Jean Michel Jarre, Live In Sochi (Full Concert)

[ex-cyclops]

Από την άλλη βέβαια είναι ένας τύπος (JMJ) που έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ηλεκτρονική μουσική, με άκρως επιτυχημένα και αναγνωρίσιμα tracks, και δεν είναι άδικο να τον χαρακτηρίζουν πολλοί ως έναν από τους πιο σημαντικούς πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής. Και έχουν απόλυτο δίκιο. ;)

[foxxx]

Από την άλλη βέβαια είναι ένας τύπος (JMJ) που έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ηλεκτρονική μουσική, με άκρως επιτυχημένα και αναγνωρίσιμα tracks, και δεν είναι άδικο να τον χαρακτηρίζουν πολλοί ως έναν από τους πιο σημαντικούς πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής. Και έχουν απόλυτο δίκιο. ;)

 

Σωστος για αυτο δεν ηθελα να συγκρινω τον τροπο δουλειας ο καθενας εδωσε κατι ξεχωριστο και ειναι σεβαστο.

[ex-cyclops]

Σωστος για αυτο δεν ηθελα να συγκρινω τον τροπο δουλειας ο καθενας εδωσε κατι ξεχωριστο και ειναι σεβαστο.

 

Ακριβώς έτσι είναι. Ο καθένας τους είναι απόλυτα σεβαστός γι' αυτό που κάνει και τον τρόπο δουλειάς του, κι επίσης και οι δύο έχουν τη δική τους ιστορία και τεράστια προσφορά στη μουσική. ;)

[Jet72]

Πως τα καταφέραμε και πάλι μιλάμε για τον Βαγγέλη (όχι ότι αυτό είναι κακό  ;) )... ο οποίος δεν έχει και πολλή σχέση με αυτά που κάνει ο JMJ...

 

Ο JMJ είναι κάτι σαν παιδικός μου ήρωας, αλλά πλέον τον έχω απομυθοποιήσει τελείως. Ειδικά αυτή η ποπ διάθεση στο live του μου φαίνεται πολύ "κάπως".

 

Θεωρώ ότι μετά το 1990-94 θα έπρεπε να είχε κάνει άλλα πράγματα. Στράβωσε όμως η κατάσταση με το Oxygene 7-13, εκεί φαινόταν ότι άρχιζε το πράγμα να ανακυκλώνεται.

 

Μεικτά συναισθήματα... ::)

[ex-OurDarkness]

Ειδικά αυτή η ποπ διάθεση στο live του μου φαίνεται πολύ "κάπως".

 

Pop διάθεση είναι πολύ ευγενικός χαρακτηρισμός θα έλεγα. ::)

[atreu73]

Και γω τον βρίσκω πια ανιαρό. Ο πατέρας του Maurice Jarre είναι (ήταν) πολύ καλύτερος.

 

http://www.youtube.com/watch?v=trjR5yAc-ys

 

 

 

 

[neeq]

Απλά είναι λίγο ξεπερασμένος και εξαργυρώνει τις παλιές δόξες. Δεν εντυπωσιάζει πλέον κανέναν, ενω οι προσπαθειες του να το κανει (παίζοντας θερεμιν ή ribbon controllers ::) ) απλά φέρνουν σε αμηχανία καποιον πιο έμπειρο ακροατη-θεατή.

 

Φυσικα η συναυλία του στη Θεσ/νικη ήταν απο τις αγαπημενες μου, αλλά όχι για μουσικούς λόγους. Εκτός του ότι εβλεπες επι σκηνης θρυλικα οργανα, ο Ζαρ είναι για πολλούς απο μας ο λόγος που ασχοληθηκαμε με την ηλεκτρονική μουσική. Εχει πολύ πλακα να ξανακους τα κομματια που οταν τα ακουγες πρωτη φορα έλεγες "πως τα κανει αυτα τα φιουυυυυυυυσχχχχχχχ".

 

Το αγαπημένο μου για συναισθηματικούς λόγους, είναι το live στο Hong Kong. Ηταν το πρώτο cd που αγορασα, μαζί με τις 4 Εποχες απο τη Βανεσα Μέι ::) και μια αυθεντική κασέτα Ημισκούμπρια.