Καψουλες για μηχανη Nespresso

[fusiongtr]

Στην Ελλάδα σου φέρνουν και ένα λίτρο νερό μαζί δωρεάν.  ;D

Minerale ή naturale? ;D ;D ;D ;D ;D

[sfaku]

Στο αρχικό ερώτισμα:

 

Έχω μηχανή νεσπρέσο αλλά δεν μου αρέσουν οι περισσότερες γεύσεις της. Θα έλεγα ότι όλες έχουν μια "κουβέρτα" φαρμακίλας, παρότι 1-2 είναι συμπαθείς.

 

Έχω δοκιμάσει μπόλικες μεθόδους χρήσης άλλου καφέ συμβατού με τη νεσπρεσιέρα. Γέμισμα παλιάς κάψουλας, γέμισμα επαναγεμιζόμενης κάψουλας, αρκετές μάρκες με συμβατές κάψουλες.

 

Καμία δεν με ικανοποίησε και οι περισσότερες (ιδίως οι πατέντες) ζορίζουν εμφανώς τη μηχανή.

 

Η πρώτη μάρκα από εναλλακτικές κάψουλες που λειτούργησε αρκετά σωστά είναι η Dowe Egberts αλλά βρίσκω τον καφέ τον ίδιο μάλλον άχρωμο/άοσμο (σε γενικές γραμμές κακές ιδιότητες για καφέ, θα έλεγα). Πίνεται πάντως.

 

Πρόσφατα όμως δοκίμασα μια αρκετά σπάνια μάρκα που λέγεται Vergnano και συνήθως θα τη βρείτε σε μερακλίδικα cafe. Οι κάψουλες της Vergnano (πωλούνται και online αλλά εγώ τις παίρνω από cafe στη γκετονία μου) λειτουργούν πολύ ικανοποιητικά (όχι 100% όπως οι αυθεντικές αλλά καλύτερα από τις άλλες και στο επίπεδο των Egberts) αλλά ο καφές δεν συγκρίνεται νομίζω, είναι πραγματικά πολύ πιο γευστικός, τόσο που κάνει κάτι δύστροπους ψευτογκουρμέδες σαν την αφεντιά μου να κόψουν τη γκρίνια.

 

Αφτί είναι η ταπινεί μου γνόμι.

 

Τιμές: 0,39 /καψούλι αλλά online τις είδα και 0,35.

 

Υ.Γ.: Αν έχετε διάθεση πειραματισμών, να ξέρετε ότι όλες οι εναλλακτικές μάρκες ζορίζουν τη μηχανή, από ανεπαίσθητα (π.χ. Dowe Egberts, Vergnano) μέχρι πολύ, οπότε πάρτε το ρίσκο σας οικειοθελώς. Αν μιαν ωραίαν πρωίαν αντί για καφέ βγει καπνός (παρότι δεν έχετε ανάψει ακόμη το πρωινό τσιγάρο) δεν θα φταίω εγώ αλλά ο ακόλαστος εθισμός σας στην καφεΐνη. Άιντε καλά εκχυλίσματα, κι από το πεζοδρόμιο, ε;

 

[LK]

Minerale ή naturale? ;D ;D ;D ;D ;D

 

Βρυσάτο  ;D

[trolley]

Έχω μηχανή νεσπρέσο αλλά δεν μου αρέσουν οι περισσότερες γεύσεις της. Θα έλεγα ότι όλες έχουν μια "κουβέρτα" φαρμακίλας, παρότι 1-2 είναι συμπαθείς.

 

Έχω δοκιμάσει μπόλικες μεθόδους χρήσης άλλου καφέ συμβατού με τη νεσπρεσιέρα. Γέμισμα παλιάς κάψουλας, γέμισμα επαναγεμιζόμενης κάψουλας, αρκετές μάρκες με συμβατές κάψουλες.

 

Καμία δεν με ικανοποίησε και οι περισσότερες (ιδίως οι πατέντες) ζορίζουν εμφανώς τη μηχανή.

 

Η πρώτη μάρκα από εναλλακτικές κάψουλες που λειτούργησε αρκετά σωστά είναι η Dowe Egberts αλλά βρίσκω τον καφέ τον ίδιο μάλλον άχρωμο/άοσμο (σε γενικές γραμμές κακές ιδιότητες για καφέ, θα έλεγα). Πίνεται πάντως.

 

Μέχρι εδώ, το έχω όλο. Θα μπορούσα να έχω γράψει ακριβώς αυτές τις λέξεις.

 

Από εδώ και κάτω όμως...

 

Πρόσφατα όμως δοκίμασα μια αρκετά σπάνια μάρκα που λέγεται Vergnano και συνήθως θα τη βρείτε σε μερακλίδικα cafe. Οι κάψουλες της Vergnano (πωλούνται και online αλλά εγώ τις παίρνω από cafe στη γκετονία μου) λειτουργούν πολύ ικανοποιητικά (όχι 100% όπως οι αυθεντικές αλλά καλύτερα από τις άλλες και στο επίπεδο των Egberts) αλλά ο καφές δεν συγκρίνεται νομίζω, είναι πραγματικά πολύ πιο γευστικός, τόσο που κάνει κάτι δύστροπους ψευτογκουρμέδες σαν την αφεντιά μου να κόψουν τη γκρίνια.

 

Αφτί είναι η ταπινεί μου γνόμι.

 

Τιμές: 0,39 /καψούλι αλλά online τις είδα και 0,35.

 

Υ.Γ.: Αν έχετε διάθεση πειραματισμών, να ξέρετε ότι όλες οι εναλλακτικές μάρκες ζορίζουν τη μηχανή, από ανεπαίσθητα (π.χ. Dowe Egberts, Vergnano) μέχρι πολύ, οπότε πάρτε το ρίσκο σας οικειοθελώς. Αν μιαν ωραίαν πρωίαν αντί για καφέ βγει καπνός (παρότι δεν έχετε ανάψει ακόμη το πρωινό τσιγάρο) δεν θα φταίω εγώ αλλά ο ακόλαστος εθισμός σας στην καφεΐνη. Άιντε καλά εκχυλίσματα, κι από το πεζοδρόμιο, ε;

 

 

... δεν το έχω καθόλου, διότι ποτέ δεν έτυχε να δω αυτή τη μάρκα. Το πιθανότερο είναι ότι έχεις επίσης δίκηο. Thanks.

 

 

[audiokostas]

Αν δεν καταλαβα καλα, τοτε κι εσυ εισαι ακομα ενας "Ελληναρας" που καθεται στην καφετερια πινοντας καφε για κανα 3ωρο.

Καλά κάνει.

Για μένα και μόνο για μένα αν θες να πιείς και να απολαύσεις καφέ, πρέπει να έχεις και τον χρόνο να το κάνεις. Το μοντέλο του καφέ-σφηνάκι στο πόδι δεν μου πάει και δεν το θέλω.

 

Δεν δύναμαι και δεν επιθυμώ να εμπλακώ στην κουβέντα σας περί της γκουρμεδιάς του καφέ καθότι δεν γνωρίζω. Έχω πιεί και (αντίθετα προς ιατρικές συμβουλές) συνεχίζω να πίνω καφέ.

Εχω την ψευδαίσθηση ότι ξέρω να ξεχωρίζω τον καλό από τον κακό καφέ but that's that και παρακάτω δεν πάω. Πόσα bar, από ποιά πηγή είναι το νερό, πως τον λέν τον ποταμό (Ιλισό, Ιλισό) και αν τον έχεσε το κουνάβι τον καρπό, μου είναι παγερά αδιάφορο.

 

Ήπια τόνους καφέδες και δεν νομίζω να πέταξα ποτέ κανένα, από καμένη πούδρα του τόνου σε πλαστικό πάνω σε σκυλοπνίχτες 10ωρου καλοκαιρινού διάπλου μέχρι Blue mountain, εξαιρετικούς Arabica (ναι, και Kopi Luwak) και αν θυμάμαι καλά τη γέυση προτιμούσα της Σουμάτρας, σε μερικά εξαιρετικά καφέ ανά την Ευρώπη.

 

Οι καφέδες που μου μειναν όμως είναι οι καφέδες του Ελληνάρα ρε φίλε Καταράχτη.

Είναι το 3ωρο (κατ' ελάχιστον, έτσι; ) φραπεδόγαλο στο Blue Bell συζητώντας περί Zeppelin, Νίτσε, γιόγκα, Λένιν, σινεμά, μηχανές, γκόμενες (πάντα), "τι θα κανες αν είχες 10 εκατομμύρια δραχμές ρε συ;".

 

Είναι ο καμένος φακελάκι νεσκαφε που φερε ο κολλητός καθώς ερχόταν και καταναλώνεται καλοκαίρι στο μπαλκόνι με τα πόδια στα κάγκελα, με τον κολλητό παραδίπλα, αγναντεύοντας τα γειτονικά μπούτια που ξεπροβάλλουν από το φόρεμα-νυχτικό καθώς απλώνει μπουγάδα και εν παραλλήλω συζητάμε προαιώνιες ανησυχίες όπως "που πάει το γκρουπάκι ρε φίλε; τι θα κάνουμε;"

 

Είναι η ωρίτσα με τον μέτριο ελληνικό στο χοντρό φλυτζάνι στη κουζίνα και με τη σχωρεμένη τη μάνα μου να μου αραδιάζει τον καημό της και τα ημερήσια κουτσομπολιά.

 

Είναι το αγγλικό νερομπλούκι στα (ανά τη χώρα πανομοιότυπα) αδιάφορα λευκά φλυτζάνια the day after μαζί με το γνωστο πρωινό προσπαθώντας να ανακαλέσεις (ή να διαγράψεις) μνήμες

 

Είναι ο κάτι σαν φρεντοκαπουτσίνολουκουμάς (της αρέσει πολύ η κανέλα) στο σπίτι και οι εμβριθείς συζητήσεις του στυλ "είναι έτσι και αλλιώς ο μικρός μας αλλά και η μεγάλη δεν πάει πίσω", "τι μαλακία που ταν το Γαλλικό που βάλαμε χθες το βράδυ - μα όχι δεν ήταν και μαλακία - μωρε μαλακία ήτανε σαν τον Peter Hammill που ακούς - όχι δεν ήξερα να ακούσω τους βλάχους σου με δεκαπέντε κιθάρες και ογδονταπέντε σόλα" και πάει λέγοντας με τη σύζυγο.

 

Σε όλα τα παραπάνω, η υπάρξη άπλετου χρόνου (όπως θα σου πουν φίλε Καταράχτη και πολλοί διάσημοι πολιτικοί και καλλιτέχνες που δημιούργησαν την φήμη δεκάδων Ευρωπαικών καφέ) ήταν πρωτευούσης σημασίας. Of essence που λέν και στα Ελληνικά.

 

Τώρα αν σε εσάς σας αρέσει ο καφές σφηνάκι στα όρθια που απλώς θα κατευνάσει την καφεινομανία ή θα δώσει ώθηση στην γεμάτη ενέργεια ζωή σας, φτάνει να είναι στα σωστά bar με το σωστό νερό, είναι θέμα γούστου και σ'αυτό κουβέντα κανενός δεν πέφτει.

 

Καλη σας μέρα.

Πάω για καφέ και τσιγάρο.

[trolley]

Καλά κάνει.

 

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι ο Καταράχτης δεν έχει τίποτε ενάντια σε αυτή την πρακτική. Αδίκως του απαντάς.

 

Για πες για τον Χάμιλ όμως.. εσύ ακούς ή το έτερον μισό;

 

 

[audiokostas]

Μάλλον δεν κατάλαβες ότι ο Καταράχτης δεν έχει τίποτε ενάντια σε αυτή την πρακτική. Αδίκως του απαντάς.

Τα μακρυνάρια είναι συνήθως όπως γνωρίζεις, περισσότερο για αυτοψυχανάλυση παρά για απαντήσεις.

Η αναφορά στον Καταράχτη ηταν μάλλον δικαιολογία για λογοδιάρροια και αν τον έθιξα να του πω και μια συγγνώμη.

 

Hammill (όπως και 4AD που σου χα πει) ακούει η σύζυγος.

Ο συγκεκριμένος, δεν ανήκει στην (ευρεία θα έλεγα) περιοχή των κοινά αγαπητών μουσικών.

 

 

 

[Superfunk]

...κι ένας λόγος που κοστίζει μια περιουσία είναι ότι ο ελληνάρας εννοεί να πιάνει την καρέκλα/τραπέζι για 2 ώρες για να πιεί 100ml καφέ...

 

Παιδια μεγαλυτερος εχθρος των Ελληναραδων απο εμενα δεν υπαρχει αλλα εδω τους...αδικουμε....

 

Καντε μια βολτα απο οποιοδηποτε καφέ στο Παρίσι ή στο Βερολίνο ή απλα πηγαινετε σε ενα Starbucks οπουδηποτε στην Ευρωπη....με τον ηλιο μπαινουν,με το φεγγαρι βγαινουν (ενταξει στα SB καθονται επειδη εχει free wi-fi)....ακομα και στη γηραια Αλβιονα στα ελαχιστα εναπομεινοντα ΤΕΑ ROOMS καθονται με τις ωρες οι θειές... ;D

 

εχω και αποδειξεις..  ;D

 

 

 

Ακομα και στην ΙΤΑΛΙΑ....(στη Ναπολη που παω συχνα) υπαρχουν και καφε που αραζεις με τις ωρες...δεν ειναι ολα τα σημεια πωλησης espresso bars.  

[trolley]

Τα μακρυνάρια είναι συνήθως όπως γνωρίζεις, περισσότερο για αυτοψυχανάλυση παρά για απαντήσεις. Η αναφορά στον Καταράχτη ηταν μάλλον δικαιολογία για λογοδιάρροια και αν τον έθιξα να του πω και μια συγγνώμη.

 

A, ok τότε. Μάλλον εγώ βιάστηκα να κρίνω.

 

Hammill (όπως και 4AD που σου χα πει) ακούει η σύζυγος.

Ο συγκεκριμένος, δεν ανήκει στην (ευρεία θα έλεγα) περιοχή των κοινά αγαπητών μουσικών.

 

Ε, ναι. Εμείς που ακούμε Χάμιλ ψιλογουστάρουμε το φήλινγκ ότι οι κοντινοί μας δεν τον αντέχουν.

 

:) :)

 

 

[LK]

Έχω απολαύσει πολλούς 2ωρους καφέδες στη ζωή μου.

Ειδικά αν η διεύθυνση του καφέ είναι γνωστή, έχω κάνει και πολλά επαγγελματικά ραντεβού μου σε τέτοια.

"Το κέντρο" βολεύει συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις.

Πάντα θεωρούσα, ως φόρο τιμής στον αστικό τρόπο ζωής, τα καφέ σαν προέκταση του σαλονιού ή του γραφείου μου.

Με την ίδια ακριβώς λογική που μπορεί να κάνω ντουζ στο γυμναστήριο.