Χάνεται η απόλαυση ? Η μόνο σε μένα συμβάινει?

[haryy]

Εδώ πιστέυω ισχύουν 2 πράγματα:πρώτον είναι το γεγονός ότι όταν "κατακτάμε" κάτι,παύει να υπάρχει όντως ο αρχικός ενθουσιασμός και θέτουμε από μόνοι μας παραπάνω όρια.Αυτό αφορά το τεχνικό,περισσότερο,μέρος της υπόθεσης.Είναι όπως π.χ όταν πρωτοπιάσαμε όργανο και το κοιτούσαμε με δέος,αλλά μετα από μερικούς μήνες η προσοχή μας είχε εστιαστεί πια,στο να βγάζουμε κομμάτια.Δεύτερον,υπάρχει νομίζω το αισθητικό κομμάτι,αυτό που νιώθουμε κάθε φορά που ακούμε κάτι ωραίο και θέλουμε να το βγάλουμε.Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το γιατί μας αρέσει.Και η απάντηση βρίσκεται πιστέυω στην λεγόμενη "μαγεία" της στιγμής που γράφτηκε το κομμάτι,δηλ. με τους συγκεκριμένους μουσικούς,την δεδομένη διάθεσή τους,τον ηχολήπτη που τους έδωσε αυτό τον συγκεκριμένο ήχο,κτλ.Έτσι,όταν βγάζουμε εμείς το "τάδε" σόλο που μας πόρωνε και δεν μας πορώνει τόσο πολύ πια,είναι και γιατί λείπουν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες,πχ στην περίπτωση ενός Stairway to heaven,λείπουν ο bonham με τον τόσο ιδιαίτερό του ήχο,ο Paul Jones,η φωνή του Plant.Η μόνη (φτωχή) εναλλακτική λύση είναι να παίζουμε πάνω από το CD!

[Tthawth]

Έτσι' date='όταν βγάζουμε εμείς το "τάδε" σόλο που μας πόρωνε και δεν μας πορώνει τόσο πολύ πια,είναι και γιατί λείπουν όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες,πχ στην περίπτωση ενός Stairway to heaven,λείπουν ο bonham με τον τόσο ιδιαίτερό του ήχο,ο Paul Jones,η φωνή του Plant.Η μόνη (φτωχή) εναλλακτική λύση είναι να παίζουμε πάνω από το CD![/quote']

 

Κι εγω το ίδιο πιστεύω. Τα λεγόμενα κλασσικά κομμάτια τα αγαπάμε κατα ενα ποσοστό για την μουσική τους σύνθεση, ας πουμε ένα 90%. Το άλλο 10% το προσφέρει η παρουσία των ερμηνευτών. Παίξε όσο τελειότερα γίνεται το comfortably numb. Μην χάσεις ουτε νότε και απέδωσε σωστά κάθε χροιά που θα κάνει το παίξιμο σου πιστό. Δεν πρόκεται να πάρεις το 100% του felling που έχεις στο μυαλό σου διοτί δεν συμμετέχει σε αυτο που ακούς ένας gilmour ή ένας waters. Και πιστευω οτι εαν το ίδιο κομμάτι το παίξει ο gilmour με καμπόσα φάλτσα και λάθη, η απόλαυση μπορεί να πλησιάσει το 100% μονο και μόνο γιατι γνωρίζεις οτι έχεις επικοινωνία και με τον θρύλο, εκτός απο την απλή διασκευη.

 

Θεραπεία: μην παίζεις τα αγαπημένα σου κομματια ακριβως οπως τα γνωρίζεις. ¶λλαξε τους τα φώτα (οχι να γινουν και αγνωριστα) . Θα κρατάνε το ενδιαφέρον σου αμείωτο γιατι προσφέρεις το δικο σου ποσοστό και μια νέα δικη σου διάσταση.

[dimicupo]

Πέρα απο το σεβασμό στους θεωρητικά καταρτισμένους,μέχρι ένα σημείο είμαι κι εγώ,αλλά όχι αρμονία,να πώ και εγώ μια τοποθέτηση.Δεν θα δεχθώ κανείς ποτέ να μου πέι γιατί και καλά μου αρέσει ένα κομμάτι,έντεχνο...η άτεχνο.Εχω συχαθέι ότι όλα πια υπεραναλύονται,ψυχοακουστικά μοντέλα και διάφορα,και στο θέμα του ήχου και σαν ηλεκτρονικός με 30 χρόνια εμπειρία,λέω,περι ορέξεως...κολοκυθόπιττα...αμα μου κάτσει ακούω bach,κι άμα θέλω wisbone ash ή .....Στελλάρα.Στο ατελείωτο απ ότι φαίνεται θέμα εκτέλεσης,feeling,πιστής εκτέλεσης η όχι,δημιουργίας παίζουν αμέτρητοι παράγοντες.Στον αγαπητό φίλο που είπε στην αρχική σελίδα να μην δίνουμε την καρδιά μας σε αυτά,ταπεινά να πώ.....καλά φίλε μου,άν δε δώσουμε την καρδιά μας στη μουσική και τις γυναίκες,τι θα την κάνουμε ?? :roll: :?: :D

[pastelius]

Και εγώ' date=' αμαν να συνθέσω μουσική. Και μετά τι... Και;

Καλά είναι, αλλά να μην δίνουμε την καρδιά μας σε αυτά.[/quote']

 

:?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?: :?:

Εγω λατρευω το συναισθημα που μου βγαζει ενα κομματι ΜΟΥ

οταν το ακουω σαν απλος ακροατης(οσο γινεται) χωρις να λαβω

υποψιν το τεχνικο μερος.Με την κινηση σου αυτη (το να συνθεσεις) φιλτατε,μπορεις να αγγιξεις το απειρο.. 8) Τι πιο ωραιο απ το

να δινεις την καρδια σου στη μουσικη..

Και σιγουρα το εχουμε νιωσει ολοι μας,εστω και μια φορα.. :wink:

[dimicupo]

χμ.....τις γυναίκες γιατι μου τις αφήνετε απ'έξω ???? αναρωτιέμαι τι δημιουργίες θα υπήρχαν χωρίς αυτές...

[Dimisas]

Στον αγαπητό φίλο που είπε στην αρχική σελίδα να μην δίνουμε την καρδιά μας σε αυτά,ταπεινά να πώ.....καλά φίλε μου,άν δε δώσουμε την καρδιά μας στη μουσική και τις γυναίκες,τι θα την κάνουμε ??

 

Θα την κρατήσουμε για το Χριστό. :) Ας μην αρχίσουν κάποιοι και γιατί αυτό και εκείνο. Αυτό πιστεύω...

Αλλά ούτως ή άλλως και πρακτικά να το πάρεις, τί αξία έχουν όλα αυτά;

Όλα είναι προσωρινά!!!

Και για να πω και κάτι άλλο όταν κυνηγάμε αυτά τα πράγματα δεν τα κυνηγάμε για αυτά τα ίδια, αλλά για τον ευατό μας.

Θα ήθελα να πω επίσης ότι μιας και εγώ έπαιζα παλιά πολύ κιθάρα ( κοίταγα για επαγγελματικά) θυμάμαι ότι έβλεπα τη μουσική σαν κάτι το ζωντανό, κάτι που υπάρχει πραγματικά. Όμως νομίζω ότι στην ουσία η μουσική δεν υπάρχει ξεχωριστά (έξω) από εμάς, και ουσιαστικά όταν ακούμε μουσική ακούμε τον εαυτό μας (την αντίδραση του εαυτού μας στο εξωτερικό ερέθισμα). Δηλαδή η μουσική ουσιαστικά (όπως την ακούμε και την καταλαβαίνουμε) δεν υπάρχει (είμαστε όλοι τρελοί :roll: ) εμείς την πλάθουμε μες στο μυαλό μας επειδή είμαστε έτσι πλασμένοι.

Αν καταλάβατε τί θέλω να πω καλώς :D

[dimicupo]

Αγαπητέ dimisas ,χωρίς καμμία παρεξήγηση,θα μου δώσεις κι εμένα απο αυτό ?? Η μουσική ΥΠΑΡΧΕΙ,είναι ομολογουμένως η παγκόσμια γλώσσα,άν όχι και του σύμπαντος,και σίγουρα το τι δημιουργέι στην ψυχή κάθε ανθρώπου είναι υποκειμενικό.Αλλα μη τρελλαθώ τώρα ότι .....τρελλαθήκαμε...μια χαρά είμαστε,ψαχνόμαστε δημιουργικά και μας γεμίζει οπως με απογοητεύσεις καί άπειρες ώρες σκλήρής δουλειάς και με τρελλή ευτυχία κάποιες στιγμές....την δε αγάπη εγώ προσωπικά την έχω για αυτή τη ζωή ¨).....και τη ...σκορπάωωωωωωωωω

[Dimisas]

την δε αγάπη εγώ προσωπικά την έχω για αυτή τη ζωή

Πολύ καλά κάνεις.

 

Αλλά μάλλον δεν κατάλαβες τον φιλοσοφικό μου στοχασμό... :)

[whiteNoise]

απλά άλλη μια φορά επιβεβαιώνετε πως ευτυχία είναι η διαδρομή και όχι η κατάληξη

[dimicupo]

Πολύ καλά κάνεις.

 

Αλλά μάλλον δεν κατάλαβες τον φιλοσοφικό μου στοχασμό...

Ενδέχεται,αγαπητέ dimisas,γιατί δεν έχω και την υποδομή να εμβαθύνω τόσο ¨)

Αναφορικά με τη διαδρομή ,ναι,έτσι είναι,αλλά μερικές φορές η διαδρομή είναι ....μούρλια,το τέλος πικρό και η ευτυχία.....αναμνήσεις που κι αυτές απο .....γλυκειές πικρίζουν....δεν έχω βγάλει άκρη....χρόοονια τώρα..