Προς το περιεχόμενο

ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ


Προτεινόμενες αναρτήσεις

...όποτε δουν κατσαρίδα της κάνουν μια πινελιά με blanco για να τσεκάρουν αν την έχουν ξαναδει ή αν είναι καινούργια.

Σε δουλευε ο μονιμος. ;D Αν μπορουσαν να πιασουν τις κατσαριδες, γιατι να τις τσεκαρουν με...blanco? ??? Απλα θα τις σκοτωναν.
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 60
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Υπάρχει και το άλλο που μου έχει πει μόνιμος του πολεμικού ναυτικού, ότι στα καράβια επειδή είναι τόσες που δεν υπάρχει ελπίδα να τις εξολοθρεύσουν, όποτε δουν κατσαρίδα της κάνουν μια πινελιά με blanco για να τσεκάρουν αν την έχουν ξαναδει ή αν είναι καινούργια.

 

Σιγά μην τους έβαζαν και barcode. ;D

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

να, επιχειρηματικη ιδεα.

Ενα συστημα με μικρα ρομποτικα λειζερ κανονια υψηλής ακριβειας και ταχυτητας και motion tracking γυροσκοπικες καμερες που να τοποθετειται σε πιθανα σημεια εισοδου του σπιτιου, που να μπορει το software να κανει αναγνωριση των κατσαριδων η και αλλων εντομων η τρωκτικων και μολις σταματανε καπου να τα σκοτωνει.

 

Τωρα δεν ξερω το κοστος για να μπορει το κανονι να σκοτωνει και να εξαυλώνει, την ενεργεια που απαιτείται κλπ κλπ αν μπορει να γινει καταναλωτικό προϊον οικιακης χρησης, αν μπορει να παρει εγκριση για λογους που πιθανων μου διαφευγουν στην προχειρη αυτη παραθεση της ιδεας μου.

 

Μπορει σε επιχειρησεις να πωλειται πιο ευκολα.

Πρεπει να κανω μια ερευνα και μια κοστολογηση της ιδεας μου, να δω αν συμφερει επιχειρατικα, αν ειναι εφικτο τεχνολογικα, αν υπαρχει ανταγωνισμος και αλλες τετοιες λεπτρομερεις χαχαχαχαχ

 

Εχω 1.000.000 ευρω σε μια καταπακτη στο εξοχικο μου και θελω να τα επενδυσω σε καινοτομιες και νεα προϊοντα.  Μπορει να ξεκινησω να το φτιαχνω, να το πανεντάρω και μετα να βρω χρηματοδότηση.  χαχαχαχχαχα

 

The cockroach blaster project.

Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας

με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάντως ρε παιδιά, αυτό που νιώθω εγώ δεν είναι απλός φόβος ή σιχαμάρα.

 

Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ, και έχει να κάνει και με τον τρόπο που κινούνται (αυτή η χαρακτηριστική τους κίνηση που κάνει δύσκολο ακόμα και το χτύπημά τους, κι αν αστοχήσεις την πρώτη φορά ....).

 

Και στον αέρα και στο έδαφος το ίδιο καλά, αν και τεράστιες χωράνε παντού, κλπ κλπ

 

Είναι δε τόσο μεγάλες, που (απαντώ στον φίλτατο cos-τα) καλή ιδέα θα ήταν ένα gps πάνω σε μια-δύο, και ένα φυαλίδιο teza δεμένο στα πόδια τους.

 

Μόλις φτάσουν στην οικογένεια και φανεί στο gps ..... πάρε να 'χεις.

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι δε τόσο μεγάλες, που (απαντώ στον φίλτατο cos-τα) καλή ιδέα θα ήταν ένα gps πάνω σε μια-δύο, και ένα φυαλίδιο teza δεμένο στα πόδια τους.

 

Μόλις φτάσουν στην οικογένεια και φανεί στο gps ..... πάρε να 'χεις.

 

Αυτό μου θυμίζει το Alien την ταινία που είχαν εκείνους τους ανιχνευτές που έκαναν και πιο έντονο ήχο όσο πλησίαζε το alien. "30 feet and closing...25 feet...20 feet"

 

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό μου θυμίζει το Alien την ταινία που είχαν εκείνους τους ανιχνευτές που έκαναν και πιο έντονο ήχο όσο πλησίαζε το alien. "30 feet and closing...25 feet...20 feet"

 

 

ναι ναι, και δεν τους βλεπανε και ηταν στην ψευδοροφη απο πανω τους :-)

 

Πιανίστας, Διδάκτωρ Γιουροβιζιονολογίας

με εξειδίκευση στα ΣΥΝΘΕΣΑ'ΙΖΕΡ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάντως ρε παιδιά, αυτό που νιώθω εγώ δεν είναι απλός φόβος ή σιχαμάρα.

Τι σιχαμαρα αντε να την καταλαβω ....αλλα το φοβο  ??? Πολλοι τις φοβουνται...γιατι ρε παιδια ,τι μπορει να σου κανει?Αυτη σε φοβαται περισσοτερο......."Ειναι μεγαλες... τεραστιες..." σε σχεση με τι?Με ενα κοκκο αλατιου ?Ναι.Με ενα κοκκο καφε φραπε?Ναι.

Προσφατα πηγα σε ενα θερινο σινε με τη κοπελα μου και την ωρα που πληρωνα σκαει κεραια μια μαυρη καλοθρεμμενη ,την κοιταει η θεια πισω απο το γκισε και με μια ακαριαια κινηση που πρεπει να ειχε μαθει στην Ινδια (γιατι ηταν κολπο δυσκολο) της δινει μια κατακεφαλα με ενα μπλοκακι που ειχε διπλα της και στην συνεχεια την "σκουπιζει" με το φονικο οπλο.Να σημειωσω πως η συγχωρεμενη δε  καθοταν δεν περπατουσε αλλα καλπαζε σαν μασταγκ σε λιβαδι στο αμερικα.

 

Εγω παντως οποτε πετυχω καμια (συνηθως ξανθια με καφε γραμμουλες στη ραχη) δεν τη σκοτωνω ,παιρνω γρηγορα φυλλο εφημεριδας το βαζω κοντα της ,την τρομαζω απο πισω και μολις πατησει στο φυλλο τρωει καπακι ποτηρι ,μπαλκονι και freefall.Μια φορα ,καλοκαιρι κανω το ιδιο με νεροποτηρο αλλα δεν την πεταω και την αφηνω στο μπαλκονι στη μικρη γυαλινη φυλακη της ,χωρις νερο και τροφη με νταλα ηλιο σχεδον απο τις 10 το πρωι......τα καταφερε για μιαμιση εβδομαδα η ατιμη..... :o

 

Να ρωτησω,γιατι πρωτη φορα το ακουω (διαβαζω εδω) ,πετανε οι κατσαριδες?

Μηπως μπερδευεστε με τις νυχτοπεταλουδες,που ειναι σκουρες καφε ,τεραστιες και για καποιους σιχαμερες εξισου με τις κατσαριδες?

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να ρωτησω,γιατι πρωτη φορα το ακουω (διαβαζω εδω) ,πετανε οι κατσαριδες?

Οι Ελληνικες, ναι. Και παραπετανε μαλιστα. 2 φορες εχω πανικοβληθει βλεποντας κατσαριδα να πεταει κατα πανω μου. Την πρωτη φορα ηταν το 1990, στο σχεδον τελειωμενο νεο σπιτι που φτιαχναμε. Παω μεσα το βραδυ να δω πως πανε οι εργασιες, και μπαινοντας μεσα σε ενα δωματιο βλεπω μια κατσαριδα να πεταει με φορα κατα πανω μου, στο υψος του κεφαλιου. shame.gif 

 

Γυρναω και αρχιζω να τρεχω προς το σαλονι, παρασυροντας καμια δεκαρια κουτια με πομολα που ηταν στο πατωμα. Με βλεπει ο πατερας μου με απορια στο σαλονι και μου φωναζει "τι τρεχεις ρε μ@λ@κα μες το σπιτι?" ;D ;D

 

Η αλλη φορα ηταν ενα βραδυ εδω στο δωματιο που ειμαι και τωρα, και μπαινει απο το ανοιχτο παραθυρο μια κατσαριδα πετωντας κατα πανω μου. Πανικος ξανα και τρεξιμο στο διπλα δωματιο. ;D

 

Και μια τριτη φορα που μολις θυμηθηκα, καλοκαιρι βραδυ και εφευγα απο το σπιτι με την γκομενα να παμε παραλια. Οι γειτονες ολοι στις βεραντες τους. Ξαφνικα μια ιπταμενη κατσαριδα παει και αραζει πανω στο σακακι μου. Με απιστευτη ηρεμια eeee.png την τιναζω με το χερι μου και παει πανω στη Βικυ. omg2.gif Οι γειτονες ακομα θυμουνται τις κραυγες και τα μπινελικια της (σε μενα...) ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Υπάρχει και το άλλο που μου έχει πει μόνιμος του πολεμικού ναυτικού, ότι στα καράβια επειδή είναι τόσες που δεν υπάρχει ελπίδα να τις εξολοθρεύσουν, όποτε δουν κατσαρίδα της κάνουν μια πινελιά με blanco για να τσεκάρουν αν την έχουν ξαναδει ή αν είναι καινούργια.

;D ;D Χα χα... ναι δεν έχετε δεί τελευταία που όλοι οι ναυτικοί κυκλοφορούν μ' ένα μπουκαλάκι σπρέυ blanco στη ζώνη τους σαν τους διαιτητές... ;D ;D

 

Καλή η πλάκα, αλλά θέλω να επιστήσω την προσοχή σε όλους αυτούς που ψεκάζουν. Πριν χρόνια, έτυχε να συναντήσω ένα παλληκάρι συνάδελφο και πάνω στην κουβέντα μας μου ανέφερε τα πολλά προβλήματα υγείας που είχε και τις συνεχείς επισκέψεις στα νοσοκομεία και τους γιατρούς. Ειδικότερα, είχε πάθει τοξικό σοκ στους πνεύμονες και την καρδιά, στην προσπάθειά του να ψεκάσει με teza μια κατσαρίδα που βρισκόταν ψηλά, με αποτέλεσμα να εισπνεύσει το δηλητήριο.

Την σκότωσε την κατσαρίδα, αλλά άλλαξε η ζωή του τραγικά...

 

Αυτό που έχω δεί ότι πιάνει, μετά από προτροπή ξαδέλφου που είχε μανία, είναι αυτό που ανέφερε φίλος πιο πριν, με το μπλέ οινόπνευμα. Της το ρίχνεις ακόμα κι αν έχει κρυφτεί. Σε λίγο βγαίνει από την κρυψώνα της και πεθαίνει...

 

Τώρα θυμήθηκα φίλο πριν χρόνια σε παρέα- καμμιά δεκαριά άτομα με κοπέλλες- καλοκαίρι, βραδάκι σε αυλή γύρω από τραπέζι. Ξαφνικά σκάει κατσαρίδα στο πάτωμα και τον βλέπεις όρθιο, πάνω στην καρέκλα να φωνάζει, 'σκοτώστε την, σκοτώστε την'.  Το αστείο ήταν πως λίγα λεπτά πρίν ο ίδιος με κάποια έπαρση, αφηγούνταν ιστορίες από το στρατό -λοκατζής- και τα κατορθώματά του στο καράτε και ότι δεν χαρίζεται σε κανέναν.  ;D ;D  

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καλοκαίρι του 2000 στην Κώ.

 

Βρισκόμαστε μέρα μεσημέρι σε συνοικιακό καφέ κοντά στη παραλία με τη μουσικοπαρέα, σύνολο τέσσερα άτομα, μαθητές λυκείου ακόμα. καθόμαστε στον εξωτερικό χώρο - σχεδόν στο πεζοδρόμιο. ο διάλογος έχει ως εξής:

 

*(εγώ) - Κώστα, δες τι σε κοιτάει από τη ρόδα του ποδηλάτου (βρισκόταν δίπλα του, αραγμένο στο καγκελάκι του καφενέ)

 

*(κώστας) - πω ρε φίλε τι αεροπλάνο είναι αυτό...

 

*(εγώ) - διώξε την φίλε, θα έρθει πάνω σου

 

*(κώστας) - σιγά ρε μλκ

 

και ώ του θαύματος απογειώνεται το τέρας και προσεδαφίζεται πάνω στο λαιμό του κατα τα άλλα cool κώστα, ο όποιος με ένα απότομο τίναγμα από την καρέκλα γκρεμίζει τις μπύρες μας από το τραπέζι....

 

και δεν τις ήπιαμε και ρεζίλι γίναμε...

The Bass Dredd

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου