Υπαρχει η κιθαρα πλεον σαν μουσικο οργανο;

[LK]

Δεν μπορώ να πώ πως παρακολούθησα το νήμα, αλλά ΔΕΝ μπορώ να ΜΗΝ συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με αυτό:

 

Συγγνώμη αλλά και οι classic rock τυπάδες στερεότυπη, κακόγουστη, αισθητική έχουν.

 

Γενικά το rock (είτε classic είτε Modern) και τα παρακλάδια αυτού, έχουν ένα θεματάκι στυλιστικό.  ;D ;D ;D ;D

[mustafank]

Συγγνώμη αλλά και οι classic rock τυπάδες στερεότυπη, κακόγουστη, αισθητική έχουν. Αυτός ο τυπάς πιο πάνω είναι γατάκι σε σχέση με τον Ozzy στα καλά του.

 

Στυλιστικα ,τους έχω στην ίδια μοίρα.  ;D ;D

[longshadow]

ΙΜΗΟ η αληθεια ειναι καπου στη μεση και αυτο γιατι εχουν δωθει εκατερωθεν αφορμες για επιχειρηματα.

Υπαρχουν πολλοι που αν παιξουν "περισσοτερες απο δυο νοτες" θα τους τρεχει το σαλακι απο την υπερπροσπαθεια, και υπαρχουν και πολλοι που αν παιξουν "λιγοτερες απο τρεις νοτες" θα αποκαλυφθει η πληρης ελλειψη εκφραστικοτητας.

 

Κατα τα αλλα οταν ερχομαστε πλεον στο θεμα "ακροαση", υπαρχουν σουπερ μουσικες και με "εκατομμυρια νοτες", οπως και με "δυο νοτες". Οπως υπαρχουν και "μαπα" και απο τα δυο ειδη.

 

+100

[Haris]

ΙΜΗΟ η αληθεια ειναι καπου στη μεση και αυτο γιατι εχουν δωθει εκατερωθεν αφορμες για επιχειρηματα.

Υπαρχουν πολλοι που αν παιξουν "περισσοτερες απο δυο νοτες" θα τους τρεχει το σαλακι απο την υπερπροσπαθεια, και υπαρχουν και πολλοι που αν παιξουν "λιγοτερες απο τρεις νοτες" θα αποκαλυφθει η πληρης ελλειψη εκφραστικοτητας.

 

Κατα τα αλλα οταν ερχομαστε πλεον στο θεμα "ακροαση", υπαρχουν σουπερ μουσικες και με "εκατομμυρια νοτες", οπως και με "δυο νοτες". Οπως υπαρχουν και "μαπα" και απο τα δυο ειδη.

Nuff΄ said. Ξεκολλήστε με τον αριθμό των νοτών και καθήστε και γράψτε/παίξτε καμιά μουσική. Άντε μπράβο! (Συμφώνησα με τον longshadow ή μου φάνηκε; Να το κοιτάξω;  :D) 

[fusiongtr]

Η δική μου ένσταση είναι η εξής.

 

Υπάρχει μια ολόκληρη φουρνιά κιθαριστών (Govan, Quayle, Hutchings, και ένα σωρό άλλοι, πολλοί από τους οποίους έγιναν γνωστοί μέσω διαδικτυακών διαγωνισμών κιθάρας), που έχουν ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό.

 

Ενώ παιχτικά είναι ... άπαιχτοι, δεν γράφουν μουσική, δεν συνθέτουν.

 

Είτε είναι διαφημιστές προϊόντων εταιρειών, είτε κάνουν μαθήματα online, είτε γυρίζουν τον κόσμο κάνοντας σεμινάρια, επιδεικνύοντας την κιθαριστική τεχνική τους αρτιότητα, από την οποία βασικά ζουν.

 

Η "τι είναι η μουσική για μένα" λογική τους είναι συνήθως το σόλο πάνω από backing tracks.

 

Κάποτε, ο τρόπος αναγνωρισιμότητας της ταυτότητας του μουσικού ήταν να γράφει κομμάτια, να τα επεξεργάζεται, και φυσικά να τα παίζει, να αυτοσχεδιάζει κλπ.

 

Ίσως άλλαξαν οι καιροί, ίσως εγώ γέρασα, δεν ξέρω .....

[stamkosk]

Ο fusion δεν θα μπορούσε να το πει σωστότερα...

 

Ίσως είναι κομμάτι της εποχής μας, παίζουμε μόνοι μας σπίτια μας, γράφουμε μόνοι μας τον εαυτό μας μπροστά σε μιά οθόνη, ανεβάζουμε σε μιά internetική πλατφόρμα που και που ένα κομμάτι, και κάτι τέτοιο μας φαίνεται φυσιολογική εξέλιξη...

 

Μάλλον και εγώ γέρασα...

[Dreamdancer]

Η δική μου ένσταση είναι η εξής.

 

Υπάρχει μια ολόκληρη φουρνιά κιθαριστών (Govan, Quayle, Hutchings, και ένα σωρό άλλοι, πολλοί από τους οποίους έγιναν γνωστοί μέσω διαδικτυακών διαγωνισμών κιθάρας), που έχουν ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό.

 

Ενώ παιχτικά είναι ... άπαιχτοι, δεν γράφουν μουσική, δεν συνθέτουν.

 

Είτε είναι διαφημιστές προϊόντων εταιρειών, είτε κάνουν μαθήματα online, είτε γυρίζουν τον κόσμο κάνοντας σεμινάρια, επιδεικνύοντας την κιθαριστική τεχνική τους αρτιότητα, από την οποία βασικά ζουν.

 

Η "τι είναι η μουσική για μένα" λογική τους είναι συνήθως το σόλο πάνω από backing tracks.

 

Κάποτε, ο τρόπος αναγνωρισιμότητας της ταυτότητας του μουσικού ήταν να γράφει κομμάτια, να τα επεξεργάζεται, και φυσικά να τα παίζει, να αυτοσχεδιάζει κλπ.

 

Ίσως άλλαξαν οι καιροί, ίσως εγώ γέρασα, δεν ξέρω .....

 

Oλοι τους γραφουν μουσικη,συνθετουν και εχουν αλμπουμς.Το αν σου αρεσει η instrumental κιθαριστικη μουσικη τους τωρα ειναι κατι αλλο τελειως υποκειμενικο.Σκεψου ομως οτι τετοιου ειδους μουσικοι εχουν την δυνατοτητα να σταθουν σε οτιδηποτε σε αντιθεση με καποιον που κοβει κομματακια ακολουθωντας μανιερες και cookie cutter συνταγες,εχει ενα baby face που ισως αρεσει στα κοριτσακια και κανει μια καποια καριερα.Αυτος δεν εχει ουτε τις γνωσεις και την ικανοτητα να κανει session,ουτε μαθηματα και σεμιναρια,ουτε κανενας πεθαινει να τον ακουσει να αυτοσχεδιασει.

 

Μπορει αυτος να αποκτησει μεγαλυτερη αναγνωρισιμοτητα και στην τελικη να μην ειναι καν σοβαρος μουσικος.Αυτο λοιπον που εγω δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι πρεπει να υποβιβαζουμε αυτον που μπορει να κανει τα παντα και να εξυμνουμε την μετριοτητα....απαντηση που δινω προσωπικα? γιατι αυτη ειναι συνηθως ποιο κοντα σε μας και μπορουμε να ταυτιστουμε καλυτερα ;).

[kotsadoros]

Η δική μου ένσταση είναι η εξής.

 

Υπάρχει μια ολόκληρη φουρνιά κιθαριστών (Govan, Quayle, Hutchings, και ένα σωρό άλλοι, πολλοί από τους οποίους έγιναν γνωστοί μέσω διαδικτυακών διαγωνισμών κιθάρας), που έχουν ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό.

 

Ενώ παιχτικά είναι ... άπαιχτοι, δεν γράφουν μουσική, δεν συνθέτουν.

 

Είτε είναι διαφημιστές προϊόντων εταιρειών, είτε κάνουν μαθήματα online, είτε γυρίζουν τον κόσμο κάνοντας σεμινάρια, επιδεικνύοντας την κιθαριστική τεχνική τους αρτιότητα, από την οποία βασικά ζουν.

 

Η "τι είναι η μουσική για μένα" λογική τους είναι συνήθως το σόλο πάνω από backing tracks.

 

Κάποτε, ο τρόπος αναγνωρισιμότητας της ταυτότητας του μουσικού ήταν να γράφει κομμάτια, να τα επεξεργάζεται, και φυσικά να τα παίζει, να αυτοσχεδιάζει κλπ.

 

Ίσως άλλαξαν οι καιροί, ίσως εγώ γέρασα, δεν ξέρω .....

 

Πραγματικα με καλυψες φιλε , εδωσες την ουσια σε 10 σειρες!

[TamTam]

Dreamdancer έφα:

"Αυτο λοιπον που εγω δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι πρεπει να υποβιβαζουμε αυτον που μπορει να κανει τα παντα και να εξυμνουμε την μετριοτητα....απαντηση που δινω προσωπικα? γιατι αυτη ειναι συνηθως ποιο κοντα σε μας και μπορουμε να ταυτιστουμε καλυτερα"

 

 

χα χχαααχ

Τι κάθεστε και εξυμνείτε τον "μέτριο" Gilmour , τον BB King και τον χαζο-Edge που δεν έχουν κάνει στη ζωή τους ένα γρήγορο σόλο ρε;

Εδώ ο άλλος "κάνει τα πάντα", κόβει σπίθες και ραπανάκια με το κιθαρόνι του και ανάβουν φλόγες από πίσω του στο stage την ώρα που σολάρει, τι να μας πουν οι slow-handed ήρωές σας;

"Επειδή είναι πιο κοντά σε μας", λέει "και μπορούμε να ταυτιστούμε" είναι η απάντηση που δίνει μόνος του στον εαυτό του.  lol

 

 

Edit: εννοείται πως συμφωνώ με kotsadoros και fusion gtr.

Όπως έχει πει και ο Paul Gilbert (αν δεν κάνω λάθος) "μουσικός είναι αυτός που μπορεί να κάνει τον άλλον να συγκινηθεί με μια σειρά από νότες, τα άλλα (περί shredding) είναι λίγο πολύ... sporting thing" κάτι σαν άθλημα δηλαδή για να ξαφνιάζονται οι αδαείς.

 

Δεν είμαστε όλοι όμοιοι στην τελική.  Δενεινκακό. Άλλος τη βρίσκει κοπιάρωντας κλίμακες και ανεβοκατεβαίνοτνας μια ταστιέρα και φουσκώνει από περηφάνεια επειδή το κάνει πιο γρήγορα από τον απέναντι και άλλος τη βρίσκει με original συνθέσεις και μαγεύεται από το songwriting και τις συνθέσεις των σολο.

[BillTrantos]

Δεν είμαστε όλοι όμοιοι στην τελική.  Δενεινκακό. Άλλος τη βρίσκει κοπιάρωντας κλίμακες και ανεβοκατεβαίνοτνας μια ταστιέρα και φουσκώνει από περηφάνεια επειδή το κάνει πιο γρήγορα από τον απέναντι και άλλος τη βρίσκει με original συνθέσεις και μαγεύεται από το songwriting και τις συνθέσεις των σολο.

 

Μέχρι εκεί που αρχίζουν τα bold καλά το πήγαινες.Αν νομίζεις ότι όλοι αυτοί οι κιθαρίστες που ΕΣΥ δεν συμπαθείς κοπιάρουν κλίμακες,προσπαθούν να τις φτάσουν στο 2476687 bpm και να φουσκώσουν από περηφάνια,sorry dude,αλλά μάλλον δεν έχεις κάτσει να ακούσεις τίποτα από αυτούς και απλά γράφεις για να γράφεις.

 

Κάποιοι από αυτούς έχουν bends και vibrato τόσο κουρδισμένα και παχιά που σε κάνουν να κλαις.(Ονόματα δε λέμε,απλά κοίτα την εικόνα στο avatar μου. 8) ) Υπάρχουν metal συνθέσεις με τέτοια δομή,που χρειάζεται να μελετήσεις έστω για να καταλάβεις πώς σκέφτονται και πώς παίζουν αυτοί οι άνθρωποι.Θα μου πεις ότι σου περνάει αδιάφορο όλο αυτό,με 'γεια σου με χαρά σου,αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν είναι καλοί μουσικοί επειδή ΕΣΕΝΑ δε σου αρέσουν.

 

Έχεις κάτσει να ακούσεις καθόλου heavy/power/prog metal;Να ακούσεις,για να δεις πώς περνάνε από clean acoustic parts σε δυναμικά μέρη,τι δομή υπάρχει σε αυτά τα είδη και κυρίως,τι μπορεί να κάνει κανείς αν μπορεί να παίξει και λίιιιγο παραπάνω από 16α χωρίς να στραμπουλάει τα δάχτυλά του.

 

Σεβασμός στους μεγάλους της rock κιθάρας (Page,Clapton,Gilmour,Knopfler,Blackmore,κλπ) αλλά το όργανο από τα 80s έχει αλλάξει και συνεχίζει μέρα με τη μέρα να εξελίσσεται.Κι εγώ ακούω πολλούς από αυτούς που αναφέρετε,για να βρω την πηγή της έμπνευσης των μουσικών που κάνουν κλικ σε μένα.

 

Αφήστε λοιπόν τους αφορισμούς χωρίς να έχετε ρίξει ούτε μια αυτιά σε αυτό που τόσο παθιασμένα προσπαθείτε χωρίς καμία επιτυχία να μειώσετε.