' άρεσε. Μπράβο Σπύρο. InfluenSir! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
geodimitri Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Share Δημοσιευμένο 31 Αυγούστου 2015 Σπύρο είναι το πρώτο κομμάτι που ακούω από τη στιγμή που γύρισα από τις καλοκαιρινές διακοπές και με αποζημίωσε πλήρως... Υπέροχο, συγχαρητήρια! :) Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jazzjoker Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 Σας ευχαριστώ άλλη μια φορά κύριοι Χάρη, Κώστα, Νέστορα και Δημήτρη. Παρέλειψες να μας πεις ποια είναι η V Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αλλά αν επιμένεις, ήμουν ερωτευμένος με μια Βίβιαν όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Μετά από καιρό έμαθα ότι κι εκείνη με ήθελε. Πάνω από 25 χρόνια μετά, δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που δεν τόλμησα. Ένας είναι ο V που εμπνέει. Van Morisson, ναι; Ενωμοτάρχης Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Earendil Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη αλλά αν επιμένεις, ήμουν ερωτευμένος με μια Βίβιαν όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου. Μετά από καιρό έμαθα ότι κι εκείνη με ήθελε. Πάνω από 25 χρόνια μετά, δεν έχω σταματήσει να μετανιώνω που δεν τόλμησα. -Επιμένεις να το παρουσιάζεις σαν το πιο απλό πράγμα στο κόσμο Σπύρο. Αφού δεν έγινε τότε γιατί να γίνει τώρα; Έχεις συνειδητοποιήσει ότι σαρανταρίζουμε; Ξανά τα χρόνια. Τα αναθεματισμένα τα χρόνια. Τότε ήταν λίγα, σήμερα είναι πολλά, το διάστημα ανάμεσά τους μια άβυσσος χωρίς ελπίδα να γεφυρωθεί. Εκείνη, η μετρημένη συμβολαιογράφος με το διαζύγιο και την άρρωστη μάνα στη πλάτη. Εκείνος, ο ανήσυχος εξερευνητής των ψυχών με το ανέμελο χαμόγελο και με μια κιθάρα μονίμως κοντά του. Γιατί να είσαι τόσο αναθεματισμένα γοητευτικός σκέφτηκε η Βίβιαν και τινάχτηκε σάμπως να το είχε φωνάξει μπροστά στο γεμάτο μαγαζί. Να διάβασε τη σκέψη της; Να την πρόδωσαν τα μάτια της; Ένιωσε το χέρι της να τρέμει καθώς άγγιζε το ποτήρι με το νερό για να κρύψει την ταραχή της. Ο Σπύρος άναψε αργά το τσιγάρο που κρατούσε από ώρα στο χέρι του, έγειρε πιο πίσω στην καρέκλα του και ξεφύσηξε τον καπνό κοιτάζοντάς στα μάτια. Δεν ήταν πια ο άβουλος έφηβος των Γυμνασιακών της χρόνων: ήταν πιο σίγουρος, πολύ πιο όμορφος, ασύγκριτα πιο τριχωτός, ένας βαθύς γνώστης της γυναικείας ψυχολογίας και του 8 finger tapping. Χαμογέλασε ελαφρά και τη ρώτησε: Διάβολε.... πιστεύεις ότι μπορούμε να κρυβόμαστε ακόμα;* *παλιό catchphrase του Harilatron, all rights reserved κλπ. 8) τασκερα απο βουτυρο οπως αποκαλουμε μερικη Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jazzjoker Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 OP Share Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 ασύγκριτα πιο τριχωτός Έτσι είναι. Η θεωρία μου είναι ότι, μεγαλώνοντας, οι τρίχες φεύγουν απ' τη σκέψη και την έκφραση και μεταφέρονται σε μύτη, αυτιά, πλάτη (κυρίως). Συνεπώς, γίνομαι σοφότερος κάθε μέρα μεν, πιο κοντά στον πίθηκα δε. Το διήγημα είναι υπέροχο. Κάτσι, χωρίς να γίνεται πολύ εμπορικό. Ενωμοτάρχης Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Haris Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 Share Δημοσιευμένο 1 Σεπτεμβρίου 2015 αλλά αν επιμένεις Δεν επέμεινα αλλά φαίνεται ότι ήθελες να το βγάλεις από μέσα σου. Αυτά τα γαμημένα προεφηβικά απωθημένα... Τα μετεφηβικά να δεις. Τα χειρότερα δε, είναι τα μεσηλικιακά. Τραστ μι, είμαι (βδομάδα των) παθών. τρίχες... πλάτη (κυρίως) Παρότι θεωρώ άτοπο να μιλάμε για τρίχες σε αυτό το θρεντ, μια και το ανέφερες: Μόνο μην το δοκιμάσεις στο κεφάλι. Δεν ξαναβγαίνουν. Τραστ μι, είμαι (1/4 του αιώνα των) παθών. Ένας είναι ο V που εμπνέει. Πολιτικά σχόλια, και μάλιστα εν τω μέσω μη χέσω προεκλογικής περιόδου; Είσαι και μοντουλο-τέτοιος... Ντροπή και αίσχος! Something Wicked This Way Comes Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση