Ο καρκίνος στη μουσική είναι η σοβαρότητα

[cos_dr]

δεν θέλω να σε στεναχωρήσω...αλλά όταν παίζεις με τα πλήκτρα με τις ώρες...μήπως η γυναίκα σου πάει στο μανάβη? ;)

 

Μα.... Αφού μου μοιάζει το παιδί. Αλλά τώρα με έβαλες σε σκέψεις......

[Επισκέπτης]

Μα.... Αφού μου μοιάζει το παιδί.

 

[noe13]

 

Hτανε μαονι

και του κΣυλου η σκονη

εμπαινε σαν το καρφι

μεσα στο καρΝΤια

 

Φιξδτ

[samy paraga]

δεν θέλω να σε στεναχωρήσω...αλλά όταν παίζεις με τα πλήκτρα με τις ώρες...μήπως η γυναίκα σου πάει στο μανάβη? ;)

 

Ε όχι και μανάβης φίλοους, αυτό δεν το δέχομαι. Μπροκολιστ ;D ;D ;D

 

Μόνο τα μούρα μένουν

[Dinosp]

Η σοβαροτητα πραγματικα διαλυει την ολη πλακα.

 

Πας και βλεπεις ενα session ενος σπουδαιου σοβαρου

τζαζιστα ή κλασσικου κιθαριστα και φευγεις με την ιδεα οτι η ολη κατασταση ειναι

ενα προβλημα που πρεπει να το λυσεις για να γινεις  ''καλος''.

Συναισθηματα κατωτεροτητας σε κατακλυζουν και φευγεις με τοξικα συναισθηματα.

 

Πας ,απο την αλλη,και βλεπεις ενα session ενος σπουδαιου κιθαριστα

που ενω παιζει ομορφα και περιπλοκα πραγματα,μπορεις εντοντα να διακρινεις

οτι αντιμετωπιζει τη μουσικη του σαν κατι ομορφο που γινεται απλως για τη χαρα του να γινεται.

Οπως οταν μαζευαμε βοτσαλα στην παραλια.Δεν υπηρχε καποιος σκοπος.Το καναμε απλως για την ομορφια και την πληροτητα της πραξης.

 

Ενω ξερεις το ποσο καλος και ανωτερος ειναι αυτος ο μουσικος απεναντι σου,εντουτοις φευγεις με ενα χαμογελο στο στομα.Το παιξιμο του ειχε θεραπευτικη επενεργεια σε εσενα.

 

Κατι τετοιες διαφορες μας θυμιζουν την ομορφια της πραξης και την ασχημια των αποτελεσματων.

Οταν επιδιωκεις αποτελεσματα εισαι επιχειρηματιας και πεπερασμενος ,καθορισμενος απο το οριο του αποτελεσματος.

 

Οταν ομως δεν επιδιωκεις τιποτα,και βιωνεις το μυστηριο της μουσικης και την ομορφια του παιξιματος,τοτε εισαι οντως μουσικος,απειρος γιατι πραγματικα αν το αντιμετωπιζεις ετσι δεν εχει τελειωμο .  

 

Αυτα για οσους εχουν ξεχασει απο που προερχονται.

 

 

 

Ωραίο θέμα (ως συνήθως) - ειδικά ο επίλογος με έβαλε σε (ευχάριστες) σκέψεις...

 

Χρησιμοποιώντας τις δικές σου λέξεις να πω οτι ομορφιά ειναι το βιωνεις τη μουσικη, αποδεχόμενος το πεπερασμένο όριο του αποτελέσματος... (μιλάω πάντα για τους εξ ημων ερασιτέχνες)

 

Ενα ακομα που με απασχολεί ειναι το τι παίρνουν αυτοί της κυβέρνησης - και γιατι δεν μας δίνουν και σε μας - αλλα αυτο ειναι άλλη κουβέντα...  

 

 

 

[samy paraga]

 

Ενα ακομα που με απασχολεί ειναι το τι παίρνουν αυτοί της κυβέρνησης - και γιατι δεν μας δίνουν και σε μας - αλλα αυτο ειναι άλλη κουβέντα...  

 

 

 

 

Πιο Ανταρσίαςπεθαίνεις φίλοους ;D ;D ;D

[magna]

Η σοβαροτητα πραγματικα διαλυει την ολη πλακα.

 

Πας και βλεπεις ενα session ενος σπουδαιου σοβαρου

τζαζιστα ή κλασσικου κιθαριστα και φευγεις με την ιδεα οτι η ολη κατασταση ειναι

ενα προβλημα που πρεπει να το λυσεις για να γινεις  ''καλος''.

Συναισθηματα κατωτεροτητας σε κατακλυζουν και φευγεις με τοξικα συναισθηματα.

 

Πας ,απο την αλλη,και βλεπεις ενα session ενος σπουδαιου κιθαριστα

που ενω παιζει ομορφα και περιπλοκα πραγματα,μπορεις εντοντα να διακρινεις

οτι αντιμετωπιζει τη μουσικη του σαν κατι ομορφο που γινεται απλως για τη χαρα του να γινεται.

Οπως οταν μαζευαμε βοτσαλα στην παραλια.Δεν υπηρχε καποιος σκοπος.Το καναμε απλως για την ομορφια και την πληροτητα της πραξης.

 

Ενω ξερεις το ποσο καλος και ανωτερος ειναι αυτος ο μουσικος απεναντι σου,εντουτοις φευγεις με ενα χαμογελο στο στομα.Το παιξιμο του ειχε θεραπευτικη επενεργεια σε εσενα.

 

Κατι τετοιες διαφορες μας θυμιζουν την ομορφια της πραξης και την ασχημια των αποτελεσματων.

Οταν επιδιωκεις αποτελεσματα εισαι επιχειρηματιας και πεπερασμενος ,καθορισμενος απο το οριο του αποτελεσματος.

 

Οταν ομως δεν επιδιωκεις τιποτα,και βιωνεις το μυστηριο της μουσικης και την ομορφια του παιξιματος,τοτε εισαι οντως μουσικος,απειρος γιατι πραγματικα αν το αντιμετωπιζεις ετσι δεν εχει τελειωμο .  

 

Αυτα για οσους εχουν ξεχασει απο που προερχονται.

 

 

 

 

[kwstas79]

Η Σοβαρότης εις στην νέα Νεοϊουλιανική Υδροχοϊκή Εποχή

-------------------------------------------------------

 

Πολλοί συνάνθρωποι μας, για λόγους αστείους πραγματικά, αδυνατούν να επιδείξουν σοβαρότητα. Αστειευόμενοι θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε ως άρρωστους, μα ούτε κάτα διάνοια καρκίνους. Η υπερβολική δόση σοβαρότητος είναι περισσότερο συγγενική με ασθένειες όπως η ποδάγρα, απείρως ενοχλητική μεν, μα σπανίως θανατηφόρα. Ο καρκίνος από την άλλη είναι όντως ένα από τα πιό άθλια ζώδια, μυξοκλαίει για αστεία ζητήματα, προκαλώντας την χλεύη των ανθρώπων (αν μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε έτσι) οι οποίοι τον περιτριγυρίζουν. Ο Σοβαροφανής άνθρωπος από την άλλη χρειάζεται την συμπόνοια μας. Εν τέλει, η σοβαρή κατάσταση στηνοποία έχει περιέλθει δεν είναι δικό του φταίξιμο, άλλωστε δεν είναι παρά μια αθώα πεσκαντρίτσα που βρέθηκε σαν από θαύμα στο μπάνιο του Αλέξανδρου. Αστεία πράγματα.

[fusiongtr]

Κι όμως η μουσική στον καρκίνο είναι η πιο σοβαρή πλάκα!

[audiokostas]

Εν τέλει, η σοβαρή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει δεν είναι δικό του φταίξιμο, άλλωστε δεν είναι παρά μια αθώα πεσκαντρίτσα που βρέθηκε σαν από θαύμα στο μπάνιο του Αλέξανδρου. Αστεία πράγματα.

Πεσκανδρίτσα !!!! Μπράβο ρε συ Κώστα.

Δεν μπορούσα να θυμηθώ τι χόρτο ήτανε.