Υπαρχει η κιθαρα πλεον σαν μουσικο οργανο;

[TamTam]

"Αφήστε λοιπόν τους αφορισμούς χωρίς να έχετε ρίξει ούτε μια αυτιά σε αυτό που τόσο παθιασμένα προσπαθείτε χωρίς καμία επιτυχία να μειώσετε. "

 

Κόψε κάτι ρε Μπιλ, κανείς δεν πήγε να μειώσει "παθιασμένα" κανέναν.

 

Ή μήπως όχι; Διαβάζω σε επόμενο σχόλιο:

"Τα μπλουζ είναι" λέει "το ίδιο πάνω-κάτω".

 

Κι η γιαγιά μου το ίδιο θα έλεγε αν άκουγε SRV και μετά Ana Popovic. Αλλά εκείνη δεν καταλαβαίνει η φτωχη, εσύ τι υποτίθεται ότι καταλαβαίνεις, τι δικαιολογία έχεις ως μουσικός για να το λες αυτό; Και μάλιστα σε ένα φόρουμ μουσικών; Με κάτι τέτοια γελάνε και τα ζώα του δάσους.

Λοιπόν θα σας το χαλάσω ίσως, αλλά αυτό που δεν είστε ικανοί να αντιληφθείτε είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που διαχωρίζει τη μουσική από το μάπα καρπούζι.

Έτσι, στην jazz/blues μπορεί οι μουσικοί να παίζουν forever παραλλαγές σε παραπλήσια ή standarts θέματα, αλλά ο Pat Metheny δεν θα ακουστεί ποτέ σαν τον Jim Hall, γιατί υπάρχει κάτι που λέγεται ερμηνεία και αυτοσχεδιαστική ικανότητα. Αυτά συνιστούν καλλιτεχνικη΄ταυτότητα για έναν μουσικό. Σε κάποια άλλα είδη μουσικης, το λένε και "ψυχή" ή "songwriting" (έμπνευση ας πούμε σε ό,τι αφορά τη σύνθεση). Αυτα έχουν βαρύνουσα σημασία και όχι το πόσα ακόρντα θα παίξει κάποιος (σόρι Dreamdancer)

Aκόμη κι αν μιλάμε για ένα άλμπουμ π.χ. σαν το The Wall που έχει γραφτεί όλο πάνω σε πέντε δέκα ακόρντα) ή για γκρουπ σαν τους U2 που τα κομμάτια τους δεν θα τα έβαζε κανείς σας ούτε για backing track, γιατί δεν είναι φαντάζομαι ευεπίφορα για να μπεγλερίσετε την πένα σας πάνω κάτω.  

Και τώρα επιστροφή στους τζετ κιθαρίστες των 18ών. Ας μιλήσουμε για μεγάλα νούμερα πλέον. Μουσικάρες!

[Αετός]

 

Σπουδαίοι κιθαρίστες,τους εκτιμώ απεριόριστα.

 

https://www.youtube.com/watch?v=LLJiXoqJbts

 

Προτιμώ αυτόν όμως.

Άλλη έκφραση...

[Dreamdancer]

"Αφήστε λοιπόν τους αφορισμούς χωρίς να έχετε ρίξει ούτε μια αυτιά σε αυτό που τόσο παθιασμένα προσπαθείτε χωρίς καμία επιτυχία να μειώσετε. "

 

Κόψε κάτι ρε Μπιλ, κανείς δεν πήγε να μειώσει "παθιασμένα" κανέναν.

 

Ή μήπως όχι; Διαβάζω σε επόμενο σχόλιο:

"Τα μπλουζ είναι" λέει "το ίδιο πάνω-κάτω".

 

Κι η γιαγιά μου το ίδιο θα έλεγε αν άκουγε SRV και μετά Ana Popovic. Αλλά εκείνη δεν καταλαβαίνει η φτωχη, εσύ τι υποτίθεται ότι καταλαβαίνεις, τι δικαιολογία έχεις ως μουσικός για να το λες αυτό; Και μάλιστα σε ένα φόρουμ μουσικών; Με κάτι τέτοια γελάνε και τα ζώα του δάσους.

Λοιπόν θα σας το χαλάσω ίσως, αλλά αυτό που δεν είστε ικανοί να αντιληφθείτε είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που διαχωρίζει τη μουσική από το μάπα καρπούζι.

Έτσι, στην jazz/blues μπορεί οι μουσικοί να παίζουν forever παραλλαγές σε παραπλήσια ή standarts θέματα, αλλά ο Pat Metheny δεν θα ακουστεί ποτέ σαν τον Jim Hall, γιατί υπάρχει κάτι που λέγεται ερμηνεία και αυτοσχεδιαστική ικανότητα. Αυτά συνιστούν καλλιτεχνικη΄ταυτότητα για έναν μουσικό. Σε κάποια άλλα είδη μουσικης, το λένε και "ψυχή" ή "songwriting" (έμπνευση ας πούμε σε ό,τι αφορά τη σύνθεση). Αυτα έχουν βαρύνουσα σημασία και όχι το πόσα ακόρντα θα παίξει κάποιος (σόρι Dreamdancer)

Aκόμη κι αν μιλάμε για ένα άλμπουμ π.χ. σαν το The Wall που έχει γραφτεί όλο πάνω σε πέντε δέκα ακόρντα) ή για γκρουπ σαν τους U2 που τα κομμάτια τους δεν θα τα έβαζε κανείς σας ούτε για backing track, γιατί δεν είναι φαντάζομαι ευεπίφορα για να μπεγλερίσετε την πένα σας πάνω κάτω.  

Και τώρα επιστροφή στους τζετ κιθαρίστες των 18ών. Ας μιλήσουμε για μεγάλα νούμερα πλέον. Μουσικάρες!

 

Kαλα χαλαρωσε λιγακι εσυ και πες μας ποια ειναι τα progressions πχ των blues(ασε την jazz απεξω που την πετας για να θολωσεις τα νερα) που κανουν την...αρμονικη εκπληξη...ποια lick και turnaround  στα περισσοτερα τραγουδια δεν εχουν χιλιοπαιχθει.Εμενα προσωπικα δεν με χαλαει τιποτα απο τα παραπανω εχουν το χαρακτηρα τους

ΑΛΛΑ

οταν καποιος συγκρινει γιατι συνηθως απο κατι τετοιους πεντατονικους φωστηρες γινονται οι συγκρισεις και λεει οτι πχ η αρμονικη μινορε και τα αρπετζια(με α ;D) ειναι βαρετα και επαναλαμβανομενα ενω αυτος ακουει σετ chord progressions,επαναλαμβανομενα και ανακυκλουμενα double stop bendy licks και turnarounds και διατεινεται οτι η δικη του μουσικη εχει...ποικιλια και δεν επαναλαμβανεται η ολη φαση ειναι για γελια.

 

Πιστευω να καταλαβαινεις για τι μιλαμε...αυτος που ακουει πχ μπλουζ και το γουσταρει τρελα δεν τον ενοχλει οτι επαναλαμβανεται γιατι πολυ απλα του αρεσει.Το ιδιο και αυτος που ακουει αντιστοιχα μεταλ τραγουδια.Το προβλημα ειναι οταν ο ενας προσπαθει να πεισει για την ανωτεροτητα του δικου του γουστου εναντι του αλλου ;).

[Johnny.T]

  Το προβλημα ειναι φιλε η ατακα που πεταξες  σε καποια φαση ,οτι οποιος δεν μπορει να τα παιξει αυτος δεν τα γουσταρει.Λες δηλ οτι ειμαστε ολοι κρυφοσρενταδες αλλα αφου δεν μπορουμε να τα παιξουμε τα αφοριζουμε.Αυτο φιλε ειναι ΜΑΛΑΚΙΑ .Τωρα τα αλλα ειναι με αλλα λογια να αγαπιομαστε.Τι να πεις ,σε καποιους αρεσουν οι Clash ,oi stones κτλ και σε καποιους αλλους ολο αυτο το συγχρονο power ,progressive ,περουκα μαλι κολητο δερματινο σωβρακακι.κτλ.

  Εμενα μου αρεσουν πχ τα τραγουδια ,γι'υτο και εμαθα οσο εμαθα μουσικη.Αν μου αρεσε να ριχνω σολιες αβερτα πιστεψε με θα το ειχα καταφερει .Αλλα δεν ειναι ο στοχος του καθε κιθαριστα να γινει τουμπανο.Αλλα επειδη εδω το φορουμ ειναι τινγκα στους κιθαριστες απο ολες τις ρατσες,αυτη η διαμαχη θα γινεται και θα ξαναγινεται μεχρι ο κοσμος να γινει μια κωλοτρυπιδα με το συμπαθειο.

  Και με ολα αυτα μου δημιουργηθηκε η αποροια και θελω να σε ακουσω να παιζεις.Δεν ανεβαζεις τπτ .Γιατι στο γραψιμο ολοι το λεμε το ποιημα ,αλλα καμια φορα στην πραξη βγαινουμε αλλιως.

[theBox]

Το προβλημα ειναι οταν ο ενας προσπαθει να πεισει για την ανωτεροτητα του δικου του γουστου εναντι του αλλου ;).

 

Αυτο συμβαινει και ΤΙΠΟΤΑ παραπανω. Και ξαναγραφω οπως και πριν...για εφηβους ειναι αναμενομενη πρακτικη... για ενηλικες ομως???

 

 

Επισης, κανετε το λαθος να νομιζετε οτι ΔΕΝ υπαρχουν βιρτουοζοι """"σρεντερς"""" με ΑΡΙΣΤΟ songwriting (υποκειμενικο κι αυτο προφανως) που δεν παιζουν πανω απο backing tracks αλλα γραφουν τραγουδια για τις ΜΠΑΝΤΕΣ τους. Off the top of my head, ακουστε seventh wonder πχ...

[TamTam]

Εγώ παντως δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν. Ισα ισα που λέω ότι αυτό που οι άγονοι δεξιοτέχνες δεν θα κατανοήσουν είναι ακριβώς αυτό που κάνει το ένα πράγμα μουσική και το άλλο ούτε καν. Δεν ειναι κακό να μην είμαστε όλοι ίδιοι.

 

Ντρημντάνσερ, δεν έχω να προσθέσω κάτι γιατί το σχόλιό σου επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό...

Δεν καταλαβες καν πως πουθενά δεν αναφέρθηκα σε κλίμακες και licks ούτε ταχύτητες ούτε εντυπωσιαούς κλπ., αλλά σε: καλλιτεχνική ταυτότητα, ικανότητα αυτοσχεδιασμού, έκφραστικότητα, ερμηνεία.

Θα πεις πάλι ότι μιλάω στον αέρα, αλλά νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν γιατί ο παρακάτω "μέτριος" κιθαρίστας παίζει σε τρια ακόρντα κάτι που κανένας από τους σρέντερς που πίνεις νερό στο όνομά τους δεν θα μπορέσει ούτε να προσεγγίσει ποτέ (μέχρι και φαλτσα κάνει :) . Για κάποιο λόγο, αυτός ο μέτριος για τα δεδομένα ορισμένων, κιθαρίστας, είναι απλά τεράστιος στην ιστορία της μουσικής.

Και αυτό που παίζει δεν ειναι μπλουζ ή τζαζ αν σε ενοχλεί το γεγονός ότι αυτα είναι κατεξοχήν δυο ιδιοσυγκρασιακά είδη μουσικής όπου ο κάθε μουσικός ερμηνευτής (πρέπει να) είναι /ακούγεται μοναδικός για να "σταθεί", και τον καταλαβαίνεις από τον ήχο, από το feel και από το phrasing... εϊναι τρία ακόρντα and it's only rock n' roll.

 

Καλημέρα σε όλους

 

 

 

[fusiongtr]

Επισης, κανετε το λαθος να νομιζετε οτι ΔΕΝ υπαρχουν βιρτουοζοι """"σρεντερς"""" με ΑΡΙΣΤΟ songwriting (υποκειμενικο κι αυτο προφανως) που δεν παιζουν πανω απο backing tracks αλλα γραφουν τραγουδια για τις ΜΠΑΝΤΕΣ τους.

Εγώ μίλησα για μια συγκεκριμένη φουρνιά κιθαριστών (ως σύγχρονη τάση αντίληψης της κιθάρας και της μουσικής), όχι για όλους.

 

Φυσικά και υπάρχουν βιρτουόζοι που γράφουν κομμάτια (και καλά μάλιστα), παίζουν σε μπάντες, κλπ

[otto##]

Εγώ θα πω την αλήθεια. Οι παλαιοί κιθαριστές είναι μεν πιο αργοί αλλά ακούγονται καλύτερα διότι χρησιμοποιοιούν κιθάρες με καλά Κσύλα. Οι σρεντάδες παίζουν με όργανα των 15 κομματιών mdf και είναι γρήγοροι για να μπουκώνει το πράμα και να μη φαίνεται η κακή ποιότητα ήχου.

[TamTam]

Εγώ θα πω την αλήθεια. Οι παλαιοί κιθαριστές είναι μεν πιο αργοί αλλά ακούγονται καλύτερα διότι χρησιμοποιοιούν κιθάρες με καλά Κσύλα. Οι σρεντάδες παίζουν με όργανα των 15 κομματιών mdf και είναι γρήγοροι για να μπουκώνει το πράμα και να μη φαίνεται η κακή ποιότητα ήχου.

 

Εσύ είσαι προβοκάτορας!  ;D Τι τα πετάς αυτά τώρα... ετοιμάσου για τη θύελλα που θα σου έρθει.

[Dreamdancer]

Εγώ παντως δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν. Ισα ισα που λέω ότι αυτό που οι άγονοι δεξιοτέχνες δεν θα κατανοήσουν είναι ακριβώς αυτό που κάνει το ένα πράγμα μουσική και το άλλο ούτε καν. Δεν ειναι κακό να μην είμαστε όλοι ίδιοι.

 

Ντρημντάνσερ, δεν έχω να προσθέσω κάτι γιατί το σχόλιό σου επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό...

Δεν καταλαβες καν πως πουθενά δεν αναφέρθηκα σε κλίμακες και licks ούτε ταχύτητες ούτε εντυπωσιαούς κλπ., αλλά σε: καλλιτεχνική ταυτότητα, ικανότητα αυτοσχεδιασμού, έκφραστικότητα, ερμηνεία.

Θα πεις πάλι ότι μιλάω στον αέρα, αλλά νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν γιατί ο παρακάτω "μέτριος" κιθαρίστας παίζει σε τρια ακόρντα κάτι που κανένας από τους σρέντερς που πίνεις νερό στο όνομά τους δεν θα μπορέσει ούτε να προσεγγίσει ποτέ (μέχρι και φαλτσα κάνει :) . Για κάποιο λόγο, αυτός ο μέτριος για τα δεδομένα ορισμένων, κιθαρίστας, είναι απλά τεράστιος στην ιστορία της μουσικής.

Και αυτό που παίζει δεν ειναι μπλουζ ή τζαζ αν σε ενοχλεί το γεγονός ότι αυτα είναι κατεξοχήν δυο ιδιοσυγκρασιακά είδη μουσικής όπου ο κάθε μουσικός ερμηνευτής (πρέπει να) είναι /ακούγεται μοναδικός για να "σταθεί", και τον καταλαβαίνεις από τον ήχο, από το feel και από το phrasing... εϊναι τρία ακόρντα and it's only rock n' roll.

 

Καλημέρα σε όλους

 

 

 

 

 

 

Πρεπει να καταλαβεις ενα πραγμα.Οι πραγματικα καλοι και φτασμενοι κιθαριστες ποτε δεν μπαινουν σε διαδικασιες του στυλ "α αυτος ειναι shredder" " α αυτος παιζει γρηγορα διαγραψε τον" "α αυτος παιζει αργα αρα εχει feel".Ανεξαρτητα το ειδος στο οποιο ανηκουν ποτε δεν μπαινουν σε τετοιες διαδικασιες ουτε μπαινου ποτε σε συγκρισεις αργο vs γρηγορο που δεν εχουν ετσι και αλλιως καμια αντικειμενικη μουσικη υποσταση και οι καλοι κιθαριστες το ξερουν ;).

 

Το ολο θεμα παρακινειται απο κομπλεξικους  weekend warriors της μια κυριως κατηγοριας.Η αντιπαραθεση στην ουσια δεν ειναι καν αντιπαραθεση καθως δεν νομιζω να εχεις δει κανεναν απο τους λεγομενους  shredders να προσπαθει να ειρωνευτει τους μεν και τους δε...αποδειξη? δεν εχουν βγαλει παρατσουκλι για κανενα ....ξερεις εσυ αντιστοιχη εκφραση οπως το shredding για την αλλη...φατρια? αν ξερεις να μου την πεις παντως εγω δεν εχω ακουσει και αυτο ειναι η ποιο τρανη αποδειξη για το ποιος ειναι κομπλεξικος η οχι ;).

 

Κανεις shredder δεν κανει καν το κοπο να ασχοληθει ουτε πηγαινει πχ και σχολιαζει video  που τα θεωρει βαρετα και αδιαφορα.Δεν θα δεις κανεναν "shredder" να πηγαινει σε videos καλλιτεχνων και να λεει"τι αργες μαλ..ιες παιζει αυτος,ριξε κανα γρηγορο σολιδι να σε δει ο θεος αγορι μου" το αντιθετο ομως γινεται συνεχως με τους...ετερους καπαδοκες.Αρα για να το ληξουμε ο κομπλεξισμος ειναι ξεκαθαρο οτι ειναι oneway σε αυτη την περιπτωση,η αλλη πλευρα δεν δινει καν σημασια.

 

Τωρα για το τι προτιμαει ο καθενας τα ειπαμε καποιος προτιμαει τις ηρεμες ρομαντικες βολτες με το κανο στην λιμνη καποιος γουσταρει τις εντονα συγκινησιακες βολτες με το τρενακι του λουνα παρκ....το θεμα ειναι τι ενθουσιαζει τον καθενα και αυτο ειναι κατι καθαρα προσωπικο.

Καθαρα πρακτικα τωρα πχ αν οπωσδηποτε θελουμε να συγκρινουμε παικτες και στυλ παικτων(που εγω το θεωρω λαλακια αλλα τες πα) τι νομιζεις πχ οτι ειναι ποιο πιθανο...o Vinnie Moore να παιξει τα τραγουδια του Neil Young η το αντιθετο.Αυτο και μονο μπορεις να συγκρινεις...τα υπολοιπα ειναι σαν την...κολοκυθοπιτα...υποκειμενικα γουστα αρα και απολυτα αποδεκτα εκατερωθεν ;).