Έχει νόημα;

[stavros911]

Λάκη δίκιο έχεις. Μιας και είμαστε συνάδελφοι, μπας και έχεις όραμα να γίνουμε καθίκια δηλ δικηγόροι-μάνατζερς με πούρα και μεγάλα δαχτυλίδια; Αφού η φάση μπάντα δεν προχωρά...  ;D ;D ;D

[bouzoukleri]

Υπάρχει και η άλλη λύση που εφαρμόζω...όταν είμαι σε τέτοια φάση (περίπου)...φτιάχνω μία καινούργια κιθάρα ;D ;D η οποία με προκαλεί να ξαναπαίξω...

 

Δεν θέλω καν να σκέφτομαι την περίπτωση ότι υπήρξαν 10 τέτοιες φάσεις στην ζωή μου

 

    ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 

 

Στα σοβαρά τώρα . Αναφέρεις τα παρακάτω :

 

Το "καλή" είναι σχετικό βεβαίως, για εμένα καλή ήταν από τη στιγμή που μου προσέφερε μια γεμάτη και πλήρη πρόβα κάθε εβδομάδα στην οποία δουλεύαμε δικά μας κομμάτια και δεν χάναμε το χρόνο μας με χαζοδιασκευές, 2 κυκλοφορίες που πήραν καλές κριτικές και κάποια λάιβ στα οποία περάσαμε και πέρασαν καλά όσοι μας είδαν.

 

Σου προτείνω να προσπαθήσεις να βρεις ανθρώπους που έχετε περίπου το ίδιο όραμα και τοποθετείτε στο ίδιο ύψος τον πήχη. Και ας παίζετε σοβαροδιασκευές ( επιλογή σας είναι)  στην αρχή και ας μην έχετε καλές κριτικές από την αρχή.

 

Και συνυπογράφω την ερώτηση εάν παίζεις γιατί σου αρέσει η μουσική ή οι πρόβες είναι η αφορμή για μια ανάγκη συμμετοχής σε μια μουσική ομάδα.

 

Μόνο μην κάνεις κακό στο όργανο. Είναι το μόνο που δεν φταίει.

[LK]

να γίνουμε καθίκια δηλ δικηγόροι-μάνατζερς με πούρα και μεγάλα δαχτυλίδια

 

ΔΕΝ έγινες ακόμα;;;;;

Αργείς. ;D ;D ;D

[npap]

καλά σου λέει...εδώ δεν πήραν εμάς... ;D ;D

 

το γεγονός να μας έχουν "πάρει" και να μη μας το λένε από ευγένεια δεν σου περνάει από το μυαλό έ?.... ;D

 

πάντως για τον φίλο μας, ο χρόνος για να φτάσει στην ηλικία μας, είναι ολόκληρη ζωή (μάλιστα εμπεριέχει το σταυροδρόμι που συναντιέται ο δημιουργικός ενθουσιασμός με την πείρα) και αρκεί με την αρωγή από το σωστό "κάρμα" για 5-6 no1 παγκόσμια hits... 8)

 

εύχομαι τα καλύτερα...

 

[Παστίτσιός]

Το άν έχει νόημα εξαρτάται καθαρά από τον καθένα προσωπικά, από τους λόγους ενασχόλησης του με το αντικείμενο και από τους σκοπούς που έχει για αυτό. Εμένα προσωπικά πάντα με ενδιέφερε να συνθέτω δικά μου μουσικά κομμάτια, οι διασκευές δεν μου έκαναν κλίκ ποτέ, πάντα εξάλλου προτιμούσα να ακούω και τις αυθεντικές συνθέσεις διάφορων γνωστών μουσικών και όχι τις διασκευές τους από άλλους.

 

Σε μπάντα δεν μπήκα ποτέ αν και κάπου στα 21 μου μου πρότεινε κάποιος ραδιοφωνικός παραγωγός ότι θα έπρεπε να μπώ σε μπάντα για να εξελιχθώ επειδή από τα δείγματα μου που άκουσε είδε ότι το έχω. Αλλά για διάφορους λόγους δεν μπήκα. Τώρα στα 34 με πιάνει η ανάγκη να χρησιμοποιήσω επιτέλους κάποια πραγματικά όργανα  για τα κομμάτια μου τα οποία θέλω να μιξάρω σε πραγματικό στούντιο ώστε να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο ηχητικό για να είναι άξιος ο ήχος ακόμα και για εμπορική χρήση, έτσι σκέφτομαι να ψάξω να βρώ μπασίστες, κρουστάδες κ.λ.π. για συνεργασία και αν κάτσει η φάση γιατί όχι και για μπάντα. Αλλά αυτό που με σταματάει να τα κάνω όλα αυτά, είναι το ότι λόγω ανεργίας δεν υπάρχει ευρώ έστω για 1 εισιτήριο του οασθ και δεν γίνεται συνεργασία και μπάντα με τηλεπάθεια και email μόνο. :(

 

Οπότε έχει νόημα να συνεχίσω να έχω αυτήν την επιθυμία; Μα φυσικά και έχει, η ενασχόληση μου με τη μουσική είναι για μένα μία φυσική ανάγκη την οποία την νιώθω τουλάχιστον από τα 10 μου χρόνια. Αν πάψει να έχει νόημα, θα πάψει να έχει νόημα η ζωή μου, οπότε δεν γαμιεται και η ανεργία και όλα; Συνεχίζω και πού θα πάει, μιά μέρα (μάλλον νύχτα θα είναι) θα τα καταφέρω.  8)

 

Για αυτό νομίζω ότι καθένας πρέπει να σκεφτεί ποιά αιτία τον οδήγησε εξαρχής να ασχοληθεί με το αντικείμενο, τί τον κράτησε να ασχολείται για καιρό παρά τις δυσκολίες της ζωής του και να βρεί μέσω της αυτογνωσίας εάν έχει νόημα να το παίζει το όργανο του. ::)

 

Ίσως να έπρεπε να κάνουμε ένα πρότζεκτ μέσω του νόιζ όσοι ψάχνουμε το νόημα στο παρόν θέμα, μία μπάντα του νόιζ για 30άρηδες και να ψάξουμε να βρούμε το νόημα.  :D

[samy paraga]

Ανήκω σε παρόμοια φάση με τον Ωδιοχώστα, δλδ τα παράτησα για καμιά 20αριά χρόνια, με τη κιθαρα κάτω απ το κρεβάτι στη θήκη της.............

Ξεκίνησα στα 14 με μια σάπια ακουστική που κατέσχεσα από έναν φίλο που του την είχαν κάνει δώρο. Μ'αυτήν, κάτι τάπερ που βούταγε ένας απ τη μάνα του, ένα μικροφωνάκι της πλάκας που βάζαμε σε ένα ντεκ, μαζευόμασταν 4-5 κατσαπλιάδες και βαράγαμε ;D

 

Μετά πήρα τη πρώτη μου ηλεχτρικιά, ο άλλος μπάσσο, και ο τρίτος αληθινά τούμπανα.

Για μια σχεδόν δεκαετία, είχαμε μπάντα, βγάζαμε τραγουδάκια, χαβαλεδιάζαμε, γκρινιάζαμε, διασκεδάζαμε.

Σταδιακά όπως είπε και ο Τρόλεις, εκεί κοντά στα 30, κάτι οι δουλειές, κάτι που άλλοι παντρεύτηκαν τα πράγματα ζόρισαν, ώσπου έκλεισε ο κύκλος, ήταν αδύνατο να βρούμε κοινές ώρες και να έχουμε διάθεση............

 

Περίπου 20 χρόνια μετά Μ. Παρασκευή μεσημέρι, μπήκα σε ένα μαγαζί και πήρα μια ακουστική-γουρούνι στο σακκί  ;D, περπάτησα παρακάτω ένα στενό και αγόρασα ένα DAW  kai 1 midi keyboard, et voila  ;D ;D ;D

 

Είμαι ευτυχεσμένος, όποτε έχω χρόνο και διάθεση σκαλίζω από κιθάρα, μπάσο, φλογέρα,πλήχτρα, προγραμματισμό, ολίγον κρουστά, τραγουδάω..........................όλα αυτά χωρίς να ξέρω τπτ, έστω και ερασιτεχνικά, είμαι ένας παντελώς άσχετος, αλλά ευτυχησμένος που όταν έχω χρόνο και διάθεση, συγγράφω ύμνους που κάποια μέρα θα τύχουν παγκοσμίου αναγνωρίσεως..................συγχρόνως γνώρισα και από εδώ μέσα και μερικούς άνθρωπες καλοσυνάτους μουσικαράδες που προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, να με συνδράμουν στις δημιουργίες μου. Είμαι σίγουρος πως σκέφτηκαν ιδιοτελώς, δλδ, αναγνώρισαν το τάλαντό μου και αναμένουν στο μέλλον να γίνουν κι αυτοί γνωστοί και διάσημοι, μέσω της συμμετοχής τους στις δημιουργίες μου.

 

Ευχαριστώ  ;D

[Waterfall-K]

συγχρόνως γνώρισα και από εδώ μέσα και μερικούς άνθρωπες καλοσυνάτους μουσικαράδες που προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, να με συνδράμουν στις δημιουργίες μου.

Μη το κανεις θεμα. Παντα βοηθαω τη νεολαια...

[marathon]

το γεγονός να μας έχουν "πάρει" και να μη μας το λένε από ευγένεια δεν σου περνάει από το μυαλό έ?.... ;D

Η πενηντάρα φίλος, ίσον δυο 25άρες. Εγώ είμαι σαν τη Σαρον Στόουν...μην ανοίξω τα πόδια μου ;D

[Terry RoscoeBeck5]

Η ερώτηση είναι αν έχει νόημα να ασχολούμαι ακόμα με το όργανο και αν είναι σοφή κίνηση να του δώσω μια να πάει στα κομμάτια να μη το βλέπω και με διαολίζει...

 

 

 

Σταύρο αν είναι κάνα Fender jazz bass, ρίξε σύρμα να έρθω να σε βοηθήσω να το ξεφορτωθείς το... παλιοκούτσουρο  ;D

 

Η απάντηση στο ερώτημα σου είναι ότι αν του δώσεις μια κλπ, θα έρθει μια στιγμή που θα το έχεις σκυλομετανιώσει.

 

Stick to your guns και τα υπόλοιπα θα έρθουν  ;)

[freerock1974]

Kαλησπερα συνονοματε...

όταν με ρωτάνε τι μου αρέσει περισσότερο, απαντώ "η μουσική".

 

αν έχει νόημα να ασχολούμαι ακόμα με το όργανο και αν είναι σοφή κίνηση να του δώσω μια να πάει στα κομμάτια να μη το βλέπω και με διαολίζει...

 

Δε  νομιζω οτι υπαρχει καποιο διλημμα... ;)

 

Εικαζω οτι εισαι της ''κοινωνικης'' σχολης.Θες να  παιζεις-δημιουργεις  με αλλους.

Υγιεστατο. ;)

 

Ωστοσο  θα σου ελεγα οτι  ΤΩΡΑ ειναι η  ευκαιρια να ωριμασεις ως μουσικος,να ψαχτεις,να ακουσεις μουσικη,να ηχογραφησεις τον  εαυτο  σου,να δεις το εργο αλλιως.

Νομιζω οτι η ''μοναξια'' του μουσικου,πρεπει να ειναι πιο γονιμη απο την..''συνευρεση'' του με αλλους  γιατι πολυ απλα,εκει,πρεπει να εχει  πραγματα να  δωσει και  να συνεισφερει λειτουργωντας ως μερος ενος συνολου.

 

Με λιγα λογια...

Εκμεταλευσου τον χρονο αυτον που εισαι..ξεμπαρκος για να  ''μαθεις'' μουσικα τον εαυτο σου και να εξελιχθεις.

Πολλες φορες οι μπαντες,δε μας δινουν την  ευκαιρια να  ωριμασουμε ως μουσικοι κι ας νομιζουμε το αντιθετο..

 

Ευχομαι δημιουργικη μοναξια και να ερθει η μπαντα την στιγμη που πρεπει:Προτου μολις εκλειψεις... ;)

 

Καλη συνεχεια!