Φιρίκι Πηλίου

[AuditoryDriving]

Όρθιοι νάμαστε και να πίνουμε κονιάκ με τους νεκροθάφτες λαίμαι  ;D ;D ;D

 

 

Γύρναγα απ τη δγλειά κατά τις 3 το μεσμέρ και λέω δεν περνάω από ένα τοπικό φύλαρχο σε γειτονικό χουριό?Κοιμόταν ο μπαγλαμάς-ήταν αξημέρωτα στο βουνό και έκοβε ξσύλα για τη ζόμπα, αλλά σκώθκε, ύπιαμε ένα τσιπράκι και ροβόλισα για του ζμπίτ.

5 βαθιμοί όχι σπουδαία πράγματα, αλλά είχε ένα αεράκι ξσύριζα, άναψα τη ζόμπα και αισθάνθηκα το Μπαμιαλαλάκη μέσα μου.

  Τα υλικά που θα χρειαστήτε αγαπητές μου συνπορδουμίτισσες.

Μερικά μανιτάρια-ευγενική χορηγία του Γιαννάκη, που τα μάζεψε τη Κυριακή απ το βουνό.

Πατάτες Νευροκοπίου, ή Λεκάνης, ή Λειβαδίτη, ή τις κυρά Τασούλας της ζμιτονοικοκυράς μου, απ του κήπο της.

Μερικές σκέλιδες σκόρδο και ένα κρόμμυον, της κυρά Τασούλας που τσίμπησα απ τις πιατέλες που τα φυλάει στην αυλή ;D

  Ρίγανη, με είχε φέρει κάποιος μαζεμένη απ το βνο

Ελιές Θάσου, τις είχα αγοράσει απ τη Θάσο πριν μια βδομάδα-νέας εσοδίας λαίμαι

  Φετούμπα Μωησή Κεχρόκαμπου Π.Ο.Π λαίμαι, αν και ακούμε ρουόκ

Λάδι με το μάτι ρίχνουμε-αγνό παρθένο Μαρωνίας λαίμαι.

Δεν πλένουμε τα μανιτάρια λαίμαι διότι ρουφάν νερό σα το σφουγγαρ, ολίγη π@στάρδα, απ του ζούπερ μάρκετ.

Περνάμε μια λαδόκολλα στο ταψί, ίνα μην κολλήσοσυν εις του σκεύος τα υλικά και τα ρίχνουμε ασκαρδαμυκτί εις του ταψί ούλα. Ενόσο φτιάχναμ όλα αυτά η ζόμπα είχε ανάψει και ο φούρνος της έδειχνε 250 βαθιμούς.

Ανοίγουμε με αποφασιστική κίνηση τη πόρτα του και την αφήνουμε ανοιχτή, δια να ζεστάνει πιότερο του ζμπιτ και να πέσει η θερμοκρασία του.

Βάζουμε του ταψί εντός και σε μισή ωρίτσα έχουμε ένα κάντρι-ροκ έδεσμα.

Ενόσο κόβουμε σαλατούμπα με ζαρζαβατικά του κήπου της κυρά Τασούλας, ρίχνουμε εις του φούρνο και 2 φέτες μπαγιάτικο ψωμί μιας εβδομάδας με λαδορίγανη.

 

Καλή σας όρεξη φίλες μου

 

https://www.youtube.com/watch?v=EfFmJx4oQS0

 

Το τσίπρον, είναι ευγενική χορηγία των αποστακτηρίων Αδριανής, τους ευχαριστώ

 

 

:)

[atreu73]

Με ένα μεγάλο και κοφτερό μαχαίρι, από αυτά που διαλέγουμε τυχαία για να αντιμετωπίσουμε διάφορα ζόμπι που εισβάλουν απρόσκλητα στο σπίτι μας, κόβουμε σε λεπτές λωρίδες δύο καρώτα, σε λεπτές φέτες τέσσερα μανιτάρια που όπως έχει ήδη ειπωθεί ποτέ δεν πλένουμε. Ψιλοκόβουμε μια σκελίδα σκόρδο και σπάζουμε από ρίζα τζίντζερ (που μοιάζει με ρίζα μανδραγόρα αλλά χωρίς τα αφροδισιακά) ότι ισοδυναμεί σε έναν μέτριο ανθρώπινο αντίχειρα, έπειτα το τρίβουμε και κρατούμε τον χυμό του ενώ πετούμε τις ίνες. Σοτάρουμε σε ελαιόλαδο αρχικά τα καρώτα έπειτα τα κρεμμύδια. ρίχνουμε το σκόρδο και τα μανιτάρια και τελευταίο το τζίντζερ.

Εντωμεταξύ σε μικρή κατσαρόλα έχουμε ήδη βράσει για τέσσερα λεπτά ένα ματσάκι νούντλς το οποίο και ρίχνουμε ακολούθως στο αντικολλητικό μας τηγάνι μαζί με τα υπόλοιπα υλικά. Τρίβουμε λίγο πιπέρι και περιχύνουμε με σάλτσα σόγιας.

Η όλη διαδικασία κρατά όσο το τραγούδι Isis του Bob Dyllan παιγμένο σε 16,75 στροφές ή εναλλακτικά ακουσμένο δύο φορές εν συνεχεία.

Το πιάτο ελαφρύ, ευκολοχώνευτο, κινέζικο.

Σας ευχαριστώ.

 

http://vimeo.com/61341838

[Superfunk]

Δεν πλένουμε τα μανιτάρια λαίμαι διότι ρουφάν νερό σα το σφουγγαρ

 

Ναι ρε βλαχο δεν τα πλενουμε,τα ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ομως για να ρουφανε και περισσοτερη νοστιμια

 

 

;D

[Superfunk]

Και μια και μιλατε για μανιταρια παρτε και μια ΩΡΑΙΑ συνταγη... ;D

 

Υλικα:

 

3 σκελιδες σκορδο (κοτσωνατες  ;D)

1 μεγαλο κρεμμυρι (και 2 αν θελετε)

500 γρ. μανιταρια (οτι θετε,τα μεγαλα καθαριζονται ευκολοτερα )  

500 γρ. συκωτακια κοτοπουλου

1 κυβο KNORR κοτας

τσιπουρο με γλυκανισο ή ουζο

ριγανη,δεντρολιβανο,γλυκια παπρικα,πιπερι,αλατι (χοντρο Μανης αν εχετε εχει διαφορα)

 

Εκτελεση

 

Ψιλοκοβουμε το κρεμμυδι και το τσιγαριζουμε  σε ελαιολαδο (αν θελουμε τα καραμελωνουμε κι ολας,τα τσιγαριζουμε δηλ. και αφου ροδισουν βαζουμε μεσα 1 κουταλια ζαχαραρη ,μαυρη κατα προτιμηση, και λιγο βαλσαμικο ξυδι και συνεχιζουμε το ψησιμο μεχρι να παρουν ενα ωραιο καραμελε χρωμα) .

 

Προσθετουνε τα συκωτακια (τα οποια εχουμε καθαρισει και ψιλοκοψει ,ειδικα τις καρδιες τις κοβουμε με ψαλιδι στη μεση για να φυγουν τα μαυρακια),το σκορδο και τα αλατοπιπερομπαχαρια

 

Αφου καραμελωσουν και αυτα προσθετουμε τα μανιταρια και τα ψηνουμε μεχρι να φυγουν τα νερα,μετα προσθετουμε  το τσιπουρο (ή οτι αλλο δυνατο ποτε θεμε  ;D) και μετα το ζωμο τσι κοτας διαλυμενο σε ενα φλυτζανι βραστο νερο και ψηνουμε κανα 10λεπτο ή μεχρι να δεσει η σαλτσα.

 

Σερβιρουμε με ψητες/βραστες πατατες ή ρυζι.

[Dinosp]

Όρθιοι νάμαστε και να πίνουμε κονιάκ με τους νεκροθάφτες λαίμαι  ;D ;D ;D

 

Εμ, ΝΑΙ

 

Ανοίγουμε με αποφασιστική κίνηση τη πόρτα του και την αφήνουμε ανοιχτή, δια να ζεστάνει πιότερο του ζμπιτ και να πέσει η θερμοκρασία του.

 

Οι αποφασιστικοί ΑΝΤΡΕΣ με θεληματικό πηγούνι είναι το πρότυπό μου…

 

Η όλη διαδικασία κρατά όσο το τραγούδι Isis*** του Bob Dylan παιγμένο σε 16,75 στροφές ή εναλλακτικά ακουσμένο δύο φορές εν συνεχεία.

http://vimeo.com/61341838

 

Στην πρώτη μου συνέντευξη, πριν 30 χρόνια, ένας ηλίθιος  με ρώτησε. «Τέλος, ξέρεις καλά Αγγλικά?». Ναι, του είπα. «Αν μου πεις πως λέγονται τα κορδόνια των παπουτσιών, προσλαμβάνεσαι από αύριο», μου είπε.

*** I must admit I felt a little uneasy when she bent down to tie the LACES of my shoes…

Τον έγραψα στα μανιτάρια μου, ευτυχώς… edit: Αυτό είναι από το Idiot Wind και όχι από το ISIS τελικά

 

 

ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΝ

 

1. Πουλάμε το ΜΟΧF6  που δε χρησιμοποιούμε (η αν θέλουμε μεγαλύτερη οικονομική άνεση τη surf green tele του 62, με Adler σώμα και Brazilian rosewood μανίκι, σεταρισμένη προσφάτως με 13αρες - αν το όνειρο μας ήταν να γίνουμε μπασίστες).

 

2. Παίρνουμε 5* φίλους και τραβάμε για τον Δουραμπεη στο Μικρολίμανο. Φροντίζουμε να εχει λιακάδα και ελαφριά ψύχρα. (* Αν οι 3 απο αυτούς ειναι Σαουδάραβες - ήτοι ένας Γάλλος, ένας Λιβανέζος και ένας, ναι, Σαουδάραβας - το βήμα 1 μπορεί να παραληφθεί)

 

3.  Χαιρετάμε με τον δέοντα σεβασμό τον Λαζαρου και μετά από τα τυπικά για την Αμάλ πιάνουμε τραπέζι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα και ζητάμε τασάκια για όλους. (Βασικό βήμα, που πρέπει να γίνει πριν οποιοδήποτε άλλη δέσμευσή μας).

 

4. Ξεκινάμε με Γκραπες για τους Έλληνες και Ούζα για τους ξένους.

 

5. Αποφασιστικά και χωρίς ενδοιασμούς συμφωνούμε με την πρόταση του σεφ να "μαγειρέψει για πάρτυ μας**" αφού διαλέξουμε μεταξύ Κριθαρότου με Καραβίδες και ψητού φρέσκου Φαγκριού με Χόρτα για το κυρίως πιάτο. Δεν ρωτάμε αν υπάρχει ΛΑγκρι η ΝΤΟγκρι. Απλώς επιλέγουμε ΦΑγκρί.

 

6. ** Τελειώνουμε τη γκράπα μας (ή το ούζο τους) με το πρώτο πιάτο που είναι Καρπάτσιο από Λαβράκι. Θεϊκή γεύση, με άρωμα Ελλάδας…

 

7. Αλλάζουμε την γκράπα σε Chardonnay. To ANAX του Αντωνόπουλου φαίνεται άριστο. Δοκιμάζουμε το δεύτερο πιάτο. Φιλέτάκια τσιπούρας Μεσολογγίου στο ζουμί τους με μυρωδικά. Δύο 7Χ7 φιλετάκια, με την πέτσα τους παναρισμένη, ζουμερά με μυρωδικά. Τα λατρεύουν όλοι (πλην εμού). Εντωμεταξύ έρχεται και η σαλάτα. Βρασμένα τρυφερά χορταρικά με παναρισμένα τηγανισμένα μπαλάκια από κατσικίσιο τυρί.

 

8. Πριν το κυρίως πιάτο μια ακόμα λιχουδιά. Φιλετάκια μπαρμπουνιού, ψημένα στη σχάρα, με σάλτσα όπου κυριαρχούν το λεμόνι κα το σκόρδο. Ανοίγουμε τον τρίτο ΑΝΑΚΑ.

 

9. Το φαγκρί επιβάλει και τέταρτον ΑΝΑΚΑ. Άριστο ψήσιμο, ζουμερό και νόστιμο.

 

10. Γλυκό, εσπρέσσο, πληρώνουμε και φύγαμε. Δε λέμε στον γιό μας που φάγαμε ούτε πόσο πληρώσαμε. Ειδικά αν είναι Νομικάριος και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

 

Στο σπίτι κανονίζουμε να φτιάξουμε σπανακόρυζο για την επόμενη. Πιάνουμε το μπάσο και γκρουβάρουμε μέχρις ότου ό Πητ, ο γάτος, na αλλάξει δωμάτιο. (Αυτή η γυναίκα είναι ένας άγγελος. Δε διαμαρτύρεται ποτέ. Λέω να την κρατήσω μερικά χρόνια ακόμα.)

 

 

 

 

 

 

[samy paraga]

Το λαβράκι δεν με αρέ, γιατί έχει πουλλά κόκκαλα..............δεν ξέρω τα θηριοτροφείου, πως μπορεί να είναι.

 

Τα φιλέτα μπαρμουνιού και τζιπούρας, καθώς και οι καραβίδες, οι καβίλιες και άλλα παρεμφερή είδη σα τα σήκωΤάκη του Βαρελινέζου με αφήνουν παγερά αδιάφορο.

 

  Ένα φαγκρί όμως γύρω στα 5 κιλά κομμένο φέτες ψημένο στα κάρβουνα μιας Λετς μπωλλ βος του 52 θα ήταν όνειρο  ;D ;D ;D

 

Νομίζω πως μια σελίδα για τη μαγειρική, είναι κάτι που λείπει απ το ΝΟΙΖζζζζζζζζζζ, ίνα εκχωρούμε τπτ δημιουργικές αηδείας λαίμαι. Να ενημερώσουμε το σατράπη ιδιοκτήτη περί του θέματος.

 

Τη Κυριακή θα δοκιμάσω φιρίκι στο φούρνο με πέστροφα

[Dinosp]

Νομίζω πως μια σελίδα για τη μαγειρική, είναι κάτι που λείπει απ το ΝΟΙΖζζζζζζζζζζ, ίνα εκχωρούμε τπτ δημιουργικές αηδείας λαίμαι. Να ενημερώσουμε το σατράπη ιδιοκτήτη περί του θέματος.

 

Δεδομένου οτι ο σατράπης εχει ευήκοα ώτα συνεχίζω με τα γαστρονομικά.

 

Λοιπον, η συνταγη προϋποθέτει ψύχρα.

Αν είστε σε νησί, ακομα καλυτερα.

Αν το νησί το λένε Κρήτη απολαμβανετε και τις κοσμικές δονήσεις σε τέλειο συντονισμό.

 

...

 

Πριν, χρειάζονται ρακές.

Μετα πρεπει να πάτε σε ενα απο εκείνα τα μικρά τυφλά καφενεία όπου βράζουν σε καζάνι κρέατα διαφόρων ειδών (που συνεισφέρουν οι θαμώνες ώστε να απολαμβάνουν τις ρακές τους με βραστό πιπεράτο και χοντροαλατισμενο).

 

Γεμίζετε μια κατσαρόλα με ζωμό απο το καζάνι με το βραστό.

Εκεί βράζετε ενα κιλό ζυμαρικά. (Αν ειναι σπιτικά ακομα καλυτερα)

Σε 12 λεπτά τα σουρώνετε και τα βάζετε σε μια μεγάλη γαβάθα.

Προσθέτετε μια κουτάλα ζωμό απο το βραστό και άφθονο τριμμένο άσπρο τυρί.

Τα σερβίρετε ως εχουν

Συνοδεύονται με ρακές η κρασί (will you pick white?)

Καλη σας όρεξη

 

 

Α, ναι... και if you see her say hello

 

 

 

http://youtu.be/bD598r7t6WI

 

 

[atreu73]

Κάτι απλό που πολλοί δεν γνωρίζουν. Κόκκινη σάλτσα από τις ντομάτες του μπαξέ που ψήθηκαν σε φούρνο προτού πολτοποιηθούν με κρεμμύδια λίγο σκόρδο και ρίγανη και χυθούν σε γυάλινα αεροστεγή βάζα. Μακαρόνια βρασμένα με μπόλικο χοντρό αλάτι αλλά – σημαντικότατο-  χωρίς να τα τσιγαρίσουμε έπειτα σε λάδι. Από την κατσαρόλα τα εκχωρούμε απευθείας στο πιάτο χύνοντας την ωραία μας σάλτσα και ανακατεύοντας.

Τρίβουμε λίγη γραβιέρα Κρήτης και voila. Ένα γρήγορο, νόστιμο πιάτο.

 

https://www.youtube.com/watch?v=uiWIXgXEUw0

 

 

 

[gvour]

@atreu73 και Dinosp

Περα απο τις καλησπερες να ξερετε οτι με τα φαγια-φαγια δεν τα λενε-που βαλατε επαθα μια ψυχολογια.

Καλα κανατε ομως.Ξαναπαω για μαμ.

 

 

 

 

 

 

[samy paraga]

Για κάποιο λόγο-΄ισως δίκαια -κάποιος εξαφάνισε το προφίλ του Γιώργου απ το Φατσομπούκιο, σήμερα το πήρα είδηση, όταν έψαξα το τραγουδάκι του το αγαπημένο μου, στην ανάμνηση ενός άλλου ανθρώπου αγαπητού σα το Γιώργο, του Γιώργου που δεν είδα ποτέ στη ζωή μου, αλλά ο Κώστας ξεψύχησε στα χέρια μου, χωρίς να ξέρω το επίθετό του, όταν το πήγα στο νοσοκομείο και η αστυνομία με κράταγε ''μέχρι να μαρτυρήσω'' που βρήκα αυτό το ούφο γείτονα που έμπαινε για 2 μόλις μήνες στο μαγαζί μου να μου πει καλημέρα, απ το διπλανό βιβλιοπωλείο που είχε ανοίξει.

Πότε θα με έλεγα έναν Σεφέρη-και δεν τα πάω καλά με τη ποίηση-πότε έναν που δεν θυμάμαι, πότε έναν στίχο από τραγούδι.

Εκείνο το πρωί, ήταν ο Σεφέρης, μια συγκλονιστική καλημέρα-δεν έψαξα ποτέ να βρω από που ήταν και δεν θα σας πω ούτε καν έναν στίχο, γιατί θα μου βρείτε από που ήταν και δεν θέλω.

Στο καπάκι πήγα να τον ρωτήσω ποιός είναι αυτός ο ''λακαμάς'' ρε που λέει με τη Νάνσυ το..........

και με τον θύμησε

  10 λεπτά μετά, μπαίνει έντρομο στο μαγαζί μου ένα κοριτσάκι και μου λέει, ελάτε γρήγορα δίπλα, ο κύριος είναι στο πάτωμα και βογκάει........Νίου, νίου στο νοσοκομείου, τον Ευαγγελισμό, γειτονιά εκεί δίπλα απ το Κάραβελ που ήμουν τότε, με κάτι τραυματιφορείς που δεν ήξεραν τι θα πει εγγεφαλικό και δεν ήξεραν πως να σηκώσουν έναν άνθρωπο και μετά εμένα στο τμήμα του νοσοκομείου, να μη με αφήνουν, αν δεν τους πω ποιός είναι αυτός ο Κώστας και το μαγαζί ανοιχτό στο Κάραβελ από πίσω  ;D ;D ;D

Και μετά ήρθε ο Γιώργης, αυτό το παιδί, που δεν το γνώρισα ποτέ από κοντά, μόνο από δω κι απ το φατσομπούκι που λέγαμε για προτούλια

 

Δεν ξέρω, τι με ήρθε απόψε αγάπε μου, θέλω να μπω σε οδοντωτό λαίμαι και να φάω μούρα  ;D ;D ;D