Τροφή για σκέψη

[cos_dr]

Οχι, καλος ειναι ο ιαπωνας, τον εχω δει, ειναι και παιχτρονι.

Μου θυμιζει ποσο ηλίθιος ειμαι κι εγω. χαχαχα

Μονο που δεν καταλαβαινω τι λεει.

[Waterfall-K]

Μονο που δεν καταλαβαινω τι λεει.

Τωρα τελευταια εχει παντα Αγγλικους υποτιτλους στα βιντεο του, εχει αρχισει να βαζει υποτιτλους και στα παλια του βιντεο.

Οταν δεις κατω δεξια απο το βιντεο το παρακατω εικονιδιο, πατα το (αν δεν ειναι ηδη ενεργοποιημενο) και διαλεξε σε τι γλωσσα θες τους υποτιτλους.

 

[manosx]

Τι analog synth τι Sampler, τι Manley τι Behringer, το ίδιο είναι... μην είστε κορόιδα λαίμαι...

 

 

ενώ θεωρούσα ειλικρινά τον Waterfall παράλογο σχετικά με κάποιες απόψεις του, τείνω τελικά να συμφωνήσω

 

 

Άστο καλύτερα  ;D ;D ;D

[Waterfall-K]

Πρότεινε του να κάνετε groupaki. Να το ονομάσετε That makes two of us.

Μακαρι να δεχοταν, θα ηταν τιμη μου.

 

"Katsunori Ujiie is a creative director, composer, arranger, and keyboardist.

He has a great career in field of software production, musical education and producing.

As a sound designer, he produced for Yamaha digital equipments like DX, SY, QY, VL, EX, CS, MOTIF, etc and Arturia software synthesizers.

Also he visited many countries in Asia, Russia and Europe as a demonstrator.

He is also Vice Chief Managing Director of Japan Synthesizer Programmers Association (JSPA)"

 

Ενταξει, δεν ειναι και o...OurDarkness, αλλα το παλευει το "παιδι"...

[Nikolas]

Καταρχήν αυτό το "ότι πληρώνεις παίρνεις" γενικά ισχύει, σύμφωνα με τις εμπειρίες μου. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά βασικά αυτές οι εξαιρέσεις έχουν πιο πολύ να κάνουν με το χρήστη, παρά με το προϊόν τελικά. Παράδειγμα: Μπορεί ένα παιδί (14 ετών) να είναι σούπερ ευχαριστημένος με το netbook των 199 ευρώ. Να είναι μούρλια χαρούμενος και να ΜΗ καταλαβαίνει γιατι καν υπάρχουν τα imac των 1500 ευρώ (ή κάτι άντιστοιχο). Κάνει τη δουλειά του! Τελείωσε!

 

Επιπλέον, θα πρέπει, κάποια στιγμή, να σκεφτούμε τι αγοράζουμε μαζί με το προϊόν:

α. Το προϊόν

β. Τα manual (αν υπάρχουν)

γ. Το status που συνοδεύει το προϊόν

δ. Τη μοναδικότητα του προίόντος (αν ισχύει).

 

Ειδικά αν είναι το θέμα του "δ" στη μέση, το αφήνουμε στην άκρη, αφού μπαίνει στη σχέση που έχει ο καλλιτέχνης με το μοναδικό έργο του και την αξία ενός μοναδικού έργου τέχνης.

 

Τώρα για τα υπόλοιπα. Εντάξει, δεν είναι άχρηστη η γνώμη του μη έχοντος, αλλά μάλλον βαραίνει περισσότερο αυτή του έχοντος. Όπως δε θα πας στο κιθαρίστα για γνώμη στα πιάνα.

 

Κάπως έτσι.

[theoctapus]

Ένα μικρό σχόλιο για το ότι πληρώνεις παίρνεις. Επειδή έχω κάποιες γνώσεις στα ηλεκτρονικά και επειδή από τότε που έμαθα να χρησιμοποιώ κατσαβίδι απέκτησα το συνήθειο να ανοίγω όποια συσκευή πέσει στα χέρια μου, να πω ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων η τιμή μιάς συσκευής αντικατροπτίζεται απόλυτα στα "εντόσθιά" της, απ' τον τρόπο που είναι τοποθετημένα τα καλώδια, απ' το μέγεθος και πλήθος των ηλεκρολυτικών στην ανόρθωση, απ' τα ics, τις διόδους, τια αντιστάσεις, τους πυκνωτές, τις συνδέσεις, τα βύσματα, you name it. Και καθόλου να μην ξέρεις την τιμή της συσκευής μπορείς πολύ εύκολα να κάνεις μια υπόθεση. Και μπορεί τα υλικά και η ποιότητα κατασκευής σπανίως να αναφέρονται στα specs αλλά είναι εξίσου σημαντικά.

 

Τώρα κατά πόσο αυτό μεταφράζεται και σε καλύτερο ήχο (ότι και να σημαίνει αυτό) είναι άλλη μεγάλη κουβέντα που πρακτικά ΔΕΝ έχει απάντηση.

[Waterfall-K]

...στις περισσότερες των περιπτώσεων η τιμή μιάς συσκευής αντικατροπτίζεται απόλυτα στα "εντόσθιά" της, απ' τον τρόπο που είναι τοποθετημένα τα καλώδια, απ' το μέγεθος και πλήθος των ηλεκρολυτικών στην ανόρθωση, απ' τα ics, τις διόδους, τια αντιστάσεις, τους πυκνωτές, τις συνδέσεις, τα βύσματα, you name it. Και καθόλου να μην ξέρεις την τιμή της συσκευής μπορείς πολύ εύκολα να κάνεις μια υπόθεση.

O κυριος Uli Behringer εχει διαφορετικη αποψη.

 

"I desperately wanted to have my own equipment but as a student I couldn't afford to establish my own recording studio. One day I opened up a signal processor of an established brand and I realized that despite a selling price of $1,000 the components inside were just worth $100. It was then that I started to design equipment; initially for myself, but surprisingly I had immediately sold ten pieces to my friends and fellow musicians before I had even built them. I discovered that all of my musician friends faced the same dilemma. There was simply a tremendous need for good and affordable sound equipment."

Uli Behringer

 

Παρε παραδειγμα την ψηφιακη κονσολα Behringer X32. Η κονσολα αυτη ειναι τα δυο τελευταια χρονια, απο τοτε που κυκλοφορησε δηλαδη, best seller σε ολο τον πλανητη. Την βλεπεις σχεδον παντου, απο θεατρα, γηπεδα, στουντιο και συναυλιακους χωρους, σε live του B.B. King, ακομα και του Σπανουδακη στο Ηρωδειο. Η κονσολα αυτη φτιαχτηκε μετα απο συνεργασια των τεχνικων τμηματων της Behringer και της Midas, ο οποια Midas ανηκει απο το 2009 στην Behringer. Το τι σημαινει βεβαια το ονομα Midas στις κονσολες δεν χρειαζεται να το γραψουμε.

 

Αυτη η κονσολα λοιπον, Τheoctapus, πωλειται στα 2300€. Συμφωνα με το review του SOS,

"The built-in effects cover far more ground than usual, and achieve a far higher sound quality than would be expected of a console at several times the price of the X32. At the launch price, this console has no alternative — anything remotely comparable costs between two and four times more. Moreover, the X32 compares favourably from a features point of view with some very serious high-end live-sound consoles."

 

H κονσολα αυτη, οπως φυσικα και ολα τα Behringer προιοντα, ειναι Made In China. Οι αντιστοιχες κονσολες αλλων εταιρειων, που κοστιζουν ομως τα τετραπλασια, το πιθανοτερο ειναι να κατασκευαζονται κι αυτες στην Κινα. Στις μερες μας λιγα πραγματα πλεον δεν κατασκευαζονται εκει. Πες μου λοιπον Που βλεπεις το "οτι πληρωνεις παιρνεις" οταν αγοραζεις ενα εφαμιλλο προιον σε τετραπλασια τιμη το οποιο ομως ειναι κι αυτο κατασκευασμενο στην Κινα. Εδω καποιος μας κλεβει, και το μονο σιγουρο ειναι οτι ο κλεφτης δεν λεγεται Behringer.

 

Παραδειγματα υπαρχουν απειρα, κοιτα το iPhone σου το οποιο κοστιζει κοντα 1000€ και το οποιο εχει αστειο κοστος παραγωγης, διοτι κι αυτο ειναι Made In China. Μηπως κι αυτο ειναι "οτι πληρωνεις παιρνεις"?

 

Στα μουσικα, κοιτα την αγαπημενη μας Kurzweil και Hammond, οι οποιες μετεφεραν την παραγωγη τους κι αυτες στην Κινα, αλλα οι τιμες παρεμειναν στα ιδια επιπεδα. "Οτι πληρωνεις παιρνεις" κι αυτες, ε? Ναι....

 

Μπορω να σου γραφω παραδειγματα ως το αλλο πρωι. Το "οτι πληρωνεις παιρνεις" ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα παραμυθια του εμποριου, μη τσιμπατε λοιπον.

 

Και μια και τον αναφεραμε, παρτε κι ενα ωραιο live βιντεακι με τον Lee Ritenour και τον...Uli Behringer στα πληκτρα. Ο τυπος ειναι μεγαλη μουρη τελικα. 8)

 

[theoctapus]

Δεν μίλησα για το made in X. Δεν υπάρχει κάποιος ουσιαστικός λόγος για να υποστηρίξει κανείς ότι η Κίνα ΔΕΝ μπορεί να φτιάξει προιόντα ποιότητας.

 

Ο κύριος Behringer λοιπόν μπορεί να λέει ότι θέλει, μπίζνα κάνει και μάλιστα με πολύ συγκεκριμένο τρόπο (δίνω στον λαουτζίκο στην μισή τιμή ότι δεν μπορεί να αγοράσει από άλλους). Εγώ σου λέω αυτά που βλέπω ο ίδιος. Behringer δεν είμαι αλλά σίγουρα είμαι πιο ειλικρινής.

 

Άσε που υποστηρίζεις μια θέση που αφορά χιλιάδες επί χιλιάδων προιόντα φέρνοντας παραδείγματα. Δεν πάει έτσι φίλε μου.

 

Πλέον με την αφθονία προιόντων εκεί έξω είναι σχεδόν σίγουρο ότι μπορείς να βρείς σε χαμηλές τιμές συσκευές με τις οποίες "κάνεις την δουλειά σου" μέχρι "τα σπάνε". Δεν μπορώ να το αρνηθώ. Όμως από αυτό μέχρι να υποστηρίζεις ότι κάθε τι ακριβό είναι για κορόιδα υπάρχει μια κάποια απόσταση.

[Nikolas]

καταράκτη: Τα υπόλοιπα που ανέφερα δε σε ενδιαφέρουν; Δε παίζουν ΚΑΝΕΝΑ ρόλο; Δηλαδή κάθε τι στο κόσμο, κατά την κοσμοθεωρία σου είναι υπερβολικά σε τιμή. Δε πα να πρέπει να πληρώσουν κόσμο σε άλλες χώρες, μεταφορικά, υπέρογκους φόρους, εμπάρκα, εκτυπώσεις, και ότι άλλο στο διάλο...

 

Τελικά ρε συ, τι δουλειά κάνεις; Έχεις κάποια σχέση με κάποια επιχείρηση για να γνωρίζεις τα ότι νά'ναι έξοδα που προκείπτουν συνέχεια; Ακόμη και το packaging έχει το κόστος του.

 

Πώς να το κάνουμε;

 

Άσε που η γνώμη του ένος επιχειρηματία στο χώρο μπορεί να έχει να κάνει με το να σπρώξει τα δικά του προϊόντα... Θεμιτά ή αθέμιτα.

 

[trolley]

Μία διευκρίνηση από 'μένα, καθότι εγώ "έβρισα" πρώτος τον συμπαθή ιάπωνα.

 

Ο ιάπωνας είναι δημοσιογράφος, της ιντερνετικής εποχής μας βεβαίως, αλλά αυτό είναι και τίποτε περισσότερο. Η συνέπεια στον τρόπο που εργάζεται, η επιμονή του και η συμπαθής τηλεοπτική του παρουσία, τον έχουν κάνει δημοφιλή στις εταιρείες που (γιατί όχι άλλωστε;) υποστηρίζουν την προσπάθειά του δίνοντάς του όργανα για να κάνει παρουσιάσεις.

 

Έχω μεγάλο σεβασμό για ανθρώπους που έχουν επιλέξει να λειτουργούν έτσι, διότι ΚΑΙ αυτό χρειάζεται στην αγορά, και είναι σίγουρα προτιμότερο από τα αμιγώς κειμενικά reviews που διαβάζαμε για πολλά χρόνια.

 

ΟΜΩΣ, υπάρχει ένα όριο στο πόσο μακρυά μπορεί να πάει μία αμιγώς δημοσιογραφική προσέγγιση, και αυτό το όριο είναι εμφανές σε ΟΛΑ τα reviews αυτού του τύπου, είτε από τον Ιάπωνα, είτε από κάποιον άλλο. Θα τους δεις π.χ. να μαλακίζονται συνέχεια με το κουμπί για το "ανoιγοκλείσιμο" του φίλτρου, ή να ψιλοκουνάνε τα κουμπάκια για να μας πουν αν είναι woobly, αλλά κοιτάς το ηχητικό σύστημα από το οποίο ΑΚΟΥΝΕ το όργανο, και η λέξη "ημι-ηλίθιος" σου έρχεται κατ' ευθείαν στο στόμα.

 

Δουλειά του ιάπωνα είναι να οπτικοποιήσει μία απλή παρουσιάση των specs, και την κάνει πολύ καλά (υποθέτω, δεν ξέρω ιαπωνικά), ΑΛΛΑ υπάρχουν τόσα περισσότερα πράγματα να ειπωθούν και να συζητηθούν, στα οποία ο άνθρωπος δεν εμβαθύνει καθόλου (και γιατί τάχα να το κάνει;).

 

Τα reviews που γίνονται από μουσικούς (έβλεπα πριν κάποιες εβδομάδες τον Belew να παρουσιάζει μία πεταλιέρα) είναι εντελώς διαφορετικά : οι συζητήσεις για specs είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες, οι συζητήσεις για τον ήχο της συσκευής είναι στο προσκήνιο και υπάρχει διαρκής υποστήριξη των επιχειρημάτων με πραγματικό playing του οργάνου ή της συσκευής.

 

Σόρυ λοιπόν αγαπητέ Waterfall-K αλλά υπάρχουν ΟΛΑ αυτά. Για ποιο λόγο θα έπρεπε να πάρουμε σοβαρότερα τον ιάπωνα απ'αυτό που έγραψα, δεν μπορώ να το κατανοήσω. Η δημοσιογραφική κριτική για ένα μουσικό όργανο έχει μεν κάποιο ενδιαφέρον αλλά όχι απαραιτήτως τόόόόσο ενδιαφέρον... και - επί τη ευκαιρία - το ίδιο ισχύει για τη δημοσιογραφική κριτική οποιουδήποτε πράγματος, των δίσκων μουσικής π.χ.