Jazz Standards vs "μελωδιες-που-μεγαλωσαμε-μαζι"

[Chris Spy]

εγω τους χρησιμοποιησα κυριως σαν παραδειγμα εφαρμογης της jazz πανω σε μελωδιες και ρυθμους που δεν εχουν σχεση με τη jazz. αλλα συμφωνω οτι ο καθενας μπορει να βγαλει οτι συμπερασμα θελει. ;)

[Alter]

Είναι όπως και το ροκ.  Όταν ένα είδος μουσικής γίνει δημοφιλές σ όλο τον κόσμο,  άλλες παραδόσεις, αλλά αίματα άλλες κουλτούρες, όλα μπαίνουν στη συνταγή και παντού θα προκύψει κάτι διαφορετικό.

 

[Sami Amiris]

Ας πω και εγώ τη γνώμη μου, και όποιος συμφωνήσει, δημοκρατία έχουμε.

 

Τα jazz standards είναι πολλά διαφορετικά είδη κομματιών, όχι μόνο ένα είδος, που ενσωματώθηκαν στην jazz παράδοση από το 1920 μέχρι σήμερα διότι απλώς οι jazz μουσικοί τα χρησιμοποίησαν σαν οχήματα. Περιλαμβάνουν τα tin pan alley τραγούδια σε μεγάλο ποσοστό, όπως και pop επιτυχίες της εποχής από 1920 μέχρι 1950 κατά βάση, και κάποιες προσθήκες από πιο μετά. Επίσης περιλαμβάνουν κομμάτια από jazz μουσικούς σε διάφορες περιόδους της jazz ιστορίας. Όλα μαζί είναι το στάνταρ ρεπερτόριο που οφείλει να ξέρει κάποιος που ασχολείται με το είδος.

 

Τα ελληνικά κομμάτια εν γένει ΔΕΝ είναι διεθνές ρεπερτόριο (με εξαίρεση κάποια που τα ξέρουμε ποια είναι), ούτε είναι προαπαιτούμενα να τα ξέρεις αν θες να ασχοληθείς με τη jazz. Σαφώς μπορείς να τα μπλέξεις με τη jazz, όπως πολλοί έχουν κάνει, και ενδεχομένως να προκύψει κάτι δημιουργικό. Ενδεχομένως πάλι όχι.

 

Σε κάθε περίπτωση, το χαρακτηριστικό των jazz κομματιών είναι είτε η αρμονία τους, που είτε πατάει στις 1-VI-II-V με αντικαταστάσεις, ή στη ρομαντική επεκτεταμένη αρμονία, ή στη blues ή flamenco παράδοση, ή στην non-functional αρμονία από το ΄60 και μετά, είτε βέβαια ο ρυθμός τους, τόσο αρμονικός όσο και μελωδικός, που έχει συνήθως κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα στη γενικότητά του (syncopation, groupings κτλ).

 

Είτε παίζεις Ευρωπαϊκή jazz είτε Αμερικάνικη, αν γίνει μία συμμάζωξη μουσικών (π.χ. jam session), αμερικάνικα jazz standards θα αναφερθούν για να παίξουν όλοι μαζί, όχι κομμάτια της ECM.

 

Αυτά.