Μια αιρετική προσέγγιση

[bouzoukleri]

Πρόσφατα (από το φθινόπωρο του 2014  έως σήμερα) αγόρασα δυο ηλεκτρικά μπάσσα.

 

 

Το ένα είναι αυτό:

 

 

 

και το δεύτερο αγοράσθηκε ως ΚΙΤ κατέληξε να γίνει έτσι :

 

 

 

Να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι σπουδαγμένος μουσικός. Αυτοδίδακτος κιθαρογρατζουνιστής κάποτε και πλέον παίζω με την μπάντα μου  ηλεκτρική κιθάρα (όσο φτάνουν τα χέρια μου και τα αυτιά μου).

 

Μπάσσα ιδιόκτητα δεν είχα ποτέ. Όσες φορές τα αγκάλιασα ήταν μια ευκαιριακή επαφή με κάτι που είχε πολύ χοντρά σύρματα και ακουγόταν μπούντν  μπούντν. Μέσω του τωρινού μπασίστα του συγκροτήματος, μου ήρθε η όρεξη να αγοράσω ένα τετράχορδο active Χάλι Βέντον. Η αγορά έγινε καθαρά με αισθητικούς λόγους . “Στο μάτι φαίνεται ωραίο” αν δεν ξεκουρδίζει οκ. Δεν είμαι μπασίστας δεν επιθυμώ να γίνω και στο τέλος τέλος αν ο μπασίστας του γκρουπ θέλει να παίξει στο σπίτι μου καμιά νότα , ε , δεν θα τον χαλάσει. Αλλά μέχρι εκεί. Οι μέρες περνούσαν και καμιά φορά ακουμπούσα το Benton και βαρούσα την Λα. Του κάναμε και setup της προκοπής (το εργοστασιακό απλά το ονομάζεις William Tell) του ξαναπεράσαμε και όοοολες τις κολλήσεις. Αποσυναρμολογήσαμε και ξαναβιδώσαμε ότι υπήρχε με βίδες. Τέλος πάντων το κάναμε ηλεκτρικό μπάσσο της προκοπής. Ο ήχος του modern με τα ποτενσιόμετρα να έχουν ρόλο σε διαφοροποιήσεις και οι μαγνήτες απλά να κάνουν την δουλειά τους.Βάλαμε και ένα σετ χορδές νέες Harley Benton (μη χαλάσει ο αρραβώνας). Μια χαρά. Το σκουλίκι όμως με έτρωγε. Ήθελα να φτιάξω και εγώ ένα μπάσσο ηλεκτρικό . Το φανταζόμουν έτσι, αλλιώς, γιουβέτσι, κοκορέτσι. Την έκανα την κίνηση. Αγόρασα ένα ΚΙΤ Precision. Άρχισα από δω από κει το ψάξιμο. Τελικά το πρεσίζιο φόρεσε ένα ολόκληρο σετ EMG P  και του ρίξαμε και ενα σετακι D'Addario XL Nickel Wound . Επίσης έγινε setup της προκοπής αλλά τα πράγματα ήταν εύκολα. Ότι τοποθετήθηκε μπήκε από την αρχή με αγάπη φροντίδα και με την τύχη του πρωτάρη.

 

Κατέληξα λοιπόν ο κιθαρογρέζης να έχω δυο μπάσσα ΦΤΗΝΑ αλλά δεν με νοιάζει (την γκ@βλα μου κάνω). Να είμαι ξηγημένος . Επειδή έχω άμεση σύγκριση . Τα μπασσάκια μου απλά παίζουν σωστά. Δεν βάζουν φωτιά δεν εξιτάρουν τα πλήθη. Έχω στην κατοχή μου κιθάρες πολλές και καταλαβαίνω τις δυνατότες ενός οργάνου. Δεν αιθεροβατώ.

Που κατέληξα όμως και μου προέκυψε η αιρετική προσέγγιση; Όσο είχα ένα και μοναδικό ηλεκτρικό μπάσσο έπαιζα συγκεκριμένα πράγματα ή έτσι νόμιζα. Δεν το ανακάλυπτα δεν το ερωτούσα . Μόλις απέκτησα δυο όργανα, προέκυψε μια κουλή αντιμετώπιση, το P Bass μου είναι εύκολο και το γουστάρω να το ταλαιπωρώ το άλλο το modern μου βγάζει τον ιντελεκτουάλ τύπο (μέχρι πίπα και μπερέ θα φορέσω). Και όσο παίζω και με τα δυο τόσο τα αυτιά ανοίγουν με ξεχωριστές απαιτήσεις για κάθε όργανο.

 

Αναρωτιέμαι : Αφού προέκυψε σε εμένα, μήπως ισχύει και σε άλλους ;

Μήπως τα μουσικά όργανα πρέπει να τα αγοράζουμε δυο μαζί , αλλά διαφορετικών σχολών πχ;

Κοστοβόρο αλλά σε εμένα δούλεψε.

Μήπως έτσι, έμμεσα προκύπτουν ζητήματα αισθητικής νωρίτερα;

Μήπως παίζοντας δυο διαφορετικής προσέγγισης ή κατασκευής όργανα γινόμαστε πολυδιάστατοι χωρίς να το καταλαβαίνουμε;

[RayDTutto]

Μήπως παίζοντας δυο διαφορετικής προσέγγισης ή κατασκευής όργανα γινόμαστε πολυδιάστατοι χωρίς να το καταλαβαίνουμε;

 

Και με παραπάνω. Εγώ ακόμα και με τις δυο στρατ μου παίζω διαφορετικά. Όχι πολύ αλλά διαφορετικά. Όταν πιάνω τη Les Paul, άλλα. Όταν πιάνω την Ibanez άλλα.

Αλλά το ερώτημα είναι: παίζω διαφορετικά στην καθεμία επειδή αλλάζω κιθάρα, ή αλλάζω κιθάρα για να παίξω διαφορετικά;

 

Όταν π.χ. είχα μια κιθάρα έπαιζα απ'ολα σε αυτή, και την είχα στήσει έτσι ώστε να ανταποκρίνεται σχεδόν σε όλα. Τώρα, εξειδίκευση.

[bouzoukleri]

σωστά τα ρωτάς και εσύ. Εμένα με τρώει μήπως τελικά να τα αγοράζουμε δυο δυο    :-\

[RayDTutto]

σωστά τα ρωτάς και εσύ. Εμένα με τρώει μήπως τελικά να τα αγοράζουμε δυο δυο    :-\

 

Αμα ταχεις αγόραζε τες και πέντε πέντε ;)

[Terry RoscoeBeck5]

Είσαι πολύ τρελό αγόρι τελικά...  8)

 

Καλά, εσύ δεν λύσσαγες για 7ενδερ Dimension- αν θυμάμαι καλά;

 

Το άλλο το headstock γιατί το άφησες γκουμούτσα/ φουρναρόξυλο;  ;D

 

 

Στο ερώτημα σου, προσωπικά το έχω κάνει στο παρελθόν: Και ΜΜ και P και J και modern, γιατί θες και αυτόν τον ήχο, αλλά θες και τον άλλο, να είναι όμως και λίγο έτσι...

 

Το αποτέλεσμα ήταν πολλά όργανα στην ντουλάπα που δεν έπαιζαν, καθώς η συνήθεια είναι κακή που..να και ήθελα τα πάντα γύρω μου να παίζουν σαν J  ;)

 

Καλά κάνεις και το ψάχνεις βέβαια- και όπως λέω, με ένα όργανο παίζεις τα πάντα, αλλά ένα όργανο δεν «παίζει» τα πάντα.

 

Προσωπικά, συνεχίζω να έχω συνωστισμό στην ντουλάπα- αλλά με πιο ομαδοποιημένα πράγματα πλέον.

 

Αν θες την άποψη μου, θες ένα τετράχορδο (που να είναι best of both worlds) για το fun και ένα πεντάχορδο για τις δουλειές.

 

 

Σίγουρα, όργανα διαφορετικών ηχητικών προσεγγίσεων θα πάνε λίγο -  πολύ το παίξιμο κάπου αλλού.

 

Πιθανώς γιατί ο ήχος θα μας «ξυπνήσει» κάποια ακούσματα που έχουμε- τα οποία είναι συνυφασμένα με κάποια όργανα- γιατί γράφτηκαν με αυτά.

 

Ίσως γιατί θα σλαπάρεις ευκολότερα με αυτά- όλα είναι πιθανά.

 

Πάντως μπράβο σου που την ψάχνεις έτσι την δουλειά. Ε, βέβαια στο τέλος κάπου θα κατασταλάξεις- αν και θα θες αυτό το «κάπου» να είναι λίγο έτσι, αλλά δεν θα σε χαλάει και ένα άλλο «κάπου» που να είναι λίγο διαφορετικό  ;D

 

Δηλαδή σε δουλειές να είμαστε και λεφτά να πετάμε- η ιστορία της (μουσικής) ζωής μας ένα πράμα  ;)

 

ΥΓ: Αλλά βρε Λουκά, στο θεό σου δηλαδή, τι ευρώ και κακό είναι αυτό στο P;  ;D

 

 

Και φτιάξε αυτό το headstock...

 

[bouzoukleri]

Καλά, εσύ δεν λύσσαγες για 7ενδερ Dimension ;

... στο θεό σου δηλαδή, τι ευρώ και κακό είναι αυτό στο P;  ;D

 

 

Και φτιάξε αυτό το headstock...

 

 

Ακόμα λυσσάω για το δαϊμένσιον , αχχχ

 

το P έχει κωδική ονομασία "Λεφτά υπάρχουν"                ;D ;D ;D ;D ;D

 

και το φουρναρόξυλο πλέον είναι φετίχ                      ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

[gdevelek]

Ό,τι προσφέρει έμπνευση είναι ευπρόσδεκτο.

 

Ευτυχώς υπάρχουν κι άλλες πηγές έμπνευσης πέραν του volume shopping.

[X-minor]

Με το pee ήμουν για mr.big, με το 6άρι μ'έπιαναν οι theater κι όταν έπιασα ένα απίστευτο headless άταστο του Γιαπιτζόγλου ερωτεύτηκα τα πάντα. Το κάθε όργανο μας γαργαλάει διαφορετικά.

[Terry RoscoeBeck5]

Ακόμα λυσσάω για το δαϊμένσιον , αχχχ

 

 

Και γιατί παρακαλώ; Εδώ βλέπω... εξωτικά κσύλα, μαόνια/maple στην μέση, ovangkol (ή kingwood) φτερά... υπερπαραγωγή  ;D

 

Το Διμενσίον ένα πτωχό πλην τίμιο alder (νομίζω) ότι είναι...  8)

[fusiongtr]

Αλλά το ερώτημα είναι: παίζω διαφορετικά στην καθεμία επειδή αλλάζω κιθάρα, ή αλλάζω κιθάρα για να παίξω διαφορετικά;

Χμμμμ, αν ξέρεις (που ισχύει) ότι κάθε μια κιθάρα σε πάει σε άλλο παίξιμο, μάλλον δοκιμάζεις το εαυτό σου σε διαφορετικά παιξίματα.

 

Άσε δηλαδή που πάντα υπάρχει η "περιέργεια" της αλλαγής.