Νέο άλμπουμ Pink Floyd ( ; )

[alexmei]

Kαι εγώ θα τον αγοράσω για να μην είναι ένας δίσκος που κληρονόμησα από τη συλλογή των προγώνων μου. Τι θα λέμε στα παιδιά μας;

[dvat]

To Amused To Death ήταν ένα αριστούργημα, διαμάντι πραγματικό... Πιο Floyd δεν γίνεται και ας ήταν δουλειά μόνο του Waters.

 

To Division Bell, ήταν επίσης τεράστια δισκάρα. Χωρίς Waters εδώ. Με πιο μικρής διάρκειας τραγούδια αλλά με ήχο και στιγμές σήμα κατατεθέν.

 

Ανυπομονώ για την καινούργια δουλειά. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού, ηχογραφήθηκε την εποχή του Division Bell (1994). Ο Gilmour έχει προσθέσει lead μέρη και έχουν ηχογραφηθεί έξτρα φωνητικά. Πραγματικά ανυπομονώ.

 

Θα περιλαμβάνονται εξ'ολοκλήρου νέες συνθέσεις? Δεν έχω μάθει.

 

Δεν έχει νόημα η διαφωνία σχετικά με την επωνυμία. Θα το δεχόμουν και ως Gilmour / Mason, θα το δεχόμουν και ως οτιδήποτε άλλο. Δεν το συζητώ ότι θα ήθελα, κάποια στιγμή να γυρίσει ο Waters και να βγάλουν ένα τελευταίο δίσκο. Και έτσι όμως, οι προσδοκίες είναι στα ύψη..

 

Η μόνη εποχή που προσωπικά (και αιρετικά) δεν αναγνωρίζω ως Floyd, είναι η Syd Barrett εποχή. Ή καλύτερα, η προ Gilmour εποχή γιατί είχαν συνυπάρξει για λίγο.

 

Τότε, sorry που θα το πω, αλλά περισσότερο θα τους ταίριαζε το όνομα "Τα Ζουζούνια"

ή "Η μικρή Πολυξένη" παρά το Pink Floyd...  ::) :P

 

[AuditoryDriving]

Η αλήθεια είναι πως απλά θα το αγοράσω βασισμένος στο όνομα και τίποτε άλλο. Έτσι για το γαμώτο ρε παιδί μου...

 

 

λολ δε μπορω να καταλαβω ειλικρινα αν κανεις πλακα ή αν μιλας σοβαρα εδω....  :)

 

 

Η μόνη εποχή που προσωπικά (και αιρετικά) δεν αναγνωρίζω ως Floyd, είναι η Syd Barrett εποχή. Ή καλύτερα, η προ Gilmour εποχή γιατί είχαν συνυπάρξει για λίγο.

 

Τότε, sorry που θα το πω, αλλά περισσότερο θα τους ταίριαζε το όνομα "Τα Ζουζούνια"

ή "Η μικρή Πολυξένη" παρά το Pink Floyd...  ::) :P

 

 

 

(θα το φυτιλιάσεις το φόρουμ μ αυτά που γραφεις και θα εκτροχιαστουμε  ;D ;D ;D - εγώ δε συμφωνώ παντως μαζί σου  :) :):P)

 

 

[atreu73]

 

Τότε, sorry που θα το πω, αλλά περισσότερο θα τους ταίριαζε το όνομα "Τα Ζουζούνια"

 

 

Τα ζουζούνια έπονται του τρελο-Σίντ αγαπητέ dvat.

 

[dvat]

 

(θα το φυτιλιάσεις το φόρουμ μ αυτά που γραφεις και θα εκτροχιαστουμε  ;D ;D ;D - εγώ δε συμφωνώ παντως μαζί σου   :) :):P)

 

 

ψυχραιμία...  Έχω πολλούς φίλους που γουστάρουν την Syd περίοδο, οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. ;)  Για μένα ωστόσο, έγιναν μπαντάρα από τον Gilmour και μετά.

 

Για να βγει το καινούργιο, να δούμε...  8) 8)

[AuditoryDriving]

ψυχραιμία...  Έχω πολλούς φίλους που γουστάρουν την Syd περίοδο, οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. ;)  Για μένα ωστόσο, έγιναν μπαντάρα από τον Gilmour και μετά.

 

Για να βγει το καινούργιο, να δούμε...  8) 8)

 

 

Εννοείται ψύχραιμος ρε dvat λολ ήταν τελείως φιλικό / πειραχτικό αυτό που έγραφα, εδω είχαμε τρελά ευχαριστα νέα :) :)

 

 

[harilatron]

Πάντως ο Gilmour δεν "το είχε" ποτέ με τους στίχους. Το Division Bell και το προσωπικό που ακολούθησε το έχει επιμεληθεί στιχουργικά η σύζυγος η οποία φαίνεται ότι τον έχει επηρεάσει σημαντικά στο βαθμό που να "αξιώνει" ρόλο σε κάθε δραστηριότητα (δισκογραφία, tour, κοινωνικό έργο κλπ). Υποθέτω ότι η ίδια θα έχει συνεισφέρει στίχους στο επερχόμενο album (που αρχικά όπως διαβάζουμε ήταν instrumental).

[fenderiarhs]

        Αναφερθηκαν οι περισσοτεροι στα κλασσικα σχολια Gilmour vs Waters τα οποια ειναι τοσο παλια οσο και το Saucerful of Secrets καθως και στον επερχομενο δισκο των Floyd ή των μη-Floyd κατ' αλλους) ωστοσο δεν ειδα κανεναν να αναφερει οτι εκτος απο το release του (εν πασει περιπτωσει για να συννενοουμαστε )floyd δισκου τον Οκτωβριο υπαρχει και σολο διskoς του Glimour αρχες του 2015. Το αυτο και για τον Waters.

 

        Κατα τα αλλα, ενταξει δεν νομιζω να περιμενει κανεις καμμια τρελλη innovation, εξαλλου the sixties are over που λεει και η Joan Baez, ωστοσο το καλλιτεχνικο αισθητηριο και ο σεβασμος του κυριου Γκιλμουρ στο υλικο του οσο και σε αυτο των Floyd με κανει να πιστευω οτι τουλαχιστον θα ακουσω κατι αξiο λογου. Τα υπολοιπα  ειναι απλως αμπελοφιλοσοφιες.

 

      Ετσι απλα για να μπω κι εγω στη ποδοσφαιροσυζητηση ενεκα των ημερων το amused to death ειναι εξαιρετικος δισκος, οπως και το πρωτο σολο project του Gilmour, σε αντιθεση με το about face που θα μπορουσε να ειναι ενα προτζεκτ των Europe  :P :P :P :P :P

 

            Anamenoume sto akoustiko mas. Auto kai tipote allo telos filos.

[Waterfall-K]

Η μόνη εποχή που προσωπικά (και αιρετικά) δεν αναγνωρίζω ως Floyd, είναι η Syd Barrett εποχή.

Το σκοτωσες.... :P Η Barrett εποχη (1965-1968) ηταν ακρως ψυχεδελικη και αποτυπωθηκε στα δυο πρωτα αλμπουμ των Floyd. Πολλα ναρκωτικα την εποχη εκεινη, πολυ πειραματισμος με τον ηχο κλπ κλπ. Οσοι γουσταρουν Ψυχεδελεια γουσταρουν και τα πρωτα αλμπουμ τους, με Barrett ή χωρις, οσοι παλι δεν γουσταρουν νιωθουν πιο ανετα με τον μετεπειτα space rock ηχο των Floyd. Στη δευτερη περιπτωση φανταζομαι ανηκει η πλειοψηφια των φαν της μπαντας.

 

Προσωπικα δεν ακουω Ψυχεδελεια και τα πρωτα αλμπουμ των Floyd υπαρχουν στην δισκοθηκη μου απλα σαν αναφορα σ'αυτη τους την περιοδο, δεν νομιζω να ξαναβαλω ποτε να ακουσω ολοκληρο το "The Piper At The Gates Of Dawn" ή το δευτερο CD απο το "Ummagumma". Τι να ακουσεις δηλαδη απο το "Several Species Of Small Furry Animals Gathered Together In A Cave And Grooving With A Pict" του φιλου μας του Waters? :-X Πρεπει να εχεις πεσει στη μαρμιτα με το LSD για να το αντεξεις. ;D

[trolley]

Κατα τα αλλα, ενταξει δεν νομιζω να περιμενει κανεις καμμια τρελλη innovation, εξαλλου the sixties are over που λεει και η Joan Baez, ωστοσο το καλλιτεχνικο αισθητηριο και ο σεβασμος του κυριου Γκιλμουρ στο υλικο του οσο και σε αυτο των Floyd με κανει να πιστευω οτι τουλαχιστον θα ακουσω κατι αξiο λογου. Τα υπολοιπα  ειναι απλως αμπελοφιλοσοφιες.

 

Κακή λέξη η "αμπελοφιλοσοφίες". Συνήθως χρησιμοποιείται από αγράμματους που παρακολουθούν σώου του Σεφερλή και πηγαίνουν στην Πάολα. Εσύ τι τη θέλεις; Δώσε μας λίγη αξία....