Ερωτηση προς οργανοπαικτες με absolute pitch

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Δεν ξερω γιατι σε συγκινει αυτή η ικανοτητα (περα από τα ζογκλερικα, παιξε μου να σε πω ποια νοτα ειναι).

 

Γιατι το οργανο θα γινει κατι πολυ κοντα σε δευτερη φωνη. Ακουγοντας ενα τραγουδι μπορουμε αμεσως να τραγουδησουμε μαζι του, εστω και στην λαθος οκταβα, κατι που δεν ισχυει συνηθως στο παιξιμο οργανου οπου πρεπει να μαντεψεις και να ψαχτεις στην αρχη.

 

Ακουσα χθες στο αμαξι ενα απιστευτο τραγουδι που δεν ξερω πως δεν το ειχα ξανακουσει, το Cry for love του Iggy Pop και τραγουδουσα μαζι του στο ρεφραιν. Αυτο ειναι που θελω, την ικανοτητα αμεσης μιμισης της φωνης στην κιθαρα, γινεται?

 

Προς το παρον η εξασκηση στο relative pitch ειναι εξισου σημαντικη, οριστε ενα πολυ καλο τεστ:

 

http://www.musictheory.net/exercises/ear-interval

[Επισκέπτης]

Εδω λέμε για να βρίσκεις ποια νότα ΧΩΡΙΣ να ακουσεις κάποια άλλη πριν. Αυτό δε θα σας το διδάξουν, εκτός αν δεις και φορανε ασπρες ποδιες οι καθηγητες και αναμειγνυουν παραξενα υγρα σε δοκιμαστικους σωληνες, οπότε μαλλον θα σας εχουν για πείραμα :P

Δεν ξερω αν θα τους το διδαξουν, εγω παντως θυμαμαι εκει στα μεσα των 80s το εκαναν στα νεα_τοτε_ωδεια αρμονιου που ειχε ανοιξει η Yamaha.

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Δεν μετραει εαν δεν κοβοντουσαν αν η πρωτη προσπαθεια αναγνωρισης ηταν λαθος.  ;D

[stavrilian]

Αν θες να φυτεψεις μεσα σου μια νοτα-αρα και την ικανοτητα να αναγνωριζεις τις αλλες- θα σου προτεινα να εγκαταληψεις (οσο μπορεις) το κουρδιστηρι. Δεν μιλαω για συνθηκες live ή προβας που θα σπας νευρα, αλλα σπιτι σου πχ μην κουρδιζεις με κουρδιστηρι. Ενα Λα απο τον μετρονομο ή καποιο διαπασων και το υπολοιπο οργανο με το αυτι.

 

Ή δοκιμασε πχ την επομενη φορα που θα αλλαξεις χορδες να μην κουρδισεις με κουρδιστηρι σε πρωτη φαση.

 

Προσωπικα εχω παρατηρησει οτι περιοδους που χρησιμοποιω πολυ κουρδιστηρι η δυνατοτητα να αναγνωρισω μια μελωδια "απολυτα", οχι απλως διαστηματα δηλαδη, μειωνεται. Το ιδιο συμβαινει και οταν ειναι κουρασμενος.

[manosx]

[magna]

Τελικά μια χαρά είχα καταλάβει απ'την αρχή.Θέλουν να μας μάθουν να αναγνωρίζουμε νότες.Άσχετες.Και γι'αυτό το λόγο μας τις φυτεύουν (ωραία η παρομοίωση του συνάδελφου)βάζοντας μας να τραγουδάμε ακόμη και το Berklee.Όσον αφορά τη δεξιότητα σίγουρα κάποιοι την έχουν έμφυτη αλλά ξέρω κιθαρίστα που όταν πρωτοξεκίνησε όχι δεν καταλάβαινε τι νότα άκουγε αλλά πολύ χειρότερα.Άμουσος εντελώς.Τώρα είναι απ'τους καλύτερους κιθαρίστες της ελλάδας.Ζωή να'χει!

Το όλο σκηνικό μου θυμίζει το ταλέντο και το μη ταλέντο.Για μένα τη διαφορά την κάνει πάντα το μεράκι και η δουλειά.Ακόμη και του σπανού τα γένια γίνονται  ;D

[neeq]

Τελικά μια χαρά είχα καταλάβει απ'την αρχή.Θέλουν να μας μάθουν να αναγνωρίζουμε νότες.Άσχετες.Και γι'αυτό το λόγο μας τις φυτεύουν (ωραία η παρομοίωση του συνάδελφου)βάζοντας μας να τραγουδάμε ακόμη και το Berklee.

 

Δεκτό, αλλα σίγουρα αυτο δεν είναι κανονας. Και σιγουρα δεν ισχυει το παρακατω

 

Με το σολφέζ το μαθαίνεις αυτό.Συγκεκριμένα με dictee.Ακούς μια νότα και ξέρεις ποιά ακριβώς είναι

 

Για την ακριβεια, δεν ξερω κανενα ωδείο που να μαθαίνει απολυτα τονικά ύψη στους σπουδαστες του (αλλα δεν τα ξερω και όλα)

 

Ουτε στο πανεπιστήμιο καναμε κατι τετοιο, στα 4 επίπεδα του ντικτε.

 

Επιμένω να θεωρώ ότι είναι μια ικανοτητα που δεν εχει καμια σχεση με τη μουσική αντίληψη και πως η διδασκαλία της τρωει χρονο από πιο ουσιώδη ζητήματα. Δεν κρίνω ομως την επιλογή του ωδείου σου, καθως δεν ξερω με ποιο σκοπό το κάνουν και σε ποια πλαισια.

[Sami Amiris]

Το απόλυτο αυτί είναι κάτι που είναι αντικείμενο έρευνας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μαθαίνεται με μέθοδο - αλλά αυτή σίγουρα δεν είναι το σολφέζ - κάποιοι ότι είναι απλώς έμφυτο. Το σίγουρο είναι ότι είναι σπάνιο στατιστικά - 1 στους 10000 από ότι διάβασα τώρα τελευταία.

 

Αν το έχεις σαφώς και είναι χρήσιμο, ειδικά σε μουσικές σαν τη jazz, που πρέπει άμεσα να καταλαβαίνεις τι παίζουν οι άλλοι. Π.χ. αν συνοδεύεις ένα σαξόφωνο, είναι φοβερά σημαντικό να καταλαβαίνεις τι παίζει ώστε να το συνοδεύεις καλύτερα.

 

Το να το έχεις είναι σαν να ακούς με το αντίστοιχο του χρώματος αλλά για τον ήχο. Το να μην το έχεις δε σημαίνει ότι είσαι καταδικασμένος ως μουσικός, πολλοί θαυμάσιοι μουσικοί δεν το έχουν. Αλλά πάλι το έχουν. Αυτό δεν αποδεικνύει την αχρηστία του, όσο δεν αποδεικνύει την αχρηστία της πολύχρωμης όρασης για τους ζωγράφους. Απλώς αποδεικνύει τη δύναμη της θέλησης όσων έχουν καταφέρει μεγάλα πράγματα χωρίς να το έχουν, και το γεγονός ότι εν τέλει δεν είναι αυτό ο καθοριστικός παράγοντας για το που θα φτάσει κανείς ως μουσικός. Σίγουρα όμως είναι μεγάλο προσόν, και βοηθά πάρα πολύ να το έχεις.

 

Ειδικά για τους τραγουδιστές, και μάλιστα πιο πολύ για αυτούς που ασχολούνται με σύγχρονη μουσική 20ου αιώνα, υπάρχουν έργα που μόνο αν έχει κανείς απόλυτο αυτί μπορούν να παιχθούν. Άρα προφανώς είναι προσόν, και μεγάλο. Απλώς δεν είναι ο καθοριστικός παράγοντας για να πετύχεις ως μουσικός...

[santso 4]

 Αν σε ενδιαφέρει ακόμα, και σ΄ενδιαφέρει πραγματικά - γιατι το κείμενο είναι μεγάλο - το θέμα μπες εδώ....

 

http://www.unconservatory.org/perfect_pitch/1.html

 

 όσο για το αν είναι επίκτητο ή όχι, η γνώμη μου είναι οτι ΝΑΙ,ΕΙΝΑΙ επίκτητο αλλά με πολλή και χρόνια εξασκηση. Αυτοί που το' χουν "εκ γενετής" πολύ απλά όταν ήταν πολύ μικρά παιδιά, κάτι τους κίνησε υποσυνείδητα το ενδιαφέρον για αυτό, και άρχισαν να το εξασκούν επίσης υποσυνείδητα,δηλαδή αβίαστα και χωρίς αναστολές κόμπλεξ και ανασφάλειες. Τα τελευταία αποτελούν το 95% της αντίστοιχης καθυστέρησης σε οποιονδήποτε ενήλικα ΔΕΝ έφαγε το αντίστοιχο σκάλωμα όταν ήταν μικρό παιδί.

 

 

  Επίσης - γνώμη μου πάλι - για να το εξασκήσεις σωστά θες αρκετά ακριβό ακουστικό όργανο,π.χ. κλασική ή ακουστική κιθάρα.... γιατί απλούστατα θες ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΕΣ φυσικές αρμονικές ωστε να καταφέρουν τα τονικά ύψη των διαφορων νοτών να εντυπωθούν στη μνήμη σου με τα χρονια 8) 8) ....  η όλη υπόθεση είναι αυτό ακριβώς, μια απομνημόνευση του ακουστικού αποτελέσματος των συχνοτήτων, όπως θα διαβάσεις στο link παραπάνω.