Θελω Να Κανω Μουσικες Σπουδες Στο Εξωτερικο

[Michael C]

Γεια σε ολους,καταρχην να πω οτι ειμαι 16 χρονων και εχω αποφασισει για το μελλον μου οτι θελω να φυγω στο εξωτερικο για μουσικες σπουδες,δεν εχω αποφασισει ακομα κατι συγκεκριμενο ομως και λογω οικονομικων και λογω γνωσης που δεν εχω.Γιαυτο θα ηθελα οποιος ξερει να μου δωσει μερικες πληροφοριες!Εχω πολλες ερωτησεις... παιζω κιθαρα 6 χρονια, εχω μπει στην Συμφωνικη Ορχηστρα Νεων Ελλαδος εδω και 2 χρονια και εχω ξεκινησει θεωρητικα εδω και 2 χρονια επισης!Η καθηγητρια μου μου ειπε οτι θα προλαβω να τελιωσω τα βασικα θεωρητικα και την αρμονια ωστε να μπω μουσικες σπουδες, εγω ομως εχω αλλες βλεψεις απο την Ελλαδα!Πιστευω πως θα κααφερω πολλα περισσοτερα εξω παρα εδω χωρις να υποτιμαω την χωρα μου...απλα ετσι οπως παει καταλαβαινετε!Το θεμα ειναι οτι θελω να παρω ενα πτυχιο ωδειου στην κιθαρα και θελω να ακολουθησω συνθεση!Τι χρειαζεται για να περασω συνθεση στις μουσικες σπουδες?Θα περασω λογικα απο εξετασεις,τι θα πρεπει να ξερω?Προλαβαινω?Να σημιωσω οτι το μαθημα των θεωρητικων ειναι ιδιαιτερο και προχωραει πολυ πιο γρηγορα απο οτι σε ενα ωδειο.Επισης αν ξερει καποιος για καποια υποτροφια αν υπαρχει ισως για το εξωτερικο και τι χρειαζεται για να παρω μια υποτροφια?Θελω να περασω συνθεση και παραλληλα να ακολουθω και οργανο απο ωδειο.Ναι, οκ ξεκινησα με οργανο, ναι οκ θα χρειαστει σιγουρα διαβασμα αλλα πως θα προχωρησω για να το καταφερω αυτο?Απο την στιγμη που μπηκα στην Συμφωνικη Ορχηστα Νεων Ελλαδος ο μαεστρος με αποκαλεσε ταλεντο και μου εδωσε μια υποτροφια που αφορα τα διδακτρα του ωδειου.Αυτο με εκανε να ελπιζω περισσοτερο,μερικοι θα ελεγαν οτι πηραν τα μυαλα μου αερα αλλα οχι!Δεν ειναι ο ρολος του μαεστρου που μου ταιριαζει.Αλλα θελω να μαθω για την μουσικη, πριν 3 χρονια πηρα ενα αρμονιο και ξεκινησα δειλα δειλα μηπως και μαθω κατι!Δεν τα καταφερα ιδιαιτερα και το παρατησα μεσα σε ενα χρονο...Τωρα εχω κανει την επιλογη μου.Θελω να κανω μουσικες σπουδες στο εξωτερικο!Θελω να μαθω συνθεση!Θελω επισης να προχωρησω και στην μουσικη εκτελεση.Να μαθω περα απ'την κιθαρα ακομα 1 τουλαχιστον οργανο.Αν ξερετε κατι για τις υποτροφιες,πως θα μπορουσα να διεκδικισω μια?Τι προυποθεσεις υπαρχουν?Ευχαριστω εκ των προτερων  :)  :)

[Nikolas]

Βρε Μιχάλη... πανικός σε έπιασε με αυτό το ποστ! πωπω...

 

Λοιπόν.

 

1. Για υποτροφίες, αν και είναι παλιό το άρθρο, υπάρχει ένα θρεντ μου, και το ίδιο υπάρχει και στα "Αρθρα" (2ο πάνω πάνω).

 

2. Για το εξωτερικό και σύνθεση, κλπ.

 

Τι γλώσσες ξέρεις; Καλά καλά τα Ελληνικά σου (γραπτώς) δεν είναι καλά. Θα πας σε αγγλόφωνη χώρα; Γερμανόφωνη; Γαλλόφωνη;

 

Προφανώς η κάθε χώρα έχει το δικό της σύστημα και άρα δε μπορεί κανείς να σου πει κα΄τι πιο συγκεκριμένο.

 

Για να πάρεις πτυχίο στη κιθάρα θα πρέπει να είσαι 2 χρόνια σε ένα ωδείο. Αφού είσαι σε ιδιαίτερα πριν τα 18 πτυχίο δε παίρνεις. Άσε το θέμα σε τι επίπεδο είσαι. Γιατί αν κάνεις μόνος σου κιθάρα (ιδιαίτερα εννοώ) δεν έχεις με ποιον να συγκριθείς, όπως καταλαβαίνεις.

 

Με λίγα λόγια, μπορεί να μη προλλαβαίνεις να φύγεις στα 18, εκτός αν πραγματικά πλακωθείς στα μαθήματα. Το επίπεδο στην Αγγλία, για παράδειγμα, το μαθαίνεις μέσω UCAS: http://www.ucas.com/ . Θα πρέπει να περάσεις εξετάσεις ABRSM για να δώσεις στοιχεία σε τι επίπεδο είσαι. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ωδειακά πτυχία μετράνε. Στο Conservatoire de musique et de danse de Paris γινόταν ΠΑΝΙΚΟΣ για να μπεις. Θέλει να είσαι, όχι απλά αστέρι, όχι απλα ταλέντο, αλλά πραγματικά ΤΕΡΑΣ για να μπεις για ΠΡΟπτυχιακά. Άσε τα μεταπτυχιακά...

 

Επίσης, από Ελλάδα, υποτροφίες παίζουν κυρίως για ΜΕΤΑπτύχιακά και όχι για ΠΡΟπτυχιακά.

 

Τέλος όσον αφορά τη σύνθεση (μιας και είμαι συνθέτης): Τι έχεις συνθέσει μέχρι τώρα; Η ιδέα σου να σπουδάσεις σύνθεση είναι βασισμένη σε έργα που έχεις γράψει, ή στο πάθος που έχεις στο μυαλό σου; Γιατί άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Λυπάμαι που σου το λέω έτσι, αλλά έτσι είναι.

 

Ηρέμησε, λοιπόν, βάλε τα πράγματα σε μία σειρά, πες μας τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου γιατί τώρα είναι όλα σκόρπια, βάλε και καμμιά παράγραφο γιατί μου έφυγε το μάτι να διαβάσω τι γράφεις και τα ξαναλέμε! ^_^

[Sami Amiris]

Νικόλα, δεν παλεύεσαι!  :)

 

Φίλε Μιχάλη, ο Νικόλας έχει δίκιο σε όσα γράφει. Να σου συμπληρώσω απλώς ότι τα πτυχία και τα διπλώματα των Ωδείων στην Ελλάδα εν γένει ΔΕΝ αναγνωρίζονται έξω, εκτός ίσως από συγκεκριμένες, πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Δεδομένου ότι η έννοια της μουσικής ακαδημίας έχει αλλάξει σε μουσικό Πανεπιστήμιο, το τυπικό θέμα είναι σαφώς τι διαβάθμιση έχει το χαρτί σου. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει για τα πτυχία των Ωδείων, είναι αδιαβάθμητα σε σχέση με το Πανεπιστημιακό σύστημα, εξ όσων γνωρίζω. Το σύνηθες ως πολύ-πολύ είναι να σου κόψουν κανένα χρόνο τιμής ένεκεν. Σε κάποιες χώρες μπορεί να σε βάλουν κατευθείαν στο Μaster, αλλά εκεί πρέπει να παίζεις, όχι αστεία. Ειδικά αν είναι να παρακάμψεις την νορμάλ Οδό - Βachelors 3 ή 4 χρόνια, μετά Masters, μετά Διδακτορικό, μετά Post Doc κτλ.

 

Επαναλαμβάνω ότι το πτυχίο των Ωδείων δεν έχει, από όσο γνωρίζω μέχρι τώρα, κάποια αντιστοίχιση σε αυτές τις βαθμίδες, και αν με ρωτήσεις, καλώς και δεν έχει κατά τη γνώμη μου. Αν δεις πως είναι τα Ωδεία στην Ελλάδα και πως τα Μουσικά Πανεπιστήμια έξω, θα καταλάβεις τι εννοώ. Το να έχουν πανεπιστημιακή διαβάθμιση τα Ωδεία, είναι σαν να έχουν πανεπιστημιακή διαβάθμιση τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης. Φαντάσου το κάθε φροντιστήριο να βγάζει γιατρούς! Βέβαια, σε κάθε περίπτωση, δεν κάνει το κτήριο τις σπουδές, αλλά οι σπουδές το κτήριο, που σημαίνει ότι υπάρχουν άνθρωποι και στην Ελλάδα που είναι εξαιρετικοί για να σε μάθουν. Αν μιλάμε για κιθάρα, θα κοίταζα τον Κώστα Κοτσιώλη στη θέση σου, είναι στην παγκόσμια δεκάδα και διδάσκει και στο εξωτερικό - μεταξύ αυτών και η Ολλανδία, αν δεν απατώμαι. Επίσης για σύνθεση, ρώτα τον προλαλίσαντα, είναι βραβευμένος συνθέτης. Αν καταλάβεις το τι εστί ανταγωνισμός έξω, θα καταλάβεις τι σημαίνουν αυτά που σου γράφω παραπάνω.

 

Το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα είναι να επιλέξεις τι ακριβώς θέλεις. Επίσης, να μάθεις τι ζητά κάθε χώρα για να σε δεχθεί. Άλλα ζητά η Ολλανδία, άλλα η Αγγλία, άλλα η Γερμανία, άλλα η Γαλλία, και εκεί από σχολή σε σχολή το πράγμα επίσης διαφέρει. Δεν υπάρχει πουθενά το ελληνικό σύστημα, έχουν τελείως διαφορετικούς τρόπους εισαγωγής. Δε θα σε βάλει η έκθεση στο πανεπιστήμιο εκεί, αλλά το τι κάνεις στη μουσική, σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν δεν είσαι στο επίπεδο που πρέπει, δεν μπαίνεις. Υπάρχουν άλλοι 30+ από όλον τον κόσμο που θα διαγωνιστούν για την ίδια θέση με εσένα. Απλό.

 

Μην συγκρίνεις το έξω με το μέσα, είναι τελείως διαφορετικό. Αν θες πραγματικά να πας έξω, μην ασχοληθείς με τα ελληνικά χαρτιά, αλλά με το να γίνεις τέρας και να καλύψεις τις προϋποθέσεις εισαγωγής εκεί, αλλιώς υπάρχουν για κάθε θέση άλλοι πολλοί από όλον τον κόσμο (το ξαναλέω, από Αμερική, Αγγλία, Κίνα, Ιαπωνία, Κεντρική Ευρώπη, Νότια, Βόρεια Ευρώπη, Ινδία, ό,τι θες) που θα θέλουν να πάνε, και αυτοί σκοτώνουν από τα 10 τους χρόνια, αλλιώς δεν τους προετοιμάζουν για κάτι τέτοιο.

 

Μάλλον η πιο εύκολη για τους Έλληνες επιλογή είναι να πάνε σε κάποιο ελληνικό Πανεπιστήμιο, ώστε να έχουν τη βαθμίδα εισαγωγής για μεταπτυχιακά καλυμμένη, και μέχρι να φτάσουν σε επίπεδο Masters να είναι το επίπεδό τους στο Θεό και παραπέρα, το οποίο βεβαίως σημαίνει όχι επίπεδο ωδείου, αλλά μουσικού πανεπιστημίου του εξωτερικού, ΚΑΙ ΒΑΛΕ, ώστε να είναι ανταγωνιστικοί εκεί. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι μάλλον ευκολότερο από το κατευθείαν προπτυχιακό έξω. Είμαστε δυστυχώς μαύρη τρύπα ως χώρα, και αντιύλη - ό,τι ισχύει έξω δεν ισχύει μέσα και δυστυχώς, το ανάποδο.

 

Εν τέλει, το να σε πει κάποιος ταλέντο δε σημαίνει και πολλά. Ταλέντο προφανώς μπορεί να είσαι, αλλά πρέπει να είσαι σε επίπεδο εξαιρετικά υψηλό. Το οποίο, εκτός από ταλέντο, σημαίνει δύσκολα έργα και σόλο συναυλίες, βραβεία σε διαγωνισμούς κτλ. Και αρκετά από αυτά για να σε σπρώξουν στο επόμενο επίπεδο.

 

Όλα αυτά για κλασσική μουσική. Για jazz η εικόνα είναι λίγο διαφορετική, και εκεί μπορώ να σου πω΄και περισσότερα (δεδομένου ότι συνεργάζομαι με κάποιες σχολές εκτός Ελλάδος, και ξέρω πρόσωπα και πράγματα), αλλά αυτό μάλλον δεν σε αφορά εσένα από ότι κατάλαβα.

 

Ελπίζω να πήρες κάτι από όλα αυτά.

 

 

-Σάμι Αμίρης

[pipityri]

 

 

Είμαστε δυστυχώς μαύρη τρύπα ως χώρα, και αντιύλη - ό,τι ισχύει έξω δεν ισχύει μέσα και δυστυχώς, το ανάποδο.

 

 

Πόσο δίκιο έχεις.

 

 

Όλα αυτά για κλασσική μουσική. Για jazz η εικόνα είναι λίγο διαφορετική, και εκεί μπορώ να σου πω΄και περισσότερα (δεδομένου ότι συνεργάζομαι με κάποιες σχολές εκτός Ελλάδος, και ξέρω πρόσωπα και πράγματα), αλλά αυτό μάλλον δεν σε αφορά εσένα από ότι κατάλαβα.

 

 

Γιατί δεν λες κάτι παρόλα αυτά, αν όχι εδώ άνοιξε νέο θέμα, είμαι σίγουρος πως πολλοί

θα το έβρισκαν ενδιαφέρον. :)

[Nikolas]

Νικόλα, δεν παλεύεσαι!  :)

Σαμι, τι εννοείς;

 

Κατα τα άλλα, όσα λέει ο Σάμι έχει δίκιο, απλά θέλω κι άλλες πληροοφρίες πριν μιλήσω κι εγώ.

 

Το μόνο που θέλω να συμπληρώσω είναι πως αν είναι να πας έξω για Bachelors καλά θα κάνεις να δεις ΠΟΙΑ πανεπιστήμια περνάνε απ'την Ελλάδα, και πόσα χρόνια χρειάζονται. γιατί μπορεί να κερδίσεις ένα χρόνο, κλπ, αλλά αν δε κάνεις ΦΟΥΛ 4 χρόνια πτυχίο ΔΕΝ αναγνωρίζεται στην Ελλάδα.

 

Επιπλέον τα πανεπιστήμια που ΔΕ δίνουν δικά τους πτυχία (πχ. Royal Academy, που δίνει πτυχία "validated by the University of Westminster") ΔΕΝ περνάνε στην Ελλάδα. Όπως δε περνάει και το Γαλλικό που είπα (Conservatoire de musique et de danse de Paris)...

 

Φυσικά, το να γυρίσεις πίσω μετά από χ χρόνια εξωτερικό είναι ένα μεγάλο θέμα, αλλά η ζωή μπορεί και να τα φέρει έτσι τελικά. Στο κάτω κάτω το βασικό είναι να έχεις όσες πόρτες μπορείς πιο ανοιχτές.

[Sami Amiris]

Μου άρεσε το πως έκλεισες το μήνυμα σου, συγκεκριμένα αυτό:

 

«...  γιατί τώρα είναι όλα σκόρπια, βάλε και καμμιά παράγραφο γιατί μου έφυγε το μάτι να διαβάσω τι γράφεις ...»

 

Για αυτό πήγαινε το σχόλιο. Δεν έχεις άδικο βέβαια, αλλά είχε πλάκα, και η άμεση αντίδραση ήταν το «δεν παλεύεσαι», που θα στο έλεγα και δια ζώσης.

 

Καλή χρονιά κιόλας!

[Nikolas]

Μου άρεσε το πως έκλεισες το μήνυμα σου, συγκεκριμένα αυτό:

 

«...  γιατί τώρα είναι όλα σκόρπια, βάλε και καμμιά παράγραφο γιατί μου έφυγε το μάτι να διαβάσω τι γράφεις ...»

 

Για αυτό πήγαινε το σχόλιο. Δεν έχεις άδικο βέβαια, αλλά είχε πλάκα, και η άμεση αντίδραση ήταν το «δεν παλεύεσαι», που θα στο έλεγα και δια ζώσης.

 

Καλή χρονιά κιόλας!

χαχαχα! Επίσης καλή χρονιά!

 

Εεεε μα.. σεντόνι έγραψε ο φίλος μας... ;D