I Lost My Baby revisited

[npap]

Ξεστρατισμα δεν παιζει,αφου σε Στρατο μιλας(Φουζιος). ;D ;D

 

Σορρυ Σπυρο. :-X :-X

 

το σωσες...;D ;D ;D

[pipityri]

Κι όμως...μπορούν και οι λευκοί να παίξουν τα μπλουζ!!! ;D ;D ;D

 

Αύριο θα πάω ν ακούσω Καρυωτάκη από Λένα Πλάτωνος αλλά απόψε η

νύχτα είναι JJ. Καταπληκτικό, Σπύρο. :)

[fusiongtr]

Κι όμως...μπορούν και οι λευκοί να παίξουν τα μπλουζ!!! ;D ;D ;D

Χμμμ, είναι σίγουρο αυτό? ;D ;D

[pipityri]

Χμμμ, είναι σίγουρο αυτό? ;D ;D

 

Έτσι έχει πει το Λασπωμένο Άτομο! ;D

[geodimitri]

Σπύρο είναι πολύ ωραίο! Άντε να το ακούσουμε και από ολόκληρη την μπάντα. ;)

[Jazzjoker]

Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως αγαπητοί συνάδελφοι, με τιμάτε.

 

θα στο ζητήσω για ανάλογο cover...  8) :)

 

Ευχαρίστως.

 

Να συμπληρώσω και το εξής μια που το ανέφερε ο Σπύρος: Εγώ δεν μπορώ να παίξω και πολύ καλά μπλουζ. Δηλαδή στο κλασσικό 1-4-5 είμαι απλώς επαρκής παρόλο που το ακούω και το απολαμβάνω από άλλους. Οπότε γράφω κομμάτια που μοιάζουν με μπλουζ, είναι επηρεασμένα από μπλουζ και θα ήθελαν να είναι μπλουζ αλλά δεν είναι ακριβώς. Εκεί αισθάνομαι πιο άνετα και κοροϊδεύω και τον κόσμο ότι είμαι μπλουζίστας. Μ' ένα σμπάρο δυο δωδεκάμετρα δηλαδή. Βέβαια τον κανόνα ότι "οι λευκοί μπορούν να παίξουν μπλουζ" τον επιβεβαιώνουν και διάφοροι συνήθης ύποπτοι εδώ μέσα εκτός από τους γνωστούς καλλιτέχνες (Rick Astley δηλαδή κλπ.)

[pipityri]

Σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως αγαπητοί συνάδελφοι, με τιμάτε.

 

Ευχαρίστως.

 

Να συμπληρώσω και το εξής μια που το ανέφερε ο Σπύρος: Εγώ δεν μπορώ να παίξω και πολύ καλά μπλουζ. Δηλαδή στο κλασσικό 1-4-5 είμαι απλώς επαρκής παρόλο που το ακούω και το απολαμβάνω από άλλους. Οπότε γράφω κομμάτια που μοιάζουν με μπλουζ, είναι επηρεασμένα από μπλουζ και θα ήθελαν να είναι μπλουζ αλλά δεν είναι ακριβώς. Εκεί αισθάνομαι πιο άνετα και κοροϊδεύω και τον κόσμο ότι είμαι μπλουζίστας. Μ' ένα σμπάρο δυο δωδεκάμετρα δηλαδή. Βέβαια τον κανόνα ότι "οι λευκοί μπορούν να παίξουν μπλουζ" τον επιβεβαιώνουν και διάφοροι συνήθης ύποπτοι εδώ μέσα εκτός από τους γνωστούς καλλιτέχνες (Rick Astley δηλαδή κλπ.)

 

Καθυστερημένο ποστ, έπινα είχα δουλειές δεν προλάβαινα... :)

 

Το..κι όμως μπορούν και οι λευκοί...ήταν ένα εσωτερικό αστείο μεταξύ εμού

και του ιδίου ;D-μια θρυλική ατάκα του Πιλάλα.

Κατα τ΄άλλα, πραγματικά ενθουσιάστηκα με τη μορφή που παίρνει το τεμάχιο-ειδικά

με το πως κλείδωσε ρυθμικά η κιθάρα.

Κατά τα υπόλοιπα, σαφώς και σέβομαι την άποψη σου για το παίξιμό σου-αν δεν

ξέρεις εσύ ποιος ξέρει. Αλλά, όπως λέει και ο πάνσοφος Mick Goodrick, από μία άποψη

κανείς δεν ξέρει το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς τους ίδιους, από τη άλλη

όλοι ξέρουν το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς. Επέτρεψε μου λοιπόν να πω πως

βρίσκω το παίξιμο σου μπλουζιστικότατο, επί της ουσίας-η οποία βέβαια δεν βρίσκεται

στη φόρμα. Όπως ίσως φαντάζεσαι είμαι βέβαια ο τελευταίος που θα χρησιμοποιούσα

το purity στη προσέγγιση κάποιου ως στοιχείο για την αξιολογήσω-στυλιστική καθαρότητα,

ταμπέλες και κατηγορίες με κάνουν πλέον, στα 45 μου, να γελάω. Αυτό που ξέρω

είναι πως όταν σε ακούω να παίζεις ακούω κάποιον που-in disguise ή όχι-μιλάει

με αξιοσημείωτη ακρίβεια την εσωτερική γλώσσα των blues.

[Jazzjoker]

Καθυστερημένο ποστ, έπινα είχα δουλειές δεν προλάβαινα... :)

 

Το..κι όμως μπορούν και οι λευκοί...ήταν ένα εσωτερικό αστείο μεταξύ εμού

και του ιδίου ;D-μια θρυλική ατάκα του Πιλάλα.

Κατα τ΄άλλα, πραγματικά ενθουσιάστηκα με τη μορφή που παίρνει το τεμάχιο-ειδικά

με το πως κλείδωσε ρυθμικά η κιθάρα.

Κατά τα υπόλοιπα, σαφώς και σέβομαι την άποψη σου για το παίξιμό σου-αν δεν

ξέρεις εσύ ποιος ξέρει. Αλλά, όπως λέει και ο πάνσοφος Mick Goodrick, από μία άποψη

κανείς δεν ξέρει το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς τους ίδιους, από τη άλλη

όλοι ξέρουν το παίξιμο μας καλύτερα από εμάς. Επέτρεψε μου λοιπόν να πω πως

βρίσκω το παίξιμο σου μπλουζιστικότατο, επί της ουσίας-η οποία βέβαια δεν βρίσκεται

στη φόρμα. Όπως ίσως φαντάζεσαι είμαι βέβαια ο τελευταίος που θα χρησιμοποιούσα

το purity στη προσέγγιση κάποιου ως στοιχείο για την αξιολογήσω-στυλιστική καθαρότητα,

ταμπέλες και κατηγορίες με κάνουν πλέον, στα 45 μου, να γελάω. Αυτό που ξέρω

είναι πως όταν σε ακούω να παίζεις ακούω κάποιον που-in disguise ή όχι-μιλάει

με αξιοσημείωτη ακρίβεια την εσωτερική γλώσσα των blues.

 

Σπύρο ανοίγεις μεγάλη κουβέντα και θέματα που ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε από κοντά. Γελάω κι εγώ μαζί σου (στα 39 μου) περί στυλιστικής καθαρότητας. Απλά, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα αυτιά μου ήταν πιο μπροστά από τα χέρια. Δηλαδή πάντοτε περίμενα να ακούσω κάτι περισσότερο. Όταν έφτανα να το παίξω δε, τα αυτιά είχαν ήδη προχωρήσει και πάει λέγοντας. Μεγάλη φασαρία, βάσανο αλλά και κίνητρο. Και φυσικά στο βάθος το ιερό δισκοπότηρο της κιθαριστικής μου αναζήτησης: να καταφέρω να "δω" την κιθάρα ως ένα συνολικό και αυτοτελές μουσικό όργανο που παραγάγει ήχους και δεν υπακούει σε συμβατικούς διαχωρισμούς τύπου "ρυθμική", "σόλο", "άρπισμα", "strumming", "κλίμακα" κλπ. Εν καιρώ. Ευχαριστώ και πάλι.

[fusiongtr]

Είστε αμφότεροι (καλό είναι αυτό  ;D) νεότατοι κύριοι.

 

Εγώ στα 48 (και βάλε) μου γελάω γενικώς.

Καμιά φορά κλαίω κιόλας.

 

Σπύρο μου (jj) υπάρχει το blues προσωπείο, αλλά .... και η συνεχής διάθεση (με καλό μάλιστα background) για μια εξερεύνηση στο "μετέπειτα", η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εσωτερικό σου κόσμο ως δημιουργού (εξ ου και οι υπέροχες μπαλάντες σου, και οι στίχοι που γράφεις).

 

Πολύ θα ήθελα μια συνάντηση Σπύρων.

 

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον! :)

[samy paraga]

Είστε αμφότεροι (καλό είναι αυτό  ;D) νεότατοι κύριοι.

 

Εγώ στα 48 (και βάλε) μου γελάω γενικώς.

Καμιά φορά κλαίω κιόλας.

 

Σπύρο μου (jj) υπάρχει το blues προσωπείο, αλλά .... και η συνεχής διάθεση (με καλό μάλιστα background) για μια εξερεύνηση στο "μετέπειτα", η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εσωτερικό σου κόσμο ως δημιουργού (εξ ου και οι υπέροχες μπαλάντες σου, και οι στίχοι που γράφεις).

 

Πολύ θα ήθελα μια συνάντηση Σπύρων.

 

Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον! :)

 

Ο καθένας με τον Μπόνο του, αλλά εγώ ως μικρότερος όλωνε σας, έχω να είπω πως ο Jj είναι θύμα του περφεξιονισμού του. Οι βαλάνδες του είναι υπέροχες, μόνο που αυτός φαντάζεται πως το βλουζ είναι ο σκοπός της ζωής του και μαζί ο ''τέλειος'' ήχος.

Αυτό το πράγμα με τον ''ήχο'' και το βλουζ τον φρενάρει σαν άνθρωπα και μουσικό.

Σόρυ κύριοι, αλλά καμιά φορά οι μικρότεροι-ηγώ είμαι ταύτος- βλέπουν τα πράματα αλλέως ........Παντελέος, είπας.

            Ισχύει βεβαίως πάντα το ρητό με τις τρύπες, που ο καθείς έχει και από μία κλπ κλπ  και τελικά ο Τζέι, δεν είναι ανήλικος, ούτε αμόρφωτος, ακαλλιέργητος κλπ κλπ

Ευτυχείτε  ;D ;D ;D