Προς το περιεχόμενο

Γιατί Vintage εξοπλισμος;


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Για μένα η απάντηση είναι απλή. Είναι όλα στο μυαλό.

 

Εύκολα νομίζουμε πως ένα vintage όργανο κουβαλάει mojo πάνω του και με κάποιο μαγικό τρόπο θα το μεταδώσει σε μας και το παίξιμο μας, κανοντας μας να πλησιάσουμε τους Θεούς του χθες.

 

Το ωραίο / ανεξήγητο (;) της υπόθεσης, είναι πως όποιος το πιστεύει πολύ το βλέπει να γίνεται κιόλας....

Hot Dog .......................

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολλοί λέτε οτι είναι μόνο στο μυαλό..

Και ρωτάω εγώ; Είναι μικρό πράγμα να κάνεις το μυαλό να πιστέψει οτι κάτι είναι ανώτερο χωρίς να είναι πραγματικά;

 

Η χαρά που δίνει σε κάποιους ένα παλιό όργανο είναι κάτι μη μετρήσιμο ή εξηγήσιμο..

Εγώ έχω μια gibson 330 του '66-'67 και μόνο που τη βλέπω χαίρομαι..Μη μιλήσω για τη μυρωδιά που βγάζει..Κάτι μεταξύ παλιού μπαούλου,σπίτι γιαγιάς και παλαιοπωλείου..  ;D ;D

Αυτά και μόνο είναι αρκετά να σου ανεβάσουν τη διάθεση και να σε "φτιάξουν" ώστε τον ίδιο ήχο που θα έπαιρνες ακόμη και απο μια epiphone να τον ακούς δεκάδες φορές καλύτερο.  ;)

 

Και ακολούθως εάν σου αρέσει ο ήχος που ακούς συνήθως παίζεις και καλύτερα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η τρέλα με το vintage κιθαριστικό εξοπλισμό ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 με τον Eric Johnson. Τότε άνοιγε τις συναυλίες του Vai και του Satriani που έπαιζαν  με ibanez και reissue marshall ενισχυτές. Ο EJ έπαιζε με μια strat του '54 και με vintage plex i. Σχεδόν κανείς εκείνη την εποχή δεν το έκανε αυτό. Όλοι όσοι πήγαιναν στις συναλίες αυτές έλεγαν πόσο "πιο γεμάτο" ήχο είχε ο EJ.

Κυριολεκτικά τότε έγινε το μεγάλο "μπαμ" με το vintage gear. Οι τιμές τότε στις vintage strats ανέβαιναν κατά 1000 δολλάρια ανά βδομάδα. Ειδικά η συγκεκριμένη strat του EJ λέγεται ότι είναι η πιο "ακριβή" 1954 strat αυτή τη στιγμή. Εκείνη την εποχή ήταν που το "παλαιό" gear έγινε "vintage" με  τον όρο που το λέμε σήμερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλες εταιρείες ίδρυσαν τα custom shop λίγα χρόνια πιο μετά και λίγο αργότερα άρχισαν να μιμούνται τη φθορά των vintage με το γνωστό εσκεμμένο relic.

Με το internet και τα μουσικά forum οι τιμές εκτοξεύτηκαν στα ύψη και η συλλεκτική τους αξία είναι πια τεράστια.

 

Ουσιαστικά με το όρο vintage ήρθε η "εκδίκηση" στον ήχο της κιθάρας του 1980. Τη δεκαετία του 80 όλοι μόνταραν τις κιθάρες τους για γίνουν πιο "μοντέρνες".Σχεδόν κανείς από τους πρωταγωνιστές κιθαρίστες/ μπασίστες της εποχής δεν έπαιζε με παλιές κιθάρες.Όλοι μονταραν. Φλοιντ, πιο hot μαγνήτες κυρίως διπλοί ακόμα και active, locking tuners κλπ flat radius, poly βαφές που ήταν πιο ανθεκτικές κλπ Αυτή η μόδα ξεπεράστηκε με τον ήχο των 90s όπου οι κιθαρίστες δεν εστίαζαν τόσο στην τεχνική και ζητούσαν ήχους διαφορετικούς (πιο εξελιγμένους σε σχέση με ότι είχε ακουστεί μέχρι τότε) αλλά πάντα στα πρότυπα των παλαιών μεγάλων των δεκαετιών του 60 και του 70.

 

Προσωπικά λατρεύω τις jazzmaster. Έχω και την τύχη να έχω μια vintage του 65. Η κιθάρα είναι υπέροχη με πολύ διαφορετική στην αίσθηση από τις υπόλοιπες που έχω ή που έχω δοκιμάσει και καταπληκτικό ήχο. Όταν παίζω μόνος μου λέω πως είναι η καλύτερη κιθάρα που έχω. Όταν παίζω με τη μπάντα μου δεν λέω το ίδιο. Αγαπημένη μου είναι μια γιαπωνέζα η οποία μέσα στον συνολικό ήχο "βγαίνει" πολύ καλύτερα.

 

Δεν είναι αληθές ότι όλες οι vintage κιθάρες είναι καλύτερες από τις σύγχρονες που κατασκευάζονται σήμερα, αλλά μια "καλή" vintage κιθάρα από τη στιγμή που θα τη βάλεις σε ένα "καλό" ενισχυτή αυτόματα σε ταξιδεύει σε αγαπημένους ήχους και ηχογραφήσεις από το παρελθόν.

 

Όσον αφορά στην παρατήρηση ότι είναι αντιμουσικό να αντιγράφεις το παρελθόν... θα πω δεν είναι αντιγραφή. Απλά το παρελθόν και οι μνήμες έχουν μια νοσταλγία και έναν ρομαντισμό που επιζητούν για να εμπνευτούν οι καλλιτέχνες σε κάθε τέχνη.

 

 

 

 

 

Ars longa, vita brevis.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προσωπικα τον λατρευω τον vintage εξοπλισμο αλλα οταν μελεταω η παιζω  θελω κατι που να μην εχει προβληματα αποτε αναγκαστικα παω σε οτι πιο συγχρονο, αμεσο και απλο  :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εχω πλεον ΔΥΟ vintage κιθαρες (μια Tele & μια Mustang και οι δυο του 1966),ειχα ΔΕΚΑΔΕΣ (τι δεκαδες...βαλε...κοντα στην πενηνταρα  ;D) vintage κιθαρες κυριως  Fender αλλα και καποιες Gretsch & Gibson

 

Επισης...ΤΟΝΟΥΣ απο vintage ενισχυτες (κυριως bf & sf Fender & plexi Marshalls)

 

Οσον αφορα τις Fender ο μοναδικος λογος που οι vintage (πριν το 1968 δηλ) Fender εγιναν περιζητητες ειναι οτι την ΕΠΟΧΗ που εγιναν περιζητητες,δηλ.στα μεσα των 70s &  στα 80s  η Fender ειχε ΞΕΠΕΣΕΙ πολυ ,οπως αλλωστε και η Gibson & απλα οι κιθαρες που εβγαζαν ΣΠΑΝΙΑ επαιζαν.

 

Το ιδιο και με τις Gibson,αν και η μαυρη εποχη της ηταν τα 80s.

 

Οι ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ Fender EIΔIKA στις κατηγοριες ΤΙΜΗΣ που ειναι ΑΝΑΛΟΓΕΣ με αυτες των 50s & 60s (σημερινα λεφτα γυρω τσα 2500 δολλαρια) ειναι ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ κιθαρες σε ΟΛΑ τα επιπεδα (πολυ πιο προσεγμενα και ελαφρα ξυλα,μαγνητες με σταθερο επιπεδο και ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ καλυτερη ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ & φινιρισμα) αν παμε δε σε επιπεδα πανω απο αυτα τα λεφτα (δηλ. πανω απο 3 χιλιαρικα και custom shop)   οι διαφορες ειναι ακομα μεγαλυτερες

 

Αυτο ΔΕΝ σημαινει οτι δεν υπαρχουν ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ vintage Fender απλα ειναι ΛΙΓΕΣ αυτες που παιζουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλα (ειχα Tele του 58 & του 62 που δεν επαιζαν).

 

Καλα για Gretsch δε μιλαμε καν οι ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ  Gretsch ειναι τοσο καλυτερες απο τις παλιες αμερικανικες ,ειδικα απο τη μερα που ο TV Jones εφτιαξε κανονικους Gretsch μαγνητες,που...ποναει το κεφαλι σου... ;D

 

Οι Gibson στα πολυ υψηλα επιπεδα τιμης (VOS,CS κτλ) ειναι επισης φανταστικες και εφαμιλες (οχι ομως καλυτερες απο αυτες των 50s αλλα ΕΙΔΙΚΑ για τις LP μιλαμε για ΠΟΛΥ ΛΙΓΕΣ κιθαρες που κατασκευαστηκαν ,ουτε 1000,στα 50s μια και η κιθαρα αυτη ηταν ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ στην εποχη της,οποτε αλλαζει πολυ το πραγμα μια και στα 70s & 80s & 90s οι LP που φτιαχνονταν απλα ειχαν...ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΓΗ)

 

Τα "παλαιωμενα" κΣυλα ειναι η μεγαλυτερη ΜΠΑΡΟΥΦΑ ολων των εποχων..αλλα if it makes you happy....πιστευε το... ;D ;D ;D

 

Υπαρχει τρελλη ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ γυρω απο αυτα τα πραγματα...απο τα..."νιτρα" των Fender (yeah right....fullerplast & τα μισα χρωματα στον καταλογο poly....ακομα και στα 60s) μεχρι τους...χειροποιητους μαγνητες.. ;D

 

Ο μονος λογος να παρει καποιος vintage κιθαρα ειναι το VIBE & επενδυτικοι λογοι αν και οι τιμες τους εχουν πεσει ΠΟΛΥ πλεον.

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν λεω οτι οι Vintage κιθαρες δεν παιζουν οπως οι σημερινες αλλα οι πιθανοτητες δεν ειναι με το μερος τους...Δε μπορει ολα τα πραγματα η τεχνολογια να τα βελτιωνει και τις κθαρες να τις χειροτερευει οποτε βρισκω πολυ ευστοχο το παραδειγμα με τα αυτοκινητα και τους υπολογιστες που ανεφερε καποιος στην αρχη του θρεντ τα οποια βελτιωθηκαν με ΥΠΑΡΚΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ  στοιχεια τα οποια καποιος μπορει να τα επικαλεστει σε αντιθεση με τις ηλεκτρικες κιθαρες που πρεπει καποιος να μας πει τι γινεται χειροτερα σημερα ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ πανω τους σε σχεση με παλια....συγκεκριμενα πραγματα...και οχι να επικαλουμαστε ετσι απλα το ηχητικο αποτελεσμα αυτο το κατι που κανεις δεν ξερει να μας πει τι...το απροσδιοριστο...το θεοσταλτο!!!Το πως ακουγεται ενα οργανο στα αυτια μας που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ειναι το πιο υποκειμενικο πραγμα του κοσμου...οφειλω να πω ομως οτι αν ειχα να διαλεξω μεταξυ ενος vintage οργανου των 5000euros με ενα σημερινο των 5000 που "παιζει μονο του" και "μου φτιαχνει και καφε" και με ξυπναει καθε πρωι με πι...." (καλα δεν το λεω) σιγουρα θα διαλεγα το vintage γιατι αγοραζω και την ιστορια του...και εμενα ειναι κατι που με ενδιαφερει...δηλαδη κερδιζει πρωτα το μυαλο μου...και αυτο θα βοηθησει σιγουρα να κερδισει στην πορεια και τα χερια μου....χωρις ομως να σημαινει οτι στο τελος τελος θα κερδισει και τα αυτια μου!!!!(καποιος αλλος  μπορει να μη δινει δεκαρα για ολα αυτα τα πρι ιστοριας και γενικα τα περιξ και βεβαια ειναι σεβαστο) αλλα απο την αλλη κανοντας αυτη την επιλογη θα γνωριζα οτι ΑΝ ειναι να πονταρω οτι  καποιο "παιζει" καλυτερα (οχι ακουγεται καλυτερα) τοτε πιθανοτατα αυτο θα ειναι το καινουριο...

 

 

Δικαιολογω δηλαδη την τιμη των vintage βαση ολων των παραπανω χωρις ομως να τη σχετιζω με την ακουστικη τους ποιοτητα

"The Tone Is In The Gear.....The Skill Is In The Hands"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν θα 'πρεπε να διαλέξω τι από vintage εξοπλισμό ακούγεται καλύτερα θα έλεγα οι λάμπες. Ναι οι λάμπες έκαναν τι διαφορά και έκαναν ακόμη και αδιάφορους ενισχυτές ν' ακουστούν καλύτερα, πράγμα που δεν έκαναν vintage κιθάρες.

InfluenSir!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

 

 

Οι ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ Fender EIΔIKA στις κατηγοριες ΤΙΜΗΣ που ειναι ΑΝΑΛΟΓΕΣ με αυτες των 50s & 60s (σημερινα λεφτα γυρω τσα 2500 δολλαρια) ειναι ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ κιθαρες σε ΟΛΑ τα επιπεδα (πολυ πιο προσεγμενα και ελαφρα ξυλα,μαγνητες με σταθερο επιπεδο και ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ καλυτερη ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ & φινιρισμα) αν παμε δε σε επιπεδα πανω απο αυτα τα λεφτα (δηλ. πανω απο 3 χιλιαρικα και custom shop)   οι διαφορες ειναι ακομα μεγαλυτερες

 

Αυτο ΔΕΝ σημαινει οτι δεν υπαρχουν ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ vintage Fender απλα ειναι ΛΙΓΕΣ αυτες που παιζουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλα (ειχα Tele του 58 & του 62 που δεν επαιζαν).

 

 

 

Αούχμ (ήχος χασμουρητού μετά από τσίπουρα)... νομίζω ότι έχουμε στείλει το point διακοπές  ;D

 

 

Είναι τα νέα κούτσουρα απείρως καλύτερα κατασκευασμένα;

 

Έχουν καλύτερα φινιρίσματα;

 

Καλύτερα βαψίματα;

 

Καλύτερη ποιότητα κατασκευής;  

 

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑΙ

 

Και νομίζω ότι so say we all  ;D

 

Όμως in my humble opinion δεν είναι αυτό το point.

 

Το point ήταν, είναι και θα είναι (μεταξύ άλλων πραγμάτων) ο ήχος τους.

 

 

Καλά νέα όργανα όλοι έχουμε ακούσει- ως και πάρα πολύ καλά...

 

Αλλά, προσωπικά (το τονίζω) άρα και υποκειμενικά, στα 10, τα οκτώ ή εννιά που ήταν «ζημιά», που έπαθα ζημιά, που είχαν αυτό το συν «5%» στον ήχο που έκανε την διαφορά, ήταν παλιά κούτσουρα.

 

 

Ξέρω ότι ανήκω στην κατηγορία «πτωματολάγνος», που έλεγε ένα παλιό μέλος του forum  ;D

 

Συμφωνώ απόλυτα με τον Theod- θέλουμε απροβλημάτιστα όργανα και τα παλαιοκούτσουρα είναι σαν το γέρο τον άνθρωπα, έχουν τις «ιδιοτροπίες» τους.

 

Όμως θα επιμείνω στο θέμα ήχος: Όταν παίζουν- «παίζουν», σε τραβάνε από τον γιακά και σε απογειώνουν παικτικά   ;)

all this has happened before and will happen again

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου